Pars decunda Folium. XXVI. De Duobus parietibus eccleſie laycis ſcilicet clericis Ca. iij. Niuerſitas autem hec duos ordines complectitur: laycos& clericos quaſi duo latera corporis vnius. Quaſi enim ad ſiniſtrā ſunt layci qui vite preſentis neceſſitati inſeruiūt. Non ita dico ad ſiniſtram quemadmo­dum illi ad ſiniſtraꝫ ſtatuent̉ quibus dicetur. Ite maledicti in ignem eternum. Abſit a me vt bonos laycos ibi ſtatuere preſumam. Nam qui boni erunt ſiue layci ſiue clerici ibi erunt.& qui mali erunt ſiue layci ſiue clerici ibi erunt. ergo ad illam ſiniſtram laycos chriſtianos qui verilchriſti ani ſunt conſtituo. ſed ad illam ſiniſtram de qua dicitur. In dextra eius longanimitas vite: in ſiniſtra autem eius diuitie gloria. Quod enim ad ſiniſtram in corpore eſt de corpore ē bonum eſt ꝙͣuis optimum non ſit. Layci ergo chriſtiani qui terrena& terrene vite neceſſaria tractant: pars corporis Chriſti ſiniſtra ſunt. Clerici vero quoniam ea que ad ſpiri­tualem vitam pertinent diſpenſant quaſi dextera pars ſunt corporis Criſti. Et conſtat his duabus partibus totum cor pus Chriſti quod eſt vniuerſa eccleſia Laycus interpretat̉ popularis. Grece enim laoc latine dicitur populus. Vnde& Baſileos rex dictus putatus quaſi baſiſlaoc id eſt ſuſtenta­mentum populi. Clericꝰ dicitur a greco cleros quod latine interpretatum ſonat ſortem ſiue ipſe ſorte electus ſit a deo ad ſeruicium dei. ſiue ipſe deꝰ ſors illius ſit. portioneꝫ aliam interra habere non debeat clericꝰ niſi deum ea que ad dei partem ſpectant. Cui ſtatutum eſt decimis oblatio­nibus que deo offerunt̉ ſuſtentari. Laycis ergo chriſtianis fidelibus terrena poſſidere concedit̉. clericis vero ſpiritualia tantum committuntur: quemadmodū olim in illo populo priore cetere tribus que typū laycorū preferebant portiōes in hereditate acceperūt. ſola tribꝰ Leui clericos figurabat decimis oblationibus ſacrificiorum victimis paſcebant̉. Duas eſſe vitas ẜm duas vitas duos eſſe po pulos ī duobus populis duas eſſe poteſtates in vtraqꝫ diuerſos gradus et dignitatum or­dines vnā inferiorē et aliā ſuperiorē. Ca. iiij Ve ſūt quippe vite. vna terrena: alia celeſtis altera corporea: altera ſpiritualis. Vna qua corpus viuit ex anima. Alia qua anima viuit ex deo: vtraqꝫ bonū ſuum habet quo vegetatur& nuritur vt poſſit ſubſiſtere.