![]()
De ſancta Elizabeth. .CLXVI. ſibi inter ceteras magꝭ familiari. vt ſi forte ſōno dep̄ſſa n̄ ſurge̓t: eā pede tā gēs excitaret. Quadā ꝟo vice pedē dn̄e tāge̓ voluit: ⁊ caū ī pedeꝫ mariti imꝑegit qͥ ſb̓ito excitatꝰ rē vt erat didic̄. ⁊ patiēt̓ ſufferēs prudēt̓ diſſimulauit. ⁊ vt or̄o nū ſuaꝝ d̓o pīgue r̄dde̓t ſacrificiū ſepe ip̄m irrigabat. habūdātia lacrīaꝝ. qͣs qͥdē lacrīas fūde bāt iocūde ⁊ ſine aliqͣ indecēti vultꝰ ꝑmutatōe. ita vt ſꝑ cū dolore fle̓t. ⁊ d̓ doloe̓ gaude̓t. ⁊ hͦ qͣdā vultꝰ leticia venuſtaret. Tāte ſe hūilitate ſb̓ iecit vt ꝓpt̓ d̓i amorē vilia ⁊ abiecta n̄ ſperne̓t. ⁊ hͦ cū deuotōe nimia exerce̓t. Nā īfirmū q̄ndam vultu deformē. capitꝭ fetore horribilē. ī ſinu pro prio r̄clīauit ⁊ horridū crinē tūdēs. eꝰ caput ancill̓ ridētibꝰ lauit. In rogatōibꝰ ſꝑ ꝓceſſiōeꝫ nudis pedibꝰ: īduta lineis ſeqͥbat̉. ⁊ ī p̄dicatōnum ſtatōibꝰ int̓ pauꝑcl̓as tāqͣꝫ pauꝑ ⁊ huilis r̄ſidebat. In purificatōe pꝰ partū neqͣqͣꝫ ſe vt cete̓ gēmis ornabat. vl̓ veſtibꝰ deauratꝭ tegebat: ſꝫ exeplo īteme̓ate puerꝑe filiū ꝓprijs geſtans ī vlnis ip̄m ad altae̓ cū agno ⁊ cādela huil̓r offebat vt ex his ⁊ ſecl̓i pōpa ꝯdēnādā on̄de̓t: ⁊ ſe illibate puerꝑe ꝯformae̓t. Deīde domū r̄diēs veſtim̄ta ip̄a cū qͥbꝰ ad ecciā. ꝓceſſe̓at. alicui pauꝑi ml̓ieri t̓buebat. Accidit qͦꝫ ad ſue hūilitatꝭ p̄coniuꝫ ꝙ ip̄a lib̓tate p̄cellēs ⁊ digͣtate ſb̓limis cuiuſdaꝫ viri.ſ. mgr̄i cōradi pauꝑis ⁊ mendici. ſꝫ tn̄ ſcīa et r̄ligiōe p̄cipui: ſaluo iur mr̄imōij ⁊ ꝯſētiēte mari to obie ad̓o ſe ſb̓iecit. vt qͥcqͥd p̄ciꝑet ⁊ ip̄a cū r̄uentia ⁊ ml̓to gaudio adīple̓t. vt ex hͦ ⁊ ob̓ie ꝑciꝑet meritū: ⁊ dn̄i ſaluatorꝭ qͥ fct̄s ē ob̓iens vſqꝫ ad mortē. imitaret̉ exēplū. Quadam at̄ vice ad qͣndā p̄dicatōeꝫ ab ip̄o vocata: ſuꝑueniente marchioniſſa miſſenēſe īpedita n̄ veīt. qd̓ ille egreferēs: tātā eꝰ ob̓iaꝫ r̄laxae̓ noluit. donec vſqꝫ ad camiſiā expoliatā cū qͥbuſdā ācill̓ ſuis q̄ culpabiles fuerāt fortit̉ ꝟbe̓ari fec̄. Sibi qͦꝫ tātā abſtinētiā ⁊ rigorē īponebat vt corpꝰ ſuū vigilijs. diſciplīs ⁊ ieiunijs macearet. Nam ſepe a viri thoro abſtinēs noctes ducebat inſōnes. vt orobꝰ poſſꝫ inſiſte̓ ⁊ ī abſcōdito prem celeſtem orae̓. Cūqꝫ ſōni īt̓pellae̓t ncc̄itas ſuꝑ ſtrata tapetia dormiebat. Sꝫ cū maritꝰ abet cū ſponſo celeſti ī or̄obꝰ ꝑnoctabat. Sepe et̄ ꝑ māꝰ ācilla rū faciebat ſe ī cubicl̓o fortit̉ ꝟberari. vt ſaluatori flagellato vicē r̄pēde̓t ⁊ carce̓ carnē ab om̄i laſciuia coerce̓t. Tātā at̄ ī cibo ⁊ potu tꝑanti aꝫ exhibebat. vt ī mēſa mariti int̓ diuſa fercl̓oꝝ gene̓a int̓dū pane ſimplici eēt ꝯtēta. Mgr̄ eī cōradus ſibi int̓dixit: ne d̓ cibis mariti qͥcqͣꝫ ꝯtīge̓t d̓ qͥbꝰ ſanā ꝯſcīaꝫ n̄ hr̄et qd̓ ip̄a tāta diligentia obẜuauit. vt alijs diuſis delitijs habūdātibus: ip̄a cū. ācill̓ ſuis cibis groſſioribꝰ vte̓t̉. Sepe tamē ad mēſā ſedebat cibos manu cōtrectabat et diuidebat vt ex hͦ comede̓ videt̉ ne ſuꝑſtitōnis notā īcurre̓t: ſꝫ vrbaītate tl̓i cūtos ꝯuiuas letificarꝫ Quadā vice cū lōgi itinerꝭ fuiſſꝫ labore dep̄ſſa ⁊ marito ⁊ ſibi fuiſſēt cibi dr̄ſi oblati. qui vt credebāt̉) d̓ īiuſtꝭ laboribꝰ acqͥſiti: oīno ab ſtinuit: ⁊ nigꝝ panē ⁊ duꝝ ī aqͣ madida calefactū cū ſuis ācill̓ patiēt̓ ꝯmedit: ob hͦ qͦſdā r̄dditꝰ iuſtos vir ſuꝰ ſibi aſſigͣue̓at. d̓ qͥbꝰ cū qͥbuſdaꝫ ancill̓ ſuis q̄ ſibi ad hͦ oīa ꝯſentiebant: viuebat. Sepe at̄ cibos curie r̄ſpuit ⁊ aliqͦrū bonoꝝ viroꝝ cibaria r̄qͥſiuit. Hec at̄ vir ſuꝰ oīa cū patīa ſupportabat: aſſerēs ꝙ hͦ ⁊ ip̄e libēt̓ face̓t ſi t̓ batōeꝫ ſue fallie n̄ time̓t. Statū qͦꝫ pauꝑtatis ī ſūma gl̓ia ſūmoꝑe affectabat. vt et xp̄o pauꝑi vicē r̄pēde̓t: ⁊ md̓s ī ea nil ꝓpriū hret. Qua ꝓpt̓ īt̓dū cū ſola eēt cū ācill̓ veſtim̄tꝭ vilibꝰ īduēs ſe ⁊ d̓ſpecto velo caput ſuū oꝑiēs: dicebat. Tl̓it̓ īcedā cū ad ſtatū vene̓o pauꝑtatꝭ. Licꝫ at̄ ſibi ab ſtinētie frenū īpoſue̓it. tāta tn̄ liberalitate ſe ad pauꝑes effūdebat. vt nullū aliqͣ p̄mi iedia pate̓tur. Sꝫ oībꝰ ad̓o largiſſime ſb̓ueīebat vt oēs eā mr̄eꝫ pauꝑū acclamarēt. Septē eī mīe oꝑbꝰ toͣ vigilātia īſudabat. vt r̄gnū ꝑpetuū ꝑpetuo regͣtura ꝑciꝑet ⁊ pr̄nā bn̄dictōꝫ cū bn̄dct̄is ad dexterā poſſide̓t. Ip̄a nāqꝫ nudos veſtiebat. ſiqͥdē veſtim̄ta īpēdebat pauꝑibꝰ nudis. ꝑegrīoruꝫ ⁊ pauꝑū corꝑibꝰ ſepeliēdꝭ ⁊ pue̓is baptizādi qͦs qͥ de pue̓os ſepe d̓ ſacro fōte leuabat: ⁊ proprijs maībꝰ eoꝝ veſtim̄ta ſuebat. vt ꝯpat̓nitate ꝯcta eis liberiꝰ ſb̓ueīre. Accidit at̄ vt cuidā pauꝑcu le qͦddā ſatꝭ bonū t̓bue̓t veſtim̄tū: illa at̄ videns donū tāmagficū: tā īgēti gaudio ē ꝑfuſa: vt ad t̓ rā cadēs mortua crede̓t̉. Qd̓ b. elizabeth vidēs doluit ſe ſibi tāta d̓diſſe timēs ne ſibi fie̓t cā motis ſꝫ tamē ꝓ ea orauit ⁊ ip̄a ſanata ſurrexit. Sepe autē ip̄a cū ancillis ꝓprijs maībꝰ lanaꝫ filabat. Et inde veſtimēta fieri faciebat. vt ex hͦ bonoꝝ laboꝝ gl̓ioſū reciꝑet fructū ⁊ exēplū vere humilitatis preberet. ē ꝓprij corꝑis labori bus elemoſinā daret d̓o. Ip̄a eſurientes paſcebat. pauꝑibꝰ ei alim̄ta p̄bebat: ad̓o vt lantgrauio viro ſuo ꝓfecto ad curiam friderici īꝑatorꝭ (qͥ tunc erat cremone) ip̄e oēꝫ ānonā d̓ ſuis granarijs collegit ⁊ cōgregatis vndecūqꝫ pauꝑibꝰ qͦtidie eis neceſſaria mīſtrabat: eo ꝙ tc̄ cariſtia ⁊ fames valida īmīebat. Sepe at̄ cum pecūia eis d̓ficeret: ornam̄ta vēdebat: vt pauꝑibꝰ ſb̓ueīrꝫ. ml̓ta eī ſibi ⁊ ſuis ācill̓ ꝯſueuit ſb̓trahe̓. ⁊ pauꝑi bus reẜuare. Ip̄a ſitiētes potabat. Quadā autē vice cereuiſiā pauꝑibꝰ diſtribuens: cū vnicuiqꝫ ſufficiēter dediſſeꝫ. ⁊ īuētū ē ꝙ vas nullam hūit diminutōeꝫ. ſꝫ eādē quā pͥus mēſurā ẜuauit. Ip̄a hoſpitō ꝑegrinos ⁊ pauꝑes ſuſcipi ebat. domū eī maxīaꝫ ſub altiſſimo caſtro ſuo cō ſtruxit. in qua infirmoꝝ magnā ml̓titudīeꝫ r̄fouebat: qͦs diebꝰ ſingl̓is nō obſtante difficultate 