aſcenſꝰ vl̓ deſcēſus viſitās. ⁊ oīa neceſſaria mīſtrabat: ⁊ ꝟbis excitatorijs ad pr̄iaꝫ inducebat. Et licꝫ oēꝫ corruptōꝫ aeris ſꝑ egre portaue̓it: īfirmoꝝ tn̄ corruptōes ꝓpt̓ dei amore et̄ tꝑe eſtiuo n̄ abhorruit: ſꝫ r̄media adhibuit: velo ꝓprij capitis terſit. ⁊ maībꝰ ꝓprijs ꝯtrectauit. licꝫ ācille tl̓ia n̄ tole̓arēt. In eadē qͦꝫ domo puerulos femīaꝝ nutriri cū ſūma diligentia faciebat. qͥbꝰ ſe tādulcē ⁊ hūilē exhibebat. vt eā oēs mr̄eꝫ vocarēt ⁊ intrātē domū cūcti tāqͣꝫ mr̄em filij ſeq̄rēt̉: ⁊ an̄ ſe cat̓uatī cū ſūmo ſtudio collocat̉. Ip̄a ꝟo ⁊ olliculas: ⁊ anulos vitreos ⁊ q̄dā alia vitria emi fecerat vt pueri ludos pueriles ī tl̓ibꝰ exe̓ce̓nt. q̄ dū ī pallio ꝓprio eqͥtās ī caſtꝝ de ferret d̓ rupe altiſſima ſuꝑ lapides cecider̄t. ſed nl̓ia ī eis leſio ē īuenta. Ip̄a īfirmos viſ. tabat miſeroꝝ ei ꝯpaſſio ad̓o aīm eꝰ vēdicabat: qꝛ eorū hoſpitia freq̄nt̓ ꝑqͥrēs: eos ſollicite viſitabat eoꝝ cauernulas faīliarit̓ ⁊ deuote ſb̓ītrans: nec difficultate vie ꝑtenta. nec lōgitudīe laceſſita. qͥ bꝰ ſb̓ueīebat ī neceſſarijs ⁊ ꝟba exhibebat ꝯſolatōis. ꝓpt̓ qḋ ex qͥntuplici ꝯſideratōe r̄mūeratōnē acciꝑet: ſcꝫ ex dignatōe viſitatōis: ex labore itineris. ex affectu ꝯpaſſiōis. ex affatu ꝯſolati onis ⁊ ex largitōe mueris. Ip̄a ſepult̉as pau peꝝ freq̄ntabat. Mēte nāqꝫ deuota pauperuꝫ currebat ad funera. ⁊ veſtes qͦs ꝓprijs maībꝰ fecerat: eoꝝ corꝑibꝰ coaptabat: ado vt ſemel velū ſuū lineū magnū ī ꝑtes ꝯcide̓t: ⁊ cꝰ dā pauperis corpꝰ īuolue̓t. mortuoꝝqͣꝫ fune̓a ꝓprijs manibꝰ ꝯtrectabat: ⁊ ī ip̄oꝝ obſequijs deuota manebat Int̓ hͦ laudāda ē deuotō viri ſui. qͥ licꝫ negocijs ml̓tis eēt īplicitꝰ. ī d̓i tn̄ obſeqͥo erat deuotus. ⁊ qꝛ tl̓r ꝑſonal̓r intēde̓ n̄ valebat: vxori ſue pt̄atē ꝯceſſerat agēdi oīa q̄ d̓i honorē r̄ſpicerēt: ⁊ aīe ſue ſalutē afferrēt. Cupiens ꝟo b. elizabeth. vt vir ſuꝰ ī fid̓i defēſiōeꝫ potētie ſue arma ꝯuerte̓t. ip̄m ſalubri exhortatōe īduxit: vt ad t̓rā ſan ctā ꝑge̓t viſitādā: vbi dū eēt ip̄e lantgͣuiꝰ princeps fidel̓ deuotꝰ ⁊ inclitꝰ: fide integra ⁊ deuotō ne ſincera d̓o reddidit ſpm̄: ſuoꝝ operū fructuꝫ recipiēs gl̓ioſū ⁊ ſic ip̄a vidualē ſtatū cū deuoti on āplectit̉: ne vidual̓ ꝯtinētie pͥmio fraudare tur. ſꝫ fructū ſexageſimū ꝑciꝑet. vtpote q̄ decalogū p̄ceptoꝝ cū ſeptē miſcd̓ie oꝑbꝰ obẜuaret. Ueꝝ cū mors viri ſui ꝑ totā fuiſſꝫ turīgiā di uulgata d̓ pr̄ia ip̄a tāqͣꝫ diſſipatrix ⁊ ꝓdiga a qͥ buſdā vaſallis viri ſui turpit̉ ⁊ toͣlit̓ eiecta. vt ex hͦ eꝰ patīa clareſce̓t: ⁊ pauꝑtatꝭ diu ꝯceptū deſi deriū obtine̓t. Adueīente igr̄ nocte ī domo cuiuſ dā tabernarij ī loco vbi porci iacuerāt ſe r̄cepit d̓o gr̄as ml̓tas agēs. Hora ꝟo matutīali ad do mū fratꝝ mīoꝝ pergens. rogauit vt ꝓ ſua tribu latione deo gr̄as agerent. ⁊ te deū laudamꝰ cantarent. Sequēti die domū cuiuſdā ſui emuli cū ſuis ꝑuul̓ iuſſa ē ingredi arto ſibi loco ibidē admodum aſſignato. que dū ab hoſpite ⁊ hoſpita plurimū grauaret̉: ꝑietibꝰ valefecit: dicens. libenter hominibꝰ valefacereꝫ ſi bn̄ficos īuenirē. Cōpulſa igit̉ ad locū priorē redijt: ⁊ ꝑuulos ſuos ad loca diuerſa alēdos trāſmiſit. Duꝫ ꝟo ꝑ qͣndā viā ſtrictā luto ꝓfūdo plenā. ſuꝑ qͦſdaꝫ lapides ibidē poſitos ꝑge̓t. ⁊ vetula q̄dā cui iaꝫ ml̓ta beneficia ꝯtulerat ſuꝑ eoſdē lapides tran ſiens eidem cedere recuſaret. ip̄a in lutū ꝓfūdū cecidit. ⁊ ſurgens veſtimenta ſua gaudens ⁊ riPoſt hoc autem abbatiſſa eꝰ dens abſterſit. matertera ipſius nimium paupertati compatiens. ad ep̄m bambergenſeꝫ ipſius auunculū eā duxit. qui eam honeſte ſuſcipiens caute r̄tinuit: intendes ip̄am ſecūdis nuptijs copulare. Qd̓ cū ancille que ſecum ꝯtinentiā vouerāt didiciſſent. ⁊ ex hoc ſe ml̓tis lacrimis affligerent beate elizabeth cum gemitū hoc retulerūt. Que eas ꝯfortans ait. Confido in dn̄o ꝓ cꝰ amore ꝯtinentiā voui ꝑpetuā. ꝙ meū ꝓpoſitū firmū cuſto diet: ⁊ oēꝫ violentiam ꝯteret: ⁊ ꝯſiliū humanuꝫ diſſoluet. Et ſi forte auunculus meus voluerit me alicui copulare: animo diſſentiam. ⁊ verb̓ pa riter ꝯtradicam. Et ſi nullum mihi aliud euadē di ſupereſſet remedium: naſum mihi proprium detruncarem vt me ſic deformē quilibet abhorreret. Cum igitur de mandato ipſius epiſcopi ad quoddam caſtrum inuita fuiſſet deducta. moratura ibidem donec in coniugium tenderet̉ ⁊ ipſa ſuam caſtitatem dn̄o cū lacrimis cōmendaſſet. ecce dn̄o diſponente oſſa viri ſui de vltͣmarinis partibus deferuntur. Iuſſa ē igitur ab epiſcopo reduci vt oſſibꝰ viri ſui deuota occurrat. Ipſa ergo oſſa ab epiſcopo cum honorabi li proceſſione ⁊ ab ipſa cum multa deuotione et lacrimarum effuſione ſuſcepta ſunt. Que conuerſa ad dominum dixit. Gratias tibi ago domine. quia in ſuſceptione oſſium viri mei dilct̄i tui. me miſeram conſolari dignatus es. Tu ſcis domine quia licet ipſum te amantem multuꝫ amauerim tamen ob tui amorem eius preſentia carui. ⁊ in ſancte terre tue ſubſidium deſtinaui. Et qͣꝫuis delectabile mihi eſſet adhuc cuꝫ eo vi uere tali conditionē: vt cum ipſo per totum mū dum paupercula mendicarem: tn̄ te teſte cōtra tuam voluntatem vno crine ipſum non redime rem. nec ad vitam mortalem iterum reuocarem Ipſū at̄ ⁊ me tue gr̄e ꝯmēdo. Ueꝝ ne fructū cēteſimū ꝑde̓t: qͥ ꝑfct̄onē euāgl̓ieā ẜuātibꝰ dat̉ qͥ d̓ ſiniſtra miẜie ad dexterā gl̓ie tͣnſferūt̉: r̄ligioſū hītū īduit: veſtes.ſ. griſias hūiles ⁊ abiectas Cōtinētiā pꝰ mortē viri ꝑpetuā ẜuās. ob̓aꝫ ꝑfectā cuſtodiēs ⁊ volūtaria pauꝑtatē ā plectes Fuit at̄ eiꝰ hītus tamdeſpectꝰ vt deferr et pal