per cautelam ſui ip̄ius. quia vult interdū diabolus ledere vt peius inde ſequat̉. vt excōmunicatos vexare poſſet. ſicut et corin­thum quē vexauit excōmunicatū. Corint. v. tamē facit vt fidē eccleſie in clauiū poteſta te eneruat. Ideo a ſimili etiā dicere poſſumꝰ etiā ſi diuina virtute arcerent̉ quando publica iuſticia exercetur. adhuc tn̄ ſepe ma­num ſeu ꝓtectionē a maleficis voluntarie re trahunt. quia vel timent earū cōuerſionē. vel quia deſiderāt et accelerāt earū damnationē Actis deniqꝫ et geſtis hec cōprobant̉. Nam et prefatus doctor refert malefici verbo et experientia teſtimoniū dederūt. eo ip̄o quo per reipublice iuſticie officiales capiunt̉. ſta tim omnis maleficoꝝ eneruat̉ poteſtas. Un̄ et quidam iudex petrus noīe de quo et ſupra mētio facta eſt: cum quendā maleficū ſtad in­noīe ſuos famulos capere voluiſſet. tantꝰ tremor eoꝝ manibus incuſſus fuit et naribꝰ tam malus fetor illapſus. vt ſe fere deſpera­rent an maleficū inuadere auderēt. Quibus dum iudex imperaſſet. Secure miſerū inua dite. qꝛ publica tactus iuſticia oēs vires per­det ſue nequitie. Et ita rei probauit effectus. captus et incineratus fuit ꝓpter plurima ab eo ꝑpetrata maleficia ſparſim hincinde poſita ſunt et accōmodata diuerſis materijs Sed et plura que nobis inquiſitoribꝰ in of­ficio inquiſitionis laborātibus cōtigerunt ſi recitare expediret vtiqꝫ animū lectoris in am mirationē verterēt. Sed quia laus in ore ꝓ­prio ſordeſcit potius expedit ſilentio p̄terire qͣꝫ notā inanis glorie incurrere. illis dūtaxat exceptis que a deo in lucē ꝓdierūt qd̓ celari pn̄t. In oppido nempe rauenſpurg dum a cōſulibus malefice incinerande interroga­rentur. cur nobis inquiſitoribus aliqua ma leficia ſicut alijs hoībus intuliſſent. Re­ſponderūt. Licet pluries hoc facere attentaſ ſent tn̄ potuerunt. Et de cauſa inquirenti bus reſpondebāt ſe neſcire niſi ſic a demo­nibus informate fuiſſent. quotiens enim cturnis et diurnis temporibus nobis infeſti fuerūt enarrare ſufficimus. iam vt ſymee iam vt canes aūt capre ſuis clamoribus inſultibus nos inquietarēt. de nocte ad ora­tiones licet indeuotas ſurgentibꝰ extra fene­ſtram loci tamē in tanta altitudine erat niſi longiſſimas ſcalas quis adire potuiſ­ſet. ictu validiſſimo qͣſi ad caput de directo ꝑcutiebat. acus lintheo quo caput tegebat̉ inſerentes. ſic etiā a nobis ſurgētibꝰ reperie­bantur qͣſi illos capiti noſtro immittere arte magica voluiſſent. Sed laus altiſſimo ſua pietate abſqꝫ meritis noſtris nos tanqͣꝫ pu­blicos iuſticie fidei indignos famulos p̄ſer­uauit. De ſecundis vero ratio in ſe patꝫ. ad hoc exorcizant̉ ab eccleſia omnino ſunt efficaciſſima remedia ad p̄ſeruandū ſe ab in­ſultibus maleficarū. Quod ſi queritur quē modū quis ſe munire debet. Dicendū primo de his que abſqꝫ alligationibꝰ ſacroꝝ verbo­rum fuerit: et demū de ip̄is ſacris carminibꝰ Nam de primis licitū eſt aqua benedicta: eti am quecūqꝫ honeſta loca hominū et iumen­torum inuocatione ſanctiſſime trinitatis et orōne dominica in ſaluationē hoīm et iu­mentorū aſpergere. ſic enī in exorciſmo dicit̉ vt vbicūqꝫ aſperſa fuerit careat omni immū dicia liberet̉ a noxia illic reſideat ſpiritus peſtilens ⁊cͣ. Homines enī et iumenta ſaluat dn̄s iuxta ꝓphetā vnūquodqꝫ modulo ſuo Secundo ſicut primū de neceſſitate ita hoc ſecundū licet cereū benedictū accēdere eſt de cōgruitate aſpergere videlicet cum tali cereo loca inhabitantia. Tercio herbas ꝯſecratas adiungere vel ſummigare cum illis habitabi­lis in aliquo loco occulto coniungere pluri­mum expedit. Sic enī in ciuitate Spirenſi anno eodē quo hic liber eſt inchoatus conti­git dum quedā deuota mulier quadaꝫ ſuſpecta malefica verba habuiſſet iuxta mo­rem muliercularū mutuo brigantiū rixoſa. de nocte tn̄ cum paruulū lactentē cunis im­ponere voluiſſet: et mente reuoluens ea de die cum ſuſpecta malefica ꝑegiſſet: timēs de­ꝑiculo pueri herbas benedictas puero ſup­poſuit aqua ſimili aſperſit. ſal exorcizatū ori parū immiſit: ſigno crucis muniuit et cuna bulo diligenter alligauit. Et ecce circa medi um noctis vagientē puerū audiuit: et dum iuxta morē puerū cōtrectare et cunabulū in alto prope lectum poſitum mouere voluiſſet cunabulum quidem mouit: ſed puerū cōtre­ctare quia aberat potuit. tremens pauper cula et de pueri amiſſione vehementer dolēs lumine accenſo paruulum vagientem ſub le­ctica et in angulo ſine tamen leſione repperit. Qua in re perpendi poteſt quanta inſit ex­orciſmis eccleſie aduerſus inſidias diaboli virtus. Liquet inſuper omnipotentis dei cle­mentia et ſapiētia que attingit a fine vſqꝫ ad finē fortiter diſponit etiam iſtorum peſſimo rum hominū et demonum maleficia ſuaui­ter. vt vbi querunt fidem imminuere et infir mare: eandem in multorū cordibus firmant et radicent validius. Utilitates enim pluri­me fidelibus ex huiuſmodi malis ꝓueniūt. vbi ſic fides roboratur: demonis malicia in­