Fo. III. p̄t ptās iudicādi ſine pc̄to B. Pe. Si tn̄ ī eo eſſꝫ tāta igͦrantia oīno ineptus eſſet qꝛ nec etiā ſcit Tho. et alb̓. dicūt ſupͣ. credo excuſa ret̉ a pctō. etiā ſi ex obediētia iniuncta poneret ſe ad id ad quod omnino ineptꝰ eſt: cuꝫ ꝑiculo aīaꝝ. An ꝯfeſſor teneat̉ ſcire an pctā in confeſſiōe audita ſint mortalia vl̓ venialia.§. iij. Tꝝ aūt ꝯfeſſor tene e atur ſcire de oībꝰ ſi bi dicunt̉ in ꝯfeſſiōe an ſint mortalia vl̓ venialia. Henricꝰ in quolibꝫ ſic re ſpōdēdo diſtīguit. Peccata ſunt ī duplici genere Quedā ſunt pctā qꝛ ꝓhibita: qꝛ ſi eſſent ꝓhibita eſſent pctā. vt ſunt oīa ſunt de iure po ſitiuo. vt audire miſſam die dn̄ico. ſel̓ ī anno ꝯfiteri et mūicari. et hmōi. Et tl̓ia te­net̉ qͥlibꝫ ꝯfeſſor ſcire. niſi ha beat cām rōnabilē excu ſet. vt ſi forte tꝑe ꝓhibitōnis erat in terra lōginqͣ vl̓ in car­cere. Alia ſunt pctā qꝛ ab hoīe ꝓhibita. ſꝫ qꝛ de natu­ra ſui mala ſūt etiā ſi ꝓhibe ant̉. hoꝝ q̄dā ſūt capitalia. vt ſuꝑbia luxuria ⁊c̄. P enī ſūt qͣſi elemēta et pͥncipia neceſſitate quēlibꝫ ꝯfeſſorem ſcire oꝑtet. Quedā v̓o ſūt pc̄ta ſūt ſpēs pctōꝝ capita liū. vt illa recipiūt hoꝝ p̄di catōeꝫ. vt fornicatio ebetaſ hmōi. Fornicatio v̓o luxu ria q̄dā eſt. et ebrietas q̄dā gu la. Et hoꝝ pctōꝝ ſpēſ q̄dam ſunt importāt malū de ſub ſtātia ſui actꝰ. eo ſtatī noīa ta habeāt annexū maluꝫ. vt fornicatio. de talibꝰ etiā feſſor ſcire tenet̉ vtꝝ ſint mor talia: vēialia. Quedā ꝟo ſb̓a ſui actꝰ hn̄t d̓formita . ſꝫ ex libidīe faciēte ſic̄ cogͦ­ſcere vxorē ꝓpͥam ē pctm̄ ſe. tn̄ poſſꝫ qͥs vxorē tan ta libidīe cognoſcere eſſet pctm̄ mortl̓e. vt ſi ꝯgͦſcerꝫ ſi etiā eēt vxor eiꝰ. tali bus oꝑtꝫ cōfeſſor ſciat vtꝝ ſint mortalia vl̓ vēialia. qꝛ nec ꝯfitentē freq̄nter ſcire oꝑtet. Alia ſunt pctā ſūt fi lie pctōrum capitaliū. vt illa pctā quoꝝ fines t̓minant̉ et ordināt̉ ad fines capitaliū. ſi cut dolꝰ et acqͥſitio rei īiuſte. de talibꝰ pctīs freq̄nter opi­niōes ſūt ꝯͣrie int̓ doctores. de talibꝰ tenet̉ ſimplex curatus ordinarius ſcire vtꝝ ſint mortl̓ial̓. Curatꝰ āt ordīariꝰ vt ep̄s archiep̄s