Fo. XXXII. Dicit Guil̓. ſi non p̄t alio declinare iniquū iudicē p̄t rn̄dere. nihil inde ſcio. qd̓ ſub intelligit̉ vt. vl̓ etiam nihil ſcio cōfeſſiōem. quia ſub intelligit̉ tibi reuelandū. Sic exponit̉ illud Mat. xx. iiij. c. De die illo hora nēo ſcit. nec filius hoīs. ſub ītel ligit̉ reuelādū vobis. Pōt hoc variare: addu­citur in teſtimoniū niſi vt Et abſqꝫ leſiōe ꝯſciētie p̄t iurare ſe neſcire id qd̓ ſcit tm̄ vt deus. Sed neqꝫ etiaꝫ ẜm de. de pal̓. in. iiij. di. xxi. li­centiā vel p̄ceptū cuiuſcūqꝫ ſuꝑioris factū etiā pape ſub pena excōicatōis licꝫ r̄ue lare cōfeſſionē. quia ſigilluꝫ cōfeſſiōis eſt de iure diuino. neceſſitate ſacr̄i. Papa āt licꝫ aliqn̄ diſpēſet in p̄ceptis diuinis vt ī votis. qͦꝝ reddi tio ē de iure diuīo. tn̄ pōt diſpēſare in ſacr̄is.ſ. vt quis baptizet̉ vel ꝯfirmet̉ ꝯfiteat̉. Et dictū eſt celati onē ꝯfeſſiōis eſſe de neceſſita te ſacramēti ſic intelligit̉ qͥn ſit verū ſacramētū. etiam ſi ip̄a ꝯfeſſio celaret̉. quia vtiqꝫ eſſet ſacramentū etiā ſi ſacerdos reuelaret. quia nec ſic eſt neceſſitate deus te gat. ſi ſatiſfaciat deꝰ tegit ſed reuelat ad penā. aut ſi accedat fictus deꝰ tegit nihilominꝰ ſacerdos tenet̉ celare. ſed dicit̉ celatio ꝯfeſſi onis neceſſitate ſacr̄i. quia natura ſacr̄i neceſſitat ad celandū. natura dico et qͣꝫtū ad id quod eſt ſacramētū. ſit in occulto ſolus cuꝫ ſolo. et quantū ad id quod ē ſacra mentū et res.ſ. penitētia inte rior que etiā eſt occulta. qͣn tum ad rem tm̄ que eſt remiſ ſio peccatorū: que tecta ſūt peccata. Nota ẜm Pe. de pal̓. quia qd̓ dicit Tho. oc cultatio cōfeſſionis eſt de eſ­ſentia ſacramēti. ſic eſt ītel ligendū ſit eius materia vl̓ forma eiꝰ. ſꝫ eſt de natura eius obligatio ad occultatio nem. ſicut ſi diceremus. de eſ ſentia leui eſt ferri ſurſum. vl̓ de eſſentia matrimonij ē red dere debitū. id ē obligatō ad ip̄m. Eſt autē pctm̄ mortale reuelare cōfeſſiōem. quia eſt cōtra ius diuinū et poſitiuū. vnde et grauiter punitur ab eccleſia. Penitētia ꝯfeſſoris cōfeſ­ſionem reuelātis. Acerdos reuelās C feſſiōem de iure anti