Interrogatorū pars prīa qꝛ tūc eſt mortale. Si v̓o pu tabant talia eſſe licita tanqͣꝫ oratōes: veniale videt̉. De obſeruatōibꝰ tēporū. I obſeruauit vnam diē magis qͣꝫ aliam. ī incipiēdo aliqͥd tanqͣꝫ malū. vt dies egiptia­cos. vl̓ diē in occurrit deca pitatio ſctī Iohānis bapti­ſte. vel diem aſcēſiōis in colli gēdis herbis: hmōi venia­le videt̉. qn̄ ex ſimplicitate ſit: ſiue ſcribēdo aliqͣ. vl̓ por­tando ad ſuſpendēdū in aliqͦ loco: ſi ſimpliciter credit ve­niale ē. Si vero hec crederꝫ animo obſtinato tūc morta­le eſſet talia obſeruare. De ſomnijs obẜuauit ſomnia faciēs aliqͣs oratōes obẜuatiōes: po­ſtea ex his ſomniat volēdo de futuris et occultis iudica re ꝓnūciare mortale eſt. ali as autē ſine obſeruatōne ad iuncta adhibere fidē nimijs ſomnijs peccatū eſt. ſi ex ſe ſit mortale. tn̄ ꝑiculoſum eſt. qꝛ ſic diabolꝰ ml̓tos deci pit. Si ex effuſiōe olei de lucerna. vl̓ cracatōe aliqͣrum auiū. vel vlulatu canū. vl̓ ma gnitudine et cōtinuitate ven torū et hmōi. eſtimauit ali­qͥd mali euēturū: qd̓ fatuū ſē. Si exiſtimauit mulieres cōuerti in cattas vl̓ alia ani­malia. et ire de nocte ſugere ſanguinē pueroruꝫ et hmōi. qd̓ eſt impoſſibile niſi deo. ideo fatuū ē credere. De hac materia diuīationū incanta tionū et omniū ſuꝑſtitionuꝫ vide clarius in decretꝭ. xxvi. cauſa. totū. De blaſphemia multipli­ci dei et ſanctorū Ca. iij. I blaſphemauit de um. videlicꝫ dicēdo eum eſſe iuſtū et omnia iniuſte diſponere. eſ ſe acceptorē perſonarū. vl̓ videre que fiunt. vel non cu­rare de actibus hominū. vel proditorē. vl̓ ſine merito pu nire et flagellare eum. vl̓ non poſſe iſtud vel illud facere. et hmōi. quodlibꝫ hoꝝ eſt mor tale: aduertit qd̓ dicit in telligit. Si blaſphemauit deum vel aliquē ſanctū. prie dicit̉ maledictio. vt ma­ledictus ſit ⁊c̄. vt ſit ex ira ſꝑ ē mortale ſi aduertit ip̄a v̓ba Secundū preceptū de iu­ramentis et periurijs. et ha­bet capitula duo.