Fo. XIIIII. ¶ Primū Ec iure n vane per ip̄m. Pri mo de ꝑiurio. Si iurauit in aliqua curia coraꝫ iudice mendacioſe. mortale ē quantūcūqꝫ alias haberet iu ſtam cauſam: ⁊ qui īducit ad hoc aduertēter vt iudex ad uocatus procurator ⁊ hmōi mortaliter peccat. Si iurauit etiā extra iudiciuꝫ in cōmuni ſermone quacūqꝫ ex cā vel leuitate vl̓ vtilitate vl̓ io coſitate: vl̓ qualicūqꝫ modo nō ſolū ad ſancta dei euangelia ⁊ ꝑ corpus chriſti ⁊ ſctōꝝ ſed etiā ꝑ fidem: ꝑ deū. ſi de me adiuuet. ꝑ virginē mariā per crucē: per animā ſuam: ⁊ hmōi. hoc ſemꝑ eſt mortale quādo aduertit ſe iurare ⁊ falſum dicere. ⁊ totiēs quotiēs ſic iurādo aduertit. ¶ Si iu rauit aliquid ꝓ certo de quo dubitat vtꝝ ſic ſit mortale ē. ⁊ p̄cipue iurando in iudicio. ¶ Si iurauit perpetrare ali qͥd quod eſt mortale. vt facere vidictā: nō dimittere ꝯcu binam: ſeruare iniuſta ſtatuta: tenere ſecretā iniquā coniurationē mortaliter peccauit. nec debet illud ſeruare. ¶ Si iurauit tenere ſecretū aliqd̓ quod eſt tractatū in cō ſilio. vel aliud quod nulli eſt nociuū. ſi aduertenter manifeſtat peccat mortaliter ip̄e ⁊ qui ſtimulat eū ad manifeſtā dum. ſciens illud eſſe ſecretū ¶ Si iurauit ſeruare ſtatuta alicuius ciuitatis vel vni uerſitatꝭ aliquod ſcient̉ ex ill̓ trāſgrediendo ſtatutꝭ peccat mortaliter. ¶ Si tamen aliquod ſtatutū eſt abrogatum ꝑ cōtrariā cōſuetudinē. quia quotidie ꝑ omnes ſit ꝯtrari um et diu. nō videt̉ ꝑiurus ſi non ſeruat illud: eo ꝙ non habet vim ſtatuti. di. iiij.§. le ges. ¶ Si iurauit ꝑ aliquē modū opprobrioſuꝫ per dei membra vl̓ ſanctorū. vt faciunt ribaldi: mortaliter pecca uit. quia blaſphemia reputa tur. xxij. q. i. c. ſi quis ꝑ capil lū. ¶ Si ꝓmiſit ſe aliquid ſa cturū licitū in honorē dei vl̓ aliorū ſanctorū. ſi nō intende bat obẜuare mortaliter peccauit. Si autē intēdebat ob ſeruare. ſed veniente termīo quo debet implere nō ſeruat promiſſum: cū tamen poſſet. licꝫ cū incōmoditate ſua pec cauit mortalit̉. niſi ille cui ꝓmiſit an̄ terminuꝫ relaxet iu 2 I
