Fo.XLV.mortale. al̓s veniale: niſi faceret in ꝯtemptū dei.¶ Terciū p̄ceptū de obẜuatōe feſtorū ꝯtinet duo capl̓a.PrimūAbbataſāctifices. QuiaCqͣꝫtū ad determinatōem dieꝝ iſtud p̄ceptū ēde iure poſitiuo. ideo hic annectere potes de ieiunijs eccleſie. et de auditōne miſſe¶ Primo ergo ſi fecit aliqd̓manuale opus diebꝰ dn̄icis⁊ feſtiuis vel al̓s p̄ceptis abeccleſia extra neceſſitatē. qꝛmortaliter peccauit ſi ꝑ notabile ſpaciū. ſecus ſi fuerit aliqͣ puncta. Si vero ex neceſſitate. videlicꝫ qꝛ hoſtes expectant̉ vl̓ veniūt inundatōnes aquarū et hmōi. tūc liceret remouereblada et ſupellectilia et hmōi: ⁊ debēt obſeruari de veſpera in veſꝑamid ē de ſero ad ſero. de conſe.di. iij. c. ꝓnunciandū. ⁊ hic requirit̉ magna prudentia incōſulendo. ¶ Si vendidit l̓emit diebus feſtiuis nō comeſtibilia de die in diem. vt panem vinum caſeum carnes ⁊huiuſmodi mortaliter peccauit. ¶ Si per modū negociatōis non in caſu magne neceſſitatis. In nundinis tamēexquo prelati eccleſiarū tolerant ſi non dimittūt audiremiſſam ẜm Pe. de pal̓. videntur excuſari qui mercant̉ indiebus feſtiuis. ſcꝫ a peccatomortali. ¶ Si fieri fecit aliquod p̄dictorū a ſuis filijs:diſcipulis: ẜuis: laboratoribꝰ ſine neceſſitate peccat mortaliter mādās ⁊ exeq̄ns. Sitn̄ mādās ſeu mgr̄ vel patronus non habꝫ neceſſitatē. ſꝫdiſcipulus eius vel ſeruꝰ vl̓ruſticus habꝫ neceſſitatē. itaꝙ aliter nō poſſet viuere. vl̓quia diſcipulus non obeditaliquādo magiſtro in his diebus vendendo vel faciendoaliquod exercitiū eius artispro aliquo tempore. Et neciſte nec alius de illa arte vultconducere eum ſecū. ⁊ aliudexercitium neſcit facere videtur ip̄e excuſari. Nam ſi ī obſequiū eccleſiarū pauꝑculaꝝaliquādo licet aliqͥd laborare diebus feſtiuis ẜm doctores: qͣꝫto magꝭ licet ꝓ ſuſtētatōe vite eiꝰ ī neceſſitate. tutiꝰtamē eſſet eligere aliā arteꝫ ſipoſſet. Similiter de ſcriptoribus pro precio ⁊ conficiētibus inſtrumēta ⁊ iudicātibꝰ