Capitulum VI ſi aūt edens menſurā exceſſerit/ denotatur. Naturalem nanqꝫ eſuriem quis neſciat. Ni hilominus ſi ẜm naturā quiſpiā ſitiat. nō erit in culpa/ ſi potū ad menſurā ꝑceperit. ſi vero modū in bibendo exceſſerit. dehoneſtat̉: qͥa naturalis eſt fitis. Rurſum ſi ẜm naturā qͥs dormiat/ nō incuſat̉/ ſed ad menſurā dormiat. ſi vero ſupra naturā ſomno indulſerit/ aut eneruatū ſemetip̄m ſopori atqꝫ īercie tradat prodit natura ꝓpria qd̓ ſomni conſuetudine ſuꝑat̉. Natura ſiquidē ⁊ conſuetudo. vtrarūqꝫ ꝑtiū p̄dicatores exiſtunt. Natura quippe indicat ſeruitutē. cōſuetudo aūt ſignificat vo luntatē. Ex vtroqꝫ em̄ homo conſiſtit. Uoluntas aūt cū liberaꝫ habeat facultatē. quaſi quidam agricola eſſe videtur. Inſerit nanqꝫ in hominis natura quēadmodū voluerit. aliqn̄ quidē virtutes optimas. aliqn̄ ꝟo conſuetudines peſſimas. hoc aūt modo conſuetudines īſerit malas. In eſurie qͥdē. gule libidinem. In ſiti aūt bibendi copiā. In ſopore ꝟo eneruationē/ ⁊ inſatiabilem ſomnū. In obtutibus vero oculorū/ peſſimos ⁊ volatiles ſen ſus. in veritate mendacium. Inſerit aūt rurſum virtutes optimas. In cibo quidē abſtinē tiam. In ſiti aūt tolerantiam. In ſomno vigilias. In mendacio veritatē. In oculorū obtu tibus/ caſtitatem. Uoluntas ſiquidē noſtra cum ſit forma agricole/ in momēto oculi euelſit conſuetudines malas. ⁊ quēadmodum voluerit virtutes inſerit bonas. eo ꝙ ip̄am natu ram poſſit ſuꝑare ac vincere. Et quidem natura eſt/ ꝑ quā oꝑationes gignunt̉ ¶ Agrico le aūt huiꝰ volūtatis ſunt diuine ſcripture cō ſiliatores ac magiſtri. docēt nanqꝫ agricolam noſtrū/ quali modo ꝯſuetudines malas euellat. ⁊ qūo virtutes bonas inſerat/ ſtudiumqꝫ adhibeat. Uerū qͣꝫtū velit ſobrius agricola noſter ⁊ induſtrius extiterit. abſqꝫ magiſterio diuinarum ſcripturarū/ ſine viribus eſt ⁊ indoctus. Diuinarū aūt ſcripturarū inſtructio intellectū ei retribuit ac virtutem. ita vt ex ramis ꝓprijs/ optime ei largiant̉ virtutes cum eas in ligno nature inſeruerit. Ita vt fidem bonam/ in ſuam ꝑfidiam inſerat. ſpem quoqꝫ in deſperationem ſuam dilectionē ve ro/ in odium. ⁊ ſcientiam in ignorantiam. et laudem/ in ignobilitatem ſuam. rurſumqꝫ in ſerit immortalitatem in mortem ſuam. Si autem voluerit noſter agricola. pertinacia ꝓpria conſiliatorem ſuum ac magiſtrum/ de ſerere. Diuinarum quoqꝫ ſcripturarum eloqͥa inuenitur aduerſis an fractibus ob errare. et in cogitationibus malis incedere/ conſuetudines quoqꝫ peſſimas que extra naturā ſunt congregare. atqꝫ in ſuam naturam inſerere. id eſt. perfidiam. deſperationem. odium. inuidiam. ſuperbiam. inanem gloriam. gule libidinem. nimietatē bibendi. contradictionem contentionem. ⁊ cetera nō nulla hmōi. derelinquens nanqꝫ legis latorem. ⁊ ip̄e ab eo nihilominus derelinquit̉. Si auteꝫ denuo penitentia ductus/ ſemetipſum agnouerit: ita vt legiſlatori ſuppliciter procidat ⁊ dicat peccaui quod te dominū meum ⁊ magiſtrum de reliquerim: protinus legiſlator/ cum ſit amator hominum/ pro ſua pietate ſuſcipiet eum. ⁊ preſtabit ei intellectum bonum ⁊ virtutem vt rurſum nature ſue terram valeat operari. euellere quoqꝫ ex ea cōſuetudines peſſimas deinde largietur ei vt virtutes bonas et optimas/ pro his poſſit inſerere. pro quibus valeat coronam ſibi ac laudem acquirere. Et qͥ dem eſurit ẜm naturam. ſed ad continentiaꝫ ſtudet. ſitit nihilominus. ſed ſuſtinet patienter. deſiderijs ſtimulatur. ſed ſobrietatem exercet. grauatur ſomno. ſed vigilare contēdit ad glorificationem dei. pigritia quoqꝫ torpeſcit/ ſed aperto ore perſonat in diuinis laudibus/ quo pigritiam poſſit vincere. Itaqꝫ in tali certamine. laudem ꝓmerebitur ⁊ coronā. Coronam quidem quia ſuperauit naturam. laudem vero quod ſibi virtutes acquiſerit. bonas. ¶ Ca. VI. ¶ Occaſione pretactorum gratias agens. cōmendanſqꝫ diuinam clementiā. benignitatem ⁊ miſericordiam. cum comme moratione plurimorum dei beneficiorum. vt ad eius dilectionem nos prouocet. Loria itaqꝫ nūc clementie eius ⁊ confeſſio benigniI tati eius. quando ita miſericors per hennis exiſtit. Quis pater. ſuos ſic diligit fili os. Cuncta nobis bona impartiens affluenter. ⁊ omnia nobis diſpenſans pulcherrime. Sanat vulnera anime noſtre. et contemptꝰ a nobis. longanimiter ſuffert. Uult enim ſaluos nos omnes fieri/ omnes cupit ſanaA 3
