xxxi Secundo per longam experientiaꝫ; quis hominuꝫ tot malicias expertus eſt. et quis vnqͣꝫ tam diu ſtuduit. quia dyabolus iaꝫ plus qͣꝫ ſexingenta milia annis ſtuduit. In quatuor annis quis ſtudere poteſt ad gradū magiſterij arcium: aut fieri doctor. aut in medicinis: aut in iure canonico: aut in theologia. Tercio ex reuelatione ſuperioꝝ poteſtatuꝫ. Vnde yſidorus de ſumo bono Demones triplici ſcientie acumine vigent ſeꝫ ſubtilitate natue experientia tempoꝝ reuelatione ſuperioꝝ poteſtatuꝫ. Septimo queritur vtꝝ aliquis poteſt viuere ſine omni temptatione. rn̄ detur nullus xp̄ifidelium poteſt viuere hic ſine temptatione Hoc multipliciter probat̉. Nam dicit Iob. 7. Milicia ē vita ho minis ſuper terram. Vnde Hiero. ſuper Math̓. Impoſſibile eſt humanaꝫ naturam non temptari. Vnde Bern̄ ſuper pſal̓. Qui habitat. Nemo in carne pōt viuere ſine temptatione. qui ab vna liberat̉ protinus expectat aliam. In ſignū huius dr̄ Ecc̄ia. i. Fili accedens ad ſeruitutem dei ſta in timore dei p̄para ani mam tuam ad temptationeꝫ. Sed diceret aliquis quare ꝑmittit deus ſuos fideles ita temptari. Rn̄detur ꝓpter profectuꝫ ipſoꝝ Quia ẜm apl̓m Nemo coronabit̉ niſi qui legittime certauerit. Vnde Hiero. in epiſtola; Quis ſanctoꝝ ſine certamine corona tus eſt. Vnde etiam Amb̓. ſuper lucam Propoſita eſt corona­ſubeunda ſūt certamina. Nemo poteſt coronari niſi qui vicerit. Maior eſt fructus vbi maior eſt labor. Temptari non eſt pec­catum: ſed materia exercende virtutis. Hoc patet per Bernh̓. dic̄. Quociens reſiſtis tociens coronaberis. Exempluꝫ de illo iu uene qui meruit vna nocte ſeptem coronas reſiſtendo tempta­tionibꝰ. hoc quere in diſcipulo de tempore. Dn̄ica quarta poſt penthecoſten Epiſtoſa Pauli Apoſtoli. ad Romanos. ratres. exiſtimo em̄ non ſunt condigne paſſio nes huius temporis ad futuram gloriā que reue labitur in nobis. nam expectatio creature reuela tionem filioꝝ dei expectat. Vanitati em̄ creatura ſubiecta eſt non volens ſed propter qui ſubiecit eam in ſpe. qꝛ ipſa creatura liberabitur a ſeruitute corruptionis in li­bertatem glorie filioꝝ dei. Scimus em̄ omnis creaturā ingemiſcit parturit vſqꝫ ad huc. Non ſoluꝫ aūt illa ſed et noſipſi primacias ſpiritus habentes et ipſi intra nos geminus adoptionem filioꝝ dei expectantes redēptione corꝑis noſtri in xp̄o iheſu dn̄o noſro.