qui grates agunt de perceptis merentur priuari iam habitis Augꝰ. Qui dedit gratias tollit iam ingratum ſunt. digni de accipiendis qui fuerunt de acceptis ingrati. Scienduꝫ dei beneficia multiplicia ſunt quaſi infinita hoc quotidiana. Bern̄. Dignū eſt ſemper gratias agere: quia deus nunqͣꝫ ceſſat benefacere Augꝰ. Tanta bona fecit deus ſi mille mortes ſuſti­neres pro minimo ſuo bono non poſſes ei ſatiſfacere ⁊cͣ. ergo qui libet diligenter aduertere debet beneficia dei non eis abuti: ſꝫ deo gratias referre Augꝰ de ci. dei. Quiſquis beneficia dei non videt cecus eſt. nec laudat ingratus eſt. et laudando reluctatur iniuſtus eſt. Circa iam dicta q̄ritur vtrum ingratitudo ſit pc̄ti mortale: reſpondetur ẜm ſanctum Tho. 2. 2. q. 107. Ingratus dicitur dupliciter. Vno modo per ſolam omiſſionem ſic non recognoſcit vices pro beneficio accepto hoc eſt ſemꝑ pc̄tin mortale. nam ſi ingratus pretermittat id ad qd̓ non tenetur peccat mortaliter ſed venialiter. quia ꝓuenit ex negligentia vel indiſpoſitione. poteſt tn̄ eſſe mortale ꝓpter interiorē ꝯtemptum aut ſi ſubtrahit id qd̓ ex neceſſitate debetur ſiue ſpecialiter ſiue in aliquo neceſſitatis gradu. Alio modo dr̄ ingratus non ſoluꝫ quia pretermittit. ſed qꝛ ꝯtrarium agit hoc etiaꝫ ẜm ꝯditionē eius a quo agitur qn̄qꝫ eſt mortale qn̄qꝫ veniale. Vltimo nota exempluꝫ de milite qui alteri militi indulſit occiſionē ſui patris crucificus amplexabat̉ in die paſceues. q̄re in ꝓmptuario. Pominica in ſeptuageſima ad Chorin. Ratres neſcitis hi qui in ſtadio currunt. om̄es quidem currunt: ſed vnꝰ accipit brauiū. ſic currite vt comp̄hendatis. Om̄is em̄ qui in agone ꝯtendit ab omnibꝰ ſe abſtinet. illi quideꝫ vt corruptibilē coronā accipiant. nos aūt incorruptam. Ego igitur ſic curro non quaſi in incertum. ſic pugno non quaſi aerem verberans ſed caſtigo corpus meum in ſeruitutem redigo: ne forte cum alijs p̄dicauerim ipſe reprobus efficiar. Nolo enim vos ignorare fratres quoniā patres noſtri oēs ſub nube fuerunt: omnes ante mare tranſierunt. oēs in moyſe baptiſati ſunt in nube in mari. et omnes eandem eſcam ſpiritualem manducauerunt: et omnes eundem potum ſpiritualem biberunt. Biberunt autem de ſpirituali conſe­quente eos petra. petra autem erat xp̄s. Sermo vndecimus ſuper epiſtolam