II les. rex apū ſolꝰ hꝫ aculeū om̄es alie apes hēant Tertiū ſignū ꝟe nobili tatꝭ ē magnanimitas. ẜm Ariſt. in. iiij. ethico. tēdit ordīate ad honores ad ma gna. Ait em̄. videt̉ magnanimꝰ ma gnis ſeip̄m dignificat magnꝰ exn̄s Qui em̄ ẜm dignitatē id facit inſipiēs. veri nobiles vel dāt oꝑam militie vl̓ lit terꝭ vel alicui laudabili exercitō poſſit ꝯſeqͥ honorē famā. ſꝑ tn̄ timore dei Et cauēt ſibi a rebꝰ turpibꝰ rep̄henſiōe dignis. Propterea Sen̄. ad lucillū inqͥt Nemine excelſi ingenij virū hūilia dele­ctant ſordida. Notēt ſe nobiles ap pellari gaudēt ē de ip̄a nobilitate vi tioſe viuēdo ſuꝑbiendū. ſed potiꝰ diligē­cura illis debet ineſſe vt bene virtuoſe viuant in cūctis deo ſe hūiliādo. multi efficiunt̉ ſuꝑbi ꝓpt̓ fortitu dinē corꝑis cōꝑat hoīem beſtijs. ſuꝑa tur a fortitudīe atqꝫ in illa ꝯfidētes ex ponit ꝑiculis. Capitulum ſcd̓m. Ecūda quare multi erūpunt in ſuꝑbiā dr̄ fortitudo corꝑis. ob quā nullus ſuperbia ītume­ſcere debet ꝓpter tria. Primo ꝓpter comꝑationē. Secūdo ꝓpter ſuꝑationem. Tertio ꝓpter ꝑiculationem. Primo ꝓpter cōꝑationē. qm̄ corꝑis fortitudinē comꝑat̉ beſtijs aīalibuſ brutꝭ. vn̄ Petrarcha in li. remedijs for tuitoꝝ. Abunde inqͥt ē viriū tauria laus Quīimo vt in pluribꝰ a beſtijs in for titudine ſuꝑat̉. Hīc Cato vt Cice. re­fert in li. de ſenectute dicebat Que vox pōt cōtemptior qͣꝫ milonis crothonia­te. cum ſenex eēt athletaſqꝫ exercen­tes ī curriculo videret aſpexiſſe lacertos ſuos dr̄ illachrymanſqꝫ dixiſſe. At hi mortui ſūt Et de iſto milone ſic ſcri bit Auluſgelliꝰ li. xiiij. noctiū atticaruꝫ. Milo crothonienẜ athleta illuſtrꝭ quē in cronicis ſcriptū eſt olympiade prima coronatū eſſe exitum habuit vite miſerā dum mirandū. Cum iam natu grandi­artē athleticā deſijſſet. ideſt reliquiſſet. Iterqꝫ faceret forte ſolus in locis ytalie ſilueſtribus quercū vidit proxime viam patulis in ꝑte media ramis hiantē. Tūc experiri volēs an̄ vlle ſibi relique vires adeſſent īmiſſis in cauernas arborꝭ dig­tis deducere reſcindere quercū conatuſ eſt. ac mediā quidē parteꝫ diſcidit diuel litqꝫ. Quercus autem in duas deducta tes cum ille quaſi perfecto qd̓ erat cōni­xus manus laxaſſat ceſſante vi redijt in naturā manibuſqꝫ eius retentis incluſiſ qꝫ ſtrictaqꝫ denuo coheſa dilaceranduꝫ hominē ferijs p̄buit. Secundo non de­bet homo ſuꝑbire de fortitudine corporꝭ ꝓpter ſuꝑationē. quia illa ſuperat̉ a for titudine animi. Un̄ Ouidiꝰ li. de ponto ait. Oīa deficiūt. animꝰ tn̄ oīa vincit. Et Sapiēs ꝓuerb̓. xvj. Meliorē vir pati­ens viro forti. dn̄at̉ aīo ſuo expugna tore vrbiū. Et in epl̓is Ouidiꝰ Uice ani mos irāqꝫ tuā cetera vincꝭ. Et de hac Amb̓. li. j. de offi. mediocrꝭ aīe for­titudo que ſola defendit ornamenta ꝟtu­tum. Tertio debet quis ſuꝑbire de fortitudine corporꝭ ꝓpter ꝑiculationem Hi em̄ fortes corpore multꝭ ꝑiculis ſūt expoſiti ſepiſſime male finiūt ſic̄ patꝫ de hercule antheo hectore achille ſil̓ibꝰ Et pͥmi Reg. c. xv. ſcribit̉ golia erat altitudinis ſex cubitoꝝ palmo tn̄ da­uid illū int̓fecit. vt pꝫ eodē li. c. xvi. Re­citat Ioh̓es ſolobrienẜ in policratōe. hanibal cartaginen̄. occidi fec̄ romanuꝫ qui mandato eius ſingulari certamīe ꝑ­cuſſerat elephantem dicens indignū vita qui cogi potuerat cum beſtijs dimi care. licet verius ſit cum ex inuidia nolu iſſe captiuū. Inauditi triumphi gloria illuſtrari īfamari beſtias quarum vir tute gentibus terrorem incuſſerat.