multi fiūt ſuꝑbi eſtimātes plus debito ſuū intellectū ſpernēdo ꝓximos. ac dei obliuiſcendo Cap̄. iij. Ercia cauſa qͣre multi eleuant̉ in ſuꝑbiā dicit̉ ſcientia animi­Cōſiſtit aūt ſuꝑbia hominū ſe doctos arbitrant̉ maxime in tribꝰ. Primo in ſui intellectus extimatōe Scd̓o in ꝓximoꝝ deſpectione. Tercio in dei obliuione. Primo in intellectus extimatōe de ita fatue arbitrat̉ omīa intelligibilia poſſint ītelligere ꝑſe. illud qd̓ ipſi ſuꝑbi intelligūt ſit intelligibile. et ea ſunt nobis a deo reuelata vera ſunt. qꝛ ea ip̄i caꝑe nequeūt. Nolūt enim captiuare intellectū in obſequiū xp̄i. ne­qꝫ debilitatē nature adiuuari expoſtulāt lumine diuīe gr̄e. Pro qͥbus cōfutan­dis notandū triplex intellectꝰ īuenit̉. Primus dicit̉ diuinus. Secundus angelicus. Tercius humanus Primus ē intellectꝰ diuinꝰ de dicit Scotus. ij. di. pͥmi libri eſt infinitꝰ. et cognoſcit qd̓cunqꝫ intelligibile ꝑfectiſſi me qͣꝫtū eſt intelligibile ī ſe vnico actu intelligēdi intelligit ſemetip̄m oīa. Et vt ait cōmētator. xij. metaphiſice. Intel ligere dei eſt ſua ſb̓a. patet qꝛ ſua ſb̓a eſt ſua actio. eſt actus purꝰ ſimplex. Et ibidē cōmentator dic̄. intellectꝰ in deo intellectū intellectio idē ſūt. Et vt in­qͥt Tho. pͥma ꝑte. q. xiiij. Nihil ē ꝑfectō intellectꝰ diuini niſi ip̄a eſſentia dei. In­tellectui itaqꝫ diuīo cōparari pōt in­tellectꝰ angelicꝰ neqꝫ hūanus. nullꝰ vel angelꝰ vidēs eēntiā dei pōt illam infinite intelligere. ſꝫ ſolꝰ ip̄e deꝰ. Se­cūdus ē intellectꝰ angelicꝰ. de ait Dio. nyſiꝰ eſt deiformis. Et ẜm Bonauen­in ſcd̓o di. iij. Non d̓r deformis ex eo habꝫ deiformitatē quā habꝫ intellectus gl̓ioſus aſſimilatōem eſt in ſtatu ꝑfe cto. ſed qꝛ ſine ſuſceptōe ſpecieꝝ illud qd̓ habꝫ in ſe actu cognoſcit. Ex ange­lus naturali cognitiōe diuinā eſſentiam videre pōt. qꝛ hec cognitio eſt p̄miuꝫ meriti. habito creatura qͥeſcit. Angelꝰ aūt naturā btūs eſſe pōt. Quare in tellectꝰ angelicꝰ limitatꝰ eſt. nihil qd̓ amodo dici pōt in cōꝑatiōe intellectꝰ di­uini. Terciꝰ intellectꝰ ē hūanꝰ ſatis in ferior intellectu angelico. qꝛ cogͦſcit res in tꝑe diſcurſu rōcinādo. Eſt auteꝫ ip̄e intellectꝰ potētia aīe ip̄a eſſen­tia. vt ꝓbat Tho. pͥma ꝑte. q. lxxix. ar. j. tūc ſolū immediatū pͥncipiū oꝑatio onis eſt ip̄a eſſentia rei oꝑantꝭ qn̄ ip̄aperatio eſt eiꝰ eſſe. Sic̄ enī potētia ſe hꝫ ad oꝑatōem ad ſuū actū. ita ſe hꝫ eſſen tia ad eſſe. In ſolo aūt deo idē eſt intelli gere qd̓ ſuū eſſe. vn̄ in ſolo deo intellectꝰ eſt eiꝰ eſſentia. In creaturis āt ītellectua libus intellectꝰ eſt q̄dā potētia intelligē­tis. Sed ſi obijceret̉ ꝯͣ. qꝛ Aug. dic̄ li­xj. de trini. Mens ſpūs relatōe di cunt̉ ſed eſſentiā demōſtrāt. Sꝫ ītellectꝰ idē eſt qd̓ mens. intellectus ē ip̄a eſſen tia aīe. Ad rn̄det Tho. ſic̄ ſenſus ali qn̄ accipit̉ potentia. aliqn̄ ꝟo ip̄a aīa ſenſitiua. Denoīat̉ enī aīa ſenſitiua no mine pͥncipalioris ſue potētie ē ſenſus Sil̓r aīa intellectiua qn̄qꝫ noīat̉ noīe in tellectus qͣſi a pͥncipaliori ſua ꝟtute. ſic̄ d̓r in pͥncipio de aīa intellectꝰ eſt ſb̓a . Et etiā Aug. dicit mens eſt ſpūs vel eſſentia. Et vt intellectꝰ hūani ꝑcipiamus paruitatē dicit Tho. intel lectus diuinꝰ differt ab intellectu creato qꝛ intellectus diuinꝰ ad ens vniuerſale ſe habꝫ ſic̄ actꝰ totius entis. eo intelle ctus diuinꝰ eſt dei eſſentia in originali ter virtualiter totū ens p̄exiſtit ſicut in pͥma cauſa. Et ideo intellectꝰ diuinꝰ eſt in potētia ſed ē actꝰ purꝰ. Nullꝰ autē intellectus creatꝰ pōt ſe hr̄e vt actus re ſpectu totiꝰ entꝭ vniuerſalis. qꝛ ſic opor