XVIII aduenit hic leo debili vno cruēto pede gemitus edens. murmura dolorē cruci­atūqꝫ vulneris cōmiſerantia. atqꝫ illic mo aſpectu pauere cepi. Sed poſtqͣꝫ in­trogreſſus leo mitis māſuetus acceſſit ſublatū pedeꝫ on̄dere mihi porrigere qͣſi opis petēde gr̄a viſꝰ ē. Ibi ego ſtipeꝫ ingentē veſtigio pedis eius herentē euul ſi. ꝯceptāqꝫ ſaniem vulnere intimo exp̄i ſi atqꝫ det̉ ſi cruorē. Ille tūc mea oꝑa me dela leuatus pede in manibꝰ meis poſi­to recubuit quieuit. Atqꝫ ex eo dic triē­niū totū ego leo in eadē ſpecū eodēqꝫ vi ctu viximꝰ. qͥs venabat̉ feras mē­bra optimiora mihi ad ſpecū ſuggerebat ego ignis copiā hn̄s ſole meridiā torrens edebā. Sed vbi me vite illiꝰ feri­ne perteſū eſt leone in venatuꝫ ꝓfecto reliqui ſpecū. Et viā fere tridui ꝑmēſus a militibus viſus app̄henſuſqꝫ ſu. et ad dn̄m ex affrica roma deductus Is meſta timrei capitalis dānandū aūt dandū ad beſtias curauit. Intelligo hūc qͦꝫ leonem me tūc ſeꝑato captū gr̄am nūc mihi bene ficij medicine referre. Quibus auditis inquit Appion androdus a pena ſolu­tus leo libertati donatus fuit. Poſtea videbamꝰ androdū leonē loco tenui re­uinctū vrbe tota circūtabernas ire. Dōa ri ere androdū. floribꝰ ſpargi leonē. qꝫ fere vbiqꝫ obuios dicere. Hic eſt leo hoſpes homīs. hic eſt homo medicꝰ leo­nis. De delphine adhuc ſtupēda legunt̉ qͣꝫ grata belua ſit inuenta bene factoribꝰ ſuis. Recitat Solinus de mirabilibꝰ mū­di. diuo auguſto imꝑante puer quidaꝫ littus ꝑueniens comedere dabat del­ a fino piſci ꝓpe terrā aduenienti Quare eſ fectū eſt piſcis ille puero ita ſe tractan benigne p̄buit vt ab ayano littore ip̄m equitanteꝫ ſuꝑ ſe vſqꝫ puteolos vehere ſit viſus. Hoc ānos plurimos tādiu geſtum eſt donec aſſiduo ſpectaculo deſi­ueret eſſe miraculū. Sed vbi puer obij. ſub oculis publicis deſiderij merore dei finus interijt. Si igit̉ bruta anīalia pe cora cāpi benefactores agnoſcūt. qͣꝫtoma gis rōnalis anīa innūeris beneficijs pre­dita ſuo grata debet eſſe benefactori Hīe eſt qd̓ Iſaie. j. c. cōquerit̉ deꝰ dicens iu daico populo. Et nunc de om̄ibus ingra tis filios enutriui exaltaui. ip̄i aūt ſpre uerūt me. Cognouit bos poſſeſſorē ſuuꝫ aſinus preſepe domini ſui. iſrael auteꝫ non cognouit me. ꝓpter ingratitudinē auferunt̉ bo­na oriunt̉ mala ſubtrahūt̉ ꝓmiſſa be­neficio Cap̄. tertiū Ertiū myſteriū declarandū de ī gra­titudine dr̄ dānificatio. Incurrit equidē ingratus multa dāna. qm̄ exͣ ingratitudine ſequunt̉ tria. Primo ꝯceſſa bona auferuntur. Scd̓o grauiſſima mala oriunt̉. Tertio ꝓmiſſa beneficia ſubtrahunt̉. Primo ꝯceſſa beneficia auferūtur. di cit enim Augu. Qd̓ deus dederat gratis abſtulit ingratis. vnde ſaluator dixit iu­deis in ꝑabola vince de qua fit mentio. ī hodierno euangelio iudeis ingratis Au feretur a vobis regnū dei. Hec aūt para bola myſtice ad quēlibet homineꝫ poteſt referri. vinea enim deſignat anima que a deo plantatur in creatione in qua ponit̉ torcular remorſus cōſcientie. turris rati­onis ex qua poſſit videndo diſtinguere amicos ab inimicis. Sepe circumdatur ſcilicet cuſtodia angelica Locatur agri­colis ſcilicet appetitui ſenſitiuo intel­lectiuo. vices in ea ſūt inclinatōes ad vir tutes vel habitꝰ ꝟtutū infundit̉ ī bapti ſmo. Tempus fructuū appropinquat. incipit hr̄e vſū liberi arbitrij dꝫ ī ho­norem dei fructus producere bonorum operū. Tūc mittit deꝰ nūcios ſuos ideſt boas inſpiratiōes inſtinctꝰ mētales ad benefaciendū vel documenta p̄dicatorū. 14