ſcripturaꝝ. Sed ingratꝰ iſta mor tificat cōtemnit. Demū ip̄e dei filiꝰ in ſacramēto altaris venit. ad. ſed vl̓ recipit vel receptū eijcit extra ſe cruci­figit malis oꝑibus ſuis. ẜm illd̓ apl̓i ad Hebre. Rurſus ſibimeip̄is crucifigē­tes filiū dei. De hac vinea.ſ. ingrata ani ma cōquerit̉ dn̄s Iſa. v. c. dicēs. Plan tauit vineā electā edificauit turrim in medio eius torcular calcauit in ea. ex pectauit vt faceret vuas fecit aūt labrū ſcas. Uue ſunt oꝑa dei vere virtuoſa. la­bruſce ſunt oꝑa habent apparentiam boni Et ſeqͥtur textꝰ Iſa. Quid vltra de bui facere vinee mee et feci. Et nunc oſtendā qͥd faciā vinee mee. Auferā ſe pem id ē ſubtrahā cuſtodiā angeli. diri­piā materiā id ē patres viros docētes mandata dei. Ponā deſertā ſb̓trahē do gr̄am. puabit̉ nec fodiet̉. Aſcē­dent ſpine ſuꝑ eaꝫ nubibꝰ mādabo ne pluant ſuꝑ illā. id ē ꝟbum ſubtrahā punctōis a p̄dicatoribꝰ. Hinc Hiero. in li. Iudicū. xi. q. iij. c. Audi. inqͥt De­ videt in abſcōdito ꝓſpiciēs mentē et aīos. vicijs paſſionibꝰ ẜuientes ī cor­de eius ſe diligi. ſed aūt auariciā aut libidinē aūt iactantiā diſcedit a mente eiꝰ.ſ. ſb̓trahendo gr̄am. relinqͥt domuꝫ eiꝰ vacuā.ſ. ꝟtutibꝰ. Exēplū de eſt in primis ꝑentibꝰ repleti donis ſpūali­bus tꝑalibus ingͣti fuerunt deo. ob qd̓ tot bonis pͥuati ſunt a terreſtri ꝑadiſo eiecti. Secundo ꝓpter ingratitudineꝫ incurrit qͥs multa mala ſpiritualia et tꝑalia. Ezechias rex hierl̓m poſt victo riā maximā liberatōnem de manibꝰ ſē nacherib quia egit gr̄as cātando ca­ticū dn̄o ẜm morē illius populi ꝓpt̓ ſu am ingratitudinē egrotauit. vt narrat etiā Ioſephꝰ. Et habet̉ Iſa. xxxviij. ca Timeant hoīes ingrati. qm̄ vt dicit Hugo de ſctō victore. Quelibet creatu ra trina voce alloqͥt̉ homīem. Accipe Redde. Fuge. Accipe ex me bn̄ficium ad vſum tuū. Acciꝑe inqͥt celū a me il­luminatōem motu. Accipe inqͥt ignis a me calorē. Accipe ab aere reſpiratōeꝫ Accipe ab aqͣ refrigeriū lotōem. Acci pe a terra aīalia fructꝰ alia ad ſuſten tationē. Secūda vox eſt redde.ſ. obſeqͥ um tuo bn̄ factori meo creatori ideo me creauit vt tibi ẜuirē. Tercia vox eſt fuge.ſ. ſuppliciū tibi paratū ꝓpter ingͣ­titudinē. Tercio ꝓpter ingratitudinē ꝓmiſſa bn̄ficia ſubtrahunt̉. licꝫ de facili fiat a deo imitatoribꝰ eiꝰ. vt enim inqͥt Tho. ij. ij. q. cvij. Circa ingratum duo ſunt cōſiderāda. Primū qͥd ip̄e in­gratus dignꝰ ſit pati. ſic certū ē me ret̉ bn̄ficij ſubtractōem. Alid̓ cōſiderā qͥd oꝑteat ip̄m bn̄ficiū facere. Et pri­mo qͥdem debet eſſe facilis ad ingͣti­tudinē vindicādā ſed dꝫ attēdere vt bn̄­ficiatū de ingrato faciat gratū. ſi non pōt primo bn̄ficio facere forte faciet ſe cundo. ſi bn̄ficijs multiplicatis ingͣ­titudine augeat peior fiat tūc a bn̄fici­orū exhibitōe ceſſare debꝫ. Sic facit mi ſericors clemens pater oīm deꝰ. Bn̄ fi cia ſua multiplicat. Diutiꝰ patiēter ex­pectat. Peccata tantoꝝ diſſimulat. vt ſaltē māſuetudine ſua dulciſſima corda mortaliū liq̄ fiant. ad ip̄m redeāt peni tēdo. Hinc Hiero. xciij. di. c. Diaconi. ait. Moderatō dei ac pietas ſolū noſtꝝ reditū q̄rit. ac nos cupit lōga ſua bonita te ſaluare. Ad vos igit̉ clamito o mor tales o peccatrices aīe. cognoſcite deum pr̄em clemētiſſimū. Diligite deū nobis beniuolū. laudate bn̄dicite deū ſuoruꝫ bn̄ficioꝝ datorē liberaliſſimū. Reuerti mini ad dn̄m deū pijſſimū. qꝛ ip̄e ē dn̄s deus nr̄ qui tribuit nobis ineffabilis do­na ſua. Pro qͥbꝰ Aug. li. vij. de ciui. dei c. xxxi. inqͥt. Habemꝰ ab ip̄o d̓o ml̓ta bn̄ ficia qͥbus neqͣqꝫ valemꝰ actiōi gr̄aꝝ ſufficere. Ab eo em̄ eſt ſumꝰ. viui­