⁊ ſcripturaꝝ. Sed ingratꝰ hō iſta mor tificat ⁊ cōtemnit. Demū ip̄e dei filiꝰ in ſacramēto altaris venit. ad eū. ſed vl̓ n̄ recipit vel receptū eijcit extra ſe ⁊ crucifigit malis oꝑibus ſuis. ẜm illd̓ apl̓i ad Hebre. Rurſus ſibimeip̄is crucifigētes filiū dei. De hac vinea.ſ. ingrata ani ma cōquerit̉ dn̄s Iſa. v. c. dicēs. Plan tauit vineā electā ⁊ edificauit turrim in medio eius ⁊ torcular calcauit in ea. ⁊ ex pectauit vt faceret vuas fecit aūt labrū ſcas. Uue ſunt oꝑa dei vere virtuoſa. labruſce ſunt oꝑa q̄ habent apparentiam boni Et ſeqͥtur textꝰ Iſa. Quid vltra de bui facere vinee mee et nō feci. Et nunc oſtendā qͥd faciā vinee mee. Auferā ſe pem id ē ſubtrahā cuſtodiā angeli. diripiā materiā id ē patres ⁊ viros docētes mandata dei. Ponā eā deſertā ſb̓trahē do gr̄am. Nō puabit̉ nec fodiet̉. Aſcēdent ſpine ſuꝑ eaꝫ ⁊ nubibꝰ mādabo ne pluant ſuꝑ illā. id ē ꝟbum ſubtrahā cō punctōis a p̄dicatoribꝰ. Hinc Hiero. in li. Iudicū. xi. q. iij. c. Audi. inqͥt Deqͥ videt in abſcōdito ꝓſpiciēs mentē et aīos. vicijs ⁊ paſſionibꝰ ẜuientes ī corde eius ſe nō diligi. ſed aūt auariciā aut libidinē aūt iactantiā diſcedit a mente eiꝰ.ſ. ſb̓trahendo gr̄am. ⁊ relinqͥt domuꝫ eiꝰ vacuā.ſ. ꝟtutibꝰ. Exēplū de hͦ eſt in primis ꝑentibꝰ qͥ repleti donis ſpūalibus ⁊ tꝑalibus ingͣti fuerunt deo. ob qd̓ tot bonis pͥuati ſunt ⁊ a terreſtri ꝑadiſo eiecti. ¶ Secundo ꝓpter ingratitudineꝫ incurrit qͥs multa mala ⁊ ſpiritualia et tꝑalia. Ezechias rex hierl̓m poſt victo riā maximā ⁊ liberatōnem de manibꝰ ſē nacherib quia nō egit gr̄as cātando caticū dn̄o ẜm morē illius populi ꝓpt̓ ſu am ingratitudinē egrotauit. vt narrat etiā Ioſephꝰ. Et habet̉ Iſa. xxxviij. ca ¶ Timeant hoīes ingrati. qm̄ vt dicit Hugo de ſctō victore. Quelibet creatu ra trina voce alloqͥt̉ homīem. Accipe Redde. Fuge. Accipe ex me bn̄ficium ad vſum tuū. Acciꝑe inqͥt celū a me illuminatōem ⁊ motu. Accipe inqͥt ignis a me calorē. Accipe ab aere reſpiratōeꝫ Accipe ab aqͣ refrigeriū ⁊ lotōem. Acci pe a terra aīalia fructꝰ ⁊ alia ad ſuſten tationē. Secūda vox eſt redde.ſ. obſeqͥ um tuo bn̄ factori ⁊ meo creatori qͥ ideo me creauit vt tibi ẜuirē. Tercia vox eſt fuge.ſ. ſuppliciū tibi paratū ꝓpter ingͣtitudinē. ¶ Tercio ꝓpter ingratitudinē ꝓmiſſa bn̄ficia ſubtrahunt̉. licꝫ hͦ nō de facili fiat a deo ⁊ imitatoribꝰ eiꝰ. vt enim inqͥt Tho. ij. ij. q. cvij. Circa ingratum duo ſunt cōſiderāda. Primū qͥd ip̄e ingratus dignꝰ ſit pati. ⁊ ſic certū ē ꝙ me ret̉ bn̄ficij ſubtractōem. Alid̓ cōſiderā dū qͥd oꝑteat ip̄m bn̄ficiū facere. Et primo qͥdem nō debet eſſe facilis ad ingͣtitudinē vindicādā ſed dꝫ attēdere vt bn̄ficiatū de ingrato faciat gratū. ꝙ ſi non pōt primo bn̄ficio facere forte faciet ſe cundo. ꝙ ſi bn̄ficijs multiplicatis ingͣtitudine augeat ⁊ peior fiat tūc a bn̄ficiorū exhibitōe ceſſare debꝫ. Sic facit mi ſericors ⁊ clemens pater oīm deꝰ. Bn̄ fi cia ſua multiplicat. Diutiꝰ patiēter expectat. Peccata tantoꝝ diſſimulat. vt ſaltē māſuetudine ſua dulciſſima corda mortaliū liq̄ fiant. ⁊ ad ip̄m redeāt peni tēdo. Hinc Hiero. xciij. di. c. Diaconi. ait. Moderatō dei ac pietas ſolū noſtꝝ reditū q̄rit. ac nos cupit lōga ſua bonita te ſaluare. ¶ Ad vos igit̉ clamito o mor tales o peccatrices aīe. cognoſcite deum pr̄em clemētiſſimū. Diligite deū nobis beniuolū. laudate ⁊ bn̄dicite deū ſuoruꝫ bn̄ficioꝝ datorē liberaliſſimū. Reuerti mini ad dn̄m deū pijſſimū. qꝛ ip̄e ē dn̄s deus nr̄ qui tribuit nobis ineffabilis dona ſua. Pro qͥbꝰ Aug. li. vij. de ciui. dei c. xxxi. inqͥt. Habemꝰ ab ip̄o d̓o ml̓ta bn̄ ficia ꝓ qͥbus neqͣqꝫ valemꝰ actiōi gr̄aꝝ ſufficere. Ab eo em̄ eſt ꝙ ſumꝰ. ꝙ viui