biū eſt oīa cōſilio recte gerunt̉ iure meritoqꝫ effectu firmitate niti. et. C. de ſacroſanctis eccl̓ijs. l. Placet. et. C. de inceſtis nuptijs. l. dubiū. Oīa prudentū ꝯſilio fiūt bono fine ꝑagunt̉ Et. C. ne filiꝰ pr̄e. in autētica habita Sapiētū ꝯſilio mūdꝰ illumīat̉. Sꝫ huiꝰ ꝑtis delectabili ampliatōe notare debemus ſunt ſeptē conſilia. Primū internale. Secundū particulare. Terciū ciuile et ſeculare. Quartū generale. Quintū ꝓuinciale Sextū epiſcopale­ Septimū monachale Primū eſt ꝯſiliū int̓nale qd̓ qͥs fac̄ ī ſemetip̄o. vicꝫ aliqͥd occurrit agēdū dubiū inueſtigat ratio ſi illd̓ eſt bonuꝫ vel malū. Et ſi bonū qͥbus medijs ſittendū ſil̓ia. in recurrēdū eſt ad deū Un̄ Thobie. iiij. c. d̓r. Om̄i tꝑe benedio deū et pete ab eo vt vias tuas dirigat. ꝯſilia tua in ip̄o ꝑmaneāt. Et Eccī. xix. ca. In orōne cōfitebit̉ dn̄o ip̄e diriget cōſiliū eiꝰ. Quicunqꝫ igit̉ vl̓ mr̄imonia ꝯͣhere vl̓ ingredi religiōem intēdit vl̓ a patria diſcēdere qͣcūqꝫ honeſta ꝓ­ponit ad deū cōfugiat ab ip̄o ꝯſilium expoſtulet. Legimꝰ de btō Frāciſco orabat an̄ imaginē crucifixi in eccl̓ia ſctī damiani dicebat hec ꝟba. O alto e glorioſo dio illumina le tenebre del cor mio. donami fede diricta ſperāꝫa certa ē charita ꝑfecta. ſenno ē cognoſci mēto che io facia la tua ſancta volūta. Se­cundū eſt cōſiliū particl̓are qd̓ alter ex hibet alteri. em̄ qͥs eſt ſibi ſuffici­ens ad cōſiliū capiendū circa agēda ab alio cōſiliū acciꝑe dꝫ. Quinimo circa ꝓ­p̓am vitā obſcura ꝑtinētia ad cōſcīaꝫ ſibi credere dꝫ. ſed cōſiliari ꝑitis bonis vel libris doctoꝝ. Un̄ Thobie iiij. c. dicit̉. Conſiliū a ſapiēte ſꝑ reqͥre­Dicit̉ aūt qͥs ſapiēs duplicit̓. Uno ẜm qͥd alio ſimpliciter. Sapiēs ẜm qͥd d̓r qui bn̄ iudicat de fine alicuiꝰ arti mīſterij. his ducūt ad illū finē Et ſic d̓r ſapiēs medicꝰ bn̄ iudicat ſani tate de medicinis cōferentibꝰ ad Et ſapiēs negociator qui bn̄ iudicat de lu­cro acquirēdo de medijs ad ip̄m. et ſic de alijs. Sed ſapiēs ſimpl̓r dicit̉ bn̄ iudicat de vltimo fine vite hūane ē deꝰ de ꝑducētibꝰ ad. Et hic ē verꝰ ſapi­ens virtuoſus. Quia igit̉ Thobias dic̄ a ſapiēte ſine alia additōne pͥmo et pͥncipal̓r ꝯſiliū q̄rendū eſt a ſapiēte id ē docto ī factꝭ cōſciētie. Neqꝫ em̄ a medi co q̄rit qͥs cōſiliū de negociatōe. ſꝫ a do­cto negociatore. Nec a negociatore de medicinalibꝰ ſed a perito medico. ſic de alijs. Multo magꝭ de ꝑtinētibus ad aīam. vbi ſūt maiora dubia magꝭ ꝑi­culoſa dꝫ qͥs indifferēter cōſiliū q̄re re a qͥbuſcūqꝫ. ſed ꝟtuoſis doctis pra cticatꝭ. Un̄ Eccī. xxxvij. c. d̓r. A cōſilia rio malo ẜua anīam tuā. idē caue tibi. Et ſint mali cōſiliarij a qͥbꝰ cauendū ip̄e declarat ſeqͥt̉. viro irreligioſo tracta de ſctītate. iniuſto de iuſticia ml̓iere de his emulat̉. timido de bello. negociatore de traiectōe. emptore de veditōe. viro inuido tijs agēdis. impio de pietate. īho­neſto de honeſtate. ẜuo pigro ml̓ ta oꝑatōe. attēdas his in om̄i cōſi­lio. Et ex vltimo dicto ptꝫ p̄fata lo­cutio eſt ironiā. qͣſi diceret. predi ctis habeas cōſiliū. Et ſb̓dit. Corbo ni cōſilij ſtatue tibi. Sciendū inſupe­ illud qd̓ dicit̉ Prouer. xj. Ibi ſalus vbi multa ꝯſilia. ſic intelligendū eſt ad incipientes bn̄ facere ſimplices tanqͣꝫ qͥs ml̓toꝝ hoīm ſcū a multꝭ debe­at inqͥrere cōſiliū de directōne vite ſue faciēs audiet diuerſa cōſilia qn̄­qꝫ ꝯͣria. vn̄ in mēte ſua cōfundet̉ neſciē­