¶ LXX qͥd magis ſeqͥtur. ¶ Terciū ē cōciliū ciuile ⁊ ſecl̓are. qd̓ fit ī cōitatibꝰ ⁊ vniuer ſitatibꝰ. Nec bn̄ em̄ pn̄t regi ciuitates ⁊ regna abſqꝫ cōſilio. vn̄ qͦlibꝫ tꝑe pͥncipes ⁊ rectores ciuitatū vſi ſūt conſilijs Nā ⁊ Salomō ſapiētiſſimꝰ cōſiliarios habuit. qͦꝝ cōſiliū qꝛ Roboam filiꝰ eiꝰ reliqͥt magnā ꝑtē regni amiſit. vt hr̄. ij. Paral̓. iiij. c. ¶ De Rhomanis aūt ſcri bit̉ in Policrato. ꝙ romulꝰ cōdita ciui tate quā ex ſuo noīe romā vocauit. cen tū ex ſenioribꝰ elegit qͦꝫ cōſilio oīa ageret qͦs ſenatores ꝓpter ſenectuteꝫ pr̄es obſil̓itudinē cure noīauit. Quoꝝ noīa aureis lr̄is cōſcripta erāt. pr̄eſqꝫ cōſcripti appellabāt̉. qꝛ alios ſapīa etate et affectu pr̄no p̄cedebāt. Et Heſter. j. c. ſcribit̉ ꝙ ſeptem ſapiētes ex more regioaderāt regi aſſuero ſꝑ ſciētes leges ac iura maioꝝ. qͦꝝ cōſilio cūcta faciebat. ¶ ¶ Quartū eſt cōſiliū generale. illd̓.ſ. qd̓ fit p̄ſente papa vl̓ eiꝰ legato ad hͦ ſpālit̓ deputato a papa ꝯueniētibꝰ ep̄is ⁊ alijſ p̄latis pl̓imis ꝓut ip̄e ordīauit. Et iſtd̓ nō pōt celebrari niſi auc̄te pape. vt ptꝫ di. xvij. ꝑ totū. Al̓s nullū eſſꝫ ⁊ nō cōci liū ſꝫ ꝯciliabulū ⁊ ſynagoga ſathane diceret̉ ⁊ eſſet. Un̄ di. xvij. Pelagiꝰ papa ait. Multis apl̓icis ⁊ canonicis ac ec cleſiaſticꝭ īſtruimur regul̓ nō debere abqꝫ luīa romani pōtificꝭ cōcilia celebrari ſcꝫ generalia. Quapropt̓ nō cōciliū ſed veſtꝝ cōuēticulū vel cōciliabulū caſſat̉ ⁊ qͥcqͥd ī eo actū eſt irritū habet̉ ⁊ vacuū ¶ Hinc ⁊ rex Theodoricꝰ cuꝫ vocaſſet pl̓imos ep̄os de diuerſis ꝓuincijs ad cō ciliū celebrādū in vrbe ꝓpter crimīa q̄ ī pingebāt̉ ab aduerſarijs ꝯͣ ſymachū ad ueniētes ob reuerētiā regꝭ dixerūt hͦ fie ri nō poſſe.ſ. celebrare ꝯciliū ſꝫ ſpecta re ad ſymachū papā qͥ impetebat̉. Et ꝑ ſuadētibꝰ ip̄is ſymacho pape vt ip̄e con uocaret ſeu auc̄te eiꝰ cōgregarēt̉ ī conſilio aſſenſit eis. ⁊ eū immunē ⁊ libeꝝ ab illis vicijs p̄latꝭ ꝯͣ eū de clarauerūt. Sꝫ ad clarā noticiā de hͦ cōſilio habēdam. Prīo notādū ē ꝙ pͥſcis tꝑibꝰ ī concilijs aderāt imꝑatores. vt ptꝫ ī diſcurſu hiſtorie triꝑtite. Et. xv. di. c. Canōes. qͥa eccl̓ia tūc male poterat vti ptāte ſua ꝓpter aduerſitates qͣs patiebat̉ ab hereti cis. qͥbꝰ aliqn̄ fauebāt ⁊ adherebāt ma gni pͥncipes ⁊ reges. Sꝫ cū potuit eccleſia hͦ correxit ⁊ nō ꝑ pͥncipes ſꝫ ꝑ ſe cōci lia cōuocauit. Et aliqn̄ ꝑ imꝑatores p̄ci piēte eccl̓ia celebrata ſūt cōcilia. Aliqn̄ ip̄a rogāte ⁊ poſtea auctorizāte. Aliqn̄ ip̄a ratificāte. vt patꝫ di. xvij. ꝑ totum. ⁊ maxime in.§. Hinc etiā. ¶ Dicūt autē aliqͥ ꝙ papa negligēte ⁊ nolēte ꝯgregare cōciliū ad locū idoneū ꝓ aliqͣ cā hone ſta ⁊ ardua īminēti ptās ꝯgregādi cōci liū ſpectat pͥmo ad oēs cardinales qͥ pꝰ papā ſūt maiores clerici oībꝰ alijs qͥbuſ cūqꝫ. argu. eiꝰ qd̓ legit̉ de maioritate et obediētia. c. j. ꝑ Innocentiū. Et qꝛ cenſent̉ vnū corpus cū eo qͣſi ſede vacante videt̉ ad eos ſpectare talis ptās. Secundo ſpectat ad patriarchas. ⁊ p̄cipue ad cōſtantinopolitanū. Cuiꝰ ſedes eſt prima poſt romanā. vt ptꝫ di. xxij. ca. d̓ cōſtantinopolitane. ⁊ capitul̓ ſeq̄ntibꝰ. Quod tn̄ intelligendū eſt cū catholicꝰ ē patriarcha. Tercio ad imꝑatorē. qͣrto ad reges. qͥnto ad alios principes. Nā poteſtas vnius deuoluit̉ gradatim ad aliū ꝓpter negligentiā. argu. de electōe. ca. Cum in cunctis. Et de conceſ. p̄bende. ca. ij. Uel dicamus ꝙ due ꝑtes concilij in aliquo loco congregate poterūt ⁊ alios conuocare. iuxta notata ꝑ Innocentiū in ca. ij. de noui operis nuncia tione. Ubi autem papa eſſet hereticꝰ vl̓ de hereſi ſuſpectus tunc ad eū non vide tur ſpectare poteſtas congregādi conſi liū. argu. di. xl. ca. Si papa. ¶ Secūd notandū eſt ꝙ ad hoc cōcilium generale ſoluꝫ ep̄i ⁊ ſuperiores ſunt d̓ neceſſitate