XVI li inſtigatōne. Inſtigat diabolꝰ tentat. de hoc vicio p̄cipue nimie qͥeti vide hoīes deditos. vt em̄ inqͥt Cato. Nam diuturna qͥes vicijs alimēta mīſtrat. vn̄ in tercio libro Reg. legit̉. ſalomō ſtructure tēpli edificioꝝ iactauit ī ſta­tu gratie fuit. Sꝫ ſe dedit qͥeti ſeductꝰ a ml̓ieribꝰ luxurie vacās templū idolis fabricauit. Sil̓r Dauid vt hr̄. ij. Reguꝫ xi..xij. c. remanſit in hierl̓m in quie te cōmiſit adulteriū berſabee. hie­ro. ad ruſticū monachū ait. In deſiderij. eſt om̄is ocioſus. Egyptioꝝ monaſteria hūc morē tenent vt nullū abſqꝫ labore oꝑe ſuſcipiāt. ꝓpter vite neceſſaria qꝫ ꝓpter aīe ſalutē. ne vaget̉ mens ꝑnici oſis cogitatōibꝰ inſtar fornicātꝭ hieru ſalē om̄i trāſeunti diuuaricet pedes ſuos. Et btūs Frāciſcꝰ in regula fratꝝ mino­ dic̄. Fratres illi qͥbꝰ gratiā dedit dn̄s laborādi laborēt fideliter deuote. ita excluſo ocio aīe inimico ſctē orōis de uotōis ſpm̄ extinguāt. Et Hiero. de . di. v. c. Nunqͣꝫ. Facito aliqͥd oꝑis vt ſꝑ diabolꝰ te inueniat occupatū. Et ex­tra de renū. c. Niſi p̄dem.§. Ueꝝ ocio ſitas voluptas ſunt arma hoſtꝭ antiqͥ ad miſeras capiēdas aīas. Et Iohānes caſſianꝰ ī collatōibꝰ patꝝ. Apd̓ egyptū ab antiqͥs patribꝰ facta eſt ſnīa oꝑanteꝫ mōachū vno demōe pulſari. ocioſū vero innumeris ſpiritibꝰ deuaſtari. Et lꝫ ocio ſitas filia ſit accidie tn̄ diabolꝰ ocioſum in accidia cōfirmat inſtigat vt eiꝰ tediū ad om̄e opꝰ bonū augeat̉. Legit̉ in vitiſ patꝝ cubtūs anthoniꝰ tētatōe accidie vexaret̉ cepit clamare ad dn̄m dicens dn̄e volo ſaluꝰ fieri ſed ꝑmittūt me cogitatōes mee. Et ſb̓ito vidit iuuenem pulcerrimū angelꝰ erat ponētē ſe ad ſe dendū et ad laborādum ſportas īde ad modicū ſurgere ad orandū. Et iteꝝ poſt paꝝ reponetē ſe ad oꝑandū poſtea ſui gentē ad orandū. Cūqꝫ pluries alterna­tis vicibꝰ ad vtrūqꝫ ſe poſuiſſet demum dixit angelꝰ. ſic fac ſaluus eris. homo pōt fugere accidiā orōem meditatione ac freq̄ntatōeꝫ ſacramēti. Capitulū terciū Erciū myſteriū declarandū de accidia dicit̉ remediatio. Et lꝫ multa ſint ꝯͣ accidiā remedia. tn̄ nunc ſufficit ponere tria Primū eſt deuota oratio Secundū diligens meditatio Terciū ſacramentoꝝ frequentatio­ Primū remediū eſt deuota oro. docu it chriſtꝰ diſcipulos dormiētes triſticia vt d̓r Mat. xxvj. c. Uigilate orate ne intretis intētatiōeꝫ. qͣſi diceret orō vos iuuabit ne ſuccūbatꝭ tentatōi accidie ſb̓ intrat mentes vr̄as. Idē etiā ait loquēs de tribulatōibꝰ in fine mūdi. Orate ne fi at fuga vr̄a hieme vl̓ ſabbato. Mat. xx. iiij. c. Hiems ē frigida ī ſabbato ē occi­um reqͥes. vult ergo dicere. orate ne fu giatis id ē opꝰ bonū deſeratꝭ ex accidia ꝓuenit ex frigiditate diuini amoriscio ſeu qͥete corꝑali. Multū em̄ valꝫ ſolū ꝯͣ accidiā ſed ꝯͣ qͦcūqꝫ pctā et quaſ libꝫ tētatōnes fidelis hūiliſqꝫ orō. Ideo Hiero. ad euſtochiū ait. Nec cibꝰ ante ſumat̉ niſi orōe p̄miſſa. nec recedat̉ a ſa niſi gͣtie referāt̉ creatori. Noctibꝰ bis terqꝫ ſurgendū reuoluendū de ſcripturis qd̓ mēoria teneamꝰ. Egrediētes hoſpiti um armet orō. redeūtibꝰ de platea occur rat orō anteqͣꝫ ſeſſio nec pͥus corpuſculū reqͥeſcat qͣꝫ aīa paſcat̉. hec ille. Secun­ remediū contra accidiā eſt diligens meditatio precipue vite et paſſiōis chri ſti. Unde ad hebreos. xij. ca. paulus ait. Recogitate qui talem ſuſtinuit ad­uerſus ſemetip̄m ꝯtradictōem.ſ. chriſtū vt fatigemī animis vr̄is deficientes. ſcꝫ tedio. Hoc faciebat deuotꝰ Bern̄. dixit. Quādiu vixero mēor ero labo­rum quos chriſtus ſuſtinuit in p̄dicādo