XVI li inſtigatōne. Inſtigat diabolꝰ ⁊ tentat. de hoc vicio ⁊ p̄cipue dū nimie qͥeti vide hoīes deditos. vt em̄ inqͥt Cato. Nam diuturna qͥes vicijs alimēta mīſtrat. vn̄ in tercio libro Reg. legit̉. ꝙ ſalomō dū ſtructure tēpli ⁊ edificioꝝ iactauit ī ſtatu gratie fuit. Sꝫ cū ſe dedit qͥeti ſeductꝰ a ml̓ieribꝰ luxurie vacās templū idolis fabricauit. Sil̓r Dauid vt hr̄. ij. Reguꝫ xi. ⁊.xij. c. cū remanſit in hierl̓m in quie te cōmiſit adulteriū cū berſabee. Iō hiero. ad ruſticū monachū ait. In deſiderij. eſt om̄is ocioſus. Egyptioꝝ monaſteria hūc morē tenent vt nullū abſqꝫ labore ⁊ oꝑe ſuſcipiāt. nō tā ꝓpter vite neceſſaria qꝫ ꝓpter aīe ſalutē. ne vaget̉ mens ꝑnici oſis cogitatōibꝰ ⁊ inſtar fornicātꝭ hieru ſalē om̄i trāſeunti diuuaricet pedes ſuos. Et btūs Frāciſcꝰ in regula fratꝝ minorū dic̄. Fratres illi qͥbꝰ gratiā dedit dn̄s laborādi laborēt fideliter ⁊ deuote. ita ꝙ excluſo ocio aīe inimico ſctē orōis ⁊ de uotōis ſpm̄ nō extinguāt. Et Hiero. de cō. di. v. c. Nunqͣꝫ. Facito aliqͥd oꝑis vt ſꝑ diabolꝰ te inueniat occupatū. Et extra de renū. c. Niſi cū p̄dem.§. Ueꝝ ocio ſitas ⁊ voluptas ſunt arma hoſtꝭ antiqͥ ad miſeras capiēdas aīas. Et Iohānes caſſianꝰ ī collatōibꝰ patꝝ. Apd̓ egyptū ab antiqͥs patribꝰ facta eſt ſnīa oꝑanteꝫ mōachū vno demōe pulſari. ocioſū vero innumeris ſpiritibꝰ deuaſtari. Et lꝫ ocio ſitas filia ſit accidie tn̄ diabolꝰ ocioſum in accidia cōfirmat ⁊ inſtigat vt eiꝰ tediū ad om̄e opꝰ bonū augeat̉. Legit̉ in vitiſ patꝝ ꝙ cubtūs anthoniꝰ tētatōe accidie vexaret̉ cepit clamare ad dn̄m dicens dn̄e volo ſaluꝰ fieri ſed nō ꝑmittūt me cogitatōes mee. Et ſb̓ito vidit iuuenem pulcerrimū qͥ angelꝰ erat ponētē ſe ad ſe dendū et ad laborādum ſportas ⁊ īde ad modicū ſurgere ad orandū. Et iteꝝ poſt paꝝ reponetē ſe ad oꝑandū ⁊ poſtea ſui gentē ad orandū. Cūqꝫ pluries alternatis vicibꝰ ad vtrūqꝫ ſe poſuiſſet demum dixit angelꝰ. ſic fac ⁊ ſaluus eris. ¶ Ꝙ homo pōt fugere accidiā ꝑ orōem ⁊ meditatione ac freq̄ntatōeꝫ ſacramēti. Capitulū terciū Erciū myſteriū declarandū de accidia dicit̉ remediatio. Et lꝫ multa ſint ꝯͣ accidiā remedia. tn̄ ꝓ nunc ſufficit ponere tria ¶ Primū eſt deuota oratio ¶ Secundū diligens meditatio ¶ Terciū ſacramentoꝝ frequentatio¶ Primū remediū eſt deuota oro. hͦ docu it chriſtꝰ diſcipulos dormiētes p̄ triſticia vt d̓r Mat. xxvj. c. Uigilate ⁊ orate ne intretis intētatiōeꝫ. qͣſi diceret orō vos iuuabit ne ſuccūbatꝭ tentatōi accidie q̄ ſb̓ intrat mentes vr̄as. Idē etiā ait loquēs de tribulatōibꝰ in fine mūdi. Orate ne fi at fuga vr̄a hieme vl̓ ſabbato. Mat. xx. iiij. c. Hiems ē frigida ⁊ ī ſabbato ē occium ⁊ reqͥes. vult ergo dicere. orate ne fu giatis id ē opꝰ bonū deſeratꝭ ex accidia q̄ ꝓuenit ex frigiditate diuini amoris ⁊ ocio ſeu qͥete corꝑali. Multū em̄ valꝫ nō ſolū ꝯͣ accidiā ſed ꝯͣ qͦcūqꝫ pctā et quaſ libꝫ tētatōnes fidelis hūiliſqꝫ orō. Ideo Hiero. ad euſtochiū ait. Nec cibꝰ ante ſumat̉ niſi orōe p̄miſſa. nec recedat̉ a mē ſa niſi gͣtie referāt̉ creatori. Noctibꝰ bis terqꝫ ſurgendū reuoluendū de ſcripturis qd̓ mēoria teneamꝰ. Egrediētes hoſpiti um armet orō. redeūtibꝰ de platea occur rat orō anteqͣꝫ ſeſſio nec pͥus corpuſculū reqͥeſcat qͣꝫ aīa paſcat̉. hec ille. ¶ Secundū remediū contra accidiā eſt diligens meditatio precipue vite et paſſiōis chri ſti. Unde ad hebreos. xij. ca. paulus ait. Recogitate eū qui talem ſuſtinuit aduerſus ſemetip̄m ꝯtradictōem.ſ. chriſtū vt nō fatigemī animis vr̄is deficientes. ſcꝫ p̄ tedio. Hoc faciebat deuotꝰ Bern̄. qͥ dixit. Quādiu vixero mēor ero laborum quos chriſtus ſuſtinuit in p̄dicādo