quāta ꝑicula. quāta īpuritas. qͣꝫta inſta bilitas cordis. bona ē tal̓ triſticia. Sed hr̄e tediū de vita pn̄ti qꝛ nō hꝫ qͥs illā ꝓ ſꝑitatem quā vellet. illos honores. diuitias et voluptates qͥs cupit cū videt et audit alios ꝓſꝑari honorari ditari. ⁊ ex hoc ita ꝯtriſtat̉ ꝙ vellet n̄ viuere vilippe dēs ꝯditōeꝫ ſuā. Et cū ita deijcit̉ mēte vt rōe deliberata nō eē ī mūdo appeteret vl̓ nō fuiſſe natū. vel vt aīal brutū affectās mori q̄cūqꝫ morte etiā in malo ſtatu aīe. eſſet iſtd̓ tediū accidia mortal̓. ¶ Secundū eſt tediū tribulatōis ⁊ anguſtie ex triſticia q̄ qͥs anguſtiat̉ ex magnitudīe vel multiplicitate aduerſitatis ſue vl̓ alioꝝ Et ſiqͥdem ſi triſticia ⁊ anxietas ſit ſolū ẜm pͥmū motū ſeu ſenſualitatē hūanatē tatio eſt ⁊ veniale pctm̄ vel nullū. Et ꝑ fecti viri aliqn̄ hͦ tediū patiūt̉. Un̄ apl̓s ij. ad Chorī. j. c. Sup̄modū gͣuati ſumꝰ ſcꝫ ex tribulatōibꝰ. ita vt nobis tēderꝫ viuere. Sed ſi triſticia ſit tāta vt abſorbea tur ratio. ita ꝙ ꝓpt̓ea dimittant̉ neceſſa ria bona cū ꝓpoſito nūqͣꝫ bn̄ faciēdi accidia ē mortal̓. de qͣ apl̓s pͥme ad Chorinvij. c. Triſticia huiꝰ ſeculi mortē oꝑatur ſcꝫ aīe. ¶ Terciū ē tediū actōis virtuoſe. cū quis triſtat̉ ſeu anxiatur ꝓ aliqͦ bono oꝑe qd̓ oporteat eū facere. qꝛ ibi habꝫ laborare. puta in dicēdo officiū. orādo. ieiunādo. in faciēdo aliquā obedientiā. et hmōi. Hoc incurrit populꝰ hebreoꝝ in deſerto. Ut em̄ d̓r Nueri. xxj. Cepit populꝰ tedere ꝓpter laborē itineris. Dū ego itur ꝑ deſertū pnīe ſeu religiōis ſeu vi te p̄ſentꝭ ſtatū ex laboribꝰ opeꝝ bonoruꝫ freq̄nter incurrit̉ tediū ⁊ anxietas. Et ꝑ cipue hͦ euenit in orōe. Sed vt Hiero. dicit de ꝯſe. di. v. c. Nō mediocrit̉. Me lior eſt triū pſalmoꝝ decātatio cū cordis puritate ⁊ iocūditate qͣꝫ totius pſalteri modulatio cū anxietate atqꝫ triſticia ¶ Ꝙ accidia aliqn̄ orit̉ ex cōplexione corꝑis ⁊ inordinatione cibi. ⁊ inſtigatōe diaboli¶ Capitulū ſecundum Ecundū myſteriū declarādū de accidia d̓r originatōis. habꝫ em̄ originē hoc viciū in tribus. ¶ Primo ex corporis cōplexione. ¶ Secūdo ex cibi inordinatione ¶ Tercio ex diaboli inſtigatione ¶ Primo ex corꝑis cōplexiōe. Nā melācolici inclinant̉ ad triſticiā ex humore melā colico qͥ ſuꝑabūdat ī eis. Et partiflegmatici. vn̄ aliqn̄ ſtudioſe oꝑtet eos q̄rere aliqͣ ſb̓leuatiua triſticie ne nimieta te abſorbeant̉ ⁊ inducāt̉ ad deſꝑatōeꝫ vl̓ trāſferāt̉ ad delectabilia mūdi. Nā vt d̓r ꝓuer. xvij. ca. Spūs triſtis exiccat oſſaUn̄ Ioh̓es caſſianꝰ aſſil̓at accidiā ꝟmiqͥ d̓r tarius. qͥ.ſ. generat̉ in ligno intimo ⁊ rodit paulatim medullā ⁊ vigorē ligni qͦ corroſo ⁊ euacuato om̄e pondo vl̓ vē tus vel ꝑcuſſio frāgit lignū īmo ex ſe frā git̉ ⁊ ruit edificiū deſuꝑ. Sic accidia na ſcit̉ ex intimis aīe ⁊ paulatim ꝯſumit vi gorē ſpūs ⁊ feruorē qͦ ſb̓tracto etiā abſqꝫ vēto tentatōis ꝑ ſeruit in aliqd̓ magnū malū. ¶ Scd̓o accidia hꝫ ortū ex cibi inordīatōe. cū.ſ. qͥs plꝰ debito comedit aut nimis excedit in abſtinētia. ẜm eī Thoij. ij. q. xxxv. arti. j. Paſſiōes appetitus ſenſitiui vt triſticie ⁊ alie in ſe pn̄t eſſe pctā venialia ⁊ inclināt aīaꝫ ad mortale Et qꝛ appetitꝰ ſenſitiuꝰ hꝫ organū corꝑale ſeqͥtur ꝙ ꝑ aliquā corꝑalē indigentiā hō fit habilior ad aliqd̓ peccatū. Et ideo pōt cōtingere ꝙ ẜm aliqͦs mutatio nes corꝑales certis tꝑibꝰ ꝓueniētes aliqͣ vicia nos magis impugnet. Oīs auteꝫ corꝑalis defectus de ſe ad triſticiā diſpo nit. Et iō ieiunātes circa meridiē qn̄ inci piūt ſentire defectū cibi ⁊ vrgeri ab eſtu ſolis magis ab accidia impugnāt̉. Un̄ Caſſianꝰ dic̄. Ecce demoniū meridianū de qͦ loqͥtur ꝓpheta. Nō timebis a d̓mo nio meridiano. qꝛ.ſ. in meridie ieiunātes tentat. ¶ Tercio accidia ortū hꝫ ex diabo