![]()
Quartus De vi bonoꝝ rapto. gnori incūbere qͣꝫ in perſonā agere ⁊ hoc vult innuere. qꝛ ſi debitor creditori pignꝰ ſurripuerit: poterit creditor ꝯtra debitorē furti experiri. hͦ dicit. Itē ſi fullo ⁊c̄. Sup̄ poſitū ē vnū exemplū in qͦ actio furti dat̉ ei cuius intereſt lꝫ non ſit dn̄s vt dictum ē in creditore. Hic ponit̉ aliud in fullone ⁊ ſarcinatore. ſi em̄ fullo vel ſarcinator ve ſtimēta mea que ſibi curāda ſarcinanda ue certa mercede cōſtituta furto amiſerit in nō ꝯpetit actō furti eo ꝙ mea nō inter eſt veſtimēta illa nō fuiſſe ſurrepta cū iudicio locati a fullone eſtimationē veſtimē torum meoꝝ cōſequi poſſim. ⁊ hoc dicit. Sed ⁊ bone fidei ⁊cͣ. Iā habuiſtis duo vl̓ tria exempla ī qͥbus ꝯpetit actio furti ill̓ quoꝝ intereſt furtū factum nō fuiſſe. Hic adhuc pōit quoddā exemplū de eodē. Si em̄ bonefidei ēptor a nō dn̄o rē emerit et ſibi fuerit tradita ⁊ poſtea ſurrepta. quā qͣꝫ nō ſit dn̄s ſibi nihilominus competit actio furti ſicut ⁊ creditori. Scire tn̄ dēs ꝙ aliter fullōi vl̓ ſarcinatori nō ꝯpetit actō furti niſi ſint ſoluēdo. ro qꝛ nihil ē periculo eius qͥ nihil hꝫ. Similiter ſi ꝓ parte fu erit ſoluēdo fullo vl̓ ſarcinator dn̄o nō ful loni ꝯpetit actio. hͦ dicit. Que de fullone ⁊c̄. Sup̄ dictū ē ꝙ ſi veſtimētum fullōi vl̓ ſarcinatori curadum vel ſarcinādū traditum ſurreptū fuerit. ꝙ fulloni ſi ſoluendo fuerit nō dn̄o ꝯpetit actio furti. Idē intel ligas ſi res fuerit ſurrepta cōmodatario: qꝛ ſi fuerit ſoluēdo ſibi ⁊ nō ꝯmodatario ꝯpetit actio. qꝛ ad rē reſtituēdā nō tenetur ⁊ hec vera fuerunt ẜꝫ iura ātiqua. dn̄s tn̄ iuſti. ponit ī qͣdā ꝯſtitutiōe quā hēs. C. d̓ fur. ⁊ ſer. cor. l. fi.§. tales. itaqꝫ hͦ emendauit. ſtatuit em̄ ꝙ in electione ꝯmodatoris ſit vtrū velit agere ꝯtra ꝯmodatariū act. ꝯmodati vel aduerſus eum qͥ reꝫ ſurripu it act. furti. ⁊ ſi dn̄s vnā iſtarū elegerit ad alterā nō pōt redire. ſi.n. dn̄s act. furti mo ueat aduerſus furē cōmodatariꝰ penitus liberat̉: ſi aūt contra cōmodatariū moue at actiōꝫ nō poterit poſtea cōtra furē agere. ſꝫ cōmodatarius qui a ꝯmodatore cō uenit̉: potit aduerſus furē hēre act. ⁊ nullo mō ꝯmodator niſi ignarus rei ſurrepte ꝯtra ꝯmodatarium act. ꝯmodati egerit pͥmo. ex hoc em̄ nō obicit̉ ſibi obſtaculum a iuxͣ re cōꝑta: qui poſſit agere niſi a com modatario ſibi fuerit ſatiſfactū. ⁊ hͦ dicit Si is apud quē ⁊c̄. Dictū ē ſupra de fullo ne ⁊ ꝯmodatario qͣliter eis competit actio ꝓ re aliena: mō videamus de depoſitario vtrū ſi res apud aliquē depoſita fuerit: d̓ poſitario ꝯpetat actio furti. non em̄ tenet̉ niſi de dolo. ⁊ ita nō int̓eſt ſuam rē nō fuiſ ſe ſurreptā. ſi autē in dolo fuit nō dabitur ſibi actio ne ex malicia ſua actionē cōſeqͣtur. ⁊ hoc dicit. In ſumma ⁊cͣ. Dixi iuſti. dn̄e qͥd plura vultis dicere intitulo iſto. Iā tātum dixiſtis de materia iſta ꝙ gene rat̉ tediuꝫ deo ⁊ toti mūdo. ⁊ rn̄det iuſti. Frat̓ vt breuit hūc titulū expediamꝰ ſcire debes ꝙ apud ātiquos queſitū fuit vtrū īpubes rē alienā ammouēdo furtum facere poſſit. ⁊ placuit dn̄o iuſti. ꝙ ſi īpubes ani mū furadi habuerit ⁊ in ip̄m poſſet cade re iſtud delictū hoc ē ſi ſit ꝓximus puber tati ꝙ act. furti teneatur. ⁊ hoc dicit. Furti actio ⁊cͣ. Queſiui a iuſti. de natura furti.ſ. ad qͥd det actio furti. ⁊ rn̄dꝫ iuſti. ꝙ actio ſiue ſit ad duplū ſiue ad qͣdruplū dat̉ ad penā ⁊ nō ad rē ſuā ꝑſequendā. dat̉ etiaꝫ dn̄o alia actio.ſ. rei ven. ⁊ ꝯditio furtiua ſcire tn̄ dēs ꝙ rei vendicatio dat̉ ꝯtra quē libet poſſidentē. ꝯdi. furti. dat̉ contra furē ⁊ eius heredē. ⁊ hoc dicit. De vi bonoꝝ raptorum rubrica. Iſo de furto ſequit̉ de rapina que ē ſpēs furti. Qui reſalie. Dixi iuſti. Dn̄e iā vidi ꝙ ille qͥ rē alienā clā ſurripit tenet̉act. fur. ſꝫ qͥd dicit̉ de illo qͥ rē alienā rapit. ⁊ rn̄det ꝙ ille ſil̓r act. furti tenet̉. nul lus em̄ magis rē inuito dn̄o ꝯtractat qͣꝫ qͥ eam vi rapit. vn̄ improbꝰ fur dicit̉. ⁊ proiſta improbitate pretor induxit act. vi. bo. rap. ⁊c̄. īfra annuꝫ quadrupluum: poſt an num vero ſimplum. ⁊ datur ꝓpter vnam rē vi raptā quāqͣꝫ alit̓ ſecus videret̉ ꝓpter v̓ba in numero plurali poſita a p̄tore in 