Seite
Liber IIII CLV conductione alienarū reꝝ temꝑare ſcituros ꝙ ex ip̄o contractu ab ini­tio ſine aliquo facto vel aliqua ſnīa cadantˣ militia. ⁊ non ſit regreſſus eis ad priſtinū gradū neqꝫ beneficō imperiali neqꝫ conſenſu vel ꝑmiſſu iudicis ſub quo tolerandam ſortiti ſunt militiam. nedum alienas res conductionis titulo eſſe gubernant das exiſtimant ſuas militias ſuāqꝫ opinionem amittant ex militibus pagani ex decoratis infamesʸ con­fiituti ſunt. ⁊ ꝙ poſt huiuſmodi cō ductionem quam penitus interdi­ximus a publico ſuſceperintᶻ et hoc ſine aliqua mora vel procraſtinatio ne reddere compellantur. Scitu ris ⁊ ipſis qui ſuas facultates poſt hanc legem eis ad conductionem ꝑ miſerint noſtra lege eorum conami ne violata ꝙ nulla eis exactio con tra eos concedatur. vtᵇ qui alieni appetens conſtitutusᶜ militem ꝓ­curatorem elegeritᵈ ⁊ a ſuisᵉ cadat redditibus. Pateat autem om­nibus huiuſmodi copia apud com petentes iudices accuſationis vt qͦ in hac cauſa delator exiſtat laudan­dusᶠ magis quam vituperandus ī telligatur. pena qͣꝫ contra milites noſtrorum preceptorum contem­ptores ⁊ ipſos qui eis conductiōis rerum ad ſe pertinentium permiſe­rint ſtatuimus in futuris cauſis ob tinente. De iureᵍ emphitrotico. lxvi Imꝑs. zeno. a. Sebaſtiano. p̄. p̄ Us vemphiteoticarium neqͣꝫ conductionis neqꝫⁱ alienatio­nisᵏ eſſe titulis adijciendum. ſed hoc ius tertium ſit conſtitutuꝫ m Diffinitioncin.ſ. in legibus hoc eſt obſeruationem ſpeciali ter diffinituram. n Cuncta puta pacta­o Caſibus. veluti de euic. ⁊ alienatione ⁊ ceteris cauſis. p Scriptura no. hunc contraciū fieri debere in ſcriptis. ſicut et a ias licet regulariter ꝯtra. vt. no. s. de pac. l. pactum. ⁊ dic hic. di ci de pactis non de cō­tractu. vel non ꝓhibꝫ ſine ſci iptis fieri licet dicat fieri in ſcriptis. q Cuſtodiri ꝑ con ditionem ex lege iſta zenonis vel preſcrip­tis verbis. r Ingruebat. id ē eueniebat. s Particulare. ſcꝫ medietatis. arg. ff. de ver. ſig. l. nomen filiaꝝ §. portionis. ⁊. de vſu­fru.i. etiam ꝑtis ſcd̓m M. quod. B. non pla cet. ſed dicit particu­lare dum non ſit toti ijs rei.i. dummodo n̄ ſit tota res extincta qͣꝫ uis maior ꝑs perierit damnum pertinet ad emphiteoticarium. vt inſti. loca.§. adeſſe. in. fi.§. alioquin non complecteretur om̄s caſus hec lex quod fa­cere vult. quum ſub­dit aduerſario ſi vero ꝑticulare ⁊c̄. ⁊ hec pla­cet. ſed videt̉ diſting­uendū. vt. ff. de ꝯͣhen. emp. l. domum. ſꝫ ibi ante ꝯtractum ꝑijt ſi vero poſt ſꝑ eſſet emp toris ꝑiculum in ven­ditione. vt inſti. decō trahen. emp.§. cuꝫ au tem Itē ꝯtra huic di ctio. jͣ. de allu. ⁊ pa. l. ij ſed ſpāle in tribut. vt aacto. vel diminuto. predio augeat̉ vl̓ di­minuat̉ penſio. vt ibi t Emphiteoticari us qꝛ emolumentuꝫ ſi qd̓ acceſſit forte al­luuiōe ad eū ſpectat. ſed qͥd econtͣ ſi augeat reſ an augeat̉ pēſio rn̄ pōt diſtingui ſit appa­rens vel latens augmentum vt alluuionis inſtar fructuarij. vt. ff de vſufru. item ſi fundi.§. ſed ⁊ ſi inſulam. Nemphit eoticarijs. alie pactiones preter illas que ex na­tura contractus tacite intelliguntur. x Capitulis.ſ. vel ſuper interitu rei. vt. s. l. proxi. vel alie­natione. vt. jͣ. l. prox. l. ſuper alijs vel etiam ſuꝑ reijciendo emphi­teotam puta ſi non ſoluat ꝑ quinquennium vel decennium. vt ſubijcit. ⁊ de reiectione. y Apochas. non preſtiterit. penſio ſolu ebatur dn̄o ⁊. functio fi ſco pro eodem fundo ⁊ emphiteota qui ſuſcipiebat apocham a fi ſco. i. confeſſionem de ſoluto. vt ⁊ s. de fide inſtru. l. plures debebat eam domino dare in vno quoqꝫ anno. alias ſi non reddet per tri­ennium expelli poteſt vt hic. ⁊ hoc ea ratione quia poſſet eſſe ꝙ res. ad dn̄m rediret ⁊ fiſcus peteret ⁊ p̄teritas functiones. vt. ff. de pu bli. imꝑatores. ſi ergo habuit dn̄s apocham factam emphiteo­te a publicano tuebitur ſe contra eundem publicanum vl̓ dic apo cham cum ſubſcriptione ſua. vt. d. l. plures. vel aliter vt ibi dixi­z Triennium. in emphiteota eccleſie biennium. vt. s de ſac. ſā­et. auten. qui rem idem in colono priuati quod hic.ſ. triennium. ab vtriuſqꝫ memoratorum contra­ctuum ſocietate ſeu ſimilitudine ſe paratum. conceptionemˡ diffinitio nemqꝫᵐ habere propriam. et iuſtū eſſe validumqꝫ contractum in quo contraᵐ que inter vt raſqꝫ contrahē tium partes ſuper omnibus vel eti am fortuitis caſibusᵈ pactionibus ſcripturaˢ interueniente habitis placuerint firma illibataqꝫ ꝑpetua ſtabilitate modis omnibus debeāt cuſtodiriq ita vt interdum ea que fortuitis caſibus ſicut eueniunt pa ctorum nō fuerint conuentione cō­cepta ſiquidem tanta emerſerit cla des que prorſus etiam ipſius rei q̄ per emphiteoſim data ē facit interi tum. hoc non emphiteoticario cui nihil reliquum permanſit ſed rei de mino quicquid facilitate ingruebat etiam nullo intercedente contra­ctu habiturus fuerat imputaretur. Sin vero particulateˢ vel aliuc leue contigerit damnum ex quo nō ipſa rei penitus ledatur ſubſtantia hoc emphiteotecariꝰᶜ ſuis partibus non dubitet aſcribendum. Imperator Iuſti. Demoſtheni­pre. pre. Nemphiteoticarijsᵛ ꝯͣctibꝰ ſancimus ſiquidē alie pacti­ones ī emphiteoticis īſtru­mentꝭ fuerīt ꝯſcripte eaſdē ⁊ ī oībꝰ alijs capl̓is obſeruari. ⁊ de reiectio­ne eius qui emphiteo ſim ſuſcepit ſi ſolitam penſionem vel publicarū functionum apochasʸ non preſti­terit. Sin autem nihil ſuper hoc capitulo fuerit pactum. ſed per to­tum triennium neqꝫ pecunias ſol­uerit neqꝫ apochas domīo tributor vt. ff. loca. quero.§. inter. a Reddiderit cum ſubſcriptione ſua. vt. dicta. l. plutes. b Uolenti. quia ſi tantum vellet agere ad penſioneꝫ ex. l. zeno nis poſſet. c Eum emphiteotam. d Repellere. per ſe hͦ legis a ictoritate ſꝫ meliꝰ ſi iudicꝭ aucto ritate fiat ꝑ libellū cū poſſideat. ar. ī. de pig. creditor ſcd̓m. M. et B. nec pertimeſcat crimen cum ſibi arbi trium ſue vltiōis ſci­at eſſe conceſſuꝫ. vt. jͣ. de metat̉. l. deuotum. li. xij. ⁊ ad idē. ff. d̓ pig l. lex ſi tn̄ īteruerſa poſ ſeſſione ſuo nomine­cepit poſſidere emphi teota non deijcies eū tua auctoritate. vt. ff de vi. ⁊ vi. ar. l. colon ſcd̓m. M. ſed quid ſi fecerit pactuꝫ dn̄s vt non liceat ei emphite otam repellere etiam ſi non ſoluat penſiōꝫ: rn̄. pactum ſeruandū ar. s. d̓ pac. l. pe. alij. di ſtinguunt an conuēi­at ne omnino liceat ⁊ tunc non valet. an vl qꝫ ad certum tēpus ⁊ tūc ſic. ar. ff. cōidi. l. in hoc.§. ſi conueniat. ſꝫ ar. eſt ꝙ tale pactum n̄ valeat. ff. d̓ p̄cario. ī cū p̄cario prīa ē verior ⁊ ē ꝓea. ff. depoſiti. l. i. §. ſi conuenit. Iteꝫ ſi triennio elapſo dn̄s recipiat penſionē om niū annoꝝ quibuſ eſt ceſſatuꝫ an ammodo poterit deijci. rn̄. n̄. ar. ff. de leg. ⁊ cō. l. pꝰ dieꝫ duoꝝ em̄ alterum po­terat facere dn̄s vl̓ de ijcere vel penſionē pe­tere. vt in autē. de ali. ⁊ emphi.§. ſi vero qͥs locator col. ix. eligēdo gͦ vnum alteri renun­ciare videt̉. vt. d. l. p̄ diem. ⁊. l. ſi ꝑ empto­rem.§. fi. in eodē titu. Itē quis ꝓbabit vtꝝ emphiteota ſe ſoluiſ­ſe an dn̄s ſibi non fu­iſſe ſolutum. rn̄. emphiteota. vt. ar. s. de proba. l. i. quod facit ꝑ te­ſtes vel inſtrumentum vel confeſſiones qd̓ tribus continuis ꝓxi­mis annis ſoluerit ꝑ quod preſumitur retro ſoluiſſe femꝑ. vt. ſ de apochis. pu. l. pe. li. x. z tē quid ſi emphiteota promiſit penā ſin ſoluerit penfionem an poterit deijci videtur ꝙ non quaſi ꝑ penam renunciauerit dominus deiectioni. art. jͣ. de pac. conuen. l. fi. tu dic̄ ꝯtra. ne qd̓ fauore domini.ſ. pena eſt introductum ⁊c̄. vt. s. de le. ⁊ ꝯdu. qd̓ fauore. ⁊. ad. l. jͣ. d̓ pac. cō. l. fi. loquit̉ in priuilegijs q̄ facili qͣꝫ iura coīa tollunt̉. ſꝫ tn̄ vtrūqꝫ.ſ. eū deijcere. ⁊ penā petere nō po­t̓eſt niſi hͦ actū ſit vt vtrūqꝫ pōt fieri. vt. ff. de excepdo. l. apud telſū §. labeo. ⁊ s de trāſac. cū ꝓpōas. ⁊ de ꝟ. ob. ita ſti. ī fi. Itē ſi ſemel pe na ē exacta ſi iteꝝ ſtet ꝑ aliud triēniū ꝙ nō ſoluat̉ an iteꝝ poterit exigurn̄ nō. vt. at̄. ff. de aībi. ſi duo.§. fi. ī fi. nec obeſt ec̄ ſi ſit dictu tato manēte ꝯͣctu. qꝛ nō cōprehendit pene ſtipulatōꝫ. qꝛ nō ē ꝯͣctꝰ vt. ff. de excep. do. l. apd̓.§. labeo. niſi exp̄ſſe eēt dictū tato manēte. ⁊c̄: vt ⁊ qͦtiēs ceſſauerit totiēs ī penā icidat. vt. d. l. ſi duo ī fi. Itē ſi ꝓmiſit penā rato manēte ⁊c̄. ⁊ petit penā ⁊ vult. vt. d. l. nihilomīꝰ deūceͣ an p̄t. rn̄tic. at. ff. d̓ trāſ. qͥ fidē. ⁊. l. pacto. ⁊. s. d̓ pac. l. cū ꝓpͥo nas. ī fauorē ei dn̄i dt̄m ē ꝙ ꝯͣctꝰ debeat manē tatꝰ. ⁊ ē ꝓ hͦ. ff. d̓ rē­