Seite
reddiderit volenti ei licere eum a p̄ dijs emphit eotecarijs repellere nul la ei impoſterum allegatōne nomīe melioratōnis vel eorum que empo­nemata dicuntur velª pena opponē­da. ſed omnimō ſi dn̄s nolu̓it eo re pellēdo neqꝫ p̄tendēte ꝙ non ē ſuꝑ hac cauſa inqͥetatus: cū neminē oꝑ­tet ꝯuentōem vel admonitōnem ex pectare. ſed vltro ſeſe offerre et debi ta ſpontanea voluntate perſoluere ẜm ꝙ et anteriori lege noſtri nomi­nis generaliter cautumᵇ eſt Ne autem ex hac cauſa dominis facl̓tas oriatur emphit eotas ſuos repellere ⁊ redditum minime velle ſuſcipere vt ex huiuſmodi machinatōe trien­nio elapſo ſuo iure is qui emphiteo ſim ſuſcepit cadat: licentiam eī con cedimus atteſtatōne premiſſa pecu niam offerre. iſqꝫ obſignatis ⁊ ẜm legem depoſitis minime deiectōnis timere periculum Idem. a Iuliano pre. pre Umꝰ dubitabat̉ vtrum em phiteota d̓beat cum dn̄i vo luntate ſuas melioratōes: q̄ greco vocabulo emponemataᵉ dn̄r alienare vel ius emphiteoticū ī aliū trāſferre. an eius expectare ꝯſenſuꝫ Sancimus ſiquidem emphiteoti­cum inſtrumentum ſuper hoc cāu a­liquas pactiōes habeat ea obſerua­ri. Sinautem nll̓o modo hmōi pa­ctio interpoſita eſt vel forte inſtru­mentum emphiteoſeos deperditū eſt mīme licere emphiteote ſine cō ſenſu dn̄i melioratiōes ſuas alijsʰ vendere vel ius emphiteoticū tranſ ferre. Sed ne hac occaſiōe accep­ta dn̄i minime ꝯcedant ēphiteotaſ ſuos accipere precia melioratōnum que inuenerint. ſed eos deludāt et ex hoc commodū emphiteote depere at diſponimꝰ atteſtatōnē dn̄o trāſ­mitti ⁊ predicere quantum preciuꝫ iu. cum par. ⁊ s. de trāſac. l. ſi quis maior. Item quid ſi emphiteo ta faciat alium emphiteotam vnū vel plures ⁊ ceſſant in ſol̓one canonis qd̓ auxiliū dn̄o dat̉. quidā dāt ei ꝯdi. ex. l. Io. dic̄ ꝙ ven dicat dn̄ium ſuum a ſcd̓o emphiteota. ⁊ ſi ille excipiat de iure em̄ phiteo tico ꝙ replicet. qꝛ non dꝫ ei fides ẜuari ⁊c̄. vt. sͣ. de pac. cum ꝓponas. ſicqꝫ pot̓it cō ſequi penſiones. ſꝫ cō ditō dari pōt in eum qͣſi inducēdo videar cum eo ꝯͣxiſſe. Item qͥd ſi aliquis n̄ emphi teota poſſidēs feudū ꝓ quo. lx. ānis ſoluit penſionē deijciat̉ nūc rn̄. non poteſt deijci ſꝫ p̄ſumo emphiteoti­cum ꝯͣctuꝫ celebratuꝫ fuiſſe. ar. jͣ. de fun. pa. ī fi. ⁊. l. ius emphiteoti ci. a Uel pena oppo­nenda. ꝓmiſſa a dn̄o ſi emphiteotaꝫ expel leret. vt. ff. locatꝭ. gro §. int̓. ⁊ d̓r emponema grece latine meliora­tio vt hic dicit. ⁊. jͣ. l. ꝓ xi. in prin. b Cautū eſt. vt. jͣ. de ꝯͣhen. ſtip̄. l. magnā. ⁊ fa. ff. de vſur̄. l. pecunie §. vſuraꝝ. ⁊. ff. d̓ ali. le. l. libertꝭ.§. māumiſſis ⁊. ff. de lege ꝯmiſſa. l. ſi fundus.§. fi. fallit tn̄ ī caſu vt in oꝑisᶠ liber­ti que vident̉ d̓beri pe tenti. vt. ff. de oꝑ. li. l. cum patronuſ. vel ibi n̄ fuit dies p̄finitꝰ. ſꝫ quo tēꝑe anni fiet ſo lutō. rn. ẜm qd̓ actuꝫ eſt. al̓s ēt ītra tres vi­ces poterit ſolui dū­modo ante kalendaſ ianuarias vt. jͣ. de col. fuū. pa. l. placuit e Et ẜm legem. ita ꝙ āmodo ſuos in v­ſus non ꝯuertat vt. s de vſur̄. l. acceptaꝫ. ⁊. f qui. po. in pig. ha. l. i. ſꝫ videt̉ ꝙ ſola oblatio ſufficiat cū velit penā euitare tm̄. qd̓ quidā dicūt. ar. jͣ. de ſuſcep. ⁊ archa. l. i. ⁊. jͣ. de condi. inſer. l. ſi. ⁊. ff. de arbi. celſus. in fi. hic gͦ ſub­audies depoſitꝭ.ſ. ma­xime. alij dicunt ꝙ eſt hic ſpēale vt ſola ob­latio nō liberet ēt a pe na cōmittēda. ſed qͥd ſi ille qͥ ſoluere debuit ignorauit. qꝛ heres eſt acceptoris. vt. ff. de re. iu. l. qͥ in alteriꝰ. et ſic nō ſoluit. an poſſit deijci. rn̄. de ſtricto iure ſic. vt. ff. de ꝟ. ob. cū filiꝰ §. in hac. ⁊. l. ad oiē. ⁊. ff. de nau. fe. l. fi. ſꝫ dabit̉ reſtō ex gnaͣli clauſu la. ff. ex qui. cau. ma. l. i. in fi. ſed de equitate non pōt deijci. qꝛ nō ce dit tꝑs ignorāti. vt. ff. qd̓ vi aut clam. ſemꝑ.§. hoc interdicto. ⁊. ff. de calum. l. annus. ⁊ de edi. edic. l. cū ſex. ⁊. ff. qn̄ ap. ſit. l. i.§. dies. et ff. ſi inge. eē. di. l. ij. ſed in ill̓ legibꝰ de vtili anno. ⁊ facit ad fineꝫ hꝰ l. jͣ. de pig. l. creditor Om dubitabatur. voluntate tacita quaſi ex natura con tractus e Emponemata. inde emponemata graphi. de quibꝰ dicitur. jͣ. de decur. l. ſi quos. dabātur enim olim ſterilia in emphiteoſim ſo la. quia diligētia emphiteote fiebāt fertilia. ſed hodie adinuentuꝫ ab alio re vera accipi pōt. ⁊ ſiquidē dn̄s hoc dare maluerit ⁊ tantam p̄­ſtare quantitatem ip̄e r̄uera emphi teota ab alio accipere poteſt ipſuꝫ do minū oīmodo ⁊ hec ꝯꝑare Sinau tem duoꝝ mēſiū ſpaciū fuerit emer ſum ⁊ dn̄s hoc facere noluerit licen tia emphiteote det̉ vbi voluerit ⁊ ſi ne ꝯſenſu dn̄i melioratōes ſuas vē dere his tamen perſonis que non ſo lent in emphiteoticis contractibuſ vetariⁱ ad huiuſmodi venire emptō nem. Neceſſitatē aūt hēre dn̄os ſi alijs melioratio ẜm prefatum mo dum vendita ſit accipeteᵏ emphiteſ otam vel ius emphiteoticum ad ꝑ­ſonas non ꝓhibitas ſed ꝯceſſas et idoneas ad ſoluēdū emphiteoticuꝫ canonē trāſponere: ſi emphiteota maluerit non ꝯͣdicere ſed nouū em­phiteotam in poſſeſſionē ſuſcipere non ꝑ ꝯductore vel ꝑ ꝓcuratorem ſꝫ ipſos dn̄os per ſeᵐ vel per litt̓as ſu­as vel ſi hoc non potuerīt vel nolue rint per depoſitōemq in hac quidem ciuitate apud virum clariſſimū ma giſtrum cenſuum vel pn̄tibꝰ tabula rijs ꝑ atteſtationemº in ꝓuīcijs aūt per prendes vel defenſores celebran dam. Et ne auaricia tenti dn̄i ma­gnam molem pecuniariā ꝓpter hoc efflagitent qd̓ vſqꝫ ad pn̄s tꝑs ꝑpe­trari cognouimus non ampliꝰ ei li­cere ꝓ ſubſcriptōne ſua vel depoſiti­one niſi quinquageſimam partem precij vel eſtimatōisᵖ loci qui ad ali am ꝑſonam tranſfertur accipere.q Si aūt nouū ēphiteotā vel ēpto­rem melioratōis ſuſciꝑe mīme dn̄s malu̓it ⁊ atteſtatōe facta ītra duos mēſes hoc facere ſuperſederit licere emphiteote ⁊ non ꝯſentiētibꝰ dn̄is ad alios ſuū ius vel ēponemata trāſ ferre. Sinaūt aliter fuerit verſatus qͣꝫ noſtra conſtitutio diſpoſuit: iure emphiteotico cadatᵗ eſt vt omnia dent̉. in eccīaſticis aūt dant̉ q̄ ꝯgrua vident̉ econoi mo ⁊c̄. vt. sͣ. de ſa. ſan. exc. aūt. ꝑpetua. ⁊ autꝭ. ſi quas. f. Conſenſum.ſ. expreſſum. g Perditum eſt. nec aſſint teſtes qui ꝓbent amiſſionem. et qd̓ in eo ꝯtinebatur ipſum pactum. alioqͥn aliud eſſet. vt. s. de fide in ſtru. l. in exercendis. l. ẜm quoſdam id̓o. qꝛ ſcriptura tantum ꝓ­batur quod nihil eſt. quia etiam tunc ſuffi ceret ꝓbari interuēiſ ſe inſtrumentum ⁊ a miſſum. ⁊ quod in eo ita cōtinetur. vt. s. de fi. inſtrumen. l. eman­cipatione. h Alijs vendere et ius emphiteoticum trariſferre. eſt ⁊ idem ẜm quoſdam. ſed an donare Ir. ꝙ non. qꝛ de alienatione hic fit mentio. ſed certe im­mo poteſt etiam ſine domini conſenſu vt. f de fun. pa. l. i. ⁊ inſtitꝭ. oloca.§. adeo. ⁊ ar. j. de predijs curialiuꝫ. l. fi. Item an pignorare et idem dicam quod in dono. vt. ff. de pign̄. acti. tutor.§. fi. ⁊. jͣ. de pig. l. lex. ſed cum do­nat qualiter domin petet penſionem a ſe­cundo ēphiteota. rn̄ ꝓponet rei vendi. niſi ſoluat penſionem. vt ff. vſufr. quemadmo­dum ca. l. ſi vſufr. noc mine. Item an in vēſ ditōne debeat contīe ri ſaluo iure dominij. an ſimpliciter ꝙ ius emphiteoticum ven­dat. Item ſi primus emphi. vendidi et ſe­cundus velit nūc ven dere. cuius exquiritur conſenſus domini vl̓ emphiteote primi. qͥ dam dicūt emphite. primi. quia ab eo cau ſam habet. tu dic do mini. quia hec lex dic̄ domini cōſenſum re­quiri ⁊ primus ēphi­teota dominus deſijt eſſe alienādo nec poſt ſidet ciuilit̓ nec natuſ raliter. vnde eius nō eſt querenda volun­tas. p̄terea a domino qui induxit eum ī poſ ſeſſionem videt̉ habe re cauſam. vt ar. ff. de reli. l. i.§. i. ⁊ ad ſil. l. i. ⁊. s. depo. auten. ſed iam cautum eſt. Ac. i Uetari. apponitur enim quandoqꝫ in ꝯͣctuemphiteoẜ ne ti­ius vel ſetus vel alia perſona q̄m nomī et dēat accedere ad emp­tionem illius rei. vel hic vt dicitur. s. t. i. l. curialis. ⁊. l. milites. ⁊. ī licet. ⁊.sͣ. de fa. ſan. ec. auten quibuſcunqꝫ. Item ad hoc.s. de ꝯͣhen emp. l. dudum k Acciꝑe. ꝯfirmādo Emphiteotam. nouum l Trāſponeri. ꝑmutādo Nō ꝯͣdicere.ſ. cēſemus dn̄m. m Per ſe. ſit ⁊.sͣ. de his q̄ ve. e. īpe. l. ij. ⁊. jͣ. de decur. l. nullus n Depoſitōem.i. quaſēcūqꝫ ſcripturā qua on̄debat ſe velle no uum emphiteotam ſuſcipere. o Per atteſtatōnē.i. ſcripturā cū teſtibo Precij. qn̄ vēdit̉