Seite
Liber VI CCLII vel deinceps ꝑſonā reliquerit nul­lam poſt obitu eius licentiam ha­beāt heredes alij patris aui vel pro aui eundem vſumſ. vel q̄ ex hoc ad filioſfa. peruenit vtpote patri debi­tum ſibi vendicare. ſed quaſi diu­turna donatione in filium celebran da qui vſumſ. detinuit quem patrē habere oportuerat ita cauſa intelli­gatur vt vſumfr. eundē poſt obituꝫ patris ipſi lucreturⁿ. ꝑente ius ex ac tōis quaſi ſibi d̓bite a filio q̄ vſumf. conſenſu eius poſſidebat ſue poſte­ritati vel ſucceſſioni minime tranſ­mittēte. quatenus in omni pace in­ter ſe ſucceſſio eius permaneat: nec altercationis cuiuſdā maxime inter fratres oriatur occaſio Cū aute. ꝯſtātiniana lege cautū erat ſi filijfa­ab his qͥ eos inpoteſtate hēant nexu paterno ꝑ emancipationē liberent̉ debere patrem tertiam partem bo­norū que acquiti non ſolētᵖ remu­nerationis gratia a filio accipere vl retinere. Et ex hac cauſa iterum ꝑs nō minima ſubſtantie liberorū adi­mebantur ſancimus hmōi cauſa in terueniente et emantipatione libe­ris impoſita nō tertiā ꝑtem dn̄ij rex mīme acqͥſitarū. ſꝫ dimidiū vſūfru. apud maioresq qui emācipatōꝫ do nant reſidere exceptis ⁊ in hoc caſu caſtrenſibꝰ ⁊ qͣſi caſtrenſibus tm̄mō peculijs. quibꝰ nihil ex hac cā dimi­nuat̉. Sic enī nec liberis cuiuſcunqꝫ ſexus aliquid dn̄ij auferet̉. ⁊ patribꝰ ampliorisʳ patrimonij vſuſfr. affi­gnabit̉. Hoc obtinēte ⁊ ſi in emāci­patōne ſibi parētes hoc minime ſer­uauerint ſed niſiˢ ſpecialiter vl̓ in e mancipatōe huic p̄mio renunciaue rint vl̓ donatōe facta ſeſe ⁊ ab hmōi beneficio alienauerint ⁊ in liberos hͦ tranſtulerint manere ad eosᵗ etiam tacentes ius ⁊ beneficium vſuffr. re tinendi. vt poſt d̓bitū eorum ⁊ vſuſ fru. in omnibus memoratis cauſis ad eos perueniat quorū dn̄ium eſt ſcꝫ ſecundū qd̓ iam diximusᵛ in ſue ceſſionibus eoꝝ omnibus ſeruādis que de maternis ⁊ nuptialibus bo­nis conſultiſſimis legibusˣ diffinita ſunt. Sed cum tacitas hypothe­cas tam veteres leges in quibuſdā certis caſibus introduxerintʸ quā nosᶻ in maternis ceteriſqꝫ quas ſer uare neceſſe eſt ⁊ dubitabaturª exq̄ hypothecas competere oportet vtꝝ ne ab initō an ex eo tempore ex quo male aliquid geſtum eſt compendio ciū cōſequat̉. vt ibi. ⁊. jͣ. e. l. fi.§. nō habēte licentiam l Patria ptās vt eū ſcꝫ corrigat verberando. vt. jͣ. de pa. po. l. iij. ⁊ ff. de fur. l. ſerui.§. filij. erubeſcit enī lex filios fieri caſtigatores ꝑn­tū vt hic ⁊ in autē. de nuptijs.§. ſi ꝟo expectet col. iiij. ibi ⁊ circa ta­liū ⁊c̄. ⁊. s. ti. i. l. fi. in fi. ſed ar. ꝯͣ. ff. de ꝯdi. ob cām. l. iij.§. ij. itē fallit ī caſu qd̓ hic dicit vbi pr̄ pleniſſimā ptāteꝫ nō hꝫ. jͣ. de ſnīam paſ ſis. l. fi. m Mobiles l̓ im mobiles ſed an extī­guat̉ vſuſ. pr̄is rerū mutatōne ſi pr̄ edifi cat domū ī ſolo filij. rn̄. nō cū adhuc dur aduenticiū ⁊ ſic vſuſ fru. durat ſecuſ ī alio fructuario. vt. ff. de vſuſ. quotiēſ.§. fi. n. Ip̄e lucret̉. nō explicat an teneat re miſſio l̓ diuturna do natio viuēte patreſ. morte eiꝰ dicit eāˡ cō firmari ac. o Cū aūt. ꝯſtanti niana quā n̄ hēmus p Nō ſolēt. ſed q̄ ſunt q̄ non acqͥrunt tꝑe conſtantini. tn̄. a mr̄e delata. vt a. ti. i. l. i. ⁊ idē qd̓ hic habes in ſti: ꝑ quas ꝑ. no. a. §. hoc quoqꝫ. accur. q Maiores. id eſt parentes v Amplioriſ. qꝛ di midiā vſuſf. hēbit in oībꝰ aduentitijs nō ſolū in maternis g Sed niſi ⁊c̄. vt ⁊ ī. de emāci. li. l. fi. ſꝫ in eo qui manumittit ſeruū ꝯͣriū ſeruat. qꝛ vr̄ donare peculium niſi exp̄ſſe retineat vt. jͣ. de pec. eiꝰ qͥ liber. me. l. i. accurſiꝰ florē. legū doctor. t Ad eos.ſ. filios emācipatos v Diximꝰ.s. d̓ be nis mat̓niſ. l. i. ij. ⁊. ii x Legibꝰ. s. e. l. iij. ⁊. iiij. y Sed cū tacitas introduxerīt. vt per totū ti. C. ⁊. ff. quibꝰ c. pig. ta. contra z Nos. vt ⁊. jͣ. qui. po. in pig. l. fi. ⁊ sͣ. de ſecū. nu. ſi qͥs prioris §. fi. hꝫ gͦ pro cōſtant res pr̄is filio obliga­ri ⁊ ſic ē ꝯͣ. s. e. l.§. nor aūt. ſol. vt ibi. ⁊ repe­te cū ⁊c̄. al Dubitabat̉. in nr̄o caſu quo eodem mō cōſtat ꝯͣctā hypo­thecam b Initiū. ſic gͦ pi­gnoris obligatio p̄­cedit perſonalē ſicut fideiuſſor. vt inſti. de fideiuſ.§. i. ⁊ ad bͦ. ff. qͥ. po. in pi. l. i. ſa narratione interpretamur initiū. gerende vel deſerendeᶜ adminiſtra tionis vel obſeruationisᵈ eſſe ſeruā dum ⁊ nō tempus ex quo male fuit aliquid geſtum. Idem Auguſti. ⁊ Ceſares Iuli­qlo. p̄ pre. Um multa priuilegia īꝑia libus donatōnibꝰ iā p̄ſtita ſunt. dignū incrementum ⁊ his cōferre nr̄a dignata eſt clemētia Siquis igitur a ſereniſſimo princi­pe vel a pijſſima auguſta ſiue maſcu lus ſiue femina donationes ſit con ſecutus vel conſecuta ſiue mobiliū ſiue immobilium ſiue ſe mouentiū rerum filiuſfa. tn̄ conſtitutus vel cō ſtituta hēat hmōi res omni acquiſi­tione abſolutas. ⁊ nemini eas acqui rat neqꝫ earum vſumfr. pater l̓ auus vel ꝓauus ſibi vendicet. ſed ad ſil̓i­tudinem caſtrenſis peculij omnem facultatem in eas filij vel filiefami­habeāt. vt enī imꝑialis fortuna oēs ſuꝑeminet aliasᶠ ita oportet ⁊ prin­cipales liberalitates culmen prebere p̨̄cipuum Idem. a. Ioanni. pre. pre. Um non ſolū in maternis rebus q̄ filijſfa. deferuntur ſed ēt de alijs oībus que ac­quiſitionem effugiunt. ⁊ maxime pꝰ nouellam noſtri numinis legemᵍ omnia extrinſecus ad filioſſa. ꝑueni unt. ⁊ nō ex paterna ſubſtātia ſunt. non eſſe acquirēda patribus ſtatuit niſi tantummodo ad vſumfr. varie altercationes ſint exorte ⁊ varius e­uentus varijſqꝫ continetur tractatꝰ ⁊ ſemper in iudicijs verſantur neceſ ſe eſt vtiliter apertiſſimeqꝫ omnia di rimere. Sancimus itaqꝫ in omni bus rebus que effugiunt quideꝫ do minij acquiſitionem ſed vſuffr. tan tum patri offertur vel alijs ꝑentibꝰ a filioſ. cuiuſcunqꝫ gradus vel ſexus ſiue pater adireʰ filiumfam. integre etatis compellit ⁊ ille reclamandum exiſtimat. ſiue filiꝰ fa. adire cupit ⁊ pa ter in contrarium inclinat liberam habere licentiam ⁊ patrem ipſum ſi bi adire hereditatem recuſante filio ⁊ omne ſiue damnum ſiue lucrumī ſuam habere fortunam. nullo ex hoc preiudicio filio generādo. Siue ecc trario patre recuſante filiuſ adire he reditatem voluerit nullam acquiſi­tionem nec vſumſ. patri offerri ſꝫ ip̄ꝫ filium ſibi imputare ſiquid ex hoc c Deſerende.i. tꝑe qͦ filiꝰ q̄ſiuit naͣ tūc pōtgͦ erere l̓ nō getete d Obſeruatōnis. ꝓ eodē iō quia per geſtionem bona ſeruant̉ Om multa p̄ſtita ſunt. vt. s. de dona. inter viꝝ ⁊ vxo. l. p. ⁊. jͣ. de do. ſancimus.§. i. ⁊ ſic d̓ ſil̓ibus ad ſil̓ia ꝓcedit f Alias. ſcilicet fortunas Omn̄ ſolū. c legē quā hēs s. e.§. cū opor tet. h Adire heredita tē puta. vl̓ dic adire generaliter.i. lucruꝫ inirel̓ acqͥrere. i Recuſente filio in hoc corrigitur ius vetus. nā non aliter poterat olī talis here ditas q̄ri niſi p̄cedē­te iuſſu patris filius adeat. vt. ff. d̓ acqui. here. ſi qͥs mihi bona. §. iuſſum. ⁊. ff. ad tre. ſeruo inuito in prin. Itē an habeat hic lo cū ſi filius habeat ſub ſtitutū ar. ꝙ ſic. jͣ. e. ī fi. nā ⁊ pr̄ ⁊ filiꝰ eadē ꝑſona reputant̉. vt s. d̓ impu. ⁊. a. ſubſti. l. ſi. Itē an idē ſi vo­cetur ab inteſtato fi­lius vr̄ ꝙ nō. vt. jͣ. e. l. in fi. ſꝫ adhuc puto idē ꝓpter p̄dictā rōꝫ qꝛ eadē perſona cū fi lio vr̄. Itē an idē in ſeruo vt eo nolente adire. qd̓ pōt etiam dn̄o volente. vt.ſ. ad mittat̉ dn̄s. rn̄. non puto. vt. sͣ. de here. in ſti. l. cū ꝓponas. Ito an idē in querela ſi fi lius delatā ſibi q̄relā recuſat an deferatur patri. rn̄. nō. vt. ff. de in offi. teſtam̄. papi. A 5