Seite
Liber. s Iuramēto.ſi. de iude. ſignificauit. sͣ. e. copilla. de reli. domi. qꝛ. v̓. illi ēt. gis francie qui fuit captiuus eoꝝ ꝑ quadriēniū ꝙ erratum eſt in vocabu jͣ. ti. ij. c. i.§. porro. de multis iuramentoꝝ formis exp̄ſſis in iure. vide ī ſpecu. lo: qꝛ duo habent genera ſacerdotum. Primi in ſingulari vocantur ca qui in plurali vocantur foqua: ⁊ iſti ſunt vxorati ⁊ manent in meſquitis de iureiur.§. i. v̓. illud. ad quas addas iſtas. Secūdi vocātur alhages: ⁊ iſti cōmuniter nō ſunt vxorati ⁊ relinquūt b Argēteoꝝ. aſcēdūt ad monetā bonon̄. ꝗngentas. li. bononenoꝝ paruoꝝ ponendo turonen̄. ꝓ duobꝰ venetis. vel. xl. bonon̄. ꝑuis: vt valer̄ ꝯſueuerāt. mūdum: ⁊ ſic diuerſi ſunt a primis in hītū ⁊ alijs: ſicut apud nos religio c Doctoratū. expenſas pͥua ſi a ſecularibus clericis: ti examinis nō vr̄ īcludere. ⁊ iſti ſemel accedunt ad d Tarādos. ſicut. sͣ. de vſu. ſepulchrum machomet Uolētes igitur de oportuno ſu­in loco aliquo eminenti eiuſdē ma ꝙͣꝙͣ. v̓. ceterū. li. vi. ⁊ quelibꝫ meſquita habꝫ chometi nomē chriſtianis ⁊ ſarace per his remedio prouider̄: illis ad e Pontificali. alias n̄ īclu vnuꝫ ſacerdotem de pri quos vbilibet pertinet honoreꝫ tri nis audientibus alta voce inuocāt deretur. de ſen. ex. qꝛ ꝑiculoſuꝫ mis ⁊ vnum miniſtrum buere memoratum diſtricte preci­⁊ extollunt: ac ibidem verba que­de elec. ſi cōpromiſſarius hu­qui vocatur iuetdē: qd̓ pimus: vt quoſcunqꝫ ab eis decete dam in illius honoreꝫ publice pro iuſmodi. li. vi. ſonat p̄co: qui ſupplet d̓ f Cuiuſlibet. nō illius ſciētie ro dictum recipientes honorem iu fitentur. Ad locumq inſuper vbi fectum campanaꝝ quas tantum cuius doctoratuꝫ ꝯtu licet ſaraceni multū cō­ramētoª prius aſtringant: ne vltra olim quidam ſepultus extitit ſara­lit nō recepto iuramēto: ⁊ ē ſi. mendent: qꝛ tamen chri tria milia turon̄. argenteoruꝫᵇ in ſo cenusᶠ quē vt ſanctuꝫ ſaraceni alijˢ de tempo. or. vel nō eſt. ſtiani in eis habendis pͥ lemnitate circa huiuſmodi docto venerantur ⁊ colunt: magna ſara g Sequētes. īmediate: ſi āt uenerunt nolūt eis vti. ratumᶜ aut magiſteriuꝫ quomodo cenoruꝫ earundē partium ⁊ etiam pēdente primo ſemeſtri iteruꝫ Illius preconis officiuꝫ libet adhibenda expendant: ipſoſ aliarū confluit publice multitudo: violet hanc ꝯſtitutionē an ſta eſt: quia horis: de quibꝰ qꝫ nihilominus niſi forſan notabi­ex quibus noſtre fidei non modicū tim currat ſecundum ſemeſtre infra dicetur aſcēdit tur an tunc cum finitū fuerit pͥmū lis conditionis extiterint: vt infra detrahitur: ⁊ graue in cordibus fi rim meſquite quadratā dubitat̉: ⁊ cōmuniter tenetur ī qualibet parte ſui fene ſummam predictā huiuſmodi mo deliū ſcandaluꝫ generatur. Cuꝫ ꝙ non ſit duplicatio totius: ſꝫ ſtram magnā habenteꝫ derentur expenſe efficaciter exhor autem hec diuine maieſtati diſpli ſtatim poſt ſecūdam trāſgreſ­ad illarū quamlibet cla­tantes: ac ſi hoc illorum congruere centia nō ſint vllateuus tollerāda ſionem īchoat ſecūdum ſeme­mat alta voce obturatis ſtatui viderint iuramentum exigē ſacro approbante cōcilio ipſa in ter ſtre ꝑ leges. ff. ad. l. aquil̓. ita auribus cum digitis vt tes ab eis: ꝙ certos infra ſummaꝫ ris chriſtianorū diſtrictius fieri de vulneratus. ⁊ ad turpil. l. in ſe vox fortius reſonet ī ſua natus. ī fi. ad carboni l. carbo p̄fataꝫ taxandosᵇ ab ipſis expenſa­inceps inhibemus: vniuerſis ⁊ ſin lingua verba hec ſonan nianum.§. fi. ⁊. l. ſeq. ⁊ facit. jͣ. tia nil aliud poſſe niſi de gulis principibusᵗ catholicis: ſub ruꝫ terminos non excedant. Si de priuil. c. i. v̓. qui v̓o. de hͦ ſa us ⁊ machometus eiꝰ nū quis autē pontificaliᵉ dignitate pre quoruꝫ dominio dicti ſaraceni mo tis ſcripſi de electionibus cum tius venite ad orationeꝫ fulgens: nō recepto prius iuramē­rantur ⁊ fiunt predicta: ſub obteſta in cūctis. in fi. Sed nūquid ſu faciendam in releuatio­to p̄fato honorē cuiquam tribuerit tione diuini iudicij obnoxius iniun ſpēſione pendente valet colla nem peccatorū veſtrorū ſupradictū: a collatione miagiſterij tio doctoratus facta per ſuſpē­gentes: quatenus ipſi tanquaꝫ ve­⁊ poſtea ſubmittit lega­ſum: cōſtat ꝙ iſte nō eſt caſus ſeu doctoratus cuiuſlibetᶠ ꝑ ſex mē lip. illeballa: quod eſt di ri catholici ⁊ chriſtiane fidei ſeduli quo impͥmatur character. iteꝫ cere non eſt alius victor: ſes ſequeniesᵍ eo ipſo nouerit ſe ſu zelatores: opprobrium quod tam nec datur hoc officium ex im­niſi ſolus deꝰ: ⁊ hec ver ſpenſumᵇ. ipſis qͣꝫ ceteris chriſticolis per pre preſſo charactere. ſꝫ ex poteſta ba omnes milites ſara­miſſa ingeritur debita conſidera­Rubrica de iudes ⁊ ſaracēis. te officij: ⁊ eſt quedam auctori ceni portāt ī ſchutis ſuis C Lemēs. v. in ꝯci. vienen̄. tione penſantes: ipſum: vt proin­zatio ⁊ declaratio qͣ declarat il ⁊ adhuc ſubmittit: deus in fi. li. Principes chriſtiani cōpeſcere de eterne beatitudiuis premium af lum dignū ad officiū doctrīe eſt omnipotens. hore au e De ⁊ dat auctoritatē vt doceat: pu debent ſaracenos ſibi ſubiectos ab ſequātur de terris ſuis omnino au tem quibus hoc facit de to igit̉ ꝙ ſi ſuſpēſio erat occul quibus infra ſequit̉ ſunt inuocatione publica machometi: ⁊ ferāt: ⁊ a ſuis ſubditis auferri pro buſdam. ta: hanc auctoritatis dationeꝫ quinqꝫ. Prima eſt ī au a peregrinatione quam facere ſo curent: inhibendo expreſſe: ne pre ſiggeſtun nō ſit neceſſe iterari: ſecꝰ ſi eēt rora quam vocant zala­lent ad ſepulchruꝫ ipſius. hoc dicit fata inuocatio ſeu profeſſio nomi publica. fac̄ de re iudi. ad ꝓbā razobh. quod eſt dicere Ioānes an. nis ipſius ſacrilegi machometi pu dum. ⁊ qd̓ ibi no. in ſpec. d̓ in­oratio matutinalis: ⁊ for Edit quidē in offenſaꝫ blice: aut peregriatio prelibata ab ſtru. edi.§. reſtat. ver. ꝗd ſi ta­te hͨ fuit cauſa erroris hu bellio. diuini nominiſ ⁊ oppro aliquo in eorum exiſtente dominio ius verbi ẜm eum male h Suſpēſuꝫ. violans hāc ſu recepti: cū ab illo preco­audeat attentari decetero vel quo brium fidei chriſtiane ꝙ ſpenſionē irregularis non eēt ne profertur. Secunda in quibuſdā mundi par modolibet ſuſtineri. Hi vero de ſen. ex. is ꝗ. l. vi. dixi de ex­hora eſt ī tertijs. Tertia tibus principibus chriſtianis ſubie qui ſecus preſumpſerint taliter ob ceſ. prela. c. fi. declarari debuiſ in ueſperis. Quarta in ctis in ꝗbus interdū ſeorſuꝫⁿ: inter diuinam reuerentiam caſtigentur ſet ad quem tūc ſpectaret colla completorio: que r̄ſonat dū vero ꝑmixtī cū chriſtianis habi tio: ſicut ſcm̄ fuit ſupra ea. cō­ab ipſis: ꝙ alij eoruꝫ exemplo per in cenam. Quinta ī cre tant ſaraceniᵗ: ſacerdotes eoruꝫ za pil. de ſta. mona. c. i. ver. abba territiᵖ a preſumptione ſimili arce­puſculo noctis que ſub te. Et ſciēdum ꝙ aliqui confe bazalaᵐ vulgariter nuncupati: in ligua reſonat ī tenebriſ: antur. runt auctoritate apoſtolica: ut ⁊ qualibet iſtarum hora templis ſeu meſquitisⁿ ſuis ad que Rubrica De hereticis. archidiaconꝰ bonon̄. aliqui de rum ſaraceni faciunt cer ijdem ſaraceni conueniuntº vt ibi­CLemens. v. in conci. vienenſi. conſuetudine: aliqui d̓ iure cō tas genuflexiōes: ſicut d̓ dem adorent perfidum machome Primo premittit conſtitutio muni: ẜm Hoſtien̄. qui no. in ſero nos facimus ad lau tuꝫᵖ: diebus ſingulis certis horis nis cauſam: Secundo ponit conſti ſum. eo. ti.§. pe. in prin. ꝙ vbi dem virginis. alid̓ nō apparet epiſcopus cuꝫ n Meſquitis. qd̓ vo­capitulo h̓ faciet. all̓. e. ti. qꝛ. v̓. camꝰ baſilicas vel eccle­verum. parū facit ⁊ maxime ponderata decre. ij. e. ti. ⁊ ipſius ſuperſcriptiōe: ſias: ipſi vocāt meſꝗtas: iudei ſynagogas eo. ti. iudei. ⁊. c. ꝯſuluit. puto ꝙ in ſtudio iſto cū ex priuilegio apoſtolico dato ab honorio. iij. archidia­o Cōueniūt. audiui ꝙ femine nō cōneniunt ibi cū maribꝰ ⁊ qn̄ intrat conus hoc faciat deuolueretur ad papam. de cōceſ. prebē. qꝛ diuerſitateꝫ. ſed qꝛ hoc faciūt nudis ⁊ lotis pedibꝰ ⁊ cū certa deuotione. ꝑ aliud priuilegiū apl̓icū mortuo vl̓ abſente archidiacono epiſcopus ⁊ capitu p Machometum. In hiſtoria eccleſiaſtica legit̉ machometum nutri­lū exercent officiū ipſi ſuccederent: ⁊ idem eſſet vbi archidiaconus vel aliꝰ cō tum fuiſſe a quodam clerico nobili romano: qui cuꝫ tempore Bonifaci­ferret de ꝯſuetudine vel de iure: qꝛ ſuꝑior ſuppleret eo. tit. c. ij. i. rn̄. Quid de pape qͣrti q̄dā petita īpetrare nō potuiſſet: apoſtatauit a fide ⁊ nutriuit officiali archidiaconi. dico ꝙ ipſe ſuſpēſus eſt: non archidiaconus: niſi ratum illum cum qͣdam columba alba q̄ recipiebat grana de aure eius ⁊ ſic ers habuiſſet. d̓ elec. ſi cōpromiſſarius.§. porro. lib. vi. dita per hoc ꝙ quando volebat machometus: illa ponebat ī publico os ad aurem: ſic dicebat ꝙ ſpirituſſanctus alloquebatur ⁊ inſtruebat illū Edit. Prima ꝑs ponit duplicē ſaracenoꝝ acceſſuꝫ queꝫ ſcd̓a corrigi precipit. ibi: cū autem. iſte poſtmodum dedit legē ſaracenis ut hec in hiſtorijs eccleſiaſticis pie­ Offenſam: que diſſimulanda nō eſt. eo. ti. in nōnullus. nius reperiri poſſunt. Seorſuꝫ. puta qꝛ totā vnam terram villā vel populationē q Ad locum. qui dicitur mecha. tenēt ſub pͥncipe xp̄iano vel hn̄t vnā extremitatē terre. vel pa r Saracenis. cōiter hētur ꝙ fuerit machometus de quo premiſit. rochie ꝑmixtim. qꝛ in qͣlibet parte ciuitatis cohabitāt chriſtiani: quodlibꝫ iſto s Alij. qui nō cohabitant xp̄ianis. rū fert̉ eē in aragonia ⁊ diuerſis terris hiſpanie. t Prīcipibꝰ. ad quos ſpectat coercere tales: cū.n. non ſint creature e l Saraceni. ꝗ debēt a xp̄ianis publice diſtīgui ꝑ habitū. eo. ti. in nōnullis. cleſie illos eccl̓ia non coercet: de diuor. gaudemus. Io. m Fabazala. habui a renerendo viro antiquo dn̄o Ioanne theſaurario re­v Perterriti. sͣ. ea. cō. de of. or. c. i. cum concor.