Ouintus De magiftris 3 8 neis ⁊ affinibꝰ: de hoc de dona. īter viꝝ ⁊ vxo. ⁊ ſi neceſſe. quo ad ſecuna theodoſio: de mīore tn̄ ītelligo ꝗ regnare cepit ꝓut ex chronicis qͣs ueriores dū de ꝓfeſſis. xxvij. di. c. iij. ⁊. c. ſe. xxviij. q. i. ꝑ totū. xxxvi. q. ij. ſi quis n̄ puto ꝑcipio āno dn̄i. ccccxxv. ⁊ regnauit ānis. xxvij. quo tn̄ āno ſui imꝑij hec dicā. quo ad tertiū. de ꝯſtitutis in ſacris. xxviij. diſ. preſbyteꝝ. xv. q. vlt. ꝯceſſerit nō ꝑcipio. currētibꝰ aūt. cccclij. ſucceſſit martianus. cū multe. de cleri. ꝯiuga. c. j. ⁊. c. ſane. ij. ꝗ cle. vel vo. c. i. ⁊. ij. cū ſi. q ¶ Sufficiētē. nō dicit eminētē. ꝯcor. d̓ elec. cū nobis olī. de p̓bē. c. penul. Nter. Ponitur primo exordium in quo duo facit. pͥmo r ¶ Hebraice in originali habuimꝰ hebraice grece arabice ⁊c̄. illd̓ grece ī illo ponit īten origīali erat cācellatū: ⁊ forte. tionem ſu propter litteram que ē ſupra ꝗ am gn̄a Nter ſollicitudinesª no bus utunt̉ īfideles ⁊c. cancelipſas ſollicite doceant earūqꝫ peri leꝫ. Secū ſtris humeris īcūbentes lata fuit cuꝫ greci fideles ſint: tiam ſtudioſa in illos inſtructione do ſpālē ibi: nō ambigiolim ſub obedientia eccleſie. d̓ ꝑpetiᵇ cura reuoluimus tranſfundant: vt inſtructi: ⁊ edocti mꝰ. In ſcd̓a ibi: vt igit̉ bap. lꝫ. ⁊ facit quod no. d̓ ſumvt errantes in viaꝫ veri ſufficientes in linguis hmōi fructū ponitur ꝯſtitutio: primo ma tri. c. i. lib. vi. tamē hodie tatis īducer̄ᶜ ipſoſqꝫ lucrifacer̄ deo prouidens circa loca ma ſperatum poſſint deo auctore pro ſciſmatici ſūt. nec recognoſcūt giſtroꝝ. ſcd̓o circa expēſua nobis cooꝑāteᵇ gr̄a valeamꝰ: ducer̄: fidē propagaturi ſalubriter caput romane eccleſie: ⁊ forte ſas ibi: quibus. hoc eſt qd̓ profecto deſideranter ex in ipſos ppl̓os infideles. ¶ Quieſſet expediētior ſue lingue do a ¶ Sollicitudines: con ctrina ꝙͣ aliaruꝫ. Iudei auteꝫ quirimꝰ: adᵉ id noſtre mentis ſedu bus equideꝫ in roma. cu. legentibꝰ cor. d̓ pur. ca. īter. ubi po habent litterā hebraicam: ſed lo deſtinamꝰ affectū: ac circa illud per ſe. apoſt. in ſtudijs vero pari nitur alia.ſ. de vulpecu linguā ſpecialē in vulgari nō diligenti ſtudio vel ſtudioſa diligē ſien̄. ꝑ regē francie: in oxonien̄. anlis capiendis. babent: habemus enī ꝙ euatia vigilamus. ¶ Nō ambigimꝰ b ¶ Perpeti. quaſi ꝑpe glie: ſeotie: hibernie: vualieᵗ. in bo nuit ipſoꝝ lingua vulgaris. tua cōtinua vel aſſidua: aūt quin ad huiuſmodi noſtruꝫ de non̄. per italie: in ſalamātino ꝑ hiarabica lr̄a eſt ſaracenoꝝ: cal ⁊ eſt īfinitiuū huius v̓bi ſiderium aſſequendū diuinoꝝ elo ſpanie p̄latos monaſteria capitula dea caldeoꝝ. d̓ qua. xcvij. diſ. perpetior ⁊ ponit̉ ꝓ diu quiorū ſit expoſitio ꝯgrua: ipſoruꝫ §. hinc etiaꝫ. ⁊. c. turbat. ⁊. c. d̓ cōuētus collegia exempta ⁊ nō exē tollerare vel valde patiquibuſdā. ⁊ tn̄ fertur ꝙ hec lr̄a qꝫ fidelis p̄dicatio admodūᶠ opor pta ⁊ eccleſiarum rectoresᵛ in ſtipē c ¶ Inducere. xlv. diſtī. hodie nō habeatur. tuna. Sed nec ignoramꝰ quī ⁊ hec dijs cōpetētibus ⁊ ſimplicibus vo tria ſūt. de ſpō. īter oꝑa. s ¶ Sedeꝫ apoſtolicam. in ſti promiᵍ noſcant̉ inaniterᵛ vacuaqꝫ d ¶ Cooꝑante gratia. ꝑ lumusˣ prouideri: contributionis pendijs cōpetentibꝰ ⁊ ſumptiquā cognoſcitur ꝗd age redire: ſi auribus lingua loquētis onere ſingulis iuxta facultatuꝫʸ exi bus uolumus prouideri qd̓ ſe dum ſit ⁊ ꝗd vitādum ⁊ ignorantium proferant̉. ¶ Iōqꝫ gentiam imponēdo: priuilegijs ⁊ quitur. adiuuamur ad faciēda. illius cuius viceꝫ in terris: licet im exemptionibus ꝗbuſcūqꝫ cōtrarijſ t ¶ Uualie. ſcribitur ꝑ duplex d̓ cō. di. iiij. gratia. ⁊ tri v. ut dixi. de tēpo. or. c. ij. meriti gerimus īmitantes exēpluꝫ nequaqͣꝫ obſtātibus quibus tamen bus vltimis capituliſ. eſt u ¶ Rectores. alios bn̄ficiatoſ qui ituros per vniuerſuꝫ mundum nolumus quo adᶻ alia preiudicium autem gratia ⁊ operās ⁊ nō uidet̉ includere. ad euangelizādū apoſtolos: in om generari. cooperans prima prepa I Dem. x ¶ Uolumꝰ. hec uolūtas ſuis rat hominis volūtatem ni linguarum genere fore voluit ¶ Is ad queꝫ ſpectat magiſteriuꝫ manet terminis: qꝛ nō fuit de vt velit bonum. Secun eruditos: viris catholicis noticiaꝫ vel doctoratū tribuere: prius a do executore prouiſum. da adiuuat ne fruſtra ve linguarū habentibꝰ: quibus vtunctorando recipiat iuramentū ꝙ in y ¶ Facultatū. d̓ cē. ſopite. cuꝫ lit: videtur tamē quibuſ ſuis ꝯcor. ⁊. jͣ. c. ꝓxi. tur infideles precipue abūdare ſan ſolēnitate ſua non expendet vltra dā ꝙ eadē ſit gr̄a idē do e ¶ Ad alia. ꝯcor. sͣ. ea. cō. de ctam affectamus eccleſiam: quiⁱ in ſummā triū miliū turon̄. argenteo nū: vl̓ eadē virtꝰ operās ſta. mo. c. ij. de reli. do. c. ij. fideles ipſos ſciant ⁊ valeāt ſacris ⁊ cooperās: ſꝫ ꝑꝑ diuerrū ꝙ ſi nō fecerit: etiā ſi ſit ep̄s per Um ſit. Partes patent inſtitutis inſtruere: chriſticolarūqꝫ ſos effectus diſtinguunt̉ ſex mēſes a collatiōe magiſterij eſt ¶in prima exordiū ponens tur in v̓bo. Gratia eniꝫ collegio per doctrinā chriſtiane fiſuſpēſus. hoc dicit Io. an. cōſtitutionis cām. in ſcd̓a con que parat hoīs volunta dei ac ſuſceptioneꝫ ſacri baptiſma ſtitutionem ibi: uolentes: ī ter Um ſit nimis abſurdum: vt tē ad bonū cū nō ſit ocio tis aggregare. ¶ Ut igit̉ peritia tia punitionem tranſgreſſorū quis cuꝫ vanitate ⁊ imperitia ſa: vt augeat̉ ⁊ aucta ꝑibi: ſi quis. linguarū huiuſmodi poſſit habiliad honorem aſcendat peritie litteficiat̉: coadiuuat ne fru⁊ ¶ Scholaſticos. idem v̓buꝫ ter per inſtructionis efficaciam ob rarū: nō ſine turbatione miramur ſtra velit: ſꝫ perducat ad xxviij. di. ſedulo. in principio tineriᵐ. ¶ Hoc ſacro approbāte opus quodcūqꝫ recipias illum apud ſcholaſticosᵉ inualuiſſe de here. cū ex iniūcto.§. lꝫ d̓ re coaptabit̉ hec lr̄a: huiconcilio: ſcholas in ſubſcriptarum abuſum: ꝙ pleriqꝫ eorū qui in qua ſti. ſpo. frequens. lib. vi. altercationi theologorū linguaruꝫ generibus vbicunqꝫ ro uis ſciētia ad doctoratusᵈ vel maꝯ ¶ Doctoratus. uel magiſte eſt ſimilis altercatio cāo manaꝫ curiaꝫⁿ reſidereᵇ contigerit: rij. ſic. xxxvij. di. de quibuſdā. giſterij aſſumunt̉ honorēᵉ cum ſua niſtarū: an ſit vna fides ⁊ dicunt quidā ꝙ doctores ī iu necnon ī pariſien̄. ⁊ oxon̄. bonon̄ᵖ. ſolēniter pͥncipiaª faciunt aūt ſui re coniugij: an ſint due: de re canonico uel ciuili. magiſtri ⁊ ſalamantino ſtudijs prouidimꝰ cipiunt inſigniaᵇ doctoratus circa qua. xxvij. q. ij. cōiuges dicūtur in theologia uel arti erigendas: ſtatuētes vt in quolibꝫ cibos veſtes ⁊ alia ſic expēſis exce Item altercatio legiſtabus ⁊ quid doceāt ſepteꝫ liberuꝫ: an ſint due poſſeſſio locorum teneantur viri chatolici duntᶜ ꝙ ⁊ ipſi tranſeunt expenſarū rales artes. ſatis per Hoſt. in nes differētes ſpecie: an ſufficientemq habentes hebraice huiuſmodi vanitate: vacuiᵇ plerūſumma huius tituli.§. iij. facit vna tātum diuerſificata arabice ⁊ chaldee linguarum noti ad pͥmū ꝓemiū. li. vi. circa me qꝫ remaneāt: ⁊ grauatiᵉ. ¶ Et ce per accidētia: de qua ſa diū. ad ſcd̓m. e. ti. c. pe. ⁊ ulti. ciā: duo videlicet vniuſcuiuſqꝫ lin teri qui vel nolūt vel nequeūt ſimtis pꝫ ꝑ dy. d̓ reg. iur̄. in h̓ recipit̉ apud italicos. Sed gue periti qui ſcholas regant inibi: les expēſas ſubire: hac occaſione tertia reg. li. vi. ⁊ an̄ ſit ultramōtani cōiteruocāt ma ⁊ libros de linguis ipſis in latinuꝫ vnicum ītereſſe an trifrequēter a receptione honoris hu giſtros: nec dꝫ alicui hec deno fideliter trāſferētes: alios linguas plex: d̓ quo ēt ſatis ꝑ eū. iuſmodi retrahūtur. minatio fore moleſta cuꝫ chrieo. ti. mora. Io. an. ſtus ſic a diſcipulis uocaretur e ¶ Ad id.ſ. ad inducen Ioan. iij. quod ip̄e acceptabat dum errantes ad veritatis viā. f ¶ Admodū. ꝓ valde ꝯcor. vide Io. xij. dicēs. Uos uocatis me magiſter ⁊ dn̄e ⁊ bn̄ dicitis: ſum etenim. Et di sͣ. ea. cō. de iureiu. romani. v̓. nos itaqꝫ. magiſter qͣſi maior in ſtatiōe: ſicut miniſter qͣſi minor. ibidē. jͣ. ti. ij. c. i.§. ſane g ¶ Promi.i. ꝓferri. vel ꝓmulgari. ⁊ habetur hoc v̓bū de iude. nouit. dr̄ ēt a monēdo uel a mōſtrādo: ⁊ de his ꝑ hoſt. in ſum. e. ti.§. i. v̓. ꝗcunqꝫ. xxiij. q. iiij. non pōt. ī fi. ponit̉ enim promere ꝓ ꝓferre manife ꝝ ¶ Honorem. hunc honorem ſine peccato quis poſtulat in quacūqꝫ ſcientia: ſtare aperire ore dicere. ſi eſt dignus. viij. q. i. in ſcripturis. uer. ecce ego. eo. ti. quāto. ratio: qꝛ ꝑ hoc ¶ Inaniter. quaſi in vanum vel inutiliter. petit opportunitateꝫ cōmunicandi quod habet ⁊ quod laudabile eſt: ⁊ ad chari Proferant̉.ſi. de of. or. quoniam. tatem pertinens. In indigno vero eſt peccatum preſumptionis: de hoc ꝑ arUoluit. actuū. ij. ī pͥn. ⁊ de varietate līguaꝝ. xvi. di. ſeptuagīta in fi. chi. xlviij. diſtin. c. i. l ¶ Qui. viri catholici. a ¶ Principia. ⁊ ita loquunt̉ ꝗdā in ſtudijs ꝗbuſdā vltramontanis. m ¶ Obtineri. ſi. eo. ti. c. fi. b ¶ Inſignia doctoratus. ita loꝗmur nos: ⁊ iſta inſignia ſunt cathedra birre n ¶ Curiā. q̄ hꝫ ſtudiū gn̄ale. ⁊ pͥuilegia ſtudij. de pͥui. c. ij. li. vi. tū: apud aliquos liber annulus oſculū. o ¶ Reſidere. qd̓ dic vt. sͣ. e. cō. de elec. ne romani.§. ſane. c ¶ Excedunt: ſicut quādoqꝫ imꝑfectum ſcientie ſupplet ꝑfectō charitatis. d̓ re y ¶ Bonon̄. dr̄ bonōia qͣſi ſuꝑ oīa bōa uel bonoꝝ noticia nimis amabi nun. niſi.§. pro defectu. ſic quādoqꝫ in talibus imperfectū ſcientie ſupplet per lis nō puto ꝙ ordo iſte ꝓcedat ex ordīe ſtudioꝝ: ſꝫ ex gratificatiōe ꝓuīcia fectio expenſarum. rū: ⁊ h̓ qꝛ decebat ro. cū. pͥmitti: q̄ ultīo ſtudiū hūit a tꝑe Inno. iiij. vt pͥ. d ¶ Uacui. prius habitis ⁊ conſumptis. d̓cre. ij. d̓ pͥuile. lib. vi. ꝗcꝗd ſit h̓ ꝯſtat ꝙ bonon̄. habuit pͥuilegia ſtudij e ¶ Grauati. onere debitorum.
