Seite
Secundus De vita ⁊ honeſtate clericorum. 2 2 vt hic: cū ſcd̓a repulſio appellatōis nō deberet plus poſſe ꝙͣ appellatio k Tertio. de ſen. ex. ſacro. ⁊. c. ꝯſtitutionē. li. vi. debet ergo habere aliquoꝝ nis omiſſio. Nā ⁊ in appellatione a diffinitiua eꝗparamus iſta nō ap­dierum interualla: vt ibi dicitur. nec videt̉ hoc ſufficere ꝙ emanaret vnū ꝑ pellare: vel ſecūdo appellare: ⁊ ſuccumbere: ſed lꝫ iſta eꝗparētur ī diffi­emptorium per hanc lr̄am. nitiua in īterlocutoria nō. lata.n. īterlocutoria ẜm leges nō debuit: ſꝫ Moderandum. de ap. cum ſit romana. ẜm canones potuit appellationē differe ad euētū negocij pͥmi: pͥmū pꝫ m Nullo..ſi. de cohabi. cleri. ⁊ mulie. ſicut. .C. de epiſ. audi. l. ij. de n Taliter.ſ. per dioceſanos iudi. aꝑtiſſimi. C. eo. ti. nominatī ⁊ tertio prefixo ter­.§. ſuꝑ his. ⁊ quoꝝ app. mino congruenti. clericali ꝓpoſito publice reſiſtētes ea. 7 Niſi tūc rite ꝓpoſita ex eo pri nō reci. l. pe. ẜꝫ pꝫ ī p̄di. Premiſſuꝫ.ſ. publice ⁊ ꝑ usª repulſa fuiſſet: qꝛ proponebat̉ vel arma portātes: ſic canonica ſer decr. vltīa. ſi ergo diſtu ſonaliter. inepteᵇ. uare ſtudeāt inſtitutaʸ ꝙ ⁊ illi ab ex lit iuris cōſilio: ⁊ poſtea p Preſumpſerit. lapſo ter exceſſibus cōpeſcantur hmōi: vt ip Rubrica de vita ⁊ hone. clericorū. victus appellauit ꝯͣ talē mīo hoc dico: qꝛ ſi habuiſſent CLemens. v. in ꝯcilio vienen̄. ſi de dānabili circa hec negligentia īterlocutoriam audit̉. ſꝫ terminū menſis ⁊ ꝗnta die di­ſi poſſetenus īterlocuto­nequeāt reprehendi. Dem. miſiſſent decima quīta reſum Punit clericos ꝯiugatos ⁊ ali riaꝫ īpugnauit.ſ. ſemel pſiſſent: dūmō. jͣ. terminū po­os perſonaliter ⁊ publice carnificū Premiſſo exordio punit prīo ⁊ iterū appellādo ille ar ſtea dimiſiſſent n̄ eēt locꝰ pene clericos beneficiatos vtētes publi ⁊ tabernariorū offm̄ exercētes: ꝗ ꝑ ticulꝰ tā ſolēniter diſcuſ q Qn̄cunqꝫ. quaſi etiā poſt dioceſanos noīatiꝫ ⁊ tertio moniti ce vergata vel partita veſte. Scd̓o ſus vlteriꝰ examinari n̄ tꝑa lōgiora: ⁊ ē ſi. d̓ ordi. cog. illud offm̄ nō dimittūt: vel dimiſ­debet ex quo ī ſcd̓a ſuc­ſubdiaconos ⁊ diaconos. Tertio .c. ij. Io. an. cubuit: per qd̓ videt̉ ꝙ ſum reaſſumūt: excitat etiā dioceſa oēs clericos tonfuram publice cuꝫ r Omnino.ſ. quo ad duo pͥ­etiā iudex cauſe prīcipa nos ꝯtra illos cl̓icos qui ſeculares uilegia q̄ poterāt hēre ꝑ d̓cre. tali veſte portātes. Quarto haben lis an̄ diffinitiuā nō poſ vnicā de clerici. cō. li. vi. ⁊ ſi h̓ actus exercent. hoc dicit. Io. an. tes dignitatē ꝑſonatū bn̄ficium cu­ſit illam interlocutoriaꝫ ꝯiūgas totā illā ꝑtē.ſ. priuile Ioceſanisᶜ locoꝝ diſtri ratuꝫ ⁊ ſacerdotes ⁊ religioſos pu­reuocare niſi tūc.ſ. in cā giuꝫ clericale ꝙͣdiu ⁊cͣ. multū cte p̄cipimꝰ vt clericosᶠ blice portantes talē veſtem vel īfu appellationis īterpoſite facit ad id qd̓ no. d̓ cle. cō. Io. carnificuꝫᵉ ſeu macella­laꝫ. Quinto punit omnes p̄dictos a diffinitiua. in. iiij. q. ſꝫ ſi illud oīno ītēdit riorūᶠ aut tabernarior vtētes tabardo notabiliter breui ī a Prius. in cā princi perpetuitatē priuatiōis īduce offm̄ publiceʰ ⁊ ꝑſonaliter exercē pali. tegre foderato. Sexto certas cali re: vt ſi cōiungat̉ h̓ illud v̓bū b Inepte..ſi. d̓ iudi. exa ſolū pͥuilegiū clericale eo ipſo tes nomīatiˡ ⁊ tertioᵏ mōeāt: vt ſic gas clericis interdicit. Io. an. minata. ff. de flumi. l. i. amittāt reſultaret ꝯͣrius intel ab hmōi officijs īfra ꝯueniētē ter Uoniaꝫ qui abiectis veſtibꝰ .§. labeo. exemplū: pete lectꝰ ſimilis diſputatio de hac minū monētiuꝫ ipſoꝝ arbitrio mo proprio congruentibꝰᶻ ordi bas hr̄ditatē vel electio dictione omnino. ff. de fideiuſ derandūˡ deſiſtāt: ⁊ ꝙ ipſa nulloⁿ ni alias aſſumere ⁊ in publico por nis cōfirmationē excipie ſoribus. l. grece.§. illud. tare rationabili cauſa ceſſanteˢ pre vnqͣꝫ tꝑe reaſſumāt. Qui ſi tali baꝫ te illegitimū ⁊ quia In rebus. ꝓprijs in ꝗbus ſumit: profeſſoruꝫ illius ordinis pͥ terᵐⁿ moniti ab his n̄ deſtiterint: aut nō ſpecificaui qd̓ debui al̓s ganderent īmunitate. eo. tertio ſuccubui qd̓ modo rogatiua ſe reddit indignumᵈ: pre ipſa vt pͥmiſſumº eſt: exercendo re ti. c. vlt. de īmu. ec. c. i. li. vi. ſpecifico in appellatione t Quādiu. recuperabunt gͦ ſūpſerintᵖ qn̄cūqꝫq coniugati oīoʳ: ſenti conſtitutione ſancimus: ꝙ qui diffinitiue: ſuper quo vi deſiſtētes pͥuilegiū ⁊ fac̄ d̓ vi. nō ꝯiugati vero in rebusˢ: ⁊ ſi oīo cunqꝫ clericusˢ vergata vel parti de ꝙ ſcripſi ꝗ filij ſint le ⁊ ho. cleri. c. vlti. ⁊ qd̓ ibi dixi taª publiceᵇ veſte vteturᵉ: niſi cau incedāt vt laici: in perſonis priuile gitimi. peruēit ſuper.i. poſt Inno. ibi ēt no. Ber. ⁊ fa ſa rationabilisº ſubſit: ſi beneficia­gium clericale quādiuᵗ premiſſis in glo. Ad ideꝫ faciūt que cit qd̓ no. xxxij. diſtīc. nullus. ⁊ tus extiterit: per ſex menſesᵉ a per ſtiterint: eoipſoᵛ amittant. Ad ſcripſi de elec. dudū. ij. .lxxxi. di. ſi ꝗ ſunt preſbyteri. in prin. vel ꝯͣ ꝓuiſuꝫ poſ ceptione fructuum beneficiorum uerſus vero aliosˣ clericos negoci u Eoipſo. licꝫ ergo ſit neceſ ſeſſionem petentem exci ſaria monitio nō tamē eſt ne­que obtinet ſit eoipſoᵍ ſuſpenſusᵖ. ationibus vel commercijs ſeculari piebam de crimine nūc ceſſaria pͥuatio ꝯcordat de ſen bus vel officijs non conuenientibꝰ Si vero beneficiatus nō fuerit addo infamiam de accu tentia excōicationis in audiē­ſa. accedēs: vel cum ius tia. c. cōtingit. ſi. de preben. ex tirpande. de rap. excōicationi. jͣ. de deci. c. i. de ſta. mo. attendentes. in fi. cōe ꝯfunderet actionē tuā excipiebā de p̄ſcriptiōe: nūc expͥmo titulū: de Alios. nō carnifices ⁊ tabernarios. preſcrip. c. i. li. vi. vel opponebā peremptoriā nō priuilegiatā vt lite nō ꝯteſta. c. i. li. vi. in vim dilatorie ad impediēdū lit. cōte. ſuccubui primo: y Inſtituta. eo. ti. c. ij. ⁊. c. clerici. ⁊. c. vno. li. vi. ne clerici vel mo. c. i. de ſen ten. excommū. contingit. ſecūdo ⁊ tertio rediens ad iudicem prīcipalis cauſe lata diffinitiua: a qͣ appellaui: illā exceptionē in vim peremptorie proponere potero. Uoniam. Diuiditur in. vi. partes. vt pꝫ ī rubro. ſcd̓a ibi: ſi v̓o. tertia Libi: idem quoqꝫ. quarta ibi: dignitateꝫ. quīta ibi: ſed tales. ſexta ibi: hinc Ioceſanis. Tria facit. p̄cipit: punit: ⁊ excitat. ſcd̓a ibi: ꝗ ſi. inſuper. Imola. Emanauit executiue ad iura. xxi. q. iiij. per totū. eodē titulo tertia ibi: aduerſus. determīat ⁊ d̓clarat decr. pe. ī pͥn. ⁊ vl. e. capitulo penultimo. ti. qd̓ no. guil. in ſpe. de cle. ꝯiu. v̓. ſꝫ nūꝗd dicēs. Et no. v̓buꝫ z Congruētibus. cōgruentia veſtium reſpicit nō ſolum clericos de quibus dioceſanis: nō dicit ordīarijs locoꝝ ſicut. sͣ. ea. cō. de ſeque. poſ. c. i. per hic ⁊ in iuribus preallegatis. ⁊ monachos de ꝗbus. jͣ. de ſta. mo. ne ī agro. ſꝫ qd̓ vr̄ ꝙ alij ordinarij lꝫ ī loco iuriſditionē habeāt: hoc nō poſſint ī quā etiam omnes laicos. xli. di.§. i. ⁊. c. parſimoniā. xxx. di. ſi quis virorum: ⁊ va tum h̓ ꝯſtō nouū inducit. ⁊ facit quod dicā. jͣ. de iurepa. c. i. poſt prin. riatur ex diuerſitate ſexuum. ea. di. ſi qua mulier. d Clericos. puta ꝙ includat etiā exemptos qui delīquerēt in loco nō exempto: cū per id ſubſunt dioceſanis: vbi vero delīquerēt in loco exē­⁊ Ceſſante. sͣ. eo. deus qui. pto non videtur ꝙ ad alios extendat̉ hec cōſtitutio: cuꝫ excitet officium 9 Indignum. de ſen. ex. in audiētia. eo. ti. ſi iudex laicus. li. vi. ff. de iniuri. dioceſanoꝝ tm̄ ad hoc de offi. ordi. lꝫ. c. pe. maxime: qꝛ qn̄ iura iſta vo­item apud.§. ſi quis virgines: ⁊ eſt ſi. de ſta. mo. recolentes. lunt dare iuriſditionē ſuper exemptos: hoc exprimunt: vt pꝫ. sͣ. e. cō. de g Clericus. īcludit hn̄tem primā tōſuram tm̄. de eta. ⁊ equali. cū cōtingat. a Partita. dicit canon ꝙ diuerſi coloris vel diuerſe partis veſtis eſſe nō ſupplen. negli. prela. c. vno. cum ſuis cōcor. dꝫ. xx. q. i. c. vlti. in fine. alibi iꝙ veſtis nō debeat eſſe variata ſericis texturis: e Carnificū. carnifer dicit̉ a carnifico as: qꝛ carnes facit ⁊ vēdit. facit nec hr̄e varioꝝ coloꝝ ornamēta. xxi. q. iiij. c. i. in fi. Et no. ꝙ lꝫ veſtes rubei ⁊ de ap. ſignificante: vn̄ ⁊ homicide ſolent dici carnifices. viridi coloris ꝓhibite ſint clericis. sͣ. c. pe. pene tn̄ iſtius ꝯſtitutōis locū habēt f Macellarioꝝ. hi ſic dicuntur: qꝛ pecora vel quadrupedia mactant ſolum in veſtibus hic expreſſis. ⁊ cōcor. quod dixi. sͣ. c. ꝓxi. a macello as: qd̓ eſt mactare ⁊ trucidare: ⁊ ꝓpter hororem ⁊ vilitatem Publice. concor. sͣ. c. proxi. iſtoꝝ duoꝝ officioꝝ.ſ. macellarij ⁊ tabernarij: eſt hoc ſpecialiter de his c Utetur. veſtibꝰ ergo ēt prius factis publice vti nō poterit ſine hac pena: ꝓuiſum lꝫ multa alia ſint vilia. puta aptare peles ⁊ coria ⁊ his ſimilia: nec ꝑꝑ hoc ꝯſtitutio reſpicit preterita. dānat.n. ſolū futurū vſū. ⁊ facit qd̓ di­tamē cōſtitutio locum habet ſolum in expreſſis. xi. sͣ. ea. cō. de eta. ⁊ quali. vt hi qui in glo. ꝙ poſteris. g Tabernarioꝝ. taberna dicta eſt a tabulis q̄ mercibus ſubſternunt̉ ll Rationabilis. puta timoris. eo. ti. c. pe. ⁊ ꝓprie dr̄ domus ī qua panis vinū ⁊ carnes cocte vēdūtur: talia loca e Menſes. incohandos poſt talem publicam delationem. nedum tenere: ſed nec ingredi debēt clerici. xiiij. di. clerici. h Publice ⁊ ꝑſonaliter. ꝯiūctiꝫ reꝗrūtur hec duo ſi ergo occulte vel Beneficioꝝ oīum ꝓpter īdefinitā. de hocde elec. vt circa. li. vi. offendit.n. vniuerſum ſtatū eccleſie nec minus vnā eccleſiam ꝙͣ aliā: ⁊ ſic ſoluit̉ de ele­ꝑ atiū hoc exerceret̉: ceſſat penalꝫ nō culpa. ⁊ ſic ſoluit̉ qd̓ opponi poſſet de decre. fundamēta. de elec. li. vi.§. vt ergo. ⁊.§. ſeq. d̓ decre. mulieris ctio. ſi compromiſſarius.§. huiuſmodi. ⁊.§. ſequēti. li. vi. vbi ſpecialiter offen ditur eccleſia ad quā indignus eligitur: vel ad quā dignus electus impedit̉ de ſen. excō. de regula. qui ꝑ aliū. de re. iu. li. vi. cum cōcor. l Noīatim.i. ꝓprijs noībus eoꝝ expreſſis: qͣſi non ſufficiat dioceſano ⁊ eſt ſimil̓. jͣ. de penis. capitulo primo poſt princi. poſſet autem talis eligere: monere ī genere clericos dioceſis ſue vel clericos talis plebanatꝰ: vel de elec. vinton̄. talis eccleſie: ſꝫ monere dꝫexprimendo illius vel illoꝝ nomina: ⁊ ꝯcor­ Eoipſo. hic ergo nō eſt neceſſaria. monitio nec ſnīa: aliter. sͣ. c. ꝓxi. h Suſpēſus. ſi tn̄ interī illos perciperet nō eſt irregularis: cū hoc nō ſit ex­dat de ſnīa ex. cōſtitutionē. li. vi. ⁊. jͣ. de ſen. excō. grauis. in fine.