Seite
De reſtitutione in integrū. Secundus De iudicijs. tp̄s ſtatutū probationes nō ꝓduxit vel nō obtulit. jͣ. tp̄s ſtatutum pre­etiā infra quadriēniū: qꝛ tēpus negligentie computatur cum tempore leſio­cium emptori cū poſſet. e. ti. cōſtitutus. vel pone in decēdio appellatio­nis vel abſentie. ⁊ ſic intelligit. ff. que in frau. credi. ait p̄tor.§. ſi cōditionalis nis interponēde. e. ti. c. fi. Quid de biennio proſequende appellationis quā primi allegāt pro ſe. Alij in hoc vltimo dicto diſcordāt dicētes: ꝙ tēpus an eccleſia. jͣ. illud tp̄s nō ꝓſequēs iuſte impedita indigeat reſtitutiōe: infra quod ſemꝑ eſt vniforme ⁊ ſemꝑ habet quattuor ānos vt hic: ⁊ in cōcor. vel ipſo iure ſeruet̉ illeſa. no. per Inno. ⁊ Hoſtien. de ap. ex rōne. De tempus vero ad quod nō datur amplius quam fuerit tēpus leſionis: ⁊ ſic lo­preſcriptione. v̓o. xl. an. quitur. ff. ex q. cau. ma. ſꝫ ⁊ ſi cōtra eccleſiam nil im­per pretorē.§. ſi ferie. ⁊. l. nec mutatur per hāc ꝯſtōnē non.§. ſi quis ſepius. ff. de mi quoª ſe leſamᵇ affirmatᶜ in integrū nuis maioris eccleſie loci ī quo pa ſꝫ dic vt no. sͣ. eo. audi­no. l. fi. nam ī lucro foret is ꝗ reſtitutio petiº poteſt: ⁊ cauſa reſti­pa cum curia ſua degit artent cita tis. loquit̉ eniꝫ h̓ de illo reſtituit̉ ſi amplius haberet d̓ tutionis huiuſmodi finiriᵉ debet in tum ac ſi ad eum perſonaliter d̓ue tꝑis lapſu ꝯtra qd̓ reſti­tꝑe ꝙͣ fuerit tempus leſionis. fra quadriēniumᶠ continuūᵍ a tem niſſent: reſtringit̉ ad eos qui impe­tutio cōpetit. ſed contra quod eſſe nō dꝫ. ff. ex qui. cau. poreʰ leſionis etiam ſi minusˡ qua illud nō cōpetit vt ibi. diunt ne ad eos poſſit citatio ꝑue­ma. l. i. in prī. ⁊. l. videlicet. ⁊ driennioᵏ tempus leſionis exiſtat. a In quo. ſcilicꝫ lapſu hoc placuit Pe. de bel. ⁊ hoc nire vel quorum domicilium tute temporis. approbatur. eſſet enim mira­Sed non fiat reſtitutō niſi ad tm̄ nō pōt adiri. Io. an. b Leſaꝫ. enormiter qd̓ bilis rigor dicere ꝙ leſus ī die tp̄s quātum ſe leſaꝫ fore ꝓbabit. Uduꝫ bonifacius pa dic. vt no. sͣ. e. capitulo debebat obtinuiſſe reſtōnē. jͣ. Rubrica De iudicijs. pa octauꝰ predeceſſor primo. ⁊ patet d̓ reb. ec. diem: quod vult pͥma opi. vel ¶Lemens. v. in cōcilio vienen̄. noſter ꝯſtituitᵐ vt ci­nō alie. c. pe. nūquid au ſalteꝫ neceſſario ſeparaſſe: qd̓ Conſtitutio bonifacij: q̄ habet: tationesⁿ auctoritate teꝫ ex eo qd̓ nō oppoſuit vult ſcd̓a. Itē cōcludit prima declinatorias īfra termi ꝙ citationes etiaꝫ extra dies ſolen apoſtolica de perſonis ꝗbuſcūque opi. quadriēniū nō dari con­nū ad id latum ſit leſa ⁊ nes publice facte de mandato pa­ac etiam vndecunqꝫᵖ inſtar edicto tra vſucapionē que finitur tri reſtitutio cōpetit. ſatis ennio. inſti. d̓ vſu. in prin. cū pe in audientia litterarum apoſtoli rum in alboq pretoris propoſitoꝝ ſcripſi poſt Inno. ⁊ Ho tamē loco anni vtilis qui da­carum vel papali palatio affixe ia etiam extra dies ſolennesʳ ī quibꝰ ſtien. sͣ. eo. coram. batur olim. C. de reſti. mili. ſi c Affirmat. in fi. dicit quid. ⁊. l. ſeq. detur hodie qua probabit: ⁊ ibi dicam. driēnium. C. de tempo. in in­d Peti poteſt. de hoc non dubitabat̉. nam ⁊ maior leſus et tempore teg. reſti. l. fi. qd̓ preſcriptioni ⁊ vſucapioni eſt cōmune. Reſtat ergo reſpon­quo abfuit cauſa reipu. vel alia iuſta cauſa reſtituitur. ff. ex quibꝰ cau. dere ad contraria que inducit glo. in.§. quotiēs. primo ip̄e.§. quotiēs. ⁊ ea. l. .§. ſi ferie. determināt ſolum tempus ad quod puta vt leſus in die reſtituat̉ ma. l. i. cum ſimilibus. e Finiri. hoc eſt qd̓ dicimus nō ꝑpetuari hoc caſu iudicis officiū ꝑ cō ad diem ⁊ ſic cōcordāt ſed non determināt tempus infra quod eodē modo re teſtationē: d̓ hoc. sͣ. de offi. iudi. c. ij. ſi tamen non ſtaret per eccleſiā ſed ſpōderi poteſt ad. l. necnō.§. ſi quis ſepius. e. ti. vt.ſ. loquatur de tempore ad quod. vel ſi vis intelligere de tēpore infra qd̓ loquit̉ de anno vtili. cuius loco per iudicē vel aduerſariū: nō imputatur eccleſie. C. de tempo. in integ. reſti. l. petēde. in fine. vnde ſi per appellationē aduerſarij fuit ꝓtelata: datur hodie quadriēnium: ſicut ſi hodie diceremus leſum in quadriēniū re­non imputat̉ eccleſie: ſicut nec minori. ff. de mino. intra vtile. ⁊ facit de ſtitui infra quadriēniū. l. vlti. ff. de mino. facit pro. qꝛ ibi tempus infra. qd̓ pͥ­re. iu. imputari. li. vi. ⁊ facit eo. ti. c. i. lib. vj. ⁊ vide qd̓ ſcripſi. sͣ. eo. tū ex cedit tēpus ad quod ⁊ dantur ibi hec duo tempora diuerſis. Ibi enī a tēpore litteris. ſuꝑ glo. ij. Sed ꝗd ſi poſt finitum quādriēniū detur reſtō; glo. in inte. reſti. cōceſſe minori ꝗnouerat: reſtituitur creditori tēpus qd̓ ſibi ſuper in. l. fi. C. de tēpo. in īte. reſti. dicit ꝙ tenet: qꝛ ꝯͣ ius litigatoris: qd̓ puto erat de tēporali actione nouationis tꝑe. Per eundē modū reſponderi poteſt eū ītellexiſſe ſi nō appellet̉. C. qn̄ prouo. nō ē ne. l. ij. sͣ. de re iudi. cum ī ad. l. ſi debitrix.§. fi. ff. ad velle. ſi diceret̉ ꝙ ibi reſtitutio fiat ꝑ iudicis officiū ter vos. Quidā ꝯͣ: dicētes ꝙ qꝛ huiuſmodi ꝯſtōnes contra ius cōmune vel dic verius vt nō.ſ. ꝙ ſine tēporis interuallo ipſo iure per. l. reſtituit̉ pͥma concedūtur ſunt reſtringēde. ff. de ac. ⁊ obli. in honorarijs.§. ſed cū re­actio. ⁊ per eūdem modū reſponde ad.§. ſi conditionalis. ſuperius alle. ad. l. ſciſſa. de re. iu. que a iure li. vj. Itē qua ratione nō tenet ipſo iure ſentē cū poſt. ff. quando ac. de pe. reſponde vt ibi no. nec ibi de reſtitutione loquat̉. tia lata poſt tp̄s excuſatiōis. ff. de excu. tuto. ſcire oportet.§. ꝯſequēs: ea Ad rationē quā dicebant puniri: ꝙ alias erit deterior cōditio illius qui vſu dem ratione nec hic. ⁊ facit quod no. C. de iudi. ꝓperandū. poſt prin. ⁊ cepit tempore minoris etatis vel abſentie cauſa reipu. ꝙͣſi nō vſucepiſſet. cō hoc placuit Dy. pro quo facit. jͣ. de ap. ſi appellationem. pleta enī etate vel ceſſante cauſa vſucepiſſet per triēium ⁊ tu das quadriē­f Quadriennium. olim dabatur annus vtilis qui vario modo com­nium? Reſpondeo ꝙ nō eſt deterior: quia ceſſante vſucapione ille poſſet ven putabat̉ ex diuerſitate locorum que hodie ſublata ē ⁊ loco illius datur dicare qd̓ modo nō pōt. īmo ẜm quoſdam eſt neceſſarium iudicium reſcindē quadriēnium. C. de tempo. in integ. reſti. l. fi. de. quod eſt dicere ꝙ prius reſcindatur impedimētū vſucapionis ⁊ poſtea re­g Continuū. habemus in iure tp̄s ꝯtinuū ⁊ vtile. continuū eſt quod ſciſſorium datur.i. priſtina actio q̄ datur vſucapione reſciſſa. tamē ſeruat̉ ꝙ ꝯtinue currit diebꝰ feriatis ⁊ nōferiatis: in preſentia ⁊ in abſentia ſiue ſimul vtrūqꝫ intētatur: quod fieri poteſt: ut no. Guil. in Spe. iiij. par. eo. ti. ſit copia iudicis ſiue nō. C. de preſcrip. lon. temp. l. fi. tp̄s vero vtile nō ver. ſed nūquid in eodē. nec eſt melior conditio eius contra quem vſucapitur currit diebus feriatis diebꝰ abſentie ⁊ diebꝰ quibꝰ nō eſt agēdi copia. in abſentia ꝙͣ in preſentia. qꝛ vendicādo infra triēiuꝫ ꝑpetuaret ſibi actio­Et iſtud eſt multiplex: qꝛ quoddaꝫ eſt cōtinue inutile. quoddā vtile quo nem per cōteſtationē: ſed officiū nō perpetuatur per conteſtationē: vt. sͣ. dixi ad ſui principiū tantū. quo ad progreſſum non. qn̄qꝫ eſt continuū vno eque igitur datur tempus longius. reſpectu vt veniāt dies feriati ⁊ nō alio: qꝛ n̄ currit iuſte īpedito. d̓ hoc k Quadriēnio. ſed ꝯtra temporalis preſcriptio nō currit minori ſꝫ ip̄o iure ſcripſi de ꝯceſ. prebē. c. ij. ⁊. c. qꝛ diuerſitatē. in fi. ⁊ forte hoc intēdit hec ſeruat̉ illeſus. C. in qui. cau. l. ſi ergo nec eccleſie. ſolue vt dixi. sͣ. eo. conſtitu tus ſuꝑ glo. cōſuetudo. ⁊. c. fi. in. vj. oppo. littera ꝙ cōtinuū ſit in prin. per lr̄am que ſequitur. h A tempore leſionis. in hoc differt. eccleſia a minore ⁊ a maiore: qꝛ l Probabit. licet ergo ex affirmatione minoris vl̓ eccleſie examinent̉ cauſe minori currit in pͥn. xxvi. anni etatis ſue.ſ. cū factꝰ eſt maior. C. de tēpo. reſtitutiōis in integ. vt. sͣ. nō ꝯcedit̉ reſtitutio niſi leſione ꝓbata vt h̓ de quo in īteg. reſt. l. fi. maiori leſo tꝑe abſentie currit poſt reuerſionē. ff. ex ꝗbꝰ vide in ſpe. eo. ti.§. ij. ver. illud quoqꝫ. cau. maio. ab hoſtibꝰ.§. fi. in eccleſia non ſic: vt patet h̓. ⁊ sͣ. e. c. i. ⁊. ij. Udum. Primo ponit conſtōnem bonifa. Scd̓o illam reſtringit li. vj. Et no. ꝙ hec littera facit ꝓ eo qd̓ no. Inno. sͣ. e. corā. vbi dicit ꝙ ibi: qꝛ vero. Tertio proteſtatur ibi: porro. ⁊ conſtitutio iſta preceſſit ſi eccleſia nō probauit ī peremptorio: a fine termini īcipit currere qua­conci. vt in proemio dixi ⁊ patet. jͣ. c. ꝓxi. driēnium petende reſtitutionis: ⁊ nō a die ſententie: qd̓ patet: qꝛ finito m Cōſtituit. in extraua. q̄ emanauit poſt ſextū q̄ incipit: rem non nouam. termino completa fuit leſio ex qua daret̉ reſtitutio: etiā ſi nulla ſeque­n Citationes. licet qꝛ de citatiōe h̓ tractetur cōpetēter poni potuiſſet ſub ti. retur ſentētia sͣ. e. ti. c. ij. ⁊. iij. vnde dicit ꝙ caute facit leſus ī omiſſiōe de dilatiōibꝰ: maxīe cū prima citatio videat̉ anteiudicialis iuxta no. ꝑ In­ꝓbationū ⁊ in ſnīa ſi petit reſtitui contra ſnīaꝫ ⁊ probationes omiſſas. no. ⁊ Hoſti. de ꝓba. qm̄ vt ibi ſcripſi ſuꝑ ver. citatiōes. qꝛ tn̄ etiā per primā Alij ẜm eum ꝙ quadriēniū computatur a tēpore ſentētie: ⁊ ſatis ē cō­firmat̉ iudiciū ⁊ ꝑpetuat̉ ⁊ pͥuenit̉ iuriſditio: de foro cōpe. ꝓpoſuiſti. d̓ offi. de tra ſnīaꝫ reſtitutionē petere. ad hoc. ff. d̓ mino. l. i.§. i. ſed prius dictum le. gratū cū cōcor. ⁊ ideo in iſto titulo cōgrue ponit̉: vt ſciat̉ ſuꝑ tali citatione plus placet Innocētio. poſſe firmare iudiciū. facit īſti. de pe. teme. lit.§. fi. ⁊ qd̓ no. ff. de in ius vo. ſuꝑ Si minus. hic erant opiniōes legiſtaruꝫ de quibus in. i. glo. Dice rubri. ⁊ eſt huic ſi. e. ti. c. i. ⁊. ij. li. vj. bant enim aut eſt leſio ī ꝯtractu vel ſnīa aut in tempore. Primo caſu o Quibuſcūqꝫ. exprimit ipſa ꝯſtitutio cuiuſcūqꝫ ſint ſtatꝰ dignitatis vel pre fatent̉ indiſtīcte verū ꝙ datur ītegrū quadriēniū. sͣ. e. c. i. lib. vj. sͣ. eo. eminētie eccleſiaſtice vel mūdane: etiā ſi imperiali vel regali p̄fulgeant di­ꝯſtitutus. C. de tēp. in īteg. reſti. l. fi. Scd̓o caſu ſubdiſtīguūt aut leſio ē gnitate. tollit etiā omnes cōtrarias indulgētias vt ibi patet. tanti tꝑis ꝙͣtum ad quadriēniū. ⁊ tūc infra quadriēniū integrū datur p Undecūqꝫ. ēt vltra duas dietas ⁊ extra ꝓuinciā. eſt.n. papa vicariꝰ illiꝰ: reſtitutio. aut leſio ē minoris tēporis: ⁊ tūc dicūt ꝙ nō dat̉ integrū qua cuiꝰ eſt terra ⁊ plenitudo orbis terraꝝ ⁊cͣ. de deci. tua. ij. xi. q. iij. cuncta. driēniū: ſed ſolum tm̄ tp̄s ad reſtitutionē petēdam quātum fuit tēpus q Albo. erat locus dealbatus vbi ſcribebant̉ edicta de quo in aucͣ. de litig. leſionis: ⁊ hoc placuit Bul. ⁊ Azo. ⁊ Accur. quos ſeꝗtur Dy. in.§. rur .§. oēm. col. viij. ff. de iuriſ. om. iu. ſi ꝗs id. ff. de albo ſcri. l. i. ⁊. ij. de hoc vide ſus. inſti. d̓ ac. Ia. Bal. ꝯͣ quē ſequi videtur. Odoſ. diſtinguēs tempus in ſpe. de do. ⁊ ꝯtu. reſtat. in pͥn. de cita.§. ſeꝗtur. v̓. ⁊ no. ẜm vber. vbi ēt no. īfra qd̓ ⁊ tp̄s ad qd̓ ſit reſtitutio dicēs: ꝙ dūmodo nō reperiat̉ negligēs qui iudices citare poterant per hec edicta ⁊ qui nō. infra tātum tp̄s quātū erat tempus leſionis habebit integrū quadriē­r Solēnes. ſolent eſſe dies iouis ſeptimane ſancte: dies aſcenſionis ⁊ feſtū nium alias ſi īfra illud tēpus reperietur negligens. nō reſtituit̉ poſtea dedicationis baſilicarum Petri ⁊ Pauli: qd̓ fertur eſſe de mēſe nouembris