Prologuseſt. Ioh̓. iiij. ca. Quis em̄ cognouit ſenſum domini. quoniā incomp̄henſibiliaſunt iudicia eius. et inenarrabiles vieeius. Ad Ro. xj. Cogitatiōes mortalium timide et incerte prouidentie noſtre. Difficilia enim eſtimamꝰ que ſuntin terra et que in proſpectu noſtro ſuntinuenimus cum labore. Quis igitur inueſtigabit ſenſum tuum. Quis ſcietiter tuum niſi tu dederis ſapiētiā ⁊ miſeris ſpūmſanctum tuum de altiſſimisTum propter virtutis mee intellectiue inhabilitatem. Non em̄ habeo intellectum tante capacitatis et ydoneitatis vt per ip̄m et in ip̄o haurire valeāaquam viuam aquam ſcilicet ſapientieſalutaris. a me in veſtra corda irrigueemanātē Quare merito dicere poſſumillud ſuſanne. Danielis. xiij. Anguſtiemihi ſunt vndiqꝫ. et quid eligam ignoro. Confiſus tamen de adiutorio illiusqui ait. Omnis qui petit accipit. ⁊ quiquerit inuenit. et pulſanti aperieturLuce. xj. Conſolatiōem ex verbis ſanctorum accipiens non retroſpiciendomanum miſſam ad aratrū retraham.ſed conſtanter bene propoſitum et bene deliberatum fideliter exequar ⁊ eiꝰadiutorio perficiam. dicit nanqꝫ beatꝰIacobus in canonica ſua ca. j. Si quisveſtrum indiget ſapientia poſtulet eāa deo. qui affluenter dat omnibus. etnulli improperat. Et ad idem inquitꝓpheta dicēs. Aperi os tuum et implebo illud. Pſal. lxxxj. Et alibi dicitur.Accedite ad deum et illuminamini psͣ.xxxj. Quorū ſanctorum dictis ſic munitus et animatus. accedo conſtanterad fontem ſapientie lucem verā illuminantem omnē hominē venientē in hūcmundū. Ioh̓. jͣ. Petens confidentercum ſalomone dicendo illud Sapīe: ixDeus patrū noſtrorū et domine miſericordie qui feciſti om̄ia verbo tuo damihi ſedium tuarū aſſiſtricem ſapientiam: et noli me reprobare a pueris tuisquia feruus tuꝰ ego ſum et filius ancile tue homo infirmus et exigui corporis. Ad intellectum iudicij et legū mitte mihi illam de celis et de ſede magnitudinis tue. vt mecū ſit et mecum laboret. vt ſciam quid acceptū ſit coram teScit em̄ omnia et intelligit vt educatme in operibꝰ meis ſobrie. et cuſtodiatme in ſua potentia vt accepta illi ſintopera mea. Educat inqͣꝫ me in actibusdocendi et legendi per ſemitas equitatis et veritatis. principio bono et ſalubri inchoando. medio ſalubriori continuando. ad finem optimū pertingēdoet cuſtodiat me in ſua potētia. ne a viaratiōis exorbitans. zizaniā id eſt errorē proprie ignorantie vel queuis indecentia enormiter ſubinſeram edocendo vt ſic opera mea fonti ſapientie cūius adiutorio totaliter confiſus. opusvltra vires aggredior. et vobis dominis meis ſim grata et accepta. quod nobis preſtare dignetur vera ſapientia/vna cum patre et ſancto paraclito d̓sin ſecula ſeculorū benedictus AmenD honorem benedicte et indiuidue trinitatis/ patris videlicet ⁊ filij ⁊ ſpirituſſanctiſanctoꝝqꝫ patronorū huius dyoceſismerſeburgen̄. ſcꝫ ſancti iohānis baptiſte et ſancti laurentij necnon ꝓ felici incremēto alme vniuerſitatis Libezenẜ.aggreſſurus laborē grandem ſed dn̄oannuente vtilē ac fructuoſum ſcꝫ ſacratiſſime miſſe declarationem. Promeliori dicendorum intelligentia ip̄min duos diuidam libros parciales.
