Abet. Secitus Capitulum. xj. De numerocollectaꝝ ⁊ de concluſione earundem Eterum qͥdam modū ⁊ ordinem excedētes or̄oes tm̄ multiplicāt. vt auditoribus tediū generant ⁊ faſtidium. qͣſi deꝰ vt hō multitudīe v̓boꝝ flecti poſſet. cum ecōtra dn̄s ꝑ yſaiā dicat. Cum ml̓tipli caueritis or̄oes nō exaudiam vos. Et dn̄s ꝑ ſe in euāgelio dic̄. Nolite multū loqui orantes/ ſicut ethnici faciunt pu tant em̄ multiloqͥo ſe exaudiri Math̓. vi. Un̄ cum dixiſſent apl̓i. Dn̄e doce nos orare ꝯpendioſam eos docuit ora tionē dicēs. ſic orabitis Pr̄ nr̄ ⁊cͣ. ſeptem peticōes in ſe ꝯtinentē. Eius ergo or̄onis formā ſequētes ſacerdotes/ in miſſa ſeptenariū numeꝝ nō excedunt Nā xp̄c ſeptē peticōibus/ oīa neceſſa ria corꝑis et anīe ꝯp̄hendit. īmo ſcd̓m ꝯmunē ꝯſuetudinē. or̄oes ſemꝑ ſub im pari numero dicunt̉ Ita ꝙ in ſummis teſtis/ ſic̄ qn̄ eſt duplex vel totū feſtum tm̄ vna collecta d̓r. niſi forte in eodem die aliud feſtum occurrat. ⁊ tunc dicit̉ vna ad deſignandū fidei vnitatē. Ali qn̄ dicunt̉ tres ad deſignādum miſteri um trinitatis. ⁊ qꝛ xp̄c ter an̄ paſſionē orauit dicēs. pr̄ ſi poſſibile eſt tranſeat a me calix iſte. Aliqn̄ qͥnqꝫ ad deſignā dum qͥnqꝫ vulnera xp̄i. ſeu quintiparti tam xp̄i paſſionē. Itē qn̄qꝫ dicuntur ſeptē ad deſignandū ſpm̄ gr̄e ſeptiformis ſeu ſeptē dona ſpūs ſancti. Et ẜm innocētiū ille numerus excedi nō debꝫ Et eſt ſciendū. ꝙ totidē collecte ⁊ eodē ordine dici debent in ſecreta ⁊ poſt cōmunionē. quot p̄ceſſerūt an̄ epiſtolam nec plures nec paucōres. Finis quoqꝫ debet ſuo pͥncipio correſpōdere. Et qͣli bet collecta poſt ꝯmunionē ⁊ in ſecreta debet p̄cedētibus ꝯuenire. Et nota ꝙ ſi in miſſa ꝓ viuis/ vis interponere collectā ꝓ defunctis. tūc talis nō debꝫ eſſe vltima/ ſꝫ antepenultīa ſeu penultima. Rō qꝛ finis ſemꝑ debet correſpōdere ſuo pͥncipio. Et in miſſa ꝓ defunctis nō debet interponi collecta ꝓ viuis. vt dicit wilhelmus. qꝛ mortui non valent iuuare viuētes in hac vita. nec etiā valent implorare viuētibꝰ vitam eternā. licet ꝯuerſo ipſi poſſunt iuuari ab eis quo ad vtꝝqꝫ. Immo nec iſta or̄o ꝯmunis auguſtini. ſcꝫ omīpotens ſempiterne d̓s qͥ viuoꝝ dn̄aris ſimul ⁊ mortuoꝝ eſt dicenda in miſſa ꝓ defunctis Scd̓m aliquos tn̄ collecta p̄t inter poni de ſanctis ſic ꝙ ſit penultima Sed de mō claudendi or̄oes ſciendū. ꝙ ſi in or̄oe ſermo dirigitur ad patrē nō habita mentione filij ⁊ ſpūs ſanctitunc ꝯcludit̉ ſimpliciter ꝑ dn̄m nr̄m ie ſum xp̄m. vt hic Cōcede nos famulos ⁊cͣ. Si ſit autē mentio de filio. hoc ē dupliciter vel in pͥncipio. vel circa finem Si in pͥncipio tunc ꝯcluditur ꝑ eundē dn̄m nr̄m. vt ibi. d̓s qui in filij tui hūanitate iacentē mūdū erexiſti ⁊cͣ. Si cir ca finē tunc ꝯcludit̉ qui tecū viuit ⁊ re gnat ſic̄ in illa. Reſpice q̄ſumꝰ dn̄e ſuꝑ hanc familiā tuā. Aliqn̄ etiam ip̄a or̄o dirigitur filio directe. ſicut iſta oratio. Deus qͥ v̓ginalē aulā. ⁊ tunc debꝫ dici qͥ viuis ⁊ regnas. Si autē fit mētio de ſpū ſancto. tunc ꝯcludit̉ ꝑ dn̄m nr̄m ⁊cͣ: et in fine d̓r ī vnitate eiuſdē ſpūſſancti deus: ſic̄ in iſta oratiōe. deus qͥ corda fi delium ſancti ſpūs illuſtratione docui ſti. Si autē fit mētio de filio ⁊ ſpū ſctō. tunc cōcludit̉ ꝑ eundē dn̄m ⁊cͣ. ⁊ in fine dicitur. in vnitate eiuſdem ſpūſſancti Aliqn̄ autē d̓ nullo iſtoꝝ fit mentio. ſic̄
