![]()
Liber Primus hꝫ eſſe ꝑ ſe. ſed anime ſenſitiua ⁊ vegetatiua nō ſūt ꝯpletum ſubiectū paſſionū. ſed ſunt ꝯpletu cū corꝑe. ⁊ ſic nō oꝑtꝫ ꝙ ille aīe habeāt eſſe ꝑ ſe. Et ſic hō qui ē ſubiectu riſibilis ꝑ ſe ſubſiſtit qꝛ hō eſt cōpletū ſubiectū riſibilis. Et p̄t dari ſil̓e de paſſionibꝰ q̄ principaliter fluūt a corꝑe qͣꝫuis ſint ꝑ ſe toti inexiſtentes. ſicut eē corrupti bile. q̄ qͣꝫuis ſit paſſio totiꝰ corꝑis mixti. tn̄ pͥncipaliꝰ fluit ex materia q̄ eſt origo corruptibilitatis Sic etiā eſt dicendū de iſtis potentijs. qꝛ qͣꝫuis potentie ſint in toto ꝯpoſito. tn̄ pͥncipali us fluunt ab anima qͣꝫ corꝑe Arguitur. Omnis ſcientia eſt habitꝰ intellectualis. Tunc ſic. de illo nō eſt ſcientia quod nō p̄t ꝑ intellectū apprehendi. ſed aīa nō p̄t ꝑ intellectū apprehendi ergo ⁊c̄. Minor patꝫ qꝛ hoc nō p̄t apprehēdi ꝑ intellectū qd̓ nō poteſt cadere ſub ſeu. ſꝫ aīa nō p̄t cadere ſub ſēſu. ergo ⁊cͣ. Minor ꝓbat̉. qꝛ nihil eſt in intellectu qui prius fuit in ſenſu. Dicendū ꝙ dupl̓r aliqͥd cadit ſub ſenſu. Uno mō ẜm ſe ⁊ ꝑ ſe. ⁊ ſic nō ſo lum anima ſed nulla ſub̓a cadit ſub ſenſu quia oīs ſubſtantia eſt ſenſibile ꝑ accidens Alio mō aliquid cadit ſub ſenſu ẜm aliqd̓ accn̄s eius et ſic ſubſtantie ſenſibiles cadūt ſub ſenſu. ſic̄ pꝫ de hoīe cuiꝰ ſubſtātia nō videt̉ ſed color. ſic etiā dicendū eſt de aīa. qꝛ aīa cadit ſub ſenſu ẜm effectꝰ eius. vt eſt viuere qꝛ ex ſenſu cognoſcimus aliquē viuere. ⁊ ſic infra dicetur ꝙ aīa eſt qͦdam mō difficilis cognitionis ſcꝫ qͦ ad quid ē ⁊ facilis cognitōnis quo ad qꝛ eſt. ſufficit ergo ad cō gnitionem intellectiuā ꝙ aliquid aliquo modo cadat ſub ſenſu. Arguitur. De infinitis non eſt ſcientia. ſed aīe ſunt infinite. ergo de aīa nō eſt ſcīa. Minor pꝫ qꝛ tot ſunt aīe qͦt ſunt corꝑa aīata. ſed talia ſunt infinita qꝛ nō tot quin plura. ergo de anīa nō eſt ſcientia. Dicendū ꝙ aīe capiūtur dupliciter. Uno mō ad numerū ⁊ ſic ſunt infinite .i. indeterminate. qꝛ ſic nō eſt numerus eaꝝ det̓mīatus. nec quo ad nos nec qͦ ad naturā. Alio mō accipiunt̉ aīe ẜm ſpecies ẜm ꝙ cadunt ſub arte ⁊ ſic nō ſunt infinite quo ad naturaꝫ. quia natura determinauit eis certū numerū. ſed ſunt infinite quo ad nos. Et ſi dicat̉. ergo nos non habemus ſcientiam de aīma. Dicendū ꝙ de aīa dupliciter poteſt eſſe ſcientia Uno mō qͣntum ad earū numerū ⁊ ſic ꝟm eſt ꝙ nos nō habemꝰ de animabus ſcīam. qꝛ numerū ſpēꝝ animarū ſcire nō poſſumꝰ. Alio mō accipiūtur aīe ſcd̓m ꝙ referunt̉ ad ſuas potentias. ⁊ ſic aīa non habet infinitatē. qꝛ nō hꝫ potētias īfinitas ſed finitas ⁊ ſic de aīa eſt ſcientia Arguitur. Anima nō ē ſpecies. ergo de ea nō eſt ſciētia An̄s pꝫ. qꝛ nō ē vniuerſale cū d̓ rōne vniuerſal̓ ſit eē vnū totū Dicendū ꝙ ad hoc ꝙ de aliquo ſit ſcientia ſufficit ꝙ habeat modū ſpeciei. in hoc ſcꝫ ꝙ habeat diffinitiones ⁊ paſſi ones que fluūt ex principijs ſpeciei. Et iō de in diuiduis nō eſt ſcīa qꝛ nō hn̄t diffinitōnes nec paſſiones de ipſis demonſtrabiles. Un̄ etiā eo mō ens p̄t dici ſpēs. qꝛ hꝫ aliquid loco diffiniti onis ⁊ paſſionis. ⁊ omne quod non eſt indiuiduum p̄t dici ſpecies. Queritur. Utrū ſcientia de anima ſit vna. Dicendū ꝙ ſic. Cuiꝰ ratio eſt. qꝛ illa ſcientia eſt vna que hꝫ vnū ſubiectū ẜm vnā formalē rōeꝫ ꝯſiderādi. qꝛ ex forli rōne ꝯſiderādi ſūit̉ dr̄a ſcīe vt pꝫ pͥmo poſter. Sꝫ iſta ſcīa hꝫ vnū ſubiectū ẜm vnā formalē ratione conſiderandi. ergo eſt vna ſcientia ſimpliciter. Minor patebit inferius in aſſignatione ſubiecti Arguitur. Illa que ſunt diuerſoꝝ generum nō cadunt ſub aliqua ſcientia vna. ſed aīe ſcilivegetatiua ſenſitiua ⁊ intellectiua ſunt diuerſo rū generū. ergo de ipſis nō eſt ſcīa vna. Dicē dum ꝙ genus capit̉ tripliciter. ſcꝫ ꝓ genere loyco. phiſico. ⁊ ꝓ genere ſcibili. Genus loycū eſt qd̓ ẜm aptitudinē predicatur de pluribꝰ ſpecie bus. Genus phiſicū qd̓ hꝫ aptitudinē ad plures formas ſiue ſubſtantiales ſiue accidentales Genus ſcibile eſt quod hꝫ ordineꝫ ad multas paſſiones. Per hoc ergo dicendum eſt. ꝙ illa q̄ ſunt diuerſoꝝ generū ſcibilium nō cadunt ſubvna ſcentia quia in eis diuerſificatur formalis ratio ꝯſiderandi Sed illa que ſunt diuerſorū generū loycaliū vel phiſicaliū pn̄t eſſe ſub vna ſcientia Sicut patet de ſubiecto et paſſione qꝛ pn̄t habere vnam formalē rōeꝫ ꝯſiderādi. Iſte aūt aīe ſunt diuerſoꝝ genern̄ phiſicaliuꝫ qꝛ habent alia ꝓpria ſubiecta. Eſt em̄ alia diſpoſitio materie in qua eſt anima rōnalis. ⁊ alia in qua eſt aīa ſenſitiua. ⁊ ſic de alijs. Queritur. Utꝝ ſcientia de aīa ſit phiſical̓. Dicendū ꝙ ſic. Cuiꝰ ratio poteſt eſſe duplex Prima. Illa ſcientia eſt phiſicalis que determi nat de ente mobili vel de aliqua eius ꝑte. Sꝫ ſic eſt de iſta ſcientia. ergo eſt phiſicalis Quam uis em̄ aīa nō ſit ꝑs ſubiectiua entis mobil̓. eſt tn̄ ꝑs integralis alicuiꝰ entis mobilis ſcꝫ corporis aīati. qꝛ corpus aīatū conſtituit̉ ex aīa et corꝑe ſicut ex ꝑtibꝰ Scd̓a ratio. Illa ſciētia eſt phiſical̓ que ꝯſiderat de forma que neceſſario habet eſſe in materia. vel fieri. ſed ſic eſt de aīa qꝛ neceſſario habet eſſe in materia. loquēdo de aīa vegetatiua et ſenſitiua. Atima autem in 