![]()
peccatū origīale nec habere nec vnꝙͣ habuiſſe. Maior pꝰ illam eſt originale quidem habuiſſe. ſed ſtatim ⁊ omnino ab illo mūdatū eē gͦ beatiſſiā v̓go debuit qͥdē ī pcc̄o origīa li ꝯcipi. ſꝫ ſtatī ab ip̄o peītꝰ mūdari gͦ debuit ī vt̓o ſcificari Item Augꝰ. ego puto ꝙ copioſior ſanctificatōnis bene dictō in ip̄am deſcēdit q̄ nō tantū ip̄ius ſcificaret ortū. Sꝫ etiā vitā d̓ inceps ab om̄i peccato cuſtodirꝫ īmunē qd̓ nem alteri in natis mulierū credit̉ eſſe donatū ⁊cͣ vt ſupͣ. Ex vltima auctoritate maīfeſtū eſt ꝙ beatiſſiā v̓go in vte ro ſcificata fuit ꝙ aūt eiꝰ ſcificatō om̄s excellit in hͦ nota ꝙ alij poſt talē ſcificatōeꝫ adminꝰ venial̓r peccauerūt vnde dr̄ de ioh̓e. Antͣ deſerti ⁊cͣ. ip̄a aūt ita ſcificata fuit ꝙ pec care nō potuit vt qͣ. int̓ pͥuilegia patebit. Sic igit̉ maīfe ſtuꝫ qual̓r beatiſſima v̓go fuit purificata ⁊ ꝓphetata annū ciata ⁊ miraculoſe ꝯcepta ⁊ in vt̓o ſcificata. Et ꝯſtat ip ſaꝫ oēs ſpūales gr̄as huiſſe qͣs ꝯtingit ortū ſcōꝝ d̓corare ¶ Capitulū clxxij. Oſt hec videndū eſt de ſpūalibꝰ gr̄ijs q̄ circūſtāt u̓ſatōꝫ. Que ſpūalitas gr̄e innuit̉ qͦtiens aliqͥs ſcōꝝ ſpūal̓r a deo diligit̉ vel amicus dei appellat̉ v̓bi gr̄a in veteri teſtamēto. Dn̄s ſpūal̓r diligere dr̄ Abra ham ⁊ hͦ ꝓpt̓ fidē iuxta illud. Gen̄. ij. Credidit abraham deo ⁊ reputatū eſt illi ad iuſticiā ⁊ amicꝰ dei appellatꝰ eſt Sic em̄ deꝰ loq̄bat̉ cuꝫ eo Itē moyſes ꝓpter māſuetudīeꝫ qꝛ fuit mitiſſimꝰ hoīm qui fuer̄t in terra amicꝰ loq̄bat̉ deꝰ facie ad faciē ſic̄ ſolꝫ loqͥ hō amico ſuo. Numeri. xij. Iteꝫ dauid ꝓpt̓ hūilitatē inuenit em̄ virū ſcd̓m cor ſuū dn̄s Itē in nouo teſtamēto ioh̓es euāgeliſta ꝓpter v̓ginitatē q̄ ſpū alis p̄rogatiua caſtitatis. ſpūali dilectōne fecerat dignuꝫ ſpūal̓r diligebat ih̓us. Item legitur in eodem iohannis. vndecimo. ꝙ dominus diligebat mariam et martham et laſaꝝ ⁊ ꝯſtat ꝙ hͦ fuit ꝓpt̓ hoſpitalitatem ꝑ quā ip̄i ⁊ alij quidā placuer̄t deo Itē nicolaꝰ ꝓpt̓ mīaꝫ amicꝰ dei appel latꝰ eſt. ſꝫ hͨ d̓ina excellētiſſime fuer̄t in būſſā v̓gine. Si 