I DI. formit̉ ſe hēat ⁊ ſil̓r fac̄ ſꝑ idē. gͦ cū ſit cā ꝯditiua. nulliꝰ ē Alio modo nō ſemꝑ in actu. nō em̄ ſemꝑ fuit ꝓducēs. deſtructiua. ⁊ cū ſit cā ꝓductiōis. n̄ erit cā deſtructiōis. Qd̓ obijcit̉ ſcd̓o. ſi de nō ꝓducēte factꝰ ē ꝓducēs mu nec corruptibilitatꝭ. gͦ corruptibilia ſūt ab alio pͥncipio tatꝰ ē ab ocio in actū. dd̓m ꝙ qͦddā ē agēs ī qͦ actio ⁊ ꝓ Tertia rōē. Om̄e qd̓ bonꝰ deꝰ fac̄ ē bonū. oē qd̓ ē bo ductio addit aliqͥd ſup̄ agentē ⁊ ꝓducentē. tale cū de nō nū ē diligēdū. ⁊ nihil oīno qd̓ fecerit ē odiendū. ſed iſte agēte ſit agens. variat̉ aliqͦ mō. ⁊ in tali an̄ oꝑatiōeꝫ ca mūdꝰ ē odiendꝰ ⁊ ſpernēdꝰ. ſil̓r ⁊ vita carnal̓. j. Ioh̓. ij. dit ociū. ⁊ in oꝑatiōe addit̉ cōplementū. Aliud ē agēs Nolite diligere mūdū. ⁊ iteꝝ Ioh̓. xij. Qui amat aīam qd̓ ē ſua actio. ⁊ in tali nihil oīno adueīt cū ꝓducit. nec ſuā ꝑdet eā. gͦ ⁊cͣ. In ꝯͣriū āt ſunt rōes ⁊ aucͣtes. Ioh̓. j. etiā ī eo fit aliqͥd qd̓ nō pͥus. ⁊ tale nec recipit cōplemēd̓r de ꝟbo. Oīa ꝑ ip̄m facta ſūt. ſꝫ ꝟbū eſt bonꝰ deꝰ. gͦ ⁊c̄. tū. nec in nō oꝑando ē ocioſum. nec cū de nō ꝓducēte fit Si dicas. ꝙ oīa n̄ diſtribuit ꝓ viſibilibꝰ. Cōtra. ſtatim ꝓducēs mutat̉ ab ocio ī actū. tale āt ē deꝰ. etiā ẜm ph̓os ſeqͥt̉. ⁊ mūdꝰ factꝰ ē ꝑ eū ⁊cͣ. ꝯſtat ꝙ de hͦ md̓o loquit̉ ⁊cͣ. qͥ poſuerūt deū ſimpliciſſimū. patet gͦ ꝙ ſtulta ē eoꝝ rō Si em̄ ꝓpt̓ ociū vitādū res ab eterno ꝓduxiſſet. ſine re Itē Math̓. vlti. Data ē mihi oīs ptās ī celo ⁊ ī t̓ra dic̄ deꝰ bonꝰ. gͦ aūt iuſte data ē. aut iniuſte. Si iuſte. gͦ bus ꝑfectū bonū n̄ eēt. ac ꝑ hͦ nec cū rebꝰ. qꝛ ꝑfectiſſimū celū ⁊ t̓ra ſua ſūt ⁊ ip̄e fec̄. Si iniuſte. gͦ vr̄ ꝙ ip̄e deꝰ boſeip̄o ꝑfectū ē. Rurſus ſi ꝓpt̓ īmutatiōeꝫ oꝑteret res ab nus iniuſte vſurpauit alienum. et ita ꝙ fuerit iniuſtꝰ. eterno eē. nihil poſſet nūc de nouo ꝓducere. qͣlis igr̄ deꝰ Itē idē fuit ille ꝯditor reꝝ viſibiliū qͥ dedit vetꝰ teſta eſſet qͥ nūc nihil ꝑ ſe poſſet. Hec oīa dementiā indicāt mētū. ꝓbatio. Act̉. xiij. dic̄ paulꝰ. Uiri frēs deꝰ pleb̓ iſmagꝭ qͣꝫ ph̓iam vel rōeꝫ aliqͣꝫ. Si tu q̄ras qͣliter poſſit rael elegit pr̄es nr̄os. Et pꝰ. Qui hītant irl̓m pͥncipes api ꝙ deꝰ agat ſeip̄o ⁊ tn̄ nō incipiat agere. dd̓m. ꝙ ſi hūc igͦrantes ⁊ iudicātes īpleuerūt. ſꝫ iſte fuit deꝰ lucis hͦ nō poſſit plene capi ꝓpt̓ imaginatiōeꝫ ꝯiunctā. p̄t tn̄ gͦ ⁊cͣ. Itē rōibꝰ on̄dit̉. Om̄e bonū ⁊ pulcꝝ ē a d̓o bono neceſſaria rōe ꝯuinci. ⁊ ſi qͥs a ſenſibꝰ ſe trahat ad ītelli ſꝫ oīa viſibilia ſūt bona ⁊ pulcra gͦ ⁊c̄. Probatō aūt ſūt gibilia aſpiciēda. aliqͦ mō ꝑciꝑet. Si em̄ qͥs q̄rat vtruꝫ bona. aut mala. Si bona. habeo ꝓpoſitū. Si mala. erangelus poſſit facere pottū figuli cū nō heat manꝰ vl̓ ꝓ ijcere lapidē. rn̄debit̉ ꝙ pōt. qꝛ hͦ p̄t ſola ꝟtute ſui abſqꝫ go eoꝝ corruptio ē bona. gͦ corruptio ē a deo bono. qm̄ oē bonū ab ip̄o. gͦ ⁊c̄. Itē q̄cūqꝫ adinuicē ꝯiūgūt̉ neceſſe organo. qd̓ pōt aīa cū corꝑe ⁊ membro ſuo. Si igit̉ an gelus ꝓpt̓ ſuā ſimplicitate ⁊ ꝑfectiōeꝫ tantū excedit ho ē ꝯiūgi ꝑ aliqͥd ī qͦ cōicāt. ſꝫ ī nll̓o cōicant q̄ drn̄t inpͥnci minē vt poſſit facere ſine organo medio illud ad qd̓ hō pijs pͥmis. ſi gͦ aīa ⁊ corpꝰ ꝯiūgūt̉. neceſſe ē ꝙ ab eodem deo ꝓducāt̉. ſꝫ aīa ē a d̓o lucꝭ. gͦ ⁊c̄ Itē q̄rit̉ de iſtꝭ duo nccͣio īdiget organo. poſſet etiā facere ꝑ vnū qd̓ hō pōt ꝑ pl̓a. qͣꝫtomagis deꝰ qͥ ē in fine totiꝰ ſimplicitatꝭ ⁊ ꝑfebus pͥncipijs qͣlit̓ ſe hēant adinuicē. aut em̄ hn̄t paceꝫ. aut bellū. al̓r ei n̄ video quō poſſit eē. ſꝫ deꝰ lucꝭ n̄ p̄t belctiōis abſqꝫ omī medio. ſue volūtatꝭ imꝑio(que nō eſt lare. cū ī eo ſit ſūma pax ⁊ quies. deꝰ tenebraꝝ cū ī eo ſit aliud qͣꝫ ip̄e) pōt oīa ꝓducere. ac ꝑ hͦ in ꝓducēdo īmuta bilis ꝑmanere. Et ſic pōt hō manuduci ad hͦ intelligēoīmoda malicia n̄ p̄t qͥeſcere. gͦ vr̄ ꝙ nec bellāt nec quie 24 ſcūt. ℟º. dd̓. ꝙ qō de pl̓itate pͥncipioꝝ tripl̓r p̄t ītelligi. dum. Hoc aūt ꝑfectius capiet. ſi qͥs iſta duo pōt ī ſuo oꝑifice ꝯtemplari. ſcꝫ ꝙ ē ꝑfectiſſimꝰ. ⁊ ſimpliciſſimꝰ. et ẜm hͦ ī diuerſis locꝭ tractāda ē. Pōt eī q̄ri vtꝝ plura Quia ꝑfectiſſimꝰ. oīa q̄ ſunt ꝑfectiōis ei attribuūt̉. Qꝛ ſint pͥncipia qͦꝝ vtrūqꝫ bonū. ⁊ illd̓ hꝫ det̓mīari ī prīo li. Ubi d̓r d̓ ꝟitate dīne eēntie. Pōt nihilominꝰ q̄ri vtruꝫ ſimpliciſſimꝰ. nullā diuerſitatē in eo ponūt. ac ꝑ hͦ nec pl̓a ſint pͥncipia. ita ꝙ vnū ſit ſūmū bonū. alteꝝ ꝟo ſum ponūt vllā varietatē nec mutabilitatem. ideo ſtabilis mū malū. ita ꝙ ab vno ſit oē bonū. ab alio oē malū. ⁊ ilmanens dat cuncta moueri. lud hꝫ det̓mīari ī tractatu d̓ malo. n̄ em̄ p̄t hͨ qō ſciri niOnſequēter querit̉ d̓ pͥncipij vnitate. Circa qd̓ ſi ſciat̉ qͥd ſit malū pͥmo. Rōt etiā q̄ri vtꝝ pl̓a ſint pͥnci duo querūt̉. Primū vtꝝ res ꝓducte ſint ineſſe a pl̓ibꝰ pͥncipijs. Scd̓o dato ꝙ ab vno pͥncipio pia qͦꝝ vnū ſit pͥncipiū īcorruptibiliū ⁊ ſpūalium. aliud ſit pͥncipiū corruptibiliū ⁊ viſibiliū. ⁊ hͦ hꝫ determinari querit̉ vtꝝ illd̓ ꝓduxerit oīa a ſeip̄o an mediāte alio. Queſtio. nūc vbi q̄rit̉ d̓ exitu reꝝ in eē. Ad hāc qōnē dd̓. ꝙ erꝘ a pl̓ibꝰ pͥncipijs ſint ꝓducte res dicūt manichei. qͥ ror ille d̓ poſitiōe duoꝝ pͥncipioꝝ n̄ ſolū ē ꝯtra fidē. im ponūt aliud eē pͥncipiū ſpūaliū ⁊ incorporaliū ſiue īui mo ad̓o ꝯtra rōeꝫ. vt vix credā hoīeꝫ qͥ aliqͥd d̓ ph̓ia ſci ſibiliū. aliud corruptibiliū ⁊ corꝑaliū viſibiliū. ⁊ pͥmuꝫ uit. hūc errorē poſuiſſe aūt defēdiſſe. Iſte error tn̄ peſſivocāt deū lucꝭ. ſecūdū vocāt deū tenebraꝝ. Et ꝙ poſitio mus qꝛ p̄tēdit aliqͣꝫ ſpēꝫ pietatꝭ. Ur̄ eī d̓o bono attribu eoꝝ ſit vera ⁊ catholica videt̉ ꝑ ſacrā ſcripturaꝫ. Ioh̓. ere bona ⁊ pulcra ⁊ nobilia ⁊ alij pͥncipio alia. ⁊ iō magꝭ xviij. Regnū meū nō ē de hͦ mūdo. dicit ip̄e rex glorie et ſb̓intrauit. ⁊ ecc̄iaꝫ dei magꝭ fedauit. Et qꝛ etiā a ſimpli cibꝰ magꝭ poteſt capi. ⁊ falſa imaginatione cogitari. ⁊ deus lucꝭ. gͦ mūdus viſibilis ad deū lucꝭ nō ſpectat. nō gͦ ē conditꝰ ab eo. Item Ioh̓. xiiij. Uenit pͥnceps md̓i ad iſtum errorē peſſimū de multitudine principioꝝ inhuiꝰ. Rurſus Ioh̓. xij. Uocat diabolū pͥncipē huiꝰ mū numerabiles errores ꝯſequūt̉ vaniſſimi. ſic̄ illis eſt no di. ⁊ ille deꝰ ē tenebraꝝ. gͦ videt̉ ⁊cͣ. Item apl̓us. ij. ad tū qͥ ſectā manicheoꝝ nouere. ſic̄ d̓ iuram̄to. mr̄imonio homicidio. ⁊ alijs pl̓ibus. q̄ oīa ſuas hn̄t īprobatiōes ꝑ Coꝝ. iiij. ⁊ Ephe. ij. Uocat diabolū deū huiꝰ ſeculi. ſed nō meret̉ aliqͥs dici deꝰ alicuiꝰ niſi eiꝰ qd̓ cōdidit. gͦ ⁊cͣ. ſcpͥturas. Caput aūt ⁊ pͥncipiū erroris oīs dānat ph̓ia Alias plurimas adducūt autoritates de ſcpͥtura. ſed ꝙ duo ſint reꝝ pͥncipia pͥma. tū qr ordo vniuerſi deſtru itur hͦ poſito. tū qꝛ dīna potētia limitat̉ ex hͦ vt nō poſ his ſolutis. ſoluūt̉ alie. Itē rōibꝰ ꝓbat̉ idip̄m hͦ mō. ſit corꝑalia ꝓducere. tū etiā qꝛ ex hͦ dīna eēntia circuſcpͥ Oppoſitoꝝ oppoſite ſunt cauſe. ſꝫ ſpūalia ⁊ corporalia hn̄t repugnantiā. Un̄ Roma. vij. Uideo aliā legeꝫ in tibil̓ ponit̉ vt tm̄ ſit ī regiōe lucꝭ. et ſi hec ꝟa ſūt. deꝰ nec 25 membris meis repugnantē legimentꝭ. ⁊ Gal̓. v. Caro ē. nec aliqͥd ē boni. Ad aucͣtes qͣs adducūt. dd̓m. ꝙ ꝯcupiſcit aduerſus ſpm̄ ⁊cͣ. Item ⁊ nouū ⁊ vetus teſta mūdus dupl̓r accipit̉ in ſcpͥtura. videlicet ꝓ mūdana ꝯ mentū aduerſant̉ ſic̄ patet. Math̓. v. qꝛ ibi p̄cipiūt̉ reuerſatiōe q̄ vana ē ⁊ īmūda. ⁊ ꝓ mūda creat̉a. Prīo mō cte ꝯtraria. ſicut iurare ⁊ nō iurare. occidere ⁊ nō occidānat̉ ī ſcpͥturꝭ. ⁊ n̄ dr̄ eē a deo tāqͣꝫ malū. qꝛ pctm̄ nō ē a d̓o ſic̄ alibi patebit Scd̓o mō cōmēdat̉ tāqꝫ bonū ⁊ pul dere. gͦ neceſſariū ē ponere duo pͥncipia pͥma. vnū corchrū. ſic̄ dr̄ Gen̄. j. Uidit deꝰ oīa q̄ fecerat ⁊ erāt valde poraliū. aliud ſpūaliū. vnū veterꝭ. aliud noui. Scd̓a rō. idē ſil̓r ſe hn̄s. ſꝑ natū ē facere idē. gͦ cū deꝰ bonꝰ vnibona. ⁊ hͦ mō ē a deo. Scd̓m hāc diſtinctiōeꝫ ſoluūt̉ ob