Seite
DI. ne nature tranſire. Et hoc videt̉ Augꝰ. ſentire cū dicit ſequentiū verba naturaliū ⁊ medicoꝝ. ⁊ dicētiū ꝙ medi ꝙ ex vno ſemine ſegētes ſegetū. ⁊ ſilue ſiluaruꝫ. populi ante virtute generatiua nō ſolū aliqͥd tranſit in verita­populoꝝ educi poſſunt. ita ꝙ nihil reꝑitur poſtea ī oī­tem hūane nature. īmo tota veritas ꝓlis generale ē ex bus illis. qd̓ prius nō fuerit inuiſibiliter in ſemine illo trinſeco addito. qꝛ eſt ex ſuꝑfluonuirimēti. hoc aūt di­primo. Huic aūt poſitioni ⁊ ſi rōnabilior ceteris vide­cunt eſſe. qꝛ modus oꝑandi. ordinatus eſt ⁊ delectabi­atur. nihilominus tn̄ ſicut in p̄dictis repugnat ſenſus lis ⁊ expeditus. Ordinatus. qꝛ ibi incipit oꝑatio gene et rō ⁊ autoritas. Senſus quidē primo repugnat. Nā ratiue. vbi ceſſat oꝑatio nutritiue. Natura em̄ ꝑ prius ſi in his q̄ generātur cremētum fieret ꝑ ml̓tiplicationē intēdit ſibi qͣꝫ alij. ⁊ ideo materia generationis eſt ſuꝑ­abſqꝫ additamēto. tūc mūdus iſte eſſet multo maior qͣꝫ fluitas vltimi cibi. q̄ quidē ⁊ ſi ſit ſuꝑflua nutritiue. eſt fuerit a pͥncipio. ⁊ vitibiliter creſceret quotidie. Nō et tamē neceſſaria operi generatiue. Modus etiā iſte eſt poſſet dici ꝙ ꝑ reſolutionē decē grana frumēti reducā­delectabilis. qm̄ natura delectat̉ in emiſſione ſuꝑflui et tur ad vnū. Ratio etiā repugnat. qꝛ materia nō ē ſub­triſtat̉ ⁊ dolet in emiſſione neceſſarij ⁊ ſibi cōiuncti. ſi gͦ iectum trāſmutatiōis niſi ſub aliquo eſſe. Un̄ ⁊ ſi mate natura maxime delectat̉ in opere generatiue. materia ria corꝑaliū ꝑ intellectū abſtrahi poſſit a forma corpo­generationis eſt ex ſuꝑfluo nutrimenti. Modus etiā rū. nūqͣꝫ tn̄ ꝑ virtutē alicuius creature pōt expoliari oī iſte eſt expeditus. qꝛ cū tertiꝰ cibus ſit in potentia pro­extenſione ⁊ forma corporea. ꝓpter qd̓ in pluribꝰ locis xima vt cōuertatur in ſingula mēbra. ſi natura debet ex dicit Aug. ꝙ impoſſibile eſt ex corpore fieri ſpiritū. et aliquo humore fabricare corpus. fabricat ex illo. ſꝫ cum ſuꝑ Gen̄. ad lr̄m. ⁊ in li. de īmortalitate aīe. Si igit̉ hec non fabricet ex neceſſario reſtat ꝙ fabricet ex ſuꝑfluo. materia ſub tali eſſe ſtatū hꝫ ⁊ determinationē in ſua ex Qm̄ igit̉ natura oꝑatur qͣꝫtū pōt breuius ⁊ delectabili tēſione vltra quā natura nō poteſt ꝓcedere. ꝓ eo ꝙ ſi­us ⁊ ordinatius. ideo dicūt talē modū ꝓcreandi videli cut dicit ph̓s. Oīm natura cōſtantiū terminus eſt ⁊ rō cet ex ſuꝑfluo nutrimēti maxime eſſe cōuenientem natu magnitudinis ⁊ augmenti. Et alibi ꝙ ex vno pugillo re. Cōuenit etiā vt dicūt hoc diſpōni diuine. ⁊ ordina­terre pōt gn̄ari ignis in millecupla ꝓportione. ex vno tioni corpoꝝ ad reſurrectionē. Cū em̄ ſemen nō reſur­tn̄ pugillo nō poſſunt generari niſi decē aque. ſi hoc in gat in generante ſed in genito. non videtur humor ille qͣꝫ ita eſt. impoſſibile eſt ponere ꝙ aliqͣ res corꝑalis in­fuiſſe de generantis veritate. ſed potius de humidi ſu­ſeip̄a augeat̉ abſqꝫ ſua rarefactōe. ⁊ alterius appoſitiōe ꝑfluitate. Licet aūt hic modus dicendi multum videa hoc dico oꝑatione nature. Et attendendū eſt hic ꝙ lō tur probabilis attendēti verb̓ ph̓i. obuiat tn̄ ei ſicut et ge aliter loquēdū eſt de materia ẜm eſſentiā. ⁊ ẜm eſſe ſi alij modo dicēdi ⁊ ſenſus ⁊ ratio ⁊ autoritas. Eenſus ue ẜm ſb̓am. nec eſt dd̓m ꝙ tantū ſit de materia in vno quidē. qꝛ videmus prolē aliquādo aſſimilari ꝓauo. ⁊ ſi paruo lapide. ſicut in vno monte. Loquēdo ẜm eſſe ſi cut aſſimilat̉ proauo ita pōt aſſimilari ei qui preceſſit vſ ue ſb̓am. qͣꝫuis in materia ẜm eſſentiā non ſit ꝯſiderare qꝫ ad generationē decimaꝫ. gͦ ⁊ ſic deinceps. gͦ videtur tm̄ ⁊ qͣꝫtum. ⁊ ſic ratio nō cōcordat huic poſitioni. Au­ꝙ aliquid ſit in iſto primo filio traductum a parēte pri toritas etiā obuiat. dicit em̄ Hug. in. vj. ꝑte vbi diſtin mo. Et iterū cum videamus hoīem ex coitu attenuari. guit ſex oꝑa. Quoꝝ primū eſt de nihilo aliqͥd facere. et ex frequētatione talis actus mortē accelerari. videt̉ Scd̓m eſt de aliquo aliqͥd facere ẜm ſubſtantiā ⁊ qͣꝫti­ꝙ non ſolū in ſemine ſit ſuꝑflui emiſſio. immo ꝙ etiam tatē in maius. Tertiū opus eſt de aliqͥbus aliquid fa­alicuiꝰ humidi radicalis. ⁊ ita ꝓles non tantum eſt de cere ẜm ſubſtātiā ⁊ qͣꝫtitatē in minus. Quartū opus ē ſuꝑfluitate alimenti. ſed etiā de veritate generātis. Ra de aliquo aliqua facere. nō tn̄ ẜm ſubſtātiam ⁊ qͣꝫtitatē tio etiam obuiat. qꝛ ſi ſolū eſſet proles de ſuꝑfiuitate ci­in maius. Quintū opus eſt de aliqͥbus aliqua facere bi patris. non eſſet vera generatio. cū generatio ſit de non tn̄ ẜm ſubſtātiam et qͣꝫtitatem in minus. Sextum ſubſtantia generantis. Nō eſſꝫ vera cognatio. īmo ma opus eſt de aliquo nihil facere. De his ſex generibus gis attineret homo porco de quo ſumptū eſt nutrimē operū ſubiungit ꝙ primū opus ⁊ ſecūdum ⁊ tertium et tumqͣꝫ patri generāti. Autoritas etiā repugnat. qm̄ ex vltimū ſunt ſoli deo poſſibilia. Cum igit̉ talis multi­preſſe dicit Aug. ſuꝑ Gen̄. ad litterā ꝙ omnes fuimus plicatio vt ibidē dicit ꝑtineat ad ẜm genus operis. nō in Adā ẜm corpulentam ſubſtantiam ⁊ ẜm ſeminalem gͦ fiet virtute nature inferioris. Ꝙ ſi iſta autoritas nō rationē. Et qd̓ maius eſt apoſtolus dicit ꝙ omnes in ſufficit. oſtendit̉ hoc autoritate Aug. v. ſuꝑ Gen̄. ad lit adam peccauimus. Et ꝙ leui in lūbis erat abrae quan­do decimatus. fuit ad Heb̓. vij. Ex hac igitur poſitio­terā circa finē li. vbi ſic ait. Illa q̄ producuntur ex ſemi ne. in ſemine omnia fuerūt primitus nō mole corporee ne ſi pertractet̉ ſequi videtur ꝙ ſi omnino eſſet proles magnitudinis. ſed in potentia cauſali. nā illa magnitu de ſuꝑfluo nutrimenti. non eſſet generatio nec cogna­do. copia terre humoriſqꝫ cōgeſta eſt. ſed illa in exiguo tio vera. Ex precedenti vero ſi ponatur ꝙ nihil de ali­mento tranſit in prolem. ſequi videt̉ ꝙ non ſit genera­grano mirabilior p̄ſtantiorqꝫ valuit adiacēs humor cō mixtus terre tanqͣꝫ materies verti in ligni illius quali­tio naturalis. Si igitur pro certo habendum eſt ꝙ ge­tatem. ⁊ ramoꝝ diffuſionem. ⁊ ſolioꝝ viriditatem. non neratio hominis ab homine ⁊ vera eſt et naturalis eſt neceſſe habemus viā mediā inter vtrāqꝫ harū poſitio­git̉ ſemen in ſeip̄o auget̉ ſine alterius appoſitione. Ad nū tenere. vt dicamus ꝙ aliqͥd de ſuperfluo nutrimenti hūc expreſſius ſuꝑ Gen̄. ad litterā in fi. decimi. Quid abſurdiꝰ qͣꝫ putare vllū eſſe corpus manēte ſue natu­trāſit in ſemē. nec tn̄ ſemē oīno ē deſuꝑfluo nutrimēti. ī­re ⁊ qͣꝫtitate qd̓ vndiqꝫ creſcat niſi rarefiat. gͦ ſi qͣꝫtitas mo aliqͥd eſt ibi de humido radicali. ⁊ ex vtroqꝫ hꝫ ſemē ſeminis deciſi manet ⁊ non rarefit ⁊ vndiqꝫ creſcit. hoc ꝓpagari. Un̄ ſicut videmꝰ circa nutritiuā ꝙ ē hūiditas zo radicalis ⁊ nutrimētalis. vtpote illa q̄ fluit. ſic intelli­non poteſt eſſe ſine appoſitione materie niſi hoc fiat mi rabiliter. Quocūqꝫ igit̉ predictoꝝ modoꝝ ſuſtineatur gendū eſt etiā circa vim generatiuā ꝙ in ip̄a eſt aliqͣ hu miditas radicalis. ⁊ etiā aliqua fluens ⁊ refluens. et in opinio magiſtri. ſiue etiā oēs modi cōferentur in vnū ſiue ꝑ ſe quilibet adaptet̉. plurima occcurūt difficilia generatione prolis vna currit cum alia. Tranſmiſit propter q̄ multi recuſāt opinionē magiſtri ſuſtinere in igitur adam qn̄ generauit primum filiū aliqͥd de illa ra iſta parte. Scd̓a opinio circa iſtā poſitionē eſt aliqͦꝝ dicali humiditate. et illud modicum per virtutē natu­