Seite
DI. XLI ctum habeat. Propter defectū pͥmi nō recte incedit ce­omnis actio quā faciūt in tota vita ſua ſit culpabilis ⁊ cus. ⁊ ꝓpter defectū ſecūdi nō recte incedit claudꝰ. Ad demeritoria. ſꝫ hoc ideo dicit̉. quia ꝑ nullā actionē quā illud qd̓ q̄ritur de ſpe. dd̓m. ꝙ ſpei ꝓprie loquēdo nō ē agunt liberant̉ a culpa qͣꝫdiu in infidelitate ꝑſiſtunt. et dirigere. ſꝫ erigere. qꝛ ſpes ſpectat ꝑ modū futuri. Und̓ ideo ſenſus eſt. oīs vita infideliū eſt peccatu.i. nō ſine qͣſi dat ſecuritatē quandā ne in via deficiat. Fides aūt peccato. Similiter intelligēda eſt ſequēs aucͣtas ⁊ alie et charitas pre conſimiles. cuꝫ ſentialit̓ poten mo em̄ inuitꝰ bn̄ facit etiā ſi bo­tētioremunerabilis ē ad vitam dicit̉ ꝙ vbi de­tias in qͥbꝰ ſunt nū ē qd̓ facit. Hic em̄ dicit bonū quā fides dirigit. ſꝫ nō illa ſola eſt agnitio veri in oꝑibꝰ dirigūt fieri. ſed nō bn̄ ab illo qͥ charita­tatis. falſa ē vir qꝛ vna illumīat bona ē vt aiūt. Nā ſi qͥs iudeus tem nō hꝫ. qͥ em̄ ẜuiliter timet. tus. nō quia il­⁊ altera inflam­vel malꝰ xp̄ianꝰ neceſſitatē ꝓxi mat. ⁊ iō vna di la virtus ſit vi­charitate vacuꝰ nō ē. de qͦ tn̄ h̓ mi releuauerit naturali pieta­ciū. ſed quia de­rigit reſpectu ꝟi dicit. qꝛ bonū facit. ſed nō bene te ductꝰ. bonū fecit. ⁊ bona fuit tatis. altera re­ficit a vera vir­p̄s. lxxxiij ſpectu bonitatꝭ Quia etiā ſuꝑillū locū p̄s. Tur volūtas qua illud fecit. tutis perfectio­tur inuenit ſibi nidū vbi repōat ⁊ qͣꝫtū ad h̓ duo ne. quia virtus Querit vtꝝ oē pctm̄ exteri pullos ſuos. dicit. ꝙ iudei. here ſufficiēter atten vera dicit̉ qꝛ ve ſit volūtariū ſeu a volūtate. d racit̉ ꝑducit ad dit̉ rectificatio tici. ⁊ pagani oꝑa bona faciunt Poſt h̓ inueſtigari oꝑtet qͣliter aīe in ſuis oꝑi vitam. Ad il 4 qꝛ veſtiūt nudos. ⁊ paſcūt pau intelligēdū ſit ꝙ augꝰ. ait in li. d̓ lud ergo quod bus. ⁊ iō n̄ opor peres. ⁊ hmōi. ſꝫ nō ī nido eccle ꝟa religiōe Uſqꝫ adeo inqͥt pec obijcitur ꝙ ar­tet ꝙ ſpei attri­ſie.i. in fide. ⁊ iō cōculcant̉ pul­Rn̄det buat̉ directio ſꝫ bor mala nō po­catū volūtariū malū ē. vt nullo li eorū. Quibꝰ illi rn̄dēt dicētes teſt fructus bo­ad q̄ſti. ſolū erectio. licꝫ modo ſit pctm̄ ſi nō ſit volūtari nos facere. ītel­illa erectio qͦdā­bona oꝑa appeliari hmōi q̄ ſine um. Huiꝰ dicti rōnē augꝰ. aꝑiēs ligenda eſt locu mō dici poſſit charitate fiūt. non qꝛ bona ſint in li. retract. dicit. Pōt videri tio ꝑ ſe.i. ſi oꝑet̉ directio. b qn̄ ſic fiūt. qd̓ euidēter Aug. ſu falſa hec diffinitio. ſed ſi diligen volūtas mala ī­Oīs vita infi pra docuit. ſꝫ qꝛ bona eēt ſi alit ter diſcutiat̉ inuenit̉ eē ꝟiſſima qͣꝫtum mala. vi­deliū pctm̄ eſt fierēt. q̄ etiā ſui genere ſunt bo delicet mala in­Cōtra. īfideles Pctm̄ qͥppe illd̓ cogitandū ē qd̓ tentione. Si āt hn̄t oꝑa ꝟtutuꝫ na. ſꝫ ex affectu fiunt mala. tm̄mō pctm̄ē. nō qd̓ ē etiā pena nō ꝑ ſe intelliga polliticaꝝ. ſꝫ vir Ponit aliā determinationē pctī.ſ. pctm̄ primū hoīs qd̓ fuit tur. nō eſt ẜmo tutes pollitice qͥbꝰ mōis actio eoꝝ bona ē qͥ fi­pctm̄ ⁊ cā pctī ſ nō penaᶜ Quā­ c verus niſi intel nō ſunt habit dem nō habent. uis ⁊ illa que nō volūtaria pctā ligatur de bono Actus no­ mali ſꝫ boni. qꝛ Alij ꝟo qͥ triphariā diſtinctionē ſtri diuidūt̉ nō ſunt vicia ſꝫ ꝑfecto. qd̓ qui­nō īmerito dicunt̉. qꝛ vl̓ a neſci actuū faciūt. oꝑa cūcta q̄ ad na dem eſt bonum ꝑ tres diffedei dona. ⁊ gͦ vi entibꝰ vel a coactis ꝑpetrātur. rētias. ſcꝫ ꝑ det̉ ꝙ oꝑa illaꝫ meritorium. ſed ture ſubſidiuꝫ fiūt. ſꝑ bona eſſe nō om̄i mō pn̄t ſine volūtate cō bonā ⁊ ma ꝟtutum nō ſint tunc nō ſequit̉. aſtruūt. Sꝫ ꝙ augꝰ. mala eē di­mitti. qm̄ ⁊ ille qͥ peccat ignorāſ lā. ⁊ ꝑ indif pctm̄. Itē in nō facit fructuꝫ cit ſi malas hēant cās. nō ita ac ferentem. fidelis hō pōt volūtate vtiqꝫ facit. qd̓ cū faciē bonū. ergo facit cipiendū ē qͣſi ip̄a mala ſint: ſed dū nō ſit. putat eē faciēdū. ⁊ ille fructum maluꝫ dare elemoſynā qꝛ peccāt ⁊ mali ſunt qͥ ea malo quia inter tale vt deꝰ manife­qͥ cōcupiſcēte aduerſus ſpiritū bonū ⁊ malū eſt ſtet ſibi viā veri fine agūt. Itē ⁊ illud ⁊ aliud. ſ carne. nō ea q̄ vult facit. concu mediuꝫ. ſicut ſu tatis. ⁊ in hͦ di­bonū opꝰ intētio facit. ⁊ intētio piſcit quidem nolēs ⁊ in eo nō pra oſtenſum ē. ſponit ſe vt deꝰ nē fides dirigit. determināt di­facit quod vult. ſed ſi vincit̉ cō c Quāuis et det ei habitū fi­centes. ibi bonū vocatū qd̓ re­cupiſcentie cōſentit volens. et illa ⁊c̄. īnuit ma dei. ſꝫ in hͦ ꝙ hō munerabile ē ad vitā. nō qd̓ illd̓ giſter ꝙ pecca­ad gratiaꝫ ſe di­in eo nō facit niſi quod vult. ⁊ il ta que a neſcien ſit ſolū bonū opꝰ. īmo etiaꝫ alia ſponit nō pec­lud quod in ꝑuulis ē originale tibus vel coactꝭ cat. gͦ non videt̉ plura. lꝫ n̄ ea rōne qͣ illd̓ ſint bo­pctm̄. ex prima hoīs voluntate ꝑpetrant̉ nō oī­ꝙ oīs vita infi­na. Bonū em̄ multipl̓r accipit̉. mala contractū eſt. Non itaqꝫ Quibꝰ mōdeliuꝫ ſit culpa no poſſunt ſine ſcꝫ ꝓ vtili. ꝓ remunerabili. ꝓ ſi dis dicatur ſiue oīs actio. falſū ē quod dixi. vſqꝫ adeo pec volūtate cōmit bonum. gno boni. ꝓ ſpē boni. ꝓ licito. et ti. Cōtra. videt̉ catū voluntariū eſt ⁊cͣ. Ecce qͣ Oppoſitū auteꝫ alijs forte modis. Solaqꝫ illa ī­falſum dicere. pͥ huiꝰ ē. qꝛ arbor liter accipiendū ſit illud ſcꝫ vel mum quia vo­mala nō p̄t fru­luntariuꝫ p̄ſup­ctus bonos fa­ponit cognitio cere. gͦ ſi infideles malā volūtatē hn̄t. ⁊ indirectā inten nem. ſicut dicit ph̓us. ergo qd̓ fit ꝑ neſcientiā vel igno­tionē. ⁊ carent fide ⁊ charitate. ergo videt̉ ꝙ oīa faciāt rantiā. eſt ſimpliciter inuolūtariū. ergo cōmittitur ſi­male ⁊ nihil bene. ℟º. dd̓m. ꝙ infideles nō peccāt in ne volūtate. Item coactio inducit violentiā. ſed violē ꝯomni ſua actione. nam quando eoꝝ actio nō repugnat tia excludit voluntatē. ergo qd̓ fit a coacto nō eſt volū­fidei. nec bonis moribꝰ. nō eſt ratio aliqͣ quare in ea de­tariū. Queritur ergo qualiter Augꝰ. intelligit cum di beat eſſe peccatū. Quod gͦ dicit̉ in littera ꝙ oīs vita in­cit ꝙ que fiunt ꝑ coactionē ⁊ ignorantiā nō fiunt preter fideliū eſt peccatū. dd̓m. ꝙ hoc nō dicit̉ propter hoc ꝙ voluntatem. ℟º. dd̓m. ꝙ nouē ſunt gradꝰ volūtarij 5 Ooo