Pars Decimaſeptima Folium. CXXVII. Ropheta Eſaias Reſurgent inquit mortui.& reſur­gent qui erant in ſepulcris. Vnde apl̓us. Ipſe dn̄us inuiſſu in voce archangeli& in tuba deſcendet de celo:& mortui qui ī xp̄o ſunt reſurgēt primi. Deinde nos vi uentes reliqui ſumus: ſimul cum illis rapiemur in nubibꝰ obuiam chriſto ī aera ita cum domino erimus. Hec verba apoſtolica reſurrectiōꝫ mortuorum futuram: quando veniet vtiqꝫ chriſtus ad viuos mortuos iudicandos preclariſſime oſtendunt. Sed queri ſolet vtrum illi qͦs hic viuentes inuen turus eſt chriſtus: quorum perſonas in ſe atqꝫ illos qui tūc ſecū viuebant trāſfigurabat apl̓us. nunꝙͣ omnino morituri ſint. an ipſo temporꝭ puncto quo cum reſurgentibꝰ rapient̉ in nubibꝰ obuiam criſto in aera ad immortalitatē per mortē mira celeritate tranſibunt. Si ergo ſanctos qui reperient̉ xp̄o viuētes eiqꝫ in obuiam rapient̉ crediderimus in eodeꝫ raptu de mortalibꝰ corporibꝰ exit̉os: ad eadeꝫ mox īmortalia redi turos. nullas in verbis apl̓i patiemūt anguſtias. ſiue vbi di­Au qͦd ſeminas non viuificat̉ niſi prius moriat̉: ſiue vbi dicit omnes reſurgemꝰ: aut oēs dormiemus. qͥa nec illi immorta litatē viuificabunt̉: niſi quālibet paululum tn̄ ante moriant̉. ac per hoc a reſurrectione non erunt alieni quā dormitione precedunt: quanuis breuiſſima non tamen nulla. Quomodo intelligendum eſt qd̓ ſcriptum eſt. viuos mortuos iudicabit. Capl̓m.x. Vobꝰ modis accipit̉ viuos mortuos iudicabit ſiue mortuos intelligimus qͦs hic nōdum mortuos ſed adhuc in iſta carne viuentes inuenturꝰ eſt eius aduentus. Mortuos autem qui de corpore priuſquaꝫ veniat exierunt vel exituri ſunt. Siue viuos iuſtos mortuos iniu­ſtos quoniam iudicabunt iuſti: iudicabuntur iuiuſti. De Reſurrectione corporum que et qualia re­ſurgent. I Capituum. xj. Vnt nonnulli: qui conſiderantes ſpiritus a carne ſoluitur: caro ī putredinem vertitur: qͦd putredo in puluerem redigitur: quod puluis in elementis ſoluitur: vt nequaquam ab humanis oculis videatur: reſur­rectionem fieri poſſe deſperant. Et dum arida oſſa inſpici­unt: hec veſtiri carnibuſ rurſumqꝫ ad vitam virideſcere poſſe diffidunt qui reſurrectionis fidem ex obedientia non tenent certe hanc ex ratione tenere debuerunt. Quid enim quotti­die niſi reſurrectionem noſtram in elemētis mundus imita­tur: Per quotidiana quippe momenta lux ipſa temporalis quaſi moritur: dum ſuperueniētibus noctis tenebris ea que