Seite
Admiratiuꝰ. qui exclamatōnem aut ad miratōnem pretendit. Figure taliū punctorum. Suſpenſio ſic formatur Virgula ſic formatur Semipunctus. vel ſic Geminuſpunctus ſic­Coma ſic Colus ſic. Periodus ſic Interrogatiuus ſic formatur­Parenteſis) Exclamatō. vt o magnū facinus. O di ſcipuli iniqui. noſtri ſaluatorꝭ ꝓditio Suſpēſio ⁊ ſimplex ꝟgula equiualent. Quinqꝫ exhijs frequeciꝰ eſſe in vſu. ſcꝫ ſuſpenſiuo. coma. colo. interrogatiuo et piodo. adde his parenteſim. Exemplū ad hec ſubiūgas. Me ſcola­reſqꝫ meos/ ꝯſtanciēſes expulerūt. licꝫ eos hoc nūqꝫ facturos(qꝛ honeſtateꝫ et eqͥtatem colūt) crediderim. ꝗͥd nos rer­de ſe boni poſthac p̄ſtulari. O ingenteꝫ audaciā. O ſcelus ml̓ta infamīa piādū. Nō qͥd iuſtū foret ꝑſpectari ab iuſtis. Modo ad epl̓am tranſgredior. Quid ſit ip̄a. aliud ꝓfecto nil. ac fidelis nuncia ⁊ ip̄am miſſiuam dici. ab eo qui eandeꝫ mittit. Eius genera pene infinita ſunt. Taceo diuinas. Ieronimi Auguſtini. ambroſij. cipriani. pauli. Ad id qd̓ pre ſentis eſt oꝑis redeo. Itaqꝫ cū tulio ad curionē. duo ꝯſtat epl̓aruꝫ genera dici vti dicit. duo eſſe epl̓aꝝ genera. quibꝰ magnoꝑe delectam. vnū familiare et io coſum. Alteꝝ ſeueꝝ ⁊ graue. Dicit tam̄ tuliꝰ in principio eiuſdē epl̓e. Ꝙ illud vnū eſt certiſſimū. cuius cā res ip̄a inuē ta eſt. vt certōres faceremꝰ abſētes. Si quid eſſet. qd̓ eos ſcire. aut nr̄a. aut ip̄o rum intereſſet. Quaſi his verb̓. Tulius mlta. ymmo tot epl̓aꝝ ee genera. qͦt ſint ⁊ hoīm facta. cauſe ve. quibus abſentes velimus certificare. Sunt em̄ epl̓e. alie conſolatorie. alie p̄ ceptorie. alie iocoſe. alie cōmendaticie. alie hortatorie. alie amatorie. omnes ꝑ inde tales. quales ſunt res. de qͥbꝰ ſcribi mus. Cetera queqꝫ genera fuerint. ad iā dicta reduci oportere. De quibus pau­lo poſt exempla cum ſuis locis ponent̉. Itaqꝫ primum epl̓am exordiemur. Cū ſcribentis nomen. plurima ſalute prepo nimus. mox recipientis ſubnectemꝰ nō men cuiuſqꝫ fuerit conditōnis. vt ſic. Venceſlaus brack. plurima ſalute. ſuuꝫ iohannem lantz. p̄poſitum in hoffen. et ī primis virum dilectuꝫ. imꝑtit. Iniqua inqͣꝫ eſt eorum extīatō. qͥ dignius no­men preponi velint. Eſto. ꝙ conuentua lis ſuo abbati. ⁊ capellanus ſuo pleba­no ſcripſerit. nichilominus non arrogā ter ſed priſcorum inſectatus monimeta ſe primum calamo inſculpat. Qui hoc carpſerint nihil antiquitatis. eoſdē par ticipes eſſe creddamus. Ceterū ne digni­tatis nomē ꝓprio p̄ponemꝰ. nam papaꝫ ſcribere ſic ꝯperimꝰ. Sixtus ẜuus ẜuo­rum. ſubiūge cetera Et otto dei gr̄a. epi­ſcopus ꝯſtan. ⁊cͣ. Nū eneā in prio enei. dixiſſe mr̄i veneri. ſū plꝰ eneas. hic loc eſt. an hͦ demꝰ arrogantie. damnamꝰ ue Quē ſeruiꝰ abſoluit. ignorantibꝰ de ſe tale qͥd effari ꝟitatꝭ oſtenſionē eſſe. velu­ti matri(quaꝫ ignorabat) cui in habitu pharetrate venatric obuius. ſe piū eſſe eneam. ⁊ fama ſupra ethera notu. ꝓdit. non ſtoliditatis titulo faſtuoſus. predi xit pius. poſtea eneas. tercō addens. fa­ma ſuper ethera notus ⁊cͣ. Si ad vnum quicūqꝫ is fuerit ſcripſeri mus numero ſingulari id agamus. neqꝫ nos excuſabit honor ꝑſone ad quaꝫ no ſtre littere ꝑferuntur. Nam ſi id cāe fue rit ꝙ pluraliter proloquemur. Cur nō deum quem primum ſcimus honoremꝰ dicentes. pater noſter qui eſtis in celis ha ha. vix ne rideam qͣꝫ maxime. os op plebo. Et ſi barbarice me loqui velis. cū te qui epiſcopus ſis adloquar ſingula­riter. quare non barbarus eloquio ap­parebo. dum de meip̄o ago ⁊ dico. pl̓r nos wenceſſa. Nū aput ꝟgil̓. melibei ꝑſona obiectat ſe. Iam nos. iam me. ait