Hiloſo. phia diuiditur ī theo ricam. practicam. me­chanicam loicaꝫ. hec quatuor omnem con­finent ſcientiam. Theorica interpretat̉ culatiua. Practica actiua. quam alio nomine ethicam id eſt moralem dicunt Eo mores in bona actōne conſiſtant. Mechanica. adulterina. quia circa hu­mana opera verſatur. Loyca ſermocōa­lis quia de vocibꝰ tractat. Theorica di­uiditur in theoloiā. mathematicā. phi­ſicam. Hanc diſtinctōem boetius facit alijs verbis. Theoricam ſecans in intel­ligibilē. intelligibilē naturalē. Per in­telligibilē ſignans theoloiā. per intelligi bilem mathematicā. Per naturaleꝫ phi ſicam. Deniqꝫ intellectibilē diffinit ita. De theologia Ntellecti bile eſt. quod vnū atqꝫ idem ſe in ꝓpria ſemꝑ diuinitate coſiſtes. null̓ vnqͣꝫ ſenſibus ſed ſola tm̄ mente intelle­ctuqꝫ capitur que nos ad ſpeculatōnem dei atqꝫ ad animū incorruptibilitatem cōſideratōꝫqꝫ vere philoſophie īdaga­tōne componit. quam inquit greci theo loiam nominant. Picta aute theologia quaſi ſermo habitus de diuinis. theos enim deus logos ſermo vel ratō interp̄ tatur. Theologia igitur eſt quādo aut ī effabilem naturam dei. aut ſpūales crea turas ex aliqua parte ꝓfundiſſima qua litate diſſerimus. De matheatica Atematica autem doctrinalis ſciētia di citur. Matheſis enim quan dot. habet ſind aſpiratōne interpretat̉ vanitas. ſignat ſuperſtitōnem illorum qui fata hominū in conſtellatōnibꝰ po­nunt. Vnd̓ huluſmodi matematici ap­pellati ſunt. Quando autem t. habet aſ­piratum doctrinam ſonat. Hec autē eſt que abſtractam conſiderat quantitateꝫ Abſtracta enim quantitas dicit̉ quem intellectus a materia ſeꝑat. vel ab alijs accidentibus. vt eſt par impar. Et h cemodi in ſola ratōcinatōne tractamus quod doctrina facit non natura. Hanc boetius intelligibilem appellat. que pri­mam intelligibilem. cogitatōne atqꝫ in telligentia comprehendit. que ſunt om­nium celeſtium operum ſuperne diuini­tatis. quid quid ſub lunari globo bea­tōri animo atqꝫ puro ore ſubſiſtere va­let. poſtremo humanarum animarum que omnia. cum prioris illius intellecti­bilis ſubſtantie fuiſſent. corporum tactu ab intellectibilibus ad intelligibilia de generauerunt. vt non magis ip̄a intel ligantur qͣꝫ intelligāt. intelligentie pu ritate tunc beatōra ſunt quotiens ſeſe in tellectibilibus applicauerint. Spirituū nanqꝫ animarum natura. Quia incor­porea ſimplex eſt. intellectibilis ſb̓ſtā tie particeps eſt. Sed quia per inſtru­menta ſenſuum non vniformiter ad ſen­ſibilia comprehendentia diuidit. eoruꝫ qꝫ ſimilitudinem per ymaginatōneꝫ ad ſe trahit. in eo quoddammodo ſuam ſim plicitatem deſerit. quo compoſitōnis ra tōnem admittit. Neqꝫ enim omni mo­do ſimplex dici poteſt compoſito ſi­mile eſt. Eadem igitur res diuerſis re­ſpectibus intellectibilis ſimul intelligi bilis eſt. Intellectibilis eo īcorporea ſit natura. et nullo ſenſu comprehendi poſſit. Intelligibilis non ideo ſimili­tudo quedam eſt ſenſibilium. nec tamē ſenſibilis. Intellectibile eſt enim quod nec ſenſibile eſt. nec ſimilitudo ſenſibil̓.