Intelligibile autem quod ip̄m quideꝫ ſolo ꝑcipitur intellectu. ſed non ſolo in­tellectu ꝑcipit. Quia ymaginatōneꝫ vl̓ ſenſum habet. quo ea que ſenſibus ſub­iacent comprehendit. Tangendo anteꝫ corpora degenerat. quia dum inuiſibl̓es corporū formas fenſuum paſſiōes per currit. eaſqꝫ vt tractas ymaginatōem in ſe trahit. tociens a ſua ſimplicitate ſcī ditur quibus aliquibus cōtrarie paſſio nis qualitatibus informatur Cum vero ab hac diſtinctōne ad puram intelligē­tiam conſcēdens in vnum ſe colligit fit beatior intellectibilis ſubſtantie parti­cipatōne. De quaterna rio anime. uius quo qꝫ ꝓgreſſionis regreſſi­oniſqꝫ ratōem. ip̄e etiaꝫ numerus docet. Dic ter vnum fiant tria. dic ter tria fiūt nouem. dic ter nouem. fiunt viginti ſepteꝫ. Dic ter vigintiſepteꝫ. fiunt octuaginta vnū Ecce tibi in quarto gradu vnitas prīa occurrit. idemqꝫ euenire videbis. ſi vſqꝫ ad infinitum dixeris multiplicatōnem vt ſemper in quarto gradu vnitas emi­neat. Rectiſſime autem ſimplex aīme eſ ſentia vnitas. exprimitur ip̄a quoqꝫ ī corporea eſt. Ternarius quoqꝫ ꝓpter in diſſolubile vnitatis medie vinculū cō­grue ad animaꝫ refert̉ ſicut quaternariꝰ qꝛ duo media habet. ideoqꝫ diſſolubil̓ eſt. proprie ad corpus pertinet. Prima igitur progreſſio anime eſt. quia de ſim plici eſſentia ſua. que monade figurat̉. in virtualem ternarium ſe extendit. vbi iam concūpiſcentiaꝫ aliud appetat. ali ud per iram contemnat. ratōnem inter vtrūqꝫ diſcernat. recte a monade intri cidē profluere dicitur. Quia omnis eſ­ſentia naturaliter prior eſt potentia ſua Rurſum eadeꝫ vnitas in ternario ml̓ tiplicato ter inuenitur. boc ſignat qͦniaꝫ anima per tres. ſed tota in ſingulis ſuis potentijs conſiſtat Neqꝫ enim nec ratō nem vel iram ſolam vel concupiſcentiā ſolam terciā partem anime dicere poſſu mus. cum nec aliud nec minus ſit in ſub­ſtantia. ratō quā anima. nec alid̓ nec mi­nus ira quā anima. nec aliud nec minus concupiſcentia qͣꝫ anima. ſed vna eadē qꝫ ſubſtantia ẜm diuerſas potentias ſu as diuerſa ſortitur vocabula. Deinde a virtuali temario ſcd̓a progreſſione ad regendam humani corporis muſicā di­uidit. que nouenario componit̉. Quia nouem ſunt foramina in humano corpo re. quibus ẜm naturalem temperanciam influit effluit omne quo idem corpus vegetatur regitur. Hic quoqꝫ ordo ē. quia prius naturaliter anima potētias ſuas habet qͣꝫ corpori cōmiſcebat̉. Po­ſtea autem in tercia progreſſione perſe­ſus iam extra ſe profuſa. Ad viſibilia. que per. xxvij. qui ſolidus numerus eſt. terna dimenſione ad ſimilitudinē cor poris extenditur figurātur diſpenſanda infinitas actōnes diſſipantur. In qͣr­ta autem progreſſione ſoluta a corpore ad puritatem ſimplicitatis ſue reuertit̉. Ideoqꝫ in quarta multiplicatōne vbi ter. xxvij. in. lxxxi. excreuit monas in ſummo apperet. vt euidenter clareat. anima poſt huiuſmodi vite terminuꝫ lxxx. deſignat. ad vnitatem ſue ſimplici tatis redeat a qua prius diſceſſerat cuꝫ ad humanum corpus regendum deſcē­debat. autem in. lxxx. meta humane vite naturaliter conſiſtat ꝓpheta decla­rat. Sit inquit in valitudine. lxxx. anni amplius eorum dolor labor Hanc druplam progreſſionem illum quatter nariuꝫ anime. de quo ſupra locuti ſumꝰ. quidam intelligendū putant eumqꝫ ad differentiam quaternarij corporis qͣter­narium anime appellatur.