nem noſtrum comedemus. ⁊ veſtimentꝭnoſtris operiemur. tantummodo inuocetur ſuper nos nomen tuum. plana ſunt⁊ aperta verba. intelligis ſatis. Apprehēdent ſeptem mulieres virum vnum. Intelligis panem noſtrum comedemꝰ. Intelligis veſtimentis noſtris operiemur.Intelligis tantūmodo inuocetur nomēſuper nos. Intelligis. Aufer obprobriūnoſtrū. Sed fortaſſe quid hoc totum ſimul ſignificare velit intelligere non potes quid dicere voluerit propheta. bonum promiſerit. an malum minatus fuerit ignoras. Vnde eueit vt ſpiritualitertantum intelligendum credas ꝙ qualiter ad litteram dictum ſit. non vides.Dices ergo ſeptem mulieres ſepteꝫ dona eſſe ſpirituſſancti. qui vnum virū apprehendunt. id eſt chriſtum in hoc omnem plenitudinem gratie placuit inhabitare. quia ip̄e ſolus ſine menſura ſpiritum accepit. qui ſolus earum aufert obprobriuꝫ vt inueniat in quo requieſcatnullo alio viuente vt ſancti dona poſcebant. Ecce ſpiritualiter interpretatꝰ es.Et quid ſit ad litteram non intelligis.Potuit tamen propheta per hec verbaetiam ad litteram aliquid aſſignare. qͥaenim ſupra de interpretatōne populi p̄uaricatoris locus fuerat. Subiūgit nūctantam in eodem populo cladem futuram. ⁊ vſqͣꝫ adeo virorum genus delendum vt vix ſeptem mulieres vnum virum inueniant. cum modo vna vnuꝫ habere ſoleat. Et cum nunc mulieres virosrogabunt. Et ne forte vnus vir ſeptemmulieres ducere formidaret. tum vnde eas paſceret ⁊ veſtiret non haberet.dicunt ei. panem noſtrum comedemus⁊ veſtimentis noſtris operiemur. non teoportet eſſe de nobis ſollicitum. tantummodo inuocetur nomen tuum ſuper nosvt dicaris vir noſter ⁊ ſis. ne repudiatedicamur ⁊ ſteriles. ⁊ ſine ſemine moriamur. quod eo tempore magnum obprobrium fuit. Et hoc eſt quod dicunt. Aufer obprobrium noſtrum. Multa huiuſmodi inuenis in ſcripturis ⁊ maxime inveteri teſtamento ẜm ydeoma illius lingue dicta. cum ibi aperta ſint nihil aputnos ſignare videntur.De ſententiaEntetia diuīa nunqͣꝫ abſurda nūqͣꝫ falſa eē poteſt. ſed cuꝫ inſenſu ut dictūeſt inueniāturmulta contraria. Sententia nullam admittit repugnantiam ſed cōgrua ⁊ ſemper vera. Aliquando vnius enunciationis vna eſt ſentētia. Aliquando vniusenunciatōnis plures ſunt ſententie. Aliquando plurimum enunciatōnum vnaeſt ſententia. Aliquando plurimū enunciatōnum. plures ſunt ſententie. Cuꝫ igitur diuinos libros legimus in tanta ml̓titudine verorum intellectuum qui depaucis eruuntur verbis. ⁊ ſanitate fideikatholice muniuntur. id potiſſimum diligamus. quod certum apparuerit euꝫ ſenſiſſe qͣꝫ legimus. Si aut hoc latet. id certe quod circumſtantia ſcripture non impedit. ⁊ cum ſana fide concordat. Si autem ⁊ ſcripture circūſtantia pertractariac diſcuti nō pōt ſaltem id ſolū qd̓ fidesſana p̄ſcribit. Alid̓ ē eī qͥd potiſſimū ſcriptor ſenſerit. dinoſcēt nō a regl̓a pietatꝭ
