Seite
De conditione ob turpem cauſam. pedi etiam ſi abſtineat. Nec ob. sͣ. de nego. geſ. l. ſi pupilli.§. ſi titij. ſeruū. ⁊ ibi no.§. ſed ſi dedi. tene ſecundaꝫ lecturam que ꝓbat̉ ꝑ. principiuꝫ. l. ſequentis vbi ponit̉ aduerſatiua aūt e ponitur caſus vbi turpitudo vtriuſqꝫ affuit. Pōt tamē. prima lectura ſuſtine ri dicēdo ꝙ hic dedi vt pro me ꝓnuntiaret habebaꝫ tamē bonaꝫ cauſaꝫ ſed in. l. ſequēti habebā bonaꝫ cām ſed in. l. ſequenti habeba malaꝫ cām. Oppo. gl. nō ſoluit de. c. nō ſane in decretis. xiiij. q. v. ⁊ cōiter glo. corrupta eſt allega. illiꝰ. c. cōiter eniꝫ habet̉ ingl. xvij. q. v. ⁊ ſol. ẜm Ia. de bel. per ꝙ hic iure fori ibi iure polli. Uel dic ꝙ ibi loquit̉ quando dans redemit ſuam vexationē aut quia ille alia via poterat cōſequi iuſticiā ſuam tūc cū dare licꝫ vt ibi a litte nō hic. Et dic ꝙ ille qui recepit pecuniā vt iuſtam ſententiaꝫ ferrat lꝫ alias illaꝫ fuiſſet iuſte latutus peccat mortalit̓ t qui iniuſtam ferat peccat duplicit̓ nō tn̄ ꝯmittat̉ ſimonia niſi in caſibꝰ ſpālibꝰ no. per Io. xi. q. iij. c. ꝗͥ recte ⁊ ꝑ Archi. Et vis ſcire quādo ſit licitū dare iudici dic aut volo dare ob cauſe deciſioneꝫ ⁊ olim poterā dare ⁊ repetere licet cauſaꝫ perderem vt hic hodie nō ẜm gl. ſiue hꝫ bonaꝫ cauſaꝫ ſine malā ſꝫ poteſt cōqueri ſuperio ri vi. C. de apel. l. fi.§. penul. ⁊ in autē. in medio litis nō fieri ſacras iuſſiones.§. penu. aūt datur iudici pro ipſius corruptōe ⁊ hoc ē il­licitum ⁊ punitur vt. C. de pena iudicis ꝗ male iudica. l. i. ⁊ aūt. ibi poſita vbi de hoc ſaus no. ⁊ dixi aut ob amicitie acquiſitionem ⁊ poſſum oſculenta ⁊ poculenta. vt. sͣ. de officio preſi. l. plebiſcita ⁊ officio procōſul. ⁊. jͣ. l. ſolent.§. fi. nec eſt hodie correctuꝫ ⁊ ibi dixi Quandoqꝫ datur iudici ob amicitie retentionē ⁊ tunc aut eſt conſanguineus ⁊ poſſum vi. jͣ. ad. l. iulliaꝫ repeti. l. i. in fi. alias vſqꝫ ad centum aur̄. vt. eo. ti. l. eadeꝫ in fi. aut datur iudici ob laboris re muneratꝭ. tunc ſi eſt ordinarius ⁊ ordinarie cognoſcit poteſt reci­pere ſalarium deputatuꝫ ⁊ nō vltra a ꝑtibus vt in aūt. ſcriptū exē­plarij ⁊ de man. prin.§. illud ⁊. de officio rector̄ prouin. l. que ordi narij. ⁊ idem etiaꝫ ſi extraordinarie cognoſcat vt. d.§. illud aut ē de legatus ⁊ tunc ẜm morē regionis poteſt reciꝑe vt in aūt. de iudi. §. ne autem laboro. G. de cu. ⁊ Andre. querit glo. ſi ꝓmiſi iudici vt ẜm me iudicaret ⁊ dedi pignora an poſſuꝫ repetere ⁊ dicit ꝙ ſic idem tenet glo. l. ij. C. eo ⁊ vide ibi Ci. ⁊ no. ⁊ dixi. sͣ. de pac. l. iuris gētiuꝫ.§. ob mall̓m ⁊ hoc approbat Iacobus butri. qꝛ domi­niuꝫ pignoruꝫ nō tranſiuit ⁊ ideo agat rei vendicatione in qua nul la eſt turpitudo ⁊ ſi excipiat de turpitudine replicabitur de ſua vt ſupra de iur̄iurando. l. alias ⁊ quidaꝫ hn̄i. l. ne poſtea et ſic confuſa excep ⁊ replica. ſimul remanet rei vendicatio firma ſed vbi domi niuꝫ tranſfertur agitur ex turpi cā que per exceptō. tollitur. ⁊ nulla remanet actio ſine turpitudine vt. jͣ. de doli excep. l. apud celſuꝫ.§. marcellus Ia. bu. Rai. nō placet hec opi. quia adhuc obſtaret rō predicta in pari cā turpitudinis ⁊cͣ. nō ob. l. allega. qꝛ ibi agit domi nus ex prouiſione ſua ar. ad hec. jͣ. de fideicōmiſſa. liber. l. ſi filius §. erit ⁊ ꝙ ibi no. Alij dant cōſilium ꝙ ꝯdita liberatur ab ob­ligatione principali per. l. i. C. eo. ⁊ tunc agere potero pignoratitia per. l. iiem qui liberatur. jͣ. qui. mo pi. vel ip̄o. ſoluatur hanc ēt repro bat Rai. quia in. l. i. C. eo. nō erit datum pignus ⁊ ſic nō cōpete­bat retentio hic ꝙ ſic. Non ob. l. item liberatur quia ibi nulla tur­pitudo hic ſic ex parte vtriuſqꝫ. Hec tamen opi. ſecūduꝫ euꝫ eſſet vera quando ex interuallo eſſet datum pignus. ſecus ſi in conti­nenti quia tunc prima ar. sͣ. ꝙ metus cā. l. ſi eum excep.§. labeo. ⁊. §. ſiquis per vim. Sed Gul. de cu. dicit aut agitur pignorati­tia ꝗa dico pecuniā ſolutā q̄ ſolui nō debuit ꝑꝑ turpitudinē ⁊ tūc ſuccūbā vt. jͣ. l. ꝓx. aut ago rei ven. ꝯͣ iudicē ſicut ꝯͣ quēlꝫ poſſidētē quod poſſum. vt. sͣ. ad exhiben. l. de eo.§. fi. ⁊ notat̉. lxxxvi. diſ. c. qui venatoribus. ⁊. d. l. iuriſgentiū§. ſi ob maleficiū. tunc obtine­bo vi ꝓ hoc. qꝛ pignoratitia pōt locum habere ēt in ꝯͣctu ineffi. caci. j. de pigno. actio. l. ſolutum.§. ſiquis quaſi. Gui. Oppo. ſupra de allegata. l. fi.§. fi. ſo. Abi autem. vxibino. ad qonem glo. que eſt pulcra ⁊ notabilis. ſed dedi rem indiuiduā ꝑtim ex cā turpi. ꝑtim ex hone ſta glo. nō colligit nec p̄ciſe determinat. Iaco. bu. dicit totū repe liraiōe ꝑtis. ſed retinebit̉ donec ꝑtis eſtimatio ſoluat̉. vi. jͣ. ti. i. l. ſi vero ſortis.§. ſi centum. Iaco. de ra. tꝫ ꝙ re nihil reperit̉. Sed ille qui recibit ienet̉ ſoluere eſtimatōem ꝑtis ꝓpter dubiū. vt infra de leg. ij. l. cū filius in pͥncipio. ⁊. l. qui ſolidū. ⁊ ad. l. fal. l. iij. l. fal. ⁊ hoc euam ſꝫ Gui. de ſuza. ⁊ vide quod in ſimili dixi. C. de tranſactio. l. tranſigere. verſi. pone totam factōem factam. Gui. vero de cu neo ꝯſiderat exempla glomam glo. ponit in equo ſoluto vel ſcruſ tute que ſunt indiuidua dicit ꝙ lꝫ equus in ſe ſit indiuiduus iame quoad obligatōem diuiduus eſt intellectualiter. vt infla de ver. ob. l. ii. ſeruitutes autem omnes indiuidue preter vſufruc. vt. jͣ. ad. l. falci. l. i.§. ſi vſufruc. vnde in ſeruitutibus videt̉ ꝓcedere. Op po. Ia. de are. in equo autem nō. ipſe tamen Gui. dicit ꝙ vbi da tur aliquid ob cām ⁊ ꝓ ꝑte dat̉ repetitio. argu. infra de ꝯdi. ⁊ de­mo. l. hec ſcriptura. vbi ad hoc. ad.§. ſi centum reſpōdet ꝙ ibi fur erat ſoluentis hic nō. Guil. adde determinatōnem huius qōnis. facit quod no. de dam. infec. l. flumen.§. idem agit de manumiſ­ſis. l. iiij. in fi. de regu. iur. l. in pari cā. ⁊ plene de calumnator bus. l. ⁊ generaliter.§. illud notandū. ⁊ fuit quō Azonis in qōnibus ſuis de eo qui accepit bouem vt capuam iret ⁊ vt homineꝫ occideret. poſſet forte nō inepte dici ꝙ aliquādo datur ſeꝑatum vt vna ꝑs ex vna cauſa. alia ex alia. Aliquādo plures cauſe copulant̉ ad cū dem modum. Aliquādo plures modi adinuicem copulant̉. pri­mo calu ſi loquimur in quātitatibus pars retinet̉ ⁊ ꝑs reſtituitur. Sed in ſpēbus in ꝗbus induceret̉ ꝯmunio. ⁊ multofor ius in quolibet indiuiduo ſiue ſit indiuiduum quo ad ꝑtem viſibilem ⁊ intellectualem vt ſeruitus ſiue diuiduū quo ad intellectū ſꝫ n̄ quo­ad oculum vt equus ire inducat̉ cōmunis totum reſtituit̉ p̄ſtita eſtimatōe partis. ⁊ ſic ſit vera opi. Ia. bu. vi. d. l. ſi vero ſortem.§. fi. ⁊.§. ſi centum. jͣ. ti. ꝓxi. Nec ob. l. ii. de verbo. ob que videt̉ di­cere equum ⁊ hominē recipere diuiſionē intellectualē lꝫ nō viſibi lem. ita enim loquit̉ in cōione que inducit̉ ex cōſenſu. ⁊ ideo quilꝫ hꝫ ſuam ꝑtem intellectualem ꝓ indiuiſo. ſed hic loquit̉ de cōione que eſſet ꝯͣ ꝯſenſum ad quam inuitus quis nō compellit̉. vt. d.§. ſi centū. ⁊ ideo totum repetit̉ p̄ſtita eſtimatōe ꝑtis ẜm opi. Iac. bu. quam hoc caſu puto veram. Secūdo cāu quando plura copulant̉ ſub eodē modo puta do vt ſic ⁊ ſic facias. ⁊ ita ē vnus modus conceptus ſub pluribus copulatis tunc poſſet habere lo­cum opi. Guil. de cu. vbi autem plures modi adinuicem copulā tur vt do tibi vt vadas Romā. Item do tibi vt hominem occi­das tunc ſit vera opi. Ia. de ra. ꝙ nihil repetat̉ de re ſed recipi­ens teneat̉ ad ꝑtis eſtimatōem. In glo. ibi in heredē in principio. ⁊ melius de iure fiſci. l. luctus. ⁊ infra de dona. inter virum ⁊ vxo rem. l. cum hic ſtatus.§. fi. ⁊ caue tibi a tertia ꝑſona. qꝛ ab ea bene repeteret̉. vt infra de p̄ſcrip. verbis. l. ſi rem.§. ſiquis ſponſionis ibi ſiquis in graui.§. fi. vbi nō inſpicit̉ quod. d. ꝓdeſt ſed qd̓ nocet ⁊ ꝗdam habent in glo. ſiquis omiſſa cā teſtamēti ⁊ male in fi. vbi nō inſpicit̉ quod nocet. ꝓ quo dic vt ibi no. ⁊ dixi. Et ſi ob ſtuprum. In.§. ſed ꝙ meretrici. Ui Idem de. lxxxvi. di. c. qui venaroribus ⁊ quod ibi notatur. Querit glo. quid ſi dedi vt nō eſſet meretrix. An repeti pōt ⁊ videt̉ ꝙ ſic ꝑ. l. ii. sͣ. e. Ia. de ra. ⁊ Gui. ꝯͣ qꝛ cā pietatis datū eſſe videt̉ que impedit repetitōem. vt. C. de infantibus expoſitis. ⁊. jͣ. titu. ꝓxi. cum. l. his.§. penul. Item qꝛ ſi do meretrici vt ſit me­retrix nō poſſuꝫ reperere. multominus ergo ſi done ſit merctrix ne ſit melior ꝯditio delinquētis ſupra de noxali. l. non ſolum. ⁊ ne plus habeat caſtitate luxuria in aūt. de reſtitꝭ. ⁊ ea que parit.§. fi. Non ob. l. ii. sͣ. e. qꝛ ibi cā eſt ſimpliciter ⁊ omnino ꝓhibita hic āt nō ſimpliciter. ſed ẜm quis eſt ꝓhibitū. vt ſupra de peti. heredi. l. ⁊ ancilarum.§. fi. Ia. de ra. Andre. ⁊ Guil. Querit ipſe Guili. pone ꝙ ex cā inhoneſta dedi tibi librum ⁊ ita nō poteram repete re ex aliqua cā ꝑuenit ad me ſine vicio petis a me ⁊ ego volo me tueri ex eo. qꝛ ex turpi cā tibi dedi. nunquid poſſum videt̉ ꝙ ſic. quia quedam honeſte retinemus que nō petimus. jͣ. de varijs co­gnitio. l. i.§. i. ⁊ de doli. excep. l. paulus contrariū dicit naꝫ domi­nium fuit tranſlatuꝫ alias nō daretur cōditio. vi. sͣ. vſufru. quēad. cauea. l. fi. ⁊ ideo poteris a me vendicare tanqͣꝫ a quolibet poſſeſ­ſore. v. sͣ. ad exhiben. l. de eo.§. fi. ⁊ pro hoc. jͣ. de re iudi. l. nenſeniꝰ §. fundum. In glo. nona rō eſt ibi inſpexit precedenteꝫ cām tu dic clarius ꝙ in principio in muliere cauſa dandi fuit libido non ex cauſa dandi ſed meretricum eius ꝙ quantuꝫ ad ipſam nō eſt turpe ſed in eo qui fregit hoſtia cā frangendi ⁊ oīa que ſequūtur fuit libido ⁊ ideo libido inſpicitur Ia. but. Quid ſi datuꝫ ē pi gnus meretrici nūquid poterit retinere videt̉ ꝙ nō. jͣ. de pignori. l. cum vitioſe contrariuꝫ eſt verum qꝛ ſicut pecuniaꝫ poteſt retinere vt hic ita ⁊ pignus ſed ſi pignus nō eſſet tradituꝫ nō poſſet age­re ipothe caria quia datur ſibi retentio nō petitio Gui. de ſuza. ibi