Seite
Gandati. Incipit Rubrica Mādati vel ꝯͣ. Super rubrica vide Azo. in ſumma ⁊ Rofre. e. ii. Et conti­nua quia ſupradictum eſt de obligatione que re cōtrahitur hic de his qui conſenſu. ⁊ ſunt quattuor de iure ciuili.ſ. emptio. locatio. ſo cietas ⁊ mandatum. quintus de iure pretorio.ſ. pignus. sͣ. de pac. l. ſi tibi. x.§. de pignore. ⁊ dixi ſupra de pigno. aci. l. i. Iaco. bu. Super glo. rubrice defendendo Placen̄. dic ꝙ intellexit de mandaio effectuali ⁊ ꝙ cōmuniter ſit per amicum. jͣ. l. i. ⁊ dici po­teſt quo ad hoc quilibet amicus qui ſuſcipit ⁊ implet mandatum. ⁊ vide Azo. in ſūma de nego. geſt.§. item rogatio. ⁊. jͣ. de p̄ſcript̉. ver. l. ſi tibi rem vendendam. Que ſolo conſenſu ꝯtrahun Oligatio. cur poſſunt fieni ier abienies me diāte nuncio vel epiſtola ſicut eſt mandatū pōt etiā fieri ſub conditione ⁊ dꝫ eſſe gratuitum. hoc dicit. Ibi amicitia facit pro diffinitione Placen. poſita ſuper rubrica in fi. ſi tale factum locari cōſueuit alias non. jͣ. de pre. ver. l. natura lis.§. ac cum do. Et nota glo. que ponit plures circūſtantias mandati. item quid differat mandatum ⁊ iuſſus no. sͣ. quod iuſſu l. i.§. ſi ego. Differentia inter preceptum ⁊ mandatum habe­tur. xiiij. q. i. c. quod precipitur. ⁊ ibi vide pulchram glo. ad iſtaꝫ ma teriam. ⁊ quod dixi. C. manda. l. mandatum. an per verbum ho­tamur fiat mandatum vide. sͣ. de his qui no. infa. l. ob hec verba ⁊ vide quod ibi dixi. ⁊. iiij. diſtin. c. vltimo.§. fi. ij. q. vij. c. ſicut in­quit ⁊ ſupra de offi. preſi. l. ſepe. Item verbum rogo quādoqꝫ importat preceptum. xi. q. iij. c. rogo. ⁊ de predictis dictionibꝰ vi­de in alphabeto. ⁊ de verbo rogo vide. xxiij. queſtione tertia. Guiliſiarius. Quinqꝫ modis contrahitur man­Mandatum. qdlum e ſexius per glo. addicitur ibi e obid excō. colligit glo. ⁊ bene ꝙ ex contractu oritur obligatio. Expedio glo. primo querendo ſi mando tibi vt geras nego­cia mea vnde naſcatur actio. ⁊ die vt glo. item quid veniat in mā­dato dicit vt ipſa. Item quid ſi mando tibi vt pecuniam mi­hi mutuas dic ꝙ tenear. sͣ. ſi certum pe. l. ſi tibi. Oppo. ꝙ quā do mando geras negocia alterius ꝙ non teneat mandatum cuꝫ mea non interſit. ſo. duobus modis vt glo. Item oppo. de l. cum poſt.§. gener. jͣ. de iure do. ⁊. l. quintus. sͣ. ti. proxi. ſol. vt glo. quia mandatum fuit de certo fundo emendo vel etiam de incer­to teneret mandatum vt infra. e. l. preterea. Item opponitur d̓ l. prima de vſuris. l. cum quidam.§. ſi pupillo ſol. vt glo. vel meli­us dic aut queritur de vſuris que veniunt ex ſtipulatione ⁊ ille nō veniunt ex contumacia īmo ex conuentionē vi ſupra ſi certuꝫ pe. l. lecta. in fi. ⁊ ideo ſunt vt hic. Sed ille que veniunt ex mora vel cō tumacia non ſoluentis cenſentur pena contumacie non lucrum. ⁊ ſie eſt argumentum quod hodie quod ſi heredes mariti ſunt in mora reſtituendi dotem quod vſure peti non poſſunt. de quo dic vt no. ⁊ dixi. C. de rei vxo. actio. l. vnica.§. exactio. quia non veni­unt ex conuentione ſed ex contumacia. Item opponitur quod conſilium ſit obligatorium vi ſupra ad. l. aquil. l. liber homo. dicit glo. quod eſt ſpeciale tu dic aūt queritur an conſilium ſit obligato rium inter me ⁊ eum cui mandaui vel conſului. ⁊ dic ꝙ nō regu lariter vt hic ⁊. l. conſilij. de regulis iuris vbi de hoc ⁊ plenius ꝑ Di. ⁊ alios eodem titulo. c. nullus ex conſilio libro ſexto. Fallit infra proſonetis. l. ij. Item quando non erat alias facturus. vt infra. e. l. ſi remunerandi.§. plane. Item quando conſilium eſt fraudulentum ⁊ ſuſcipiens fuit ignorans ſupra de dolo.i. qd̓ ſi cum ſcires. aut queritur an conſiliarius obligetur illi in cuius damnum ⁊ preiudicium datum eſt conſilium vel mandatū tunc aut ex conſilio deuenitur in proprium nomen delicti mediate vel immediaie ⁊ poteſt agi contra conſiliarium vt ſupra de ẜuo cor­rupto. l. prima.§. perſuadere. ⁊ no. inſtitu. de obliga. ex delicio na ſcuntur.§. ac vbi oꝑe. vbi de hoc bene nota. aut non venit ex mā­dato immediate. ſed mediante alio delicto tūc aut d̓lictū nō ē ꝯſu matū ⁊ nō teneor vt. jͣ. de fur. l. ſiꝗs vxori.§. neqꝫ verbo. ⁊ de iniur. l. item apud labeonem.§. ſi curauerit. Idem ſi de facio et non de iure cōſumat̉ de furtis. l. is qui rē. ſecꝰ ſi ex mero facto dice retur cōſumatam. sͣ. de iuriſdi. om. iudi. l. ſi quis id qd̓. ſi aūt deli­ctum fuit cōſumatū. tunc aut erat alias facturus. ⁊ non tenct̉ cōſu lens. alias ſic. sͣ. ad. l. aquil. l. liber homo. ⁊ de iniurijs. l. non ſoluꝫ. §. ꝓculus. ⁊.§. ſi mandato. ⁊ ad ſil. l. ⁊ ſi percuſſor. ⁊ hoc verum quādo orta eſt obligatio cōtra faciētem. ſi vero ꝯtīa facieniē nul la eſt oria obligatio etiam naturalis vt ſi cōſului ſeruo ꝙ fugeret ⁊ fugit. nec eſt aliquo apprehenſus ⁊ ſic ex fuga non tenet̉ ſeruus domino etiam naturaliter vt sͣ. de peculio. l. ſed ſi dānum.§. ſed ſi ipſe ſeruus. nec tunc daior cōſilij tenet̉. jͣ. de furts. l. qui ſeruo. ⁊. l. is qui.§. ſi tu titium. ſecus ſi fugiēs de quo premiſſi fuit ab aliquo apprehenſus. nam tunc dator cōſilij opem dediſſe vr̄ illi qui per apprehenſionē furtum fecit vt dicta. l. qui ſcruo. ij. reſponſo. Re­ſpondeo ⁊ de iſta materia no. ⁊ dixi. jͣ. de ver. ſig. l. ſepe. extra d̓ ho micidio. c. ſicut dignū. c. ſignificaſti. ⁊ bene ꝑ Inno. c. ti. c. ad audi­entiam. ⁊ vide etiam qd̓ dixi. C. de accuſatiōibꝰ. l. non ideo minꝰ. ⁊ de hoc etiam no. in glo. extra de ſen. excō. c. nuper in ſcd̓a glo. ⁊ d̓ penis. c. felicis. li. vi. Quādoqꝫ iamen plus punit̉ cōſiliarius ꝙͣ delinquens. lxxxvi. di. c. tanta. ⁊ ibi in glo. ⁊ per Archi. ⁊ vide. jͣ. ad. l. pompo. de paricidis. l. vtrum. ⁊ ſunt predicta in ar. ꝙ iudex non ieneat̉ ſequi ꝯſilium cōſultor̄. de quo dixi. C. de legi. l. huma num. sͣ. de exercitor. l. i.§. ſi plures. ⁊ in alphabeto dictione conſi­lij ꝙ videas. ⁊ de reg. iur. l. cōſilij. ⁊ de his que in teſta. delen. l. ꝓ­xi. circa fi. ver. remotus. niſi forte aſſumpius eſſet cōſiliar̄. partiuꝫ voluntate. ar. jͣ. de re iudi. l. ſi cōueniunt. ⁊ de offi. dele. c. ſuper que ſtionum. Sed an aduocatus teneat̉ de malo cōſilio dato cli entulo hic eſt ar. ꝙ non niſi ſit doloſum. In cōtrarium eſt. sͣ. ꝙ quiſqꝫ iur. l. ij. diſtingui poſſet an receperit mercedem ⁊ tunc te neatur de dolo lata culpa ⁊ leui. alias ſolum de lata culpa ⁊ hoc eſtimabit iudex. an fiunt in dolo vel culpa ex qualitate cauſe eſſet dubia vel non. Mar. ſili. Sed quero quomō dicat̉ quis alte ri dare cōſilium ex predictis remiſſiōibus ſatis pōt haberi. Sed quātuꝫ ad pn̄s dic ꝙ quādoqꝫ cōſilium datur ſolo facto vt ſi cō cedo ſcalas ad furtum faciendum vt colligitur inſti. de obligōne ex delicto.§. oꝑe ⁊ cōſilio. Quandoqꝫ verbo vt ſi dico ali­cui vade ſecure ad faciēdum tale furtum vt. jͣ. de furtis. l. ſi ꝗd fur. §.i. ⁊ dr̄ cōſilium ſiue bonum ſiue malū. jͣ. de furtis. l. in furti.§. vlti. Sed quid ſi quis dedit alicui cōſilium ꝙ alium vi deiceret d̓ poſſeſſione nūquid tenebit̉ interdicio vnde vi. dic vt optime no. per Inno. extra de elec. c. querelam. ⁊ vide ettam Cōpoſt. Ul timo quero. xxvij. qōem pilei. Si aliquis volebat mihi donare cē ſum ⁊ titius conſuluit ſibi ꝙ mihi non donaret. an tencatur poſt multa allegara ienet ꝙ ſi ſimpliciter cōſulendo non teneat̉. ſi autē in damnū meuꝫ tunc ſic. ar. ff. de le. ij. l. lutius.§. ſempronia. ⁊ ī aut̄. vt cū d̓ ap. cog.§. ſi ꝯueniat. ⁊ īcipit qō lutius titius. In glo. ex hoc in fi. videt̉ non obligari poſt cōſumatum mādatū vi. jͣ. e. l. ſi remunerādi.§. plane. ⁊. l. idēqꝫ.§. fi. an vr̄ obligari per hanc. l. ⁊. jͣ. e. l. ſi fundum. ⁊ de ver. obli. l. ſi penā. ⁊.§. ſi hi quorū allegat̉. ꝑ gl. nihil facit qꝛ ibi mandabat̉ tale quid qd̓ fieri non poterat.ſ. ēptio rei ſue. vi. jͣ. de cōtrahē. emp. l. ſue rei. vnde dic ẜm Andre. ꝙ incer ta oritur obligatio ex mandaro vt hic. ver. tua ⁊ mea. ſed ſecus in mutuo vbi ceſſat actio mandati. vt. jͣ. e. l. idēqꝫ.§. ſi quis titio. In glo. mirabiliter. ibi.§. ſi quis mādauerit. ſed dic ꝙ hic mā dator mandatum ſuſcepit de his faciendis vt. sͣ. e. l. ſi ꝓcuratori. §. i. In glo. no. regulam. ibi ſed dic immo dic vt ſupra dixi in fi. adde quod no. per Azo. in ſumma. inſtitu. de obligat̉. que ex de licto naſcuntur. Qui facit omnino aliud non Reterea. videiur mandatum implere eiiā ſi meliorem faciat cōditionem mandātꝭ. ſecus ſi nō omnino aliud. nam forma mandau ſeruanda ē. hoc dicit cum duabus. ll. ſeqnen. Ibi in cauſa mandati ideſt in lite que oritur ex mandaio. ibi etiam illud non ſoluꝫ illud qd̓ dictum eſt in precedenti. l. ibi vertitur conſiderandum. ibi fieri poſſu per man­datarium omnino aliud facientem ꝙͣ mandatum eſt. ⁊ de hoc po nit exemplum in. l. diligenter. circa principiū. Ibi interdum meli­or quando non facit omnino aliud ibi actio naſcitur mihi ad rem ⁊ tibi ad precium. ibi ꝙ ſi precium hic fecit aliud quo ad quid e quo ad quid non. ibi cum illo ideſt tecum. ibi ſi nolit ſcilicet remit­tere quod excedit. ibi ſi velit ſcilicet remittere. Et inducit Ia. butriga. hanc. l. ꝙ ſi ſtatuto caueatur ꝙ debitum aſcendens ſum­