Seite
Ad ſenatuſcōiuliū macedonianū. qd̓ in diem.§. ſi rōem. vbi vtet̉ in exequutōe ſentētie ⁊ eſt notādū vt dicit glo. ꝙ eſt hic ſpeciale ꝙ ꝑemptoria opponat̉ poſt ſnīam. Alij caſus notant in glo. ⁊ plenius. C. de iur. ⁊ fac. igno. l. i. ⁊ ibi de hoc dixi. Querit glo. an huic exceptioni poſſit renūcia ri. ⁊ dicit ꝙ non quia ē odioſa. ⁊ ad hoc facit quod no. C. e. l. vlti. ſecus eſt in excep. velleia. que eſt fauorabilis vt. jͣ. ad velleia. l. fi.§. penul. ⁊ ibi de hoc. Item querit glo. quid ſi dixit ſe emancipa­tum. an vti poterit hac except̉. glo. non ſoluit. dominꝰ Riꝫ. tene­bat ꝙ ſic ⁊ imputet ſibi creditor qui debuit petere exhiberi ſibi in­ſtrumentū emācipatōis. vt. C. de teſtibꝰ. auct̄. ſi vero dicat̉ Riꝫ. ⁊ alij doctores cōiter tenent cōtrarium per. l. i. C. e. vbi de hoc ꝑ Ci. ⁊ alios. ⁊ ꝓ hoc. sͣ. ꝙ cū eo. l. ſed ſi ex parte.§. interdū. ⁊. l. penul. ⁊ hanc opi. tꝫ ſpeculator de emp. ⁊ ven.§. reſtat. prima colūna. verfi. hoc etiam ſcias. ⁊ ver. ſequēti. qd̓ tamen intelligas ẜm. l. penulti. ⁊ qd̓ ibi no. jͣ e. Sed que eſt rō huius. l. dicit Guil. ꝙ cōſideran de ſunt exceptōes. nam ē exceptio nullitatis ⁊ illa pōt opponi poſt ſentētiam. jͣ. de appel. l. ſi expreſſim de ferijs. l. i.§. i. ⁊. C. de ꝓcura. l. lꝫ. vbi de hoc quedam ſunt exceptiones que mete dant̉ ꝓpter ꝑ­ſonas ⁊ iſte etiam poſſunt opponi poſt ſententiaꝫ vt hic ſunt ⁊ alie exceptiones que cōcernunt equitatem actionis de qua agit̉. ⁊ ille debent ꝓponi ante ſentētiam. jͣ. de doli exceptione. l. quia equitate. Sed que eſt ratio ꝙ ille que cōcernunt rem non poſſunt poſt ſententiam ꝓponi. dicit ꝙ ratio eſt quia perſona ſemper remanet nec per ſentētiam mutat̉ ſtatus perſone ſed vt cōcernit tem vide tur res mulata per ſentētiam vi. C. de vſur. rei iudi. l. fi. ⁊ iō opor tet ꝙ ꝓponat̉ ante ſentētiam ꝓ hoc. jͣ. de verbo. ob. l. eū qui ita§. fi. Guil. Sed hec ratio non videtur bona quia ſic per ſenten­tiam ſit mutatio rei ꝑ accidentem noue aciōis in factum vt no. d. l. fi. de vſur. rei iudi. Ita ⁊ primo que incipit tener. illa actio no­ua in factum vi infra ti. ꝓxi. l. iij.§. idem ſcribit dic ergo ꝙ eſt ſpe­ciale ẜm glo. in hac exceptione odio macedo. in vellei. fauore mu lierum. ⁊ facit qd̓ no. Rofre. ti. de ſenatuſcō. vellei. Ray. Ibi nō erit in pecunia poſtea I tamen. muiuaia ⁊ dic vi dixis d̓ pigno. ac. l. gracus. ⁊ de ꝓcur. l. filiuſfa.§. inuitus in glo. pa ratur in fi. Sol. hic verſat̉ dānum illi cui reuocatur mandatum ibi non ẜm Dy. vel dic hic in eo qui cōtraxit proprio nomine. Ibi in eo qui cōtrahit nomine domini ⁊ repn̄tat eius ꝑ­ſonam ẜm Pe. C. man. l. mandatū. ⁊ per Ia. de bel. jͣ. qd̓ iuſſu. l. i.§. i. vel dic ẜm eundē Ia. ꝙ hic ⁊ ibi non ſit preiudicium igno­ranti qui mandatum ſuſcepilꝫ ibi non valeat manumiſſio quo ad ſeruum ⁊ ſic non eſt contra. vel dic ꝙ in totum dependebat a mandatis ⁊ eius effectus vnde nimirū ſi per penitꝭ impedit̉ ſecus ſi totum non dependet ab eo vt plene dixi. sͣ. ſi cer. pe. l. eius qui in prouincia. Ibi nepoteꝫ in poteſt ate mea. Ibi ſer Illum. uare debere nec ob j. de ieſta. iu. l.qd̓ ſi nepotes vt ibi plene dixi. Glo. opponit duobꝰ modis ⁊ non ſoluit primo de. l. apud filium de man. vindic. Sol. hic auctorat̉ tāquam priuatus ibi tāquam publicus magiſtratus ar. ſupra de his qui ſunt ſui vel alij iuris. l. filius. Scd̓o oppo. de. l. qd̓ noſtruꝫ ſupra de vſufruc. Sol. hic filius hunc cōtractum ſuo nomine non poterat exercere Ibi poterat lꝫ det vſufrucium alio modo ꝙͣ habeat Vel dic vbi impedimentū inſurgit ꝓpter defectum conſenſus qui non poteſt facere nec faci­enti conſentire vbi ꝓpter defectum perſone tunc aut cōtingit pro­pter aliud impedimentum iuris. ⁊ qui non poteſt facere poteſt fa­cienti conſeatire. Si vero propter impedimentum cōſiſtens in per ſona ex quo pariter impedit vtrunqꝫ. quia non poteſt facere nec facienti conſentire vt hic. ⁊ dic vt infra de regu. iur. l. aliud. ⁊ dixi ſupra de adop. l. poſt mortem.§. fi. ⁊ de ma. vin. l. pater.§. fi. Et adducuntur predicta ad queſtionem ſi ſtatuto caueatur ꝙ minor̄. xxv. annis non poſſunt eſſe de conſilio. an aliquis minor poſſit eſſe elector conſiliariorum conſilij. ⁊ hic argumen. eſt ꝙ non. ⁊ ad hoc. C. de hereti. l. ſecunda. ⁊ exira de hereti. c. ex cōmunicamus.§. credentes. Oldra. Ultimo inducit Guil. hanc.l. ad queſtionem an ſecūdus emphiteota ſi vult vendere te neatur requirere conſenſum primi domini vel emphiteotā a quo cauſam habet ⁊ teuet ꝙ primi domini. ⁊ ꝓ hoc de acquir. here. l. filiuſfamilias. ⁊ de hoc no. ⁊ dixi. C. de iure emphi. l. fi. ⁊ inſti. loca ti.§. adeo. Ibi priuatus maior ibi ſe Ihil int̓ereſt. naiuſcon. macedon̄. e ad n. glo. adde. de hoc dicto vt plene no. ⁊ dixi. C. ex qui. ca. ma. l. reſpublica. in glo. patua. Ad fi. glo. adde quod facit. sͣ. I filius ſa: qͦe conſtiū pecul. ticius. ⁊ qd̓ no. jͣ. rem ra. ha. l. enim.§. i per docio. C. ſi certuꝫ pe­tatur. l. abſentis. ⁊ facit in clementinis de procurato. e.i. cum ibi notatis. Ibi tenebitur nec vlla exceptio ſibi da IlluS. ur ⁊ no. ꝙ onus patris ē dolare filiaꝫ vt. C. de dotis ꝓmiſ. l. fi. ⁊ ibi de hoc no. ⁊ dixi ma­ter autem non tenetur. vi. C. de iure do. l. mater. nili in caſu quādo eſt heretica ⁊ filia catholica vt. C. de hereti. l. co­gnouimus. ⁊ no. per Archi. xxxij. q. ij. c. vlti. Qui mutuauit filioſa. con Redit orem. na macedo. ⁊ ẜm hoc v̓ſi. plane alio caſu loquitur ſcꝫ quando contractus cum filio celebratus licitus fuit. nam ſi contra macedo. celebratus non tenetur pater de peculio vt. C. e. l. penul. vel dic ꝙ toīa lex loquitur in contractu licito. ſed in primo caſu non pōt ac­cedere fideiuſſor nomine obligationis ꝯtracte in ꝑſonam filij. nul la enim ſupereſt mortuo filio in perſona eius qꝛ non ſupereſt in he redutate non vt. l. qui contra. jͣ. de fideiuſſo. quia filiuſ familias ẜꝫ hec iura non haberet hecedem vi. jͣ. de ca. pec. l. i. ⁊. ij. ⁊ ſic nulla ē obligatio ad perſonam filij reſpectu is cui poſſit accedere fideiuſ ſor qꝛ adhuc illa ſuꝑeſt ⁊ ſic loꝗt̉ v̓. plane. ⁊. jͣ. d̓ fideiuſ. l. plane. ibi n̄ poſſe noīe filij. ibi accedat nec ob sͣ. e. l. ſed ⁊ ſi p.§. non ſoluꝫ qꝛ ibi filius viuebat hic mortuus eſt. ⁊ rō no. jͣ. de ca. pe. l. pater qui ca ſtrenſe in prin. in glo. magna ⁊ dic vt ibi notatur. Ibi competit. sͣ. alias celebrato licito contractū cum filio non iſto caſu vt dicta. l. penul. C. e. vel dic in hoc caſu queri per dationem fideiuſſi videa tur contractus approbatus vt. e. l. ſed iul.§. penul. ⁊. l. ſed ⁊ ſi pa­ter ꝙ poſſet habere locum viuente filio. Sꝫ eo mortuo nullo mo do quia nulla ſupereſt obligatio cui fideiuſſor accedit vt dicta. l. qui contra. jͣ. de fideiuſſoribus. ⁊ ſupra dixi. Old. in glo. alterius contractus in fine prima tuio. Rai. Alias incipit exceptꝭ paria ſunt Alianus. ſare ⁊ ſcue debere boc dicit nō ob sͣ. e. l. ſed iul.§. ſi duos vt ibi no. ⁊ vide noīaīa ꝑ doc. C. e. l. i. Et potes dicere aliquando certum eſt ꝙ credit eum patrem familias ex iuſta canſa aliquādo aūt eſt ꝙ ſcit eum filiumfami. ⁊ hoc caſu ſemper obſtat exceptio vt hac. l. ⁊ iſte caſus eſt planus ⁊ primum caſum ꝙ iuſte credidit eum patrē familias potes declarare quia oſtendit ſibi inſtrumentū emanci­pationis quod tamē erat falſum. vel quia ſic publice credebatur vi. C. e. l. iij. ⁊. l. zenodorus. Aliquando credit eum patremfami. ſꝫ non iuſta cauſa vt quia credit ſoli aſſertioni filij de quo dic vt di­xi. sͣ. e. l. tam ⁊ ſi. quidam tamen diſtinguunt aut filius fuit in dolo ⁊ ceſſat macedo. quia dolus culpe preponderat vi. l. item ſi obſte trix. sͣ. ad. l. aquil. alias non ceſſat. Iaco. de are. ⁊ Riz. tenent quod ſemper obſtet exceptio macedo. quia non debuit credere filio aſſe renti ſe emancipatum niſi oſtenderetur inſtrumentum emācipatio nis ſed vbi oſtendit dic ſed falſum quia tunc ꝓcedere poſſet pro­pter dolum ꝙ exceptio ceſſaret. ſi vero dubitatur vtrum iuſta cā ductus credebat eum patremfami. tunc ſi potuit ſcire inquirendo obſtat exceptio vt hae. l. ſi non iunc ceſſat exceptio. ⁊ ſic intelligi pōt ꝙ hic no. ⁊. C. e. l. i. ⁊ dicta. l. tā ⁊ ſi. sͣ. e. Explicit liber. xiiij. Et incipit. xv. de peculio.