Seite
De in litem iurando. qintis ⁊ fac. igno. l. regula.§. qui ignorauit. ad contraria reſpōdet cum dicit̉ inuito vel ignoranti nō acquiri ꝯcedit in caſu in quo eſt aliqua acꝗſitio. vt. d. l. ſi ego. de nego. ge. ſed hic non acquirit̉ pͥn cipaliter aliquid debitori ſed tollit̉ mora in qua incurrebat ꝑiuriū. ⁊ faciunt etiam p̄dicta ad aliud quod colligit glo. ꝙ collatōnes p̄bendarum poſſint fieri ꝓcuratori ⁊ alteri recipienti nomine cle­rici. ⁊ eſt caſus extra de p̄bendis. c. accedens. ⁊ dic vt ibi. ⁊ depre ben. c. ſi tibi abſenti libro. vi. Iteꝫ querit hic Pe. ſi litigabas cum ꝓcuratore meo qui detulit tibi iuſiurandū ⁊ ego illud tibi re miſſi ꝑ litteras meas ⁊ tu antequam litiere ad te ꝑueniſſent iura­deras te mihi debere au aliquid operabit̉ illa remiſſio ꝑ litteras facta. videt̉ ꝙ ſic ſupra. e. l. remitut. ipſe iꝫ ꝙ nō ⁊ nō obſtante ipſa remiſſione poſſit peti ꝙ iuraſti te debere qꝛ magis dꝫ attendi iu­ramentuꝫ exquo factuꝫ eſt. ꝙͣ lr̄e remiſſionis pro hoc. jͣ. de ſolutꝭ. l. qui. x.§. fi. ⁊. l. ſiquis offerenti.§. fi. ⁊ ar. C. vi lice. pon. l. i. ſentētiaꝫ reſcin. non poſ. l. fi. ⁊. jͣ. man. l. ſi vero nō remunerādi.§. ſi poſt cre­ditam. Iteꝫ querit ſi detuleraꝫ iuramētuꝫ titio poſtta eo abſen­te dixi vicinis meis ꝙ ſibi remitebaꝫ nō tamē miſſi ſibi nūciuꝫ vel epiſtolaꝫ an valeat talis remiſſio videt̉ ꝙ ſic per hanc.ſ. que dicit aoſenti ⁊ ignoranti ꝓ hoc facit glo. in ſimili. C. de pactis. l. poſtꝙͣ liti ⁊ ar. jͣ. de libello lega. l. nō ſoluꝫ.§. i. ⁊. l. ſe. ⁊ qd̓ notaui ⁊ dixi. sͣ. de pactis. l. tale pactuꝫ. cōtrariuꝫ tenet ⁊ glo. hic que dicit ꝑ nūciū vel epiſtolaꝫ. ⁊. jͣ. de ꝯſtitu. pec. l. licet de dona. l. abſenti ⁊ quod no. C. de dona. l. ſi aliquid. Item qꝛ ſi eſſet veruꝫ ꝙ poſſet remitti ſine nūtio vel epiſtola fruſtra diceret hic in fi. de epiſtola. Itē adducit aliā queſtioneꝫ ſi alicuius eccleſie vel monaſterij prelatus cōceſſit alicui domū donec eēt aliquod beneficiuꝫ eccleſiaſticū cō ſecutus vel aſſecutus poſtea prelatꝰ cuꝫ capitulo ordinauerūt in eiꝰ abſentia ꝙ ipſe haberet domū ſimpliciter ⁊ ꝑpetuo an valet talis cōceſſio ⁊ dicit ꝙ cū nō eſſet aliꝗs qui eiꝰ nomine reciꝑet ⁊ ꝓ hoc d.l. qui abſenti. de acqui. poſſeſ. ⁊. l. abſenti de donatꝭ. ⁊ de dona. l. ſi aliquid ⁊ noīaui ⁊ dixi in ſimili. C. de ſacro ſanct. eccle. l. illud ⁊ ꝓ hoc infra deſolutꝭ. l. ſi cum cornelius. 4 Ubi iuramentū pupilli ſi ve Reditor e rum eſſꝫ iolleret obligationē iūc prodeſſet fideicō. alias nō. Uel ſic pupillus iu­ret ſuper facto ⁊ prodeſt fideiuſſori aut ſuꝑ iure ⁊ nō prodeſt hoc dicit. Ibi reſcribe michi dicit glo. i. iul. vel dic ẜꝫ Riꝫ. pom. qꝛ queſtio flebat pōp. ⁊ ipſe reſpondet ẜm opi. iul. ſimi­lis interrogatio ⁊ reſpoſio habet̉. jͣ. de admi. tu. l. fi. Riz. ibi exce­ptione iur̄iurandi. Iſta littera expreſſe facit cōtra Ir. in eo qd̓ no. sͣ. de pactis. l. ſi vnus.§. pactus. in gl. magna que incip̄īmo videt̉ O. ibi interpoſitū eſt.ſ. ꝙ tutor nō interfuit ⁊ ſic iurauit ſe dare nō opportere ibi deferente creditorem ꝯſtrue ſic hāc litteraꝫ ẜm Riz dimitte illa verba que ſecunt̉ pupilluꝫ iuraſſe ⁊ accipe illa intellige re debemus quid actuꝫ.i. ꝙ actū ⁊ erit cōiunctio illa dictio ꝙ ⁊ ꝙ dicit inter eos ſic ſubaudi qd̓ ſequit̉ ibi aiqꝫ ita accipe illa verba. sͣ. dimiſſa pupillū iuraſſe Riz. in glo. qꝛ naturaliter. ibi. l. ꝗnta ꝙ dic vt ibi no. Fran. In glo nō naturale in fi. quod veꝝ eſt in iura­mento volūtario ⁊ in iudiciali que habēt partiuꝫ cōſenſuꝫ ſecꝰ in neceſſario in quo idem eſt ꝙ in ſentētia que nō tollit naturaleꝫ. vt jͣ. de cōdi. inde. l. iul. Ol. vbi de hoc ⁊ facit multuꝫ hec. l. cōtra gl. que eſt. jͣ. de excep. rei iudi. l. ſiquis ad exi. ⁊. l. ſi a te. que dicit in du­bio videri pronūciatuꝫ ex eo ꝙ actor non probauit. Nam hec lex dicitur ꝙ videt̉ ſuper toto iuraſſe in dubio ⁊ iuramentuꝫ ⁊ ſenten­tia equiꝑantur. vt. sͣ. e. l. ij. c In verſi. ſed ſi actore. iuramentū ꝓ­Si fide iuſſor. curatonis vel fideiuſſons ꝓdeſt domi­nō hoc dicit. ⁊ determinat iſte.§. sͣ. e. l. duobus.§. a fideiuſſore Ia. e facit iſte.§. in prin. ꝙ ſentētia lata pro fideiuſſore proſit principali quod intellige ẜm ea que no. sͣ. de arbi. l. aduerſus. ⁊. jͣ. rem ra. ha. li. quas gloſ. determinat per ea que notat Gi. de re. iur. c. ratiha­bitionem libro. vi. Super Rubrica vide Azo. in ſumma. e. ti. ⁊ per Hoſtien. in ſumma de iureiurando Rubricella de in litem. iuran. ⁊ dic ſcd̓m nonre. ꝙ iſtud iuramentuꝫ non hꝫ locum niſi probata intentiōe. acioris vt no. per euꝫ in libello ti. ad exiben. Item quādo iſtud ſa ttamentuꝫ defertur cōtra nō reſtituēteꝫ. nō datur libellus vt no. in ſpeculo de iuriuran.§. i. ver. ſed nūquid tunc erit dandus libellus. Sſtipulationes iudiciales cōmittunt̉ reſpectu temporis quo interponitur. jͣ. e. l. i. ⁊ ex dolo vel cōtumacia principalis nō auget obligatio fideiuſſoris. Et ꝙ precia reruꝫ extimant̉ ẜm verita­tem non ẜm affectionē. Et quādo habeat̉ rō affectionis ⁊ an conſideretur quod enenire poteſt. Et vide pulcras queſtiōes an fideiuſſoris obligatio creſcat per doluꝫ vel cōtumatiaꝫ principa lis. Qualiter probetur intereſſe cōtra doloſuꝫ ⁊ nō doloſum jͣ. e. l. ij. Quod minimis cadat affectio. jͣ. e. l. nūmis. Et de intereſſe extra rem quādo veniet ⁊ quādo nō ⁊ qn̄ intereſſe veni­at in lucro ⁊ quādo intereſſe ꝓbet̉ ꝑ ſacramētū ꝯͣ doloſuꝫ. Et an in d̓poſito iuret̉ in litē ⁊ qn̄ ī cā pupilli iurat tutor n̄ mater. adul tus iurat an auctoritate curatoris. jͣ. e. l. videamꝰ vl̓ curator ſi vlt. Que eſt ratio ꝙ mater nō iurat ꝓ pupillo ⁊ an iuret ſi eſt tu­trix huius ſacramēti in litem delatio ſpectat ad officium iudicis eadem. l.§. deferre. ⁊ que eſt ratio dic vt ibi dixi. Iſtud iuramētū taxat̉ a iudice ⁊ a lege eadem. l.§. deferre. ⁊ an̄ hodie ipſe.§. ſit cor rectus ꝙ non excedat quadruplum ꝑ. l. vnicam. C. de ſen. que pro eo quod intereſt. Et an iſtud ſacramentuꝫ poſſit retractari. ⁊ an infinitas euitet̉ in ꝗbus actꝭ. iuret̉ in litcm infra. e. l. in actioni­bus. ⁊ ꝙ ex dolo non ex culpa. ⁊ an iudex teneat̉ ſequi tale ſacra­mentū hoc ſacramētum p̄ſtat̉ ꝑ dominū vel quaſi dominū infra e. l. vulgo. Quomō iuret̉ contra furem. jͣ. e. l. cuꝫ furti ⁊ quod pluris eſt vtiqꝫ tanti eſt. ⁊ ad quantū refferat̉ hec dictio pluris in teſtibus ⁊ alijs. Quomō iuret̉ contra nō exhibentē inſtrumē ta. infra. e. l. inſtrumentis. Quomō de ꝑiurio iurantis in liteꝫ nō querat̉. jͣ. e. l. de ꝑiurio. Non conſiderat̉ Em in iudicio. quod euente poteſt ex dubio euentu ⁊ caſualiter. hoc dicit cum principio legis ſequētis ẜm eos ꝗ eam ꝯtinuant. Nam habet duas lecturas ẜm glo. vel magis ad litteram ſatiſdatōis iudicia rie p̄ſtant̉ ẜm ſtatum de p̄ſenti nō de futuro. Uel ſic ex cōtu­macia vel dolo principalis nō auget̉ fideiuſſoris obligatio. ⁊ cō cor. infra de regu. iur. l. omnis hereditas.§. vnquam. ⁊ quod di­cit ꝯmendatio.i. eſtimatio. Et ad euidentiā dic ꝙ eſt ſtipula­tio iudicio ſiſti. ⁊ in hac ꝓcedit hec lex ẜm omnes ⁊ tunc habet duas lecturas.ſ. in re facta.i. ſtipulatōe p̄ſtita ⁊ in re facienda.i. ſti pulatōe preſtanda. Item eſt ſciēdum ꝙ in iſtis ſatiſdatōibus accipiunt̉ fideiuſſores ẜm qualitatē rei petite. vt ſupra qui ſatiſda. cog. l. ſi vero.§. qui ꝑ rei qualitatem. Notabilia collige ſcd̓m glo. Primo ꝙ p̄cia rerum nō ẜm affectum ſed ẜm qualita tem veritatē eſtimātur. concor. ſunt in gl. dic tamen ꝙ eſt dare pre cium vt eſt dare intereſſe. p̄cium dicit̉ ꝑ relatōem ad re. vi. l. pre cia rerum. jͣ. ad. l. falci. vbi de hoc. ⁊. eo. ti. in. l. ſal. hoc eſſe.§. fi. ⁊ in iſto nō conſiderat̉ affectio ſed intereſſe hꝫ relatōem ad perſonaꝫ vt infra de re. iu. l. quatenus. ⁊ in hoc bene cadit affectio. vt. C. d̓ ſen. que ꝓ eo quod intereſt. l. vnica vbi de hoc no. ⁊ dixi. Di­ſtingue tamen qꝛ eſt quedam affectio que in ſe nō hꝫ vtilitatem. ⁊ hoc bene facit actōem dari que alias nō daret̉. vt infra manda. l. cum ſeruus. ⁊ ſupra de mino. l. ſi in emp. vbi de hoc dixi. ſed non auget̉ condemnatio. vt infra. l. mandamus. ⁊ hic. ⁊ vide ſupra de oꝑ. ſeruo. l. fi. ⁊ quod no. infra de regu. iur. l. iure ciuili. Que­dam affectio hꝫ vtilitatem ⁊ talis nō ſolum p̄bet actōem ſꝫ etiam auget ꝯditōem. vt ꝑ totum hunc titulū. Eſt quedam affectio inhoneſta. vt ſi habes affectōem ad aliquod iocale quod iibi de dit dn̄a tua. ⁊ iſta nec facit dari actōem nec facit creſcere eſtimatō nem. vt. d. l. vnica. C. de ſententijs que ꝓ eo. quod intereſt profe. Item ꝙ conſideret̉ affectio vt p̄dixi locum hꝫ in actōnlbus bonefidei ⁊ arbitrijs que habent naturā bonefidei ſed in ſtricti iu ris non. vt infra. e. l. in actōibus. ⁊. l. cum futuri amenitatis ſcu de­legatōis an habeat̉ ratio dixi infra ſi in frau. patro. l. i.§. ſiquis in fraudem. ⁊ in alphabeto dictōe amenitatis. Secundo no. ꝙ non conſiderat̉ quod euenire pōt de quo dic vt glo. que te remit tit ad. l. ſi idem cum eodem ſupra de iur. om. iudi. ſed nec ibi ſolui tur in glo. ſed ibi plene dixi. ⁊ retigi. etiam in. l. interſcrip.§. ſacrā in glo. allegata. Et quaniū ad p̄ſens dic ẜm Iaco. but. aut id de quo querit̉ habet diſponere dep̄ſenti ⁊ tunc conſiderat̉ quod euenire poteſt ratōabiliter ⁊ ẜm naturam rei. vt. d. l. ſi idem cuꝫ eo