Seite
De exercitoria actione. cam. Eſt ergo bona dicia ſoluere. ⁊ reſpondeo ad dictā. l. i. in fi. quis ⁊ a quo ap. ꝙ aliud eſt in iuriſditione delegata vt ibi qꝛ prin cipaliter non agit̉. Ibi de p̄iudicio mandātis. Sed ſubditoꝝ quo rum cauſe delegant̉ hic adminiſtratiōibus vniuerſalibus. vbi ſe­cus. Cōtra predicta op. de ꝓcur̄. generalibus. sͣ. de ꝓcura. l. ꝓcurator tutorum. ⁊. l. ꝓcurator. cui libera potes reſpōdere ẜꝫ opi nionem Ia. de ra. qui habent mandatū inſolidū vt. sͣ. dixi. ⁊ ſic cō cor. cum iſto.§. que tamen opi. non placet Ray. vt predixi. quare dic ẜm eum ꝙ in illis erat mandaiū generale hic vuiuerſale ꝑ ea que notant̉ ꝑ pe. C. man. l. mandatū. ⁊ dicūt quidam ꝙ iſti magi ſtro rōne vniuerſalis adminiſtratiōis eis cōmiſſe ſimiles ſunt iu­dicibus ordinarijs qui habent adminiſtrationē inſolidū. sͣ. d̓ offi. cōſulis. l. i. ſed nō eſt bonū ſimile qꝛ iudices ordinarij habēt admi niſtrationē a lege animata.i. a principe vel ab inanimata vi. sͣ. de iuriſditōe om. iudi. l. ⁊ qꝛ. Iſti aut magiſtri habēt adminiſtratiōes ab homine ſimplici ⁊ plenior dꝫ eſſe prouiſio. l. animate ⁊ inanima te qͣꝫ hominis ſimplicis. vt. C. de pactis ꝯuen. tā ſuper dot. l. fi. nec ob. huic ſolu. jͣ. de fideiui. l. ſi filius.§. erit. ⁊ qd̓ ibi no. qꝛ ibi in iure queſito ꝓpria opera ⁊ diſpōne hominis hic ſecus. ar. jͣ. de ca ptiuis. l. ſi quis in bello. ⁊ quod no. Bul. C. ſi aduerſus venditio­nem. l. i. ꝓcurat̉. vero debēt eſſe ſimiles delegatis qui habēt ad­miniſtrationē ꝓ parte non inſolidū. jͣ. de re iudi. l. duo ex tribus. ⁊ ē rō vt dixi qꝛ ordinarij habēt a lege delegati ab homine ⁊ copula tiue ergo diuiſiꝫ vt. d. l. reos.§. i. Quero ergo quid in pluribꝰ delegatis a principe mihi vr̄ ꝙ habeant iuriſditionē inſolidū quia equiparant̉ ordinarijs. C. de iudi. l. a iudice in fi. qꝛ eſt. l. animata. in auct̄. de cōſulibꝰ in fi. ⁊ ar. C. de nouo. C. cōfir. in prin. ⁊ ad ſilli. l. pe. hoc tamē opi. Ray. non videt̉ mihi bene tuta vt colligi pōt ex notatis extra de offi. dele. c. prudentiā. in prin. ⁊. c. vno delega­torum. ⁊. e. ti. c. cum plures. li. vi. ⁊ ꝓbant ſimilitudinē predictā quia adminiſtratio iſtorum magiſtrorū coheret vniuerſitati ſicut iuriſ­ditio ordinaria. sͣ. de offi. prefec. vrbis. l. i.§. cum vrbem. ⁊. C. vbi ⁊ apud quos ima. hec ratio nō videt̉ bona qꝛ idem in delega­tis quādoqꝫ. vi. l. i. in fi. quis ⁊ a quo ap. ſed tunc equiparāt eos ordinar̄. vt dicta. l. pomp. ſi vni de re iudi. ſed male vt. sͣ. dixi. ⁊ ꝑ hanc etiam ſimilitudinē predictam tali ratione qꝛ iuriſditio ordina ria non finitur morte cōcedentis delegata ſic. vt dicta. l. ⁊ quia. sͣ. de iuriſdi. om. iudi. ſic ⁊ mandatū iſtius magiſtri ⁊ inſtitor eꝗpe­rantur vt. jͣ. de inſtitorijs. l. ſi quis mancipijs.§. ſi impuberes. ſed non eſt bona ſimilitudo quia ibi non erat res integra quia iſte ma giſter ⁊ inſtitor reparāt aliquid agere alias eēt ſecus vt. C. man. l. mandatū. ⁊ ibi no Itē op. de. l. ꝑui.§. fi. sͣ. de arbi. reſpōdeo ꝙ ibi in arbitris qui equiperant̉ iudicibꝰ delegatis. vt. l. ſi intres. ⁊. l. ſi cut. e. ti. Ex p̄dictis ſic cōclude ꝙ aut plures habēt officiū pu blicum auctoritate ⁊ vtilitate. ⁊ iūc aut ſunt ordinarij ⁊ habēt ad­miniſtcationē inſolidū. aut delegati ⁊ pro ꝑte vt ꝓbant iura predi­cta ⁊ rōem ſupra aſſignaui. Aut ē publicū auctoritate ⁊ vtilitate prī natum. ⁊ tunc aut habēt ptātem a lege vt plures tutores ⁊ curaio­res ⁊ habent adminiſtratione inſolidum vt. C. ſi vnus ex pluribus tatoribus ꝑ totum. ⁊ de aucto. iu. l. fi. aut ab homine vt plures ac­tores tutores vel curatores. ⁊ tunc ꝓ parte rō quia habent man­datum ab homine ⁊ ſic diuiſim per ea que ſupra dixi. nec ob. jͣ. de admini. tuto. l. decreto.§. fi. quia ibi loquit̉ in tutoribus qui cōmiſ ſerunt adminiſtrationē vni. ⁊ eſt ratio quia licet habeant pro parti­dus aliorum ab homine tamen habent poteſtatem a lege. vi. jͣ. de tutelis. l. i. ⁊. C. de iur̄ ca. l. ſcd̓a.§. quod obſeruari. aut habent offi­cium publicum vtilitatis ed auctoritate priuatum vt hic. ⁊ sͣ. e. l. in princi. ⁊.§. magiſttū. ⁊. jͣ.§. ſi is qui nauem. de ꝓcura. l. ſeruum quoqꝫ.§. publice. tunc aut ſunt conſtiluti ad vniuerſale negocium vt iſti magiſtri ⁊ inſtitores. ⁊ habēt adminiſtrationē inſolidum vt hic. aut habe̓t mandatum generale vel ſpeciale vt plures procura tores vel ſimiles. ⁊ tunc pro parte vt notatur dicta. l. pluribus fal­lit in caſibus ſpiritualibus vt dicto. c. ſi duo. extra de procura. li. vi. ⁊ in executoribus vltimarum voluntatum. vt dicio. c. vltimo. trra de teſta. ⁊ vide Archi. ⁊ ad hoc. jͣ. de fideiuſ. liber. l. ſi lega­tario. ⁊ de ſolu. l. ꝙ ſi forte.§. primo. Ultimo aduerte quia gl. iangit illam ſub ilem ⁊ proſuadam materiā. ſi aliquid eſt ꝯmiſſuꝫ alicui faciendum cum alterius conſilio an ſequi teneatur conſi­lium ⁊ glo. hic dat vnam ſolū. que non videt̉ bene tuia Ray. ꝑ. l. tiuū ⁊ meuiū. de admi. tu. ⁊ qd̓ ibi no. Ibi enim loquitur de maſcu lo non collegie tutoris. ⁊ qui poterat eſſe ꝑticeps eiuſdem officij. ⁊ tamen eius conſiliū dꝫ requiri non ſequi vt ibi pꝫ vt hac materia pleniſſime no. ⁊ dixi. e. ti. de admi. tuto. l. quidam decedēs.§. pap̄. e. jͣ. man. l. idem̄qꝫ.§. ſiquis ea. ⁊ extra de elec. c. cum in veteri. So. dicit Iaco. de are in dicto.§. ſiquis ca. ꝙ illa. l. ticium ⁊ meuiū lo­quitur in iutore qui habet poteſtateꝫ a lege. vt. d. l. i. jͣ. de tute. hic in eo qui habei poteſtatem ab homine. Item opponitur ad iolu tōem predictā de. d.§. ſiquis ea. ⁊ d̓ inſti. l. ſed ⁊ ſi pupillus.§. con ditio. So. dicunt quidam ꝙ ibi non dicit̉ ꝙ non teneat̉ ſequi con ſilium ſed requiri quod eſt falſum vt ibi patet in tex. ⁊ glo. vn̄ dic ẜm Iaco. de are. ⁊ Riꝫ. malūbre ꝙ ibi ille cuius cōſilium ſequen dum erat ex ipſo actu erat futurus obligatus iu. l. ticium ⁊ meuiū. nō. Item inſtatur de. l. ſiquis mihi bona.§. coram. jͣ. de acquir. here. So. eodem modo. Item oppo. ꝙ ille qui habet manda tum a lege teneatur ſequi conſilium in auct̄. de nō alie.§. qd̓ aūt. ⁊. C. de ſacroſan. eccle. auct̄. hoc ius porrectum. So. dicunt ꝗdam ꝙ ibi mādatuꝫ conſilium ſequi a lege in. l. iicium ab homine. veri tas eſt ꝙ ibi loquitur in ꝯſenſu in. l. ticium. in ꝯſilio vi ꝓbatur hic. Solū. extra de arbi. c. cum olim. Item inſta de. l. impuberibus in prin. de ſuſpec. iuto. ⁊ inſtito. e.§. impubes. Solū. eodem modo ꝙ ibi conſilium ſequi mādatur a lege in. l. ticium ab homine. alij di­cunt ꝙ ibi mandatur ſequi conſilium per illuꝫ qui nō habet plenū intellectum. alias ſecus quod nō placet per dicium.§. quod aūt. in auct̄. de non alie. Ex predictis ſic cōclude ꝙ vbi mandatur ſequi cōſilium aut illius qui non eſt nec eſſe pōt pariiceps officij de quo agitur ⁊ tunc conſilium debet requiri de vrbanitate non de neceſſitate vt dicia.ſ. quidam decedens.§. pap̄. aut eius qui p̄t eſſe particeps officij. tunc aut ei qui habet mandatum abhomine ⁊ ienet̉ conſilium requirere. vt. d.§. c. ſiqͥs ca. jͣ. man. aut habet po­teſtatem vel mandatū a lege. tunc aut ꝯſiiium requiri mandatur a lege ⁊ requiri dꝫ. vt. d.§. ꝙ autem. ⁊.§. impuberes. aut conſiliū re­quiri mandatur ab homine. ⁊ tunc ẜm quoſdam nō tenetur de ne­ceſſitate requirere. vt dicta. l. ticium ⁊ meuium. hoc membrum eſt falſum per ea que ibi notaui ⁊ ſupradictum eſt. Quero iuxta hoc an tencat̉ quis ſequi ꝯſilium conſulioris quidam canoniſte di cunt. aut dicit̉ de conſilio ⁊ tunc ſic aut cum ꝯſilio. ⁊ tunc non ꝗ nō placet Ci. in. l. id quod pauperibus. C. de ep̄i. ⁊ cle. in materia executorum vltime voluntatis. ⁊ dicit hoc. l. non caueri ſed moue ri poſſunt quia prepoſitio de auget vt. jͣ. depo. l. i. in prin. ſed illud operatur natura ꝯtractus vt ibi patet in littera. ſed vbi dicitur cuꝫ conſilio ꝯſiliarius videtur ſicut acceſſorius ar. jͣ. de fun. inſtruc. l. ſi cui. ⁊ facit. qd̓ ibi no. per Di. ⁊ per Ci. ⁊ Pe. C. de verbo. ſig. l. ij. Alij dicunt. aut dicitur de conſilio vel cum ꝯſilio ſimpliciter. aut adijcitur ⁊ ꝯſenſu primo caſu aūt ꝯſilium non dꝫ requiri nec ſe qui. aut debet requiri vt in diſtinctione premiſſa ⁊ tunc aut man­datur ei qui nō habet plenum intellectum ⁊ ſequi tenet̉. vi. d.§. im puberes. alias non. ſed hoc non eſt bene tutum vt ſupra dixi. ⁊ ī eo qui hꝫ plenum intellectum dicunt aut ꝯſultor eſt particeps officij ⁊ ſequi dꝫ vt. d. l. ticiuꝫ ⁊ meuiū. ⁊ hic aut non eſt particeps officij ⁊ ſequi nō tenet̉ vt in ra man. l. ij. in fi. ⁊. d. c. cum olim de arbi. ſed bene dꝫ requiri vi. d.§. ſiquis ea. ⁊.§. conditio. ſed cerie ibi euā te netur ſequi vt ſupra dixi ⁊ infra dicitur. ⁊ ideo hoc membrum nō eſt bene tuium. Secūdo caſu quādo adiectum eſt ⁊ conſenſu dicunt aut conſultor non poteſt eſſe particeps officij vt mulier q̄ nō poteſt eſſe tuirix. ⁊ iſto caſu non tenet̉ ſequi vt dicta. l. quidam decedens.§. pōt. aut poteſt eſſe particeps officij tunc aut manda tur ſequi cōſilium per eum qui habet poteſtatem e igere ⁊ ſequen dum eſt vt dicto.§. quod autem de nō alie. ⁊.§. impuberes. inſti. de ſuſpec. tuto. aut ab homine ⁊ tunc non vt dicta. l. ticium ⁊ me­uium in prin. ⁊ quod ibi no. hec diſtinctio non eſt vera quia in legi bus vltimo allegatis ⁊ in ſecūdo membro principali non dicitur de ꝯenſu ſed principaliter de conſilio. Quare dic aut conſul tor adijctur a lege ⁊ conſilium eſt ſequendum ab eo cui mandat̉. ſiue habeat plenum intellectum ſiue non vt dicio.§. quod autem. ⁊.§. impuberes. aut adijcitur conſultor ab homine ⁊ tunc ē ſequen dum ſi ꝯſultor eſt particeps officij vt dicto. c. ſiquis ea. ⁊.§. condi tio aut ei qui habet poteſtatem a lege. tunc aut ꝯſultor nō poteſt eē particeps officij ⁊ conſilium nō eſt ſequendū qꝛ nec requirendum de neceſſitate vt. d. l. quidam decedens.§. pap̄. aut eſſet particeps officij. ⁊ eſt re ipſa. ⁊ conſilium eſt ſequendum aut non ⁊ nō eſt ſe