Seite
De pecullo. Super rubrica vide Azo. in ſumma ⁊ Rofre. eo. ti. ⁊ extra de peculio clericorum. ⁊ per Goffre. Hoſti. in ſumma. e. ii. ⁊ ꝑ ſpec. Quot modis ſumatur peculium habes hic in glo. rubrice. et plene in alphabeto dictione peculium. ⁊ vide. C. de inoffi. teſta. l. fi. ⁊. jͣ. de verbo. ſigni. l. pater fami. an iſta de peculio exercitoria ⁊ ſimiles ſint ꝓpria nomina actionum vel adiectōes aliarum actio num no. ⁊ dixi. sͣ. de exercitora. l. ſi tamē.§. vltimo. ⁊. jͣ. e. l. iij.§. ſi ſer nus.§. fi. Continuatio ad ſuperiora. jͣ. e. l. i. ⁊ verba edicti. ⁊ ꝙ ma ſculinum ꝯcip̄. femininum impubes tenetur quādo factus eſt lo­cupletior. e. l.§. ſi cum impubere. poteſtatis verbum quomō intel ligatur. e. l.§. poteſtatis. an fruciuarius teneatur. ex contractū ẜui jͣ. e. l. ij. In ſeruo hereditario habet locum de peculio. jͣ. e. l. licet. An pupillus ex contractū ſerui teneatur. e. l.§. ſi filius. An ex mandato ſerui dominus obligetur. e. l.§. ſi ſeruus. ⁊ vbi nō va let compromiſſum nec arbitriū ex eo ſequutum ſi filius fideiubeat vel compromittat an pater teneatur. e. l.§. ſed ſi filius. Et an filius coram arbitro litigare poſſit fine ꝯſenſu patris an filio ꝯdemna­iō teneatur pater. e. l.§. idem ſcribit. Et ꝙ in iudicio quaſi cōtrahi tur ⁊ an inſpiciatur origo vel ſententia ex furto facio per filiuꝫ pat̓ teneatur. e. l.§. ex ſurtiua an pater teneatur de geſtis ꝑ filium ī ma giſtratū. e. l.§. fi. Quid ſit peculium. jͣ. e. l. peculium. ⁊ ꝙ re nō ver bis augetur ⁊ an exigatur ſcientia domini. Quomō per es alie­num minuatur peculium. e. l.§. ſi here alieno. ⁊ an feudum aꝑtum in dominum per feloniam vaſalli ſi ſibi non auferat̉ a domino ſit nouum vel antiquum de peculio vicarij. e. l.§. fi. an pater vel do­minus teneatur ex depoſito facto penes filium vel ſeruuꝫ. jͣ. e. l. de poſiti. An ex iuramento delato per filium patri teneatur. e. l.§. i. dif finitio peculij. e. l.§. fi. ⁊. l. ſe. an pupillus vel furioſus poſſit pecu­lium concedere. jͣ. e. l. qͣꝫtuberonis. an peculium debeat neceſſario cōcedi a dn̄o vel ſufficiat ſi nō adimat.§. ſunt quidā ⁊ an idem in ꝯceſſione libre adminiſtratiōis an pupillus vel furioſus poſſit hr̄e peculium. e. l.§. pupillum. Quod omnes res poſſunt eſſe in pecu lio. e. l.§. fi. Et an̄ appellatōe mobilium contineant̉ nomina debi­torum. peculium non conſtituit̉ verbis ſed traditione. jͣ. e. l. non ſta tim ⁊ an preſumatur traditio facta ⁊ ꝙ non ſic de facili ſit datio ſi cut ablatio. Et an bannitus ad inſtantiam creditorum eis volenti bus eximipoſſit de banno. damnum datum per ſeruum domino deducitur de peculio. jͣ. e. l. ſed ſi damnum de peculio deducit̉ de­bitum domino ⁊ eius ſubiectio vel ad eius curam ſpectantibus. e. l. vſqꝫ ad.§. ſi ip̄e ſeruus. ſi ſeruus ſe precipitat vel occidit domi nus non deducit. e. l.§. ſuper. Et an licitum ſit alicui in ſe ſcū re. Et ſi clericus ſeipſum vulnerat an ſit excōmunicatus ꝙ melior ē conditio prius ad ſnīam venientis. jͣ. e. l. ſi non. Quomō dominꝰ ꝯuentus actione noxali ſibi debitū deducat. jͣ. e. l. ſi noxali. An quod dominus ſemel deduxit poſſit amplius deducere. e. l.§. eſt aūt qōnis. Et an debitor quantitatis reſpectu ſpeciei liberetur per interitū ſpēi. Et an dominus poſſit ſibi debitū deducere in vna re qꝫ velit ꝙ facit an in vna re quarta deducatur. ⁊ an mulier que pe tijt dotem per. l. vbi ſi res ſibi aſſignatꝭ pereant iterum peti poſſit ⁊ de ſignificato huius dictionis aſſignare. Si ꝯuentus de pecu­lio poteſt alia via ſibi conſulere ad ſibi debitum illud non dedu­cit. e. l.§. quod aūt. Quādo ē cōmunio ẜui ⁊ peculij vel alterius tantum. quomodo debitum deducatur. e. l.§. fi. ⁊ legibus ſequen­tibus. Si dominus rei date in emphiteoſim decedat pluribus re lictis heredibus ⁊ emphiteota velit vendere ⁊ vnus heredum ve lit emere ⁊ alij vēditōi ꝯſentire an ille qui vult emere debeat ha­bere totam vel partem ſuam tantum. jͣ. e. l. iiem cūieſtō. Qd̓ directe actiones per ceſſionem non tranſeant. jͣ. e. l. quis ergo ca­ſus. ⁊ de ſignificato huius dictionis concedo an imporiat domi niū Et an̄ vendens locum vel caſtrum videat̉ vendere penſionē ⁊ ficta que ibi habet. Quomō deducat̉ domino debitū de pecu lio ordinariorū ⁊ vicariorū. jͣ. e. l. ſi ſeruus. ⁊ quis dicitur dominus ſolum rōne preheminētie. quod facit ad qōnē vxoris que relicta ē domina maſſaria ⁊ vſufruciuaria ex ꝑſona ſerui dotalis pōt eſſe penes maritū duplicis generis peculiū enim vnuꝫ ſpectans ad eū ⁊ aliud ad vxorem. jͣ. e. l. huic queritur.§. poteſt aūt. Et qual̓r tunc d̓ peculio teneat̉ ⁊ ꝗd de ꝓ prietario vel fructuario vel duobꝰ ſo cijs ī peculio ꝯputat̉ qꝛ dn̄s ex dolo tenet̉. jͣ. e. l. ſumma. de tu. vel cura. vel ꝓcur. an teneat̉ minor vel dn̄s. e. l.§. ſi dolo. Qd̓ dn̄s cogat̉ p̄ciſe ⁊ pr̄ ſuſcipere act̉. de peculid. e. l.§. fi. Et an quis co­gatur preciſe lite ꝯte. ꝙͣ in cā noxali fiat miſſio ex ẜo decicto īfra e. l. edium. Et an curator furioſi poſſit cōcedere adminiſtrationeꝫ peculij. jͣ. e. l. curator. an veſtimenta ſint in peculio. ⁊ an de famulo recedenti poſſint auferri veſtes. Et an vxor mortuo viro lucret̉ veſtes. Qūo dominꝰ tenet̉ ex dololo cōmiſſo circa peculiū. jͣ. e. l. ſi ſemel ſeruo alienato cōtra quem detur actio. jͣ. e. l. ⁊ ancillarū.§. ſi ſeruus cōtrahens cum ſeruo plurium qualiter cōtra eos agat. e. l.§. ſi quis cum ſeruo. Et ſi emphitheota decedat qui tenebat rem a duobus ⁊ inſtituit eos heredes. an vnus ſit emphitheota alteriꝰ Seruus obligat dn̄um inuitum de peculio. jͣ. e. l. ſi quis ſeruuꝫ.§. etiam. ſufficit habere ius temꝑe ſentētie lꝫ non haberet tꝑe litꝭ ꝯte. jͣ. e. l. queſitum. Quomō ꝯueniant̉ heredes domini vel pr̄is d̓ peculio. e. l.§. ſi cum ex parte. Et an quis poſſit cōueniri ex ꝓpria obligōne ⁊ hereditaria ex eodem debito. Is qui ſuccubuit poſtea aucto peculio agere poteſt. e. l.§. is qui. An electio vnius ac­tionis preiudicet in alia. e. l.§. ſi ānua. Quod replicatio habeat na turam actionis. e. l.§. in dolo. Et an venditor ſerui teneat̉ de pecu lio. an vno cōuento ceteri liberentur. jͣ. e. l. ſi ex duobus. cuius tꝑis cōſideretur peculium. e. l.§. in hoc aūt. An vendito ſeruo videatur venditum peculiū ſicut acceſſor̄. e. l.§. fi. Quod talis libellus ad­mittatur. peto rem ⁊ ſi non reſtituas peto eſtimationē. jͣ. e. l. in bone fidei. Quod emptor ſerui cōueniatur de peculio ꝙ eſt penes vē ditorem. jͣ. e. l. ſi creditor.§. ſeruum cōem. An actio ad exhiben. ⁊ rei ven. poſſunt ſimul ꝓponi. jͣ. e. depoſui. de ordinario ⁊ vicario e. l.§. ſi ſtichus. vnde dicatur peculium. jͣ. e. l. peculium ex eo. ⁊ fa cit ſi pater dedit filio de alimenta ⁊ ip̄e partulizauit an habeat pre cipuum a fratribus ꝙ peculium naſcitur creſcit decreſcit ⁊ morit̉ jͣ. e. l. peculium naſcitur. Quod ſeruus ſolum naturaliter obligat̉ ⁊ abuſiue dicit̉ debere vel ſibi deberi. jͣ. e. l. nec ſeruꝰ. In arrogator̄ datur actio de peculio. jͣ. e. l. in arrogator. Et an monaſterium te­neatur ex cōtractibus monaci. contra hens cum filio habet eum obligatum ⁊ patrem. jͣ. e. l. ſi quis cum filio de libera adminiſtra­tione peculij. au veniat in generali cōmiſſione. jͣ. e. l. qui peculium. Et quid veniat in generali cōmiſſione vicarij ep̄i. vtrum lite cō­te. cum vno alter liberet̉. e. l. quotiens.§. ſi creditor. Quomō per­datur libera peculij adminiſtratio. jͣ. e. l. libera. Et an dicatur quis ſcire ꝙ vehemēter oppinatur. an teneatur ſententia vel decretū ex iniuſta cā. jͣ. e. l. eo tempore. Et an ꝓ debito cōditionali fiat miſſio in poſſ. de ſignificato dictōis. extra. e. l.§. ſeruus. Et de modo re­linquendi ſpurio filio per patrem ꝙ dubius eſt litis euentus ⁊ bel li. jͣ. e ſ. qd̓ debetur. ⁊ qui tenet̉ eo ꝙ habet act̉. cedendo liberat̉ de priuilegio domini ꝙ ceteris preferat̉ in reuocatione dominus an ꝓximior agnatus qui ex cōſuetudine admittit̉ ad recuperandum. De priuilegio cruce ſignatorū debi. ex mente cum qui vole­bat agere de peculio. jͣ. e. l. is cuꝫ quo ꝙ filius pōt fideiubere apud dominum infra. e. l. ꝙ ſeruus. Ibi eorum filioruꝫ vel Rdinarium. gruorū. Ibi quis cōtraci­in glo. ſed nōne in fi. immo dic verius ꝙ ibi ex con tractu obligantur inſolidum hic vero ex iuſſu. ⁊ hoc notabiliter dicit littera qui tribuunt actionē. Riꝫ. Eſt autē tri­plex hoc edicium.i. ex hoc edicto poteſt agi tripliciter ſcilꝫ de pe­culio quatenus eſt in peculio de in rem verſo quatenus eſt verſuꝫ ⁊ ꝙ iuſſu quaten̄ eſt iuſſum. In glo. hoc ideo in fi. dic vi no. inſti. ꝙ cum eo.§. in rem. auct̄. circa fi. verba ibi talia ſunt ſubaudi de eo negocio ⁊cͣ. ſimile. sͣ. ti. ij. in rubrica de eo. Ibi ob eam filiā familias vel ancillam puberem. Ibi actio non ex vi interpretatio nis ſed virtutis eiuſdem rationis que eſt indifferens ad virunqꝫ ſexum. vi. sͣ. de cōſti. pecu.§. i. vbi de hoc dixi ſatis. nec ob qd̓ no. jͣ. de ver. ſi. l. i. cum ibi notatis. Si cum impubere. Ibi ſi locuple tius ſubaudi ⁊ inquātum ẜm veram lecturam. Ray. In glo. nota caſum in fi. prima vera vt no. C. qd̓ cum eo. l. ancillaꝫ. Rey. Sed Riꝫ. tenebat finem huius glo. arg. cōtra. infra. e. l. ex facio. ⁊ ſo. ma. l. ſi cum dotem.§. fi. Poteſtatis ibi queri ſeruo infra de ver. ſig. l. poteſtatis. Ibi cōuenire vos domini. Ibi alieni ſunt non ob. sͣ. de nego. ge. l. ſi liber. vt ibi no. in glo. immo nō magis in fi. ⁊ ſic cum vtroqꝫ agit̉ vt ſequit̉ in tex. l. ex ea cauſa ꝑtita vt re e opera.