Seite
Ad velletanum. cato ⁊ non iunat̉ qꝛ non ſit executio ꝯtra eam ⁊ ſic non indiget in uamine. Caſus in quibus admittt̉ mulier ad deſenſionē alie­nam hic ponunt̉ in glo. ſed in. l. iij. de li. cā non dicit̉ ꝓprie alieno nomine defendere ſed ſuo vt ibi no. ⁊. jͣ. de ap. l. non tantum. Item admittit̉ ēt alio calu. jͣ. de ap. reci. l. i. ⁊ cōtinua. leges ſequētes. defendat animo nouandi. Ibi Ed ſi eum vendutorbereditat̉. qui eniam hereditate vēdita cōuenitur a creditoribus hereditꝭ. vt. C. de here. ven. l. ij. ⁊ iō eū defendēdo. videt̉ ſuā rem defendere quia ſi ſolueretur haberet regreſſum contra eam. vi dicta. l. j. Ibi cōtraxerim principalit̓ Et ſi ego. Ibi facium velle..i. ꝓ cuꝰ villi­tate cōtraheret̉. In glo. eſt enim in fi. Item fallit in alio caſu. jͣ. man. l. ſi vero non remuneradi.§. idē pap. vbi de hoc ſed cum idem ſit in maſculis ꝙ in mulieribus vt dicit hec glo. quare de mulieribus dicit dic quia mulier non preſumit̉ donare etiam in calibus ſpecialibus in quibus maſculis donare preſumer et̉ ẜm Mar. ſili. ꝙ eſt notandū ⁊ qui dicit idem in ſacer dotibus qui ſunt ſumme auari. Senes ēt cōiter ſunt auari ⁊ nō do nani. C. de dona. l. ſenectus. ⁊ rōnem redit frater gidius de regi­mine principum. c. de moribꝰ ſenium ⁊ iuuenum. Mulieres ēt p̄ſumuntur eſſe luxurioſe. C. de repudijs. l. vltima. circa medium ⁊ in aucten. de nō eligēdo. ſcd̓o nubentes.§. optimuꝫ ⁊ quelibꝫ mu lier mala preſumit̉ in auctē. ſo. ma. ſcd̓as ineat nupt̓. col. iiij. Itē ſunt īmoderate ⁊ intēperate. C. de admi. tu. l. lex que tutores in fi. habēt etiam infinita alia vitia. de quibus aliqua dixi. C. de inoffi. teſta. l. filia inorbitata ⁊ in alphabeto dictione mulier. ⁊ vide quia hic magis cōceditur donatio ꝙͣ interceſſio ſic ⁊ facilius ꝙ vendi tio. C. de predijs curialiuꝫ. l penul. ⁊ de predijs patrimo. l. i. Parcitur īuſte I fideiuſſores. gnoranuie non ſcien­ti vel ſcire debenti. ⁊ qui gerit negocium alienū ipſo geſtu habet act̉. neg. geſt. hoc dicit cuꝫ. l. ſequenti. ibi ꝓ defenſore abſentis ⁊ ſine mandato ignorauit ꝓbabiliter qꝛ in fa cio alieno vt. jͣ. ꝓ ſuo. l. fi. Aduerſus muliereꝫ cō Namquam. nenam acuone mādani ⁊ opponentem exceptionē velleiani. Ibi habebit ꝓ pe cunia creditori ſoluta. Ibi pretendere. non ob. s. de cōdi. indebiti. l. ſed ⁊ ſi me putem. in. princi. ⁊ ibi no. ibi ⁊ pecunia fi deiuſſoris. hec eſt eadem rō cum precedenti. quicquid dicat glo. quaſi dicat quia mandatuꝫ eſt irritum ſuꝑeſt ſola geſtio Adeiuſſo ris ſoluentis ⁊ ideo agit neg. ge. Ia. bu Rem pignorare eſt inter­Mamuls. eſſio pigius reddere non hoc dicit. Ibi pignor̄. detio facta a muliere ꝓ alio. Ibi interceſſionē faciat. non ob. jͣ. e. l. vir vxo. in principio vt ibi no. Ibi non iunc interceſſionē. ⁊ ideo tenet remiſſio. ⁊ alle­gat hanc.l. qd̓ ſiquis iurauit non fideiubere pro aliquo ⁊ dat pi­gnus alicui qui intercedat pro alio amico ſuo ꝙ ſnt ꝑiurius. Tollit cōtrarium. hoc dicit vel clarius. Si muller. vbi mulier fuit ⁊ alloquitur debiior̄ iniet ce­dere non videtur. Secus ſi cum futuro creditore. nam primo ca­ſu non poteſt dici ꝙ fideiubeat ꝓ debitore apud eundem debito rem ꝙ nō ſic eſt vbi futuro creditori ſe obligat. ibi interuenerit ver dis. ibi diſtraherēt puta ob es alienū ⁊ mutuū accipiētibꝰ vt es alie nū pupilli ſoluat̉ ⁊ p̄dia nō diſtrahāt̉. Ia. d̓ are. Ibi repromiſſerit d̓ eo ꝙ hac de cā teneretur pupillo. ibi neqꝫ nouā quod eſſet quā­do penes creditorem ſe pro alio obligaſſei ⁊ tunc velleianū locū haberet. ibi obligationē quia hic obligauit ſe debitori futuro cui nulla obligatio fuit queſita nec queri potuit. ⁊ ſic mulier non vide tur̄ pro alio interceſſiſſe. Ray. Si mulier alie­Si muller apud primuꝫ am obugauioneꝫ ſuſcipiat non agens rem ſuam iuuatur velleiano hoc dicit. ⁊ hunc caſum alibi neſcio ⁊ habet duas leciuras. vnam ẜm quam nō iu­ſtinetur marcellus aliam ẜm quam ſuſtinetur ſed cum violentia lit tere. Et diuide in duas partes. In prima ihema queſtio ⁊ re ſponſio Iul. vſqꝫ ad ver. marcellus. ibi ponitur reſponſio ẜm ma­cellum. Ad euidentiam no. ꝙ primus ⁊ ſecundus ſini ꝓpria nomina non autem denotāt ordinem. Item ꝙ illud verbum in prima fideiuſſione eſt nomen patronomicū non autem deuo­tāt. Item ꝙ delegatio ꝓprie eſt quādo eum qui mihi obligatus eſt alij delego ⁊ ſit nouatio. ſed quādo nō eſt obligatus non eſt ꝓprie delegatio ſit tamen nouatio. vi. C. de nouat̉ꝭ. l. nec quiſquā His premiſſis dic caſum vt glo. ⁊ lutteram expone. Ibi in­teruenit alias intercedit animo nouandi. ibi iul. ſcribit ⁊ bene ⁊ in vtraqꝫ ſibi datur exceptio velleiani. ibi reſtutui obligationē aduer ſus ſecūdum. ibi aduerſus euꝫ tertio creditori primi. Ibi mar cellus autem notat ⁊ male. ibi hocagatur.ſ. cum ſecūdo loco ſe obligat apud creditoreꝫ primi ad illum enim caſum retulit ſe mar cellus vt. jͣ. patet. ibi ab initio. i. tempore quo ſe obligauit ſecūdo ꝓ primo. ⁊ ideo conſideratur iāquam exiranea ⁊ amica non vt de­bitrix. ibi debitoris primi. ibi ſuſcipiat ꝓ vtroqꝫ intercedendo ipſa remanēte obligata primo. ⁊ tunc ſunt due interceſſiones ⁊ in vtra qꝫ datur ſibi exceptio velleiani. Ibi quaſi debitrix ſ. ex prima ī terceſſione licet inutili. ibi vna ſit interceſſio viſit aduerſus tertiū creditorem primi cui eſt delegata ſecūdo loco non detur ſibi exce ptio velleiani ſed aduerſus primum penes quem interceſſit ꝓ ſe­cundo ſic. Ibi in prima fideiuſſione.i. interceſſione ẜm quam fecit ꝓ primo apud creditorem eius. ⁊ hoc vult glo. in effectu. ibi delegata eſt a primo creditore eius. ibi marcellus non daret ⁊ ma lefaceret. ibi ſed ꝯdēnata creditori primi. ibi ei abeſt quia ſoluit. Oppo. ꝙ male dicat marcellus ꝙ nō interceſſerit in obliga­tione primi. So. vt dixi ꝙ v̓bū pria eſt patronomicū. ⁊ expone.i. pri mi ⁊ Io. habuit inlittera primi. Item oppo. quia quādo ſe ob ligauit ſecūdo ꝓ primo ſecūdus dꝫ eſſe diligens ⁊ querere an mu lier efficaciter obligaretur. Sed dic ꝙ nō dꝫ eſſe curioſus vi. jͣ. de noua. l. doli.§. diuerſum. vel dic ꝙ marcellus male dicit ⁊ ſerua opi. iul. Item oppo. ꝙ ſi etiam verum diceret marcellus non tamē dꝫ agere contra delegantē antequam ſoluat. vt. jͣ. de ſolutꝭ. l. ſolutionem. So. hic ſuſcepit obligationem animo nouandi. Et ideo ſtatim agit ne tamē marcellus male dicat ⁊ euitetur cōirariū de preallegata. l. doli. jͣ. de noua. ⁊. jͣ. e. l. vir vxori. Pont̉ hic alia lectura ⁊ termini non mutātur vſqꝫ ad dicium marcelli. ſed ibi ſic quia dicit marcellus ꝙ hic mulier vere erat deburix iſtius ſecūdi. ⁊ ideo refert an iſte ſecūdus delegauerit eam non vt debi­tricem ſuam ſꝫ vt amicam. ⁊ ipſo ꝓmiſit ſecundo ꝓ primo. ⁊ iunc ſunt due interceſſiones ẜm ꝙ dicebat iul. ⁊ iuuatur ab vtraqꝫ ex­ceptōe velleiani. Si autem ſecūdus eam delegauit vt debitricem ſuam primo. ⁊ primuꝫ eam vt extraneam delegauit ſecūdo. Mo do hic non eſt niſi vna interceſſio.ſ. quam facit ꝓ primo ſecūdo. e ideo cōtra primum ei ſuccurrit̉. Et ſi opponas ſi erat debi­trix ſecūdi ⁊ ab eo fuit delegata primo vt deb trix non eſt effecta debitrix primi certe ſic. ergo ſi eam delegat ſecūdo videtur nō in­tercedere. Reſpondeo verum eſſet ſi a primo delegaretur vt de­bitrix ſed tanquam extranca fuit delegata. ⁊ ita bene dicit marcel­lus ⁊ ceſſat cōirarium de. l. vir vxori. ⁊ dictio in prima denotat or dinem aut ergo mulier intercedat pro eo cui efficaciter tenebatur. ⁊ tunc aut per talem interceſſionē liberatur a prima obligatōe ꝙ ē ſi a creditore delegetur vt debittix tunc intercedit in rem ſuam ⁊ nō iudiatur velleiano. Si autem non liberatur a prima obligatione ꝙ eſt ſi a creditore ſuo vt exiranea ⁊ amica delegetur ⁊ ſic nouā ſu ſcipit obligationem ⁊ a prima nō liberatur. ⁊ tunc iuuatur vel eia­nō aūt ſe obligat ꝓ creditore cui inefficaciter tenebat̉ ⁊ iuuatur ⁊ ſibi imputet qui eum recepit ⁊ nō inquiſiuit an eſſet efficaciter ob ligata vt dicta. l. doli. de noua. vt. jͣ. e. l. vit vxori in prin. mulio for tius iuuatur ſi delegatur ab eo cui nullo mō fuerat obligata. In glo. ꝓpria nomina diuide hanc glo. in duas paries. ſecūda ibi vl̓ ſi velis ſecūdam ſubdiuide in tres. ſecūda ibi. ſed ego neſcio. tertia ibi niſi dixeris alias dixerit. ibi quaſi debitricem vt in verbo ꝓin de. ibi ⁊ cum effectu tenet̉. jͣ. e. l. debitrix in prin. ibi vnde mulier vo lens vti beneficio velleiani. ibi ſi per ea ſubaudi ait in fi. Iſtud di cium glo. ſatis poteſt tollerari. ſed quia non bene reſpōdet̉ ad.§.