Seite
De actionibus empti. tus. Si venditor mentiat̉ in vno in damnum emptor̄ ⁊ in alio in damnū ſuum ſit compēſatio. jͣ. e. l. ſi duorum. Si ancilla manu mitti iuſſa ab herede per euꝫ vendita ſit ⁊ per emptorē manumiſ­ſa diſtinguitur quem eligat patronum venditor̄ vel emptor̄. jͣ. e. l. ticius. cum duabus ſequētibus. ⁊ quid de expenſis factis in eru­diendo ſeruum ⁊ an iſto tꝑe. ffoꝝ. eſſei limitatum intereſſe ſicut ē hodie per Iuſtin̄. ſi poſt venditionem ⁊ ante traditionem ſuperue uiet dominium vēditori teuet̉ in emptorem trāſferre. jͣ. e. l. ſiqͥs alie nam. plene venditor moroſus incidit in penam ⁊ preſtat rei preciū tanquā intereſſe. jͣ. e. l. lucius. ⁊ an heres poſſit purgare moram de functi. ⁊ an̄ cōditio poteſtatiua poſſit ꝓ parte impleri. vendēs fun dum ſempronianum. ⁊ quicquid ſemproniani iuris fuit tenet̉ oſtē­dere fines ⁊ iuſtrumenta. An autem teneatur inſtrumenta trade­re. jͣ. e. l. ticius. ⁊ an emphitheota teneatur inneſtiturā oſtendere do mino ⁊ declarare predia que tenet in emphiteoſim venditor ſup­ponens imaginariū cōſonum vt carius vendat ienet̉ ex exempto jͣ. e. l. qui per colluſionem. in hac actione veniunt vſure officio iudi cis ex mora. e. l.§. fi. Si emptor excuſat̉ a ſolutione precij ⁊ vē ditor a traditione rei. jͣ. e. l. bona fides. ⁊ facit ſi bannitus vendat rē ꝙ tunc non poſſit agere ad precium obſtante ſtatuto nō teneatur rem tradere vbi mora ſimul cōmittit̉ melior eſt ꝯditio cōuenti. ſi autem cōmittit̉ ſucceſſiue tūc vltima mora nocet. jͣ. e. l. ſi per ēpto­rem. venditor tenetur exhibere emptori inſtrumenta ſolutionū tri butorum predictorum preiorū. jͣ. e. l. creditor. quid eſt ſaltus heres cogitur luere fundum daium a defuncto filie in dotem. e. l.§. pre­dium. Salarium quod debet̉ ex malicia vendita cedit ēptori e. l.§. inter venditorem. Munimētum facium ante domuꝫ iuxta mare poſitam venit in venditōe domus. e. l.§. fi. Si dictum eſt ꝙ merces inſule locata cedat emptori quāta merces cedet. jͣ. e. l. ſi mercedem. An vendito fundo videatur exceptum ſepul­chrum quod in eo erat eadem. l.§. i. habitatione per venditorem habitatoribus reſeruata. de quibus habitatoribus intelligat̉. e.§. fi. Et an in generali ſermone contineat̉ perſona loquētis. Si vendi­ior precepit ſeruo ſolita vel inſolita. ex quo ſeruus leſus eſt an te­neatur. jͣ. l. ſi ſeruus. an dolia que dixit venditor acceſſura debeant eſſe integra. ⁊ ſi ſunt vicioſa an venditor teneatur. e. l.§. ſi dolia. Rei que eſt apud hoſtes eſt. cōmertium propter ſpem poſtilminij j. e. l. fi. Diuide iſtud principium in duas I re S. paries. In prima ponit dicium vſqꝫ ibi hoc eſt. ibi declarat vſqꝫ ad.§. venditor. ⁊ breuiter di cit vbi iradi eſt in obligatōe contra non tradentem agit̉ ad intereſſe ⁊ pōt excedere cōe ⁊ ꝯueniū. ⁊ vide qd̓ no. ⁊ ple­ne dixi. C. e. l. ſi traditio. ⁊ quod no. in gl. C. de rerū ꝑmu. l. cū pre cibus. ⁊ inſti. de emp. ⁊ vendi.§. preciū. Ibi nō tradat̉ a vendi tore qui nō hꝫ facultatem iradendi ẜm Mar. vel et ſi hꝫ ẜm Io. ⁊ Bul. Et dic tradatur in totum emptori precio per eum ſoluto. vel aliter ſatiſfacto ita ꝙ nō poſſet euinci ẜm Odoſ. vi. jͣ. e. l. ex em̄ pto. Ibi agitur.i. agi fingitur ẜm Odo. tu tene ꝓprie Rai. Ibi ꝙ ideu quāti ẜm Odo. ibi p̄cium ꝯuētum. ibi egredit̉ nō ob. C. de ſen. que ꝓ eo quod intereſt ꝓfe. l. i. vt ibi no. ibi ſi plus intereſt rōe affectionis ſingularis. ibl empta eſt ex ꝯueniōe ⁊ breuiter iuris cō ſultus vt dixi in diuiſione ⁊ ſummario. Primo ponit dictū cū obſcura reſpōſione dicens ꝙ ſi res vendita nō tradatur emptori agitur ad intereſſe.ſ. quia triplex ē intereſſe.ſ. cōe ꝯuēiū ⁊ ſingula­re vt no. in. d. l. i. C. de ſen. que ꝓ eo ꝙ intereſt ꝓfe. ⁊ hic in glo. iō in ver hoc ē. declarat ꝙ obſcure dixerat. ⁊ dicit ꝙ intelligi dꝫ de iniereſſe ſingulari affectionis. ⁊ ſic habet intereſſe conſideratur ꝑ relationem ad perſonam non ad rem nec precium cōmune vel cō uentum ex quo poteſt colligi quod nō eſt re vera triplex intereſſe ſed vnum quia exceſſus inducit diuerſitatem. ſed iia eſt quod in­tereſſe excedit precium cōmune. ⁊ conuentum ergo cōmune. ⁊ cō uenium non eſt intereſſe. de hoc plene per Di. extra de regulis iu­iuris. l. mora. libro. vi. ⁊ dixi dicta. l. vnica. C. de ſenten. que pro eo quod inteſt proferuntur. Modo tranſeamus ad materiā hu ius. l. que eſt vtilis ⁊ pulchra ⁊ ad quā cōmuniter recurritur. Et primo op. ꝙ etiā ſi nō tradatur non agatur ad intereſſe vt ſupra d̓ reſcin. ven. l. cum emptor.§. i. Solutio ibi habet̉ ꝓ tradita. ⁊ ideo nō agit̉ vt ibi pꝫ. qꝛ de incorporalibus loquitur que non recipiunt ꝓprīe traditionem ſꝫ quaſi traditionē. vt. jͣ. de acqui. re. do. l. ſeruꝰ. §. incorꝑales. vnde ibi erat quaſi tradita ⁊ iō ad intereſſe non agit̉ Nunc ingredior glo. magnā non ſequendo eius ordinē. ſꝫ op ponendo ex legibus Mar. ꝙ preciſe cōpellat̉ venditor tradere vt liberet̉ p̄ſtando intereſſe. sͣ. de rei ven. l. qui reſtituere. So. ꝯiungē­do ſolutiones glo. ⁊ dic ꝙ hic tradi id quod non eſt incū erat in obligōne in. l. ꝯͣria. erat in obligōne reſtitui quod eſt meū. ⁊ hec ve­ra lꝫ alij de equitate aliud dicāt. Item op. ſi rem tradi eſt in ob ligatione. ⁊ hoc petit̉ fatuus eſt iudex qui in alio cōdemnat qꝫ pe­titum eſt. C. de fideicōmiſſi liber. l. fi. So. vt in glo. quia hoc ſpāle vt ⁊ alias. sͣ. ſi cer. pe. l. vinum. ⁊ ibi dixi. Alij dicūt ꝙ hic pert̉ intereſſe ⁊ in eo ſit cōdemnatio ⁊ ſic ceſſat cōtrarium. Alij­vr̄ quaſi idem ex poteſtate legis. ſic ⁊ alias. jͣ. de verbo. obli. l. ſi ſer uum.§. fi. ſimile etiam quia quādoqꝫ imponit̉ pena corporalis ſo­co pecuniarie quaſi idem cum ſoluere non poteſt pecuniam. sͣ. de iur. om. iudi. l. ſi quis id quod.§. in ſeruos. ⁊. C. de ſeruis fugi. l. ꝗ­cūqꝫ. Alij dicūt ꝙ regulariter res eſt petenda ⁊ in cōdemna­tione deducenda. Sic actor ꝓbauit intētioneꝫ ſuam vt dicta. l. fi. C. de fideicō. liber. vbi de hoc ſatis dixi. fallit quādo res petita im poſſibile eſt preſtari vt quia interijt. tunc enim ſit cōdemnatio in eſtimatione vt. sͣ. de cōdi. furtiua. l. iij. re furtiua. ⁊ ibi de hoc. Item fallit ſi actor cōtentus ē cōtumacia rei puniri in ſola eſti matione vi. l. qui reſtiluere. de rei ven. Item fallit ſi natura ac tionis patiatur rem peti. ⁊ ſi non tradat̉ intereſſe vt hac. l. ⁊. C. e. l. ſi traditio. Item fallū in legatis ſi heres cōmodū non pōt p̄­ſtare rem legatam vt. jͣ. de leg. iij. l. fideicōmiſſa.§. ſi ſeruo. ⁊. l. non dubium. ⁊. l. non amplius. in fi. vel etiam ſi cōmod̓. poſſet ſed pie­tas offenderet̉ vt de leg. i. l. ſi domus.§. ſi in pecunia. Item ſi eſti­matio ſit idem cum re petita vt. jͣ. de auro ⁊ ar. le. l. i.§. fi. ⁊. l. cū cer tum. Item op. ad hoc ꝙ preciſe cogat̉ rem iradere ſicut ī do natione vt inſti. de dona.§. perficiunt̉. ſo. vt glo. Item op. ad idem ꝙ preciſe cōpellatur rem tradere. jͣ. de verbo. oblig. l. vbi au tem non apparet.§. fi. So. ibi dari eſt in obligōne ⁊ ex ꝯͣctu nominato ⁊ ideo preciſe cogit̉ hic rem tradi. ⁊ ideo ad intereſſe agitur vt hic ⁊ ibi no. Item op. ad idem ꝙ preciſe cogat̉ tra­dere rem qꝛ hoc conuenit vt. jͣ. e. l. ex empto. in prin. Sol. vt gl. vel dic ꝙ hoc facit auctoritate legis. Item op. ꝙ aliud ꝓ alio in uiio ereditore ſolui non pōt vi. sͣ. ſi cer. pe. l. ij.§. mutui. So. vt pre dixi quia eſt quaſi idem ⁊ eſt in obligōne ſi res non tradat̉ aucto­ritate huius. l. Modo quia glo. ⁊ doc. cōiter hic iractant ma­teriam de intereſſe quam pleniſſime. tractat glo. ⁊ doctor̄. in di­cta. l. vnica. C. de ſentē. que pro eo quod intereſt profe. ⁊ ibi ſatis dixi. ideo hic leuius tranſeaꝫ aſſumendo principaliter illa que tan gunt principaliter materiam huius. l. Et primo quero an inter eſſe ſit in obligōne. glo. hic videt̉ tenere ꝙ non. ⁊ idem tꝫ. jͣ. de re iudi. l. ſi quis ab alio.§. fi. de verbo. obliga. l. ij.§. i. ⁊. l. cū ſtipulatꝰ. Contrarium tenet. sͣ. ſi cer. pe. l. cerii cōdiuo. in prin. ⁊ ibi d̓ hoc dixi. maxime in ver. item querit̉. nūquid hec certi conditio ꝯpetat ꝓpter intereſſe petendo. ⁊ ideo ēt no. sͣ. ſi quis in ius voca. nō ie­rit. l. fi. ſed quātum ad p̄ſens dic ẜm Old. Aui factum ē in ob ligatione ⁊ tunc ſi non fiat intereſſe ē in obligōne ẜm Dy. ⁊ ē ca­ſus ẜm eum. jͣ. de verbo. ob. l. ſtipulationē non diuidunt̉.§. celſus. vbi de hoc notaui ⁊ ſatis dixi. ⁊. e. ti. l. ſi inſulam. aut datio eſt in ob ligatione. ⁊ tunc aut ꝯͣctus eſt innominatus aut nominatus. ſi in nominatus tunc iniereſſe eſt in obligōne ſꝫ p̄ciſe ienet̉ rem dare ⁊ accipiēns facere vt dicta. l. vbi autem.§. fi. de verbo. obli. ⁊ ibi no. Si īnominatus tunc intereſſe in obligōne vt. C. de rerum ꝑ­mu. l. rebus. ⁊ no. in glo. in dicta. l. vnica. de ſen. que ꝓ eo ꝙ inter­eſt ꝓfe. in glo. que incipit ſimilibus. Si ius. alias opi. recurre ad dictam. l. certi cōditio. sͣ. ſi cer. pe. ⁊ dicta. l. ſt. p. non diuiduntur §. plura. ⁊ ibi de hoc ſatis dixi. l. vnica. C. de ſen. que ꝓ eo ꝙ in­tereſt ꝓfe. Item quero quando factum ꝓmitit̉ an ꝓmiſſor p̄ciſe compellatur ad factum. glo. vr̄ dicere ꝙ non vbi agitur ad factum. ſecus ſi ad dandum vt no. in dicia. l. ſi quis ab alio.§. fi. j. de re iudi. C. de oꝑ. liber. l. neqꝫ patronus. ⁊. jͣ. de verbo. obli. l. cuꝫ ſtipulatus.§. fi. ⁊ in multis alijs locis. Contrariūno. jͣ. de ver. ob. l. ij.§. i. ⁊ dicia. l. vbi aūt.§. fi. e. ti. ⁊ dicta. l. vnica. de ſen. que ꝓ eo ꝙ intereſt ꝓfe. Dominus Dy. videtur fuiſſe in opi. ꝙ pōt minime quis cogi preciſe ad factum ſi liberet̉ preſtando intereſſe. ⁊ videt̉ caſus ẜm eum. jͣ. de ver. ob. l. in ſtipulationibus.§. oꝑarum