vocant ex operatōne demonū habent cuius ſignū eſt neceſſe eſt eis inſcribi quoſdā ca­racteres que naturaliter nihil operant̉. non enī eſt figura principiū actionis naturalis. ſed in hoc diſtāt aſtronomice imagines a ni gromanticis in nigromāticis fiunt expreſ ſe inuocatōes. vn̄ et ad exp̄ſſa pacta demo nibus inita ꝑtinent. Aſtronomice ad tacita pacta ꝓpter figurarū et caracterū ſigna. Ad terciū. eſt hoī poteſtas ſuꝑ demones ꝯmiſ ſa vt eis licite vti poſſit ad quodcūqꝫ volue­rit. ſed eſt ei cōtra demones bellū indictū. vn̄ nullo licet homini demonū auxilio vti pacta tacita vel exp̄ſſa. hec Tho. Ad ꝓpoſitū quia dicit nullo: nec etiā quibuſcūqꝫ va­nis qͥbus vicꝫ ſe demon quocunqꝫ poſſit immiſcere. Si tn̄ ſunt adeo vana vt et fragi­litas humana recuperāda ſanitate illa ag­greditur: doleat de preteritis. caueat de futu ris. orat vt ſibi debitū dimittat̉ et in tentatio nem amplius inducat̉ inquit Augꝰ. in fi ne regule. Remedia cōtra grandines et ſuꝑ iumēta maleficiata. Capitulum. vij. Ualiter deniqꝫ iumenta maleficia ta poſſint remediari: ſimiliter tem peſtates aeris. Notanda ſunt pri­mo quedā remedia illicita a qui­buſdā practicant̉. quibuſdā verbis aut factis ſuꝑſtitioſis vt vermes in digitis aut membris quedaꝫ verba et carmina illicita curāt. de qͥbus carminibꝰ qualiter cognoſcū­tur vt ſint licita vel in p̄cedenti capitulo tactū eſt. Alij ſunt qui ſuꝑ iumēta maleficia­ta aquā benedictā ſpargūt: ſed ori infun­dunt. Primū remediū verboꝝ eſſe illicitum vltra p̄miſſa Guil. ſepe allegatus ſic demon­ſtrat. Si enī verbis ineſſet virtus et dicamꝰ verbis vt verbis. tunc ex quinqꝫ modis eſſet vnus. vel ex ꝑte materie.i. aeris. aut ex parte forme: hoc eſt ſoni. aut ex modo ſignifican­di. aut ex ꝑte omniū ſimul. primū. qꝛ aer interficit niſi ſit venenoſus. ſonus etiam qꝛ excellens obiectū corrumpit potentiā. nec terciū. quia tunc hoc nomē diabolus vel mors. infernus illa nocerēt ſemꝑ. et ſanitas bonitas ſemꝑ ꝓdeſſent. Item nec oīa ſimul. qꝛ totū aggregatū ex ꝑtibus inualidis etiam totū eſt inualidū. Nec valet ſi obijcit̉. deꝰ cō­tulit vim verbis: ſicut herbis et lapidibꝰ. qꝛ ſi que virtutes inſunt quibuſdā verbis aūt ſa­cramentalibus aut alijs benedictionibus et carminibꝰ licitis has habent in ſe vt ver­ba ſed ex inſtitutione et ordinatione diuina et ex pacto dei. ſicut ſi dn̄s diceret. quicunqꝫ hoc fecerit faciā ei hanc gratiā. et ſic verba in ſacramentis efficiūt qd̓ ſignāt. qͣꝫuis ẜm ali­os etiā habēt virtutem intrinſeca. ſed prima opinio qꝛ iam deſeruit ideo amplectitur. De alijs aūt verbis et carminibus patet ex p̄miſ ſis vt verba ſunt verba cōpoſita vel ꝓlata aut figurata nihil efficiunt ſed inuocatio no minis diuini obſecratio eſt ꝑſacra quedā ꝓteſtatio cōmittendū effectū diuine volunta ti ꝓſunt. Remedia etiā operū que illicita vi­dentur vt ſupra tactū eſt. Et etiā vbi in ꝑtibꝰ ſueuie plurimū practicat̉ prima die May ante ortū ſolis mulieres villane exeunt et ex ſiluis vel arboribꝰ deferunt ramos de ſalici­bus aūt alios frondes et ad modum circuli plectentes in introitu ſtabuli ſuſpendūt. aſſe rentes integrū annū iumenta cuncta il­leſa a maleficiis remanēt et p̄ſeruant̉. hoc qui dem remediū ẜm opinionē illoꝝ qui dicunt vana vanis cōtundere poſſe eſſet illicitū. ſicut nec etiā qui carmina ignota morbos expellerent. Sed ſine offenſione ꝓcedendo dicamus ſi prima die vel ſecunda mulier vel quicūqꝫ egrediat̉ habens reſpectū ad ſolis occaſum vel ortū colligit herbas fron­des aut ramos cum orōne dn̄ica aut ſimbolo fidei ſuſpendit illa ſuꝑ hoſtiū ſtabuli bona fi de cōmittens effectū cuſtodie diuine volunta ti erit reprehenſibilis vt ſupra in p̄cedenti capitulo ex verbis Hiero. et habet̉. xxvi. q. vltima. licet herbas petras habere etiam ſu ſtinenti demoniū ſine incantatione. Ad idē ſunt qui intra vineas aūt ſegētes ſignuꝫ cru cis frondes aut flores benedictos in die pal marum cōtinent erigunt et aſſerunt vndi­qꝫ frugibꝰ per grandines leſis ſegētes in eo­rum campis illeſi remanſerunt. De quibus iuxta diſtinctionē tactam diſcernendū vide­tur. Ad idem. Sunt que pro cōſeruatione la ctis ne videlicet vacce per maleficia priuen­tur integrum liquorem lactis quem die ſab­bati colligūt pauperibus gratis pro deo di­ſtribuunt et per huiuſmodi elemoſynam aſſe runt vaccas etiam ſub vbertate ampliori la­etis a maleficijs preſeruari. In quo opere ni hil ſuperſtitioſum iudicatur dummō pieta­tis cauſam quam pauperibus exhibent etiā diuinam pietatē implorare pro cōſeruatione iumentorum taliter proponūt vt tamen effe­ctum cuſtodie diuine prouidentie ſuo be­neplacito relinquunt. Preterea nider in ſuo preceptorio. p̄cepto. i. ca. xi. dicit etiam per