Seite
Diſtinctio Nona Super quod Gregorius moral̓.i. Non multuꝫ laudabile eſt eſſe bonuꝫ cum bonis ſꝫ bonuꝫ cum malis. Et ezech̓. iij. dicitur. frater fui draconuꝫ. Vn̄ Gregoriꝰ. xx. ibideꝫ ⁊ ezech̓. iij. Cuꝫ ſcorpi­onibus habitas. Ibi Gregoriꝰ li. i. omel̓. ix. ideꝫ. Ideo dicitur iuſtus loth aſpectu ⁊ auditu. ij. pe. i. Quia bonꝰ inter malos gen̄. xix. Philippenſes. ij. In medio natōnis praue ⁊ ꝑuerſe. Can̄. ij. Sicut liliuꝫ inter ſpinas. Sunt ergo fideles ammonendi/ vt licet habitēt inter malos iuſte tn̄ viuant declinādo a malis eoꝝ. ad ro. vlti. Declinate a malis. Et vt etiaꝫ diligant orent ⁊ benefaciant eis qui ſunt inimici ⁊ ꝑſequentes Math̓. v. Diligite inimicos ve­ſtros ⁊ cet̓a. Inimicus eniꝫ diligendus eſt ratōne nature; odien dus ratōne culpe. ait Augꝰ. contra fauſtū. xiij. ⁊. xix. de ciui. dei c. vi. Perfecto inqͥt odio oderā illos. Ideꝫ Gregoꝰ paſto. xxix. Capitulum Secunduꝫ. Ꝙ per patientiaꝫ et beneficentiam vincunt imina. Ic enim debent fideles facere/ vt ſua beniuolentia. beni ficentia. ⁊ longanimitatis patiencia cōuertant aduerſa rios; ⁊ reducant ad viam iuſticie ⁊ veritatis. Propter quod p̄cepit ſaluator. ꝑcutienti maxillaꝫ p̄be aliā Math̓. vi. id ē ne vidicte potius qͣꝫ patientie ſtudeat. contemnat eterna ꝓ tem poralibus; cum potius temporalia ꝓ eternis contemnenda ſint: tanqͣꝫ ſiniſtra ꝓ dextris/ vt ſuꝑius ait Augꝰ. epiſtola. v. Et ſe­quitur. Paratꝰ debꝫ homo eſſe pius ⁊ iuſtus. patienter eoꝝ ma litiam ſuſtinere; quos fieri bonos querit vt numerꝰ potius creſcat bonoꝝ; non vt pari malicia ſe quoqꝫ numero addat maloꝝ. Et licet aliqn̄ iuſtus nō ſic fecerit in oꝑe p̄bendo/ ſcꝫ maxillaꝫ ꝑcuti­enti aliaꝫ. tn̄ p̄cepta pacientie in cordis p̄paratōne ſunt retinen­da vt ait ibideꝫ Augꝰ. Ro. xiij. Noli vinci a malo ſꝫ vince in bo nō maluꝫ. Qd̓ exponit beatꝰ Augꝰ vbi ſupͣ. Per beniuolentiam eniꝫ ⁊ benificentiā reducunt̉ aduerſarij ad paceꝫ ⁊ concordiā/ cuꝫ illis qui talia eis faciunt. Si eſurierit inimicꝰ tuus ciba euꝫ. ſi ſitiē rit potū da illi. hec enim faciēs carbones ignis cōgeres ſuꝑ caput eius. Et de hoc Valeriꝰ li. v. c. i. vbi loquitur de hūanitate ⁊ cle mentia/ ponens exemplū. qualiter ꝑ benificentiā reducunt̉ aduer ſarij ad amiciciā/ vt habitum eſt ſupͣ parte pͥma vbi de clementia principis vbi ait. Illa dulcedo humanitatis effera barbarorum